✓ Home Sweet Home ✓

ลำดับตอนที่ #5 : หัวใจของนายให้พวกเราเถอะนะ | S A K U R A

S
N
A
P

春先の空気が澄んでいたから、

The weather at the start of spring has become nice and clear,

赤いサンダルを履いて

And so I put on these red sandals

出かけた先のあの並木のことはあなたから聞いていた

This place I've come to is that of row of trees I first heard about from you

桜が並ぶらしい

The place where sakura trees line the path

顔を伏せるように

I couldn't stand the way

歩く人が多いから嫌になって

So many people walked by with their faces down,

そしたら飛んでいた桜が切に愉快に見えたから

Not to mention how the rain of sakura petals was such a happy sight

この道で踊ってやろうと思った

And so I thought "I'll dance for them"

花びらの落ち方にだって

Even the way these petals fall,

あなたとの思い出が溢れる

Causes those memories I made with you to come flooding back

うるさいくらいに私を覆うそれを、

They swallow me up, to the point that I can't think of anything else,

あなたに教えないと

if I don't hurry up and tell you...

{ Application }

" ที่คนอื่นเรียกเราว่าโฉมสะคราญล่มเมืองน่ะ.. ไม่คิดว่ามันฟังดูเกินจริงไปหน่อยเหรอ? "

" อยากดื่มชารึทานอะไรหรือเปล่าคะ? เดี๋ยวเราไปทำให้นะ "

" ใจร้อนไปก็ไม่ช่วยอะไรหรอกนะคะ เพราะงั้นใจเย็นก่อนเถอะค่ะ.. นะ? "

บทตัวละคร:: เพื่อนผู้หญิงของเซฟ

ชื่อ-นามสกุล:: แคลร์ ฟาโวเนียส ( Claire Favonius )

                        ความหมาย :: แคลร์ | Claire = แสงสว่าง

                                               ฟาโวเนียส | Favonius = ชื่อของเทพเจ้าแห่งสายลมตะวันตก

ชื่อเล่น:: แคลร์ ( Claire ) 

เผ่าพันธ์ุ:: เทพธิดา

สถานะ:: คุณหนูจากอาณาจักรแซคเคอัส

ลักษณะ:: 

      ' แคลร์ ฟาโวเนียส ' เป็นหญิงสาวที่ผู้คนต่างก็ให้คำนิยามว่าเป็นโฉมสะคราญล่มเมืองแห่งอาณาจักรท้องฟ้า แซคเคอัส ความงามที่หาผู้ใดเปรียบของนางสวรรค์เป็นสิ่งที่คอยดึงดูดและเชิญชวนผู้อื่นให้เข้าหา เส้นเกศาอ่อนนุ่มที่มีสีเดียวกับกลีบซากุระยามแรกแย้มถูกปล่อยไว้ยาวระกับเอวคอด ปลายผมตรงตามธรรมชาติไร้ซึ่งการตกแต่งให้เกิดความเสียหาย ปอยผมด้านขวาถูกปล่อยไว้ยาวปรกกับใบหน้าขาวเนียนในขณะที่ปอยผมด้านซ้ายถูกเสยไปทัดใบหูลวกๆแวดลำคอขาวเนียน ทั้งนี้ทั้งนั้นก็เพื่อมิให้ปรกใบหน้า แล้วก็ประดับผมที่ถูกนำไปทัดไว้ด้วยบุปผา ยามเมื่อเข้าไปใกล้นางจะได้กลิ่นหอมอ่อนๆของบุปผา มองไปมองมาแล้วให้ความรู้สึกราวกับเป็นนางไม้ก็ไม่ปาน

     ผิวกายขาวเนียนละเอียดตามประสาหญิงสาวที่รู้จักดูแลตัวเองและไม่เคยปล่อยให้ร่างกายของตนต้องตกอยู่ในสภาพที่ย่ำแย่ ริมฝีปากอิ่มไร้ซึ่งการตบแต่งจากเครื่องประทินผิวมีสีกุหลาบอ่อนๆดูน่าสัมผัสมักจะอยู่ในสภาพที่เป็นเส้นตรงเสมอ  ดวงตาสีมุกมักถูกเติมเต็มไปด้วยความรู้สึกแท้จริงที่มิได้ถูกแสดงออกมาผ่านสีหน้าหรือการกระทำ..แพขนตาสีเข้มงอนงามตัดกับสีผิวและเส้นผมยิ่งขับให้แคลร์โดดเด่นและเปล่งประกายมากกว่าเคย จมูกโด่งรั้นขึ้นเล็กน้อยแต่พองามรับกับโครงหน้า คิ้วของนางมีรูปลักษณ์คล้ายคลึงจันทร์เสี้ยวและมีสีเข้มกว่าเส้นผมเล็กน้อย มันถูกวางประดับเอาไว้ได้สวยงามราวกับถูกเลือกสรรมาอย่างดี

     แคลร์นั้นเป็นผู้หญิงที่มีรูปร่างบอบบางน่าปกป้อง เพียงได้สัมผัสผิวกายนุ่มนิ่มนั่นก็อดหวาดหวั่นไม่ได้ว่าหากสัมผัสแรงไปนางอาจจะแตกสลาย.. เรือนร่าวอรชรไร้ซึ่งรอยตำหนิใดจนน่าอิจฉา ท่อนแขนและฝ่ามือเรียวรับกับรูปร่างของเธอ ฝ่ามือและปลายนิ้วให้ความรู้สึกเนียนนุ่มราวกับมิเคยทำงานบ้านงานเรือนหรืองานใดที่ต้องทำให้ร่างนี้แปดเปื้อนมาก่อน เล็บมือทั้งสิบถูกแต่งแต้มไว้ด้วยสีชมพูหวานของเครื่องแต่งโฉม ต้นขาขาวเนียนที่ถูกซุกซ่อนเอาไว้ใต้ร่มผ้ามีรอยสักรูปกิ่งซากุระเล็กๆ ( แบบนี้ )

     ส่วนสูงอยู่ที่ราวๆ 168 เซนติเมตร น้ำหนักอยู่ที่ประมาณ 49 กิโลกรัมซึ่งก็รับกับรูปร่างที่เล็กและบอบบางราวตุ๊กตากระเบื้องของเธอ

อายุ:: 20 ปี

นิสัย::

อันตัวนางนี้ถูกขนานามว่าเป็นโฉมสะคราญล่มเมือง เป็นผู้ที่มีจิตใจอ่อนหวานและถ่อมตน

ท่าทางและกิริยานั้นสง่างามมิผิดไปจากคำที่ผู้คนเล่าต่อกันมา

     แคลร์นั้นเป็นผู้หญิงที่มีนิสับค่อนข้างขัดกับหน้าตาและรูปลักษณ์ภายนอก โดยหน้าตาและลักษณะท่าทางของเธอนั้นจะดูเป็นผู้หญิงที่สุขุมและมีความเป็นผู้ใหญ่และดูเข้าถึงได้ยาก ทว่าในความจริงนั้นเธอเป็นผู้หญิงที่พูดคุยด้วยง่าย.. และถึงแม้นจะเป็นสตรีรูปโฉมงดงามแต่นางก็มิได้อ่อนแอกว่าใครเขา กิริยา..ท่าทาง และการวางตัวของแคลร์นั้นงดงามและอ่อนหวานสมกับฐานะคุณหนูจากตระกูลฟาโวเนียสแห่งแซคเคอัส ปกติเธอมักจะแสดงสีหน้าเรียบนิ่งไม่แสดงให้เห็นถึงความรู้สึกใด แต่ยามได้สนทนากับคนรู้จักมุมปากทั้งสองจะถูกยกขึ้นเป็นรอยยิ้มเรียบง่ายทว่าน่ามอง ยามอยู่ต่อหน้าบุรุษก็รู้จักวางตัวให้เหมาะสมและมิเข้าหาจนเกินไป ถึงจะถูกผู้คนมากมายชื่นชมว่าเป็นโฉมสะคราญล่มเมืองแต่ก็มิเคยคิดว่าตนนั้นงามเหนือผู้อื่น.. หากถูกชมตรงๆก็จะกล่าวปฏิเสธไปอย่างอ่อนน้อมถ่อมตน ส่วนนึงก็เพราะว่าเขินอายและไม่ชินกับการที่ถูกผู้อื่นกล่าวชมเช่นนี้แม้จะได้ยินมานับครั้งไม่ถ้วนแล้วก็ตาม

จิตใจของนางนั้นอ่อนโยนสมกับฐานะนางสวรรค์ วาจาหวานหยดช่วยขับกล่อมเพลิงโทสะให้มอดดับ

ผู้ใดเล่าจักโกรธโฉมงามผู้อ่อนหวานเช่นนางลง?

     อย่างที่คำกล่าวเบื้องต้นได้ว่าไว้ จิตใจของแคลร์นั้นอ่อนโยนสมกับฐานะเทพธิดา.. มิว่าจะเป็นสัตว์เล็กหรือใหญ่ รึใครก็ตาม หากตกอยู่ในสภาวะลำบากเธอก็มิลังเลที่จะช่วยเหลือพวกเขาโดยมิต้องการสิ่งใดตอบแทน ถือคติที่ว่า ' จะดีหรือเลว จะเล็กรึใหญ่ ทุกชีวิตล้วนมีค่าเทียมกัน ' ทำให้หมดเวลาว่างส่วนใหญ่ไปกับการดูแลสัตว์ที่บาดเจ็บเสียมากกว่า( เธอไม่ค่อยเจอผู้คนที่บาดเจ็บเท่าไหร่นี่นะ ) คำพูดทุกอย่างของคุณหนูฟาโวเนียสล้วนผ่านการกรั่นกรองมาแล้วก็จะหลุดออกไปให้ผู้อื่นได้ยิน... แม้จะไม่ใช่คนช่างพูดแต่ยามใดที่ได้พูดคุยกับผู้อื่นก็มิเคยทำให้คู่สนทนารู้สึกหงุดหงิดกับอาการพูดน้อยของตน ท่าทางใจเย็นดุจธารน้ำเฉื่อยประกอบกับน้ำเสียงและวาจาอ่อนหวานที่ถูกเอื้อนเอ่ยออกมาสามารถช่วยระงับเพลิงพิโรธของผู้อื่นลงได้อย่างรวดเร็วจนน่าตกใจ นอกจากจะช่วยระงับโทสะแล้วยังช่วยปลอบประโลมจิตใจผู้อื่นได้ดีด้วย ถือว่านางเป็นที่พึ่งทางใจในยามท้อถอยได้เป็นอย่างดี

บางคราวโฉมงามนางนี้ก็แสดงท่าทางมิต่างจากเด็กน้อย ทว่านั่นก็ทำให้นางน่าเอ็นดูกว่าเคย

จะบอกว่าเป็นเด็กที่แสดงสีหน้าท่าทางไม่เก่งก็มิผิดนัก

     บางทีแคลร์ก็แสดงท่าทางเหมือนกับเด็ก... เผลอหลุดมุมโก๊ะๆผิดมาดคุณหนูผู้สง่างาม รึไม่ก็แสดงท่าทีแบบผู้หญิงปากไม่ตรงกับใจ น้อยคนนักที่จะได้รู้ว่าโฉมงามนางนี้เองก็มีมุมที่น่าแกล้งเหมือนอย่างใครเขาด้วย สิ่งที่แคลร์ไม่เคยบอกให้ใครรู้มาก่อนเลยก็คือเธอเป็นคนซุ่มซ่ามแต่ถึงจะไม่บอกผู้คนก็สามารถสังเกตุเห็นถึงลักษณะท่าทางข้อนี้ได้อย่างง่ายดาย หากถูกแหย่ให้เขินหรืออายเอามากๆก็จะกลายเป็นพวกที่ปากไม่ตรงกับใจไปในทันทีเพราะความเขินที่แทบจะทำให้สมองของเธอประมลผลเรื่องต่างๆไม่ทันแล้ว เพราะลักษณะนิสัยเช่นนี้ก็ยิ่งทำให้นางเป็นผู้หญิงที่ดูน่ารักคนนึงเลยล่ะ

อันใจสตรีนั้นแกร่งเพียงใดก็เปราะบางเพียงนั้น

ตอบข้าทีซากุระเอย ใยเจ้าจึงร่ำไห้อยู่หลังม่านหมอกเพียงลำพัง

     ด้วยความที่แคลร์นั้นเป็นสตรีที่แสดงความรู้สึกออกมาทางสีหน้าไม่เก่งนางเลยกลายเป็นหญิงสาวที่ดูเข้มแข็งในสายตาของผู้อื่น แค่เพียงเพราะนางมิเคยร้องไห้รึแสดงด้านอ่อนแอให้ผู้ใดเห็นก็เท่านั้นเอง.. เพราะเหตุนั้นมันถึงได้กลายเป็นสิ่งที่นาง ' ควรจะทำได้ ' ไม่ว่านางจะรู้สึกอ่อนแอถึงเพียงใดก็มักจะพร่ำบอกตัวเองในใจเสมอว่าอย่าได้หลั่งน้ำตาให้ผู้ใดเห็นเป็นอันขาด ความทุกข์ของผู้อื่น ความเจ็บปวดของตนเอง.. ทุกสิ่งนี้ล้วนถูกแคลร์แบกเอาไว้บนบ่า ' ต่อให้เป็นคนดีแค่ไหนก็ยังมีผู้คนรังเกียจ ต่อให้อ่อนโยนเพียงใดก็มิอาจถูกเอาใจใส่ ' แม้นนางจะพยายามทำให้ดีที่สุดก็มิพ้นการถูกนินทาจากสตรีขี้อิจฉา ยามใดที่ต้องหลั่งน้ำตานางมักจะหลบออกมาอยู่ในที่นอกสายตาผู้อื่นแล้วร้องไห้เพียงคนเดียวมิมีผู้ใดปลอบโยน โอ้ โฉมงามเอย.. จักมีผู้ใดปลอบโยนเจ้ายามแตกสลายรึเปล่า?

สตรีผู้อ่อนหวานนางนี้มีนิสัยช่างสังเกตุเป็นนิจ

รอบคอบและใส่ใจรายละเอียดเล็กน้อยที่ผู้อื่นมักจะมองข้ามไป

     ยามที่แคลร์ได้สนทนากับผู้อื่นรึให้ความสนใจกับเรื่องใดเรื่องหนึ่งแล้วนิสัยช่างสังเกตุก็จะถูกเผยออกมา เธอชอบสังเกตุผู้อื่นผ่านทางดวงตา คำพูดและการกระทำเล็กๆน้อยๆของพวกเขา.. มันทำให้เธอรู้ได้ว่าพวกเขามีนิสัยใจคอเป็นอย่างไร ทั้งนี้ทั้งนั้นก็เพราะเธอจะได้ปฏิบัติตัวต่อหน้าพวกเขาได้ถูกต้องมิต้องทำให้คู่สนทนาต้องเกิดอารมณ์ขุ่นมัว ดวงตาสีมุกของโฉมสะคราญนางนี้มักจะคอยจับจ้องสิ่งเล็กๆน้อยๆที่ผู้คนไม่ใส่ใจแต่สิ่งเล็กๆเหล่านั้นอาจก่อให้เกิดเรื่องใหญ่ในภายหน้าก็ได้ ยามที่กำลังพิจารณาคำพูดผู้อื่นมักจะหรี่ตาลง ท่าทีเหมือนจะจับผิดแต่ว่านางกำลังคิดไตร่ตรองอยู่ต่างหากว่าวิ่งนั้นเป็นเรื่องจริงฤาคำลวงกันแน่

ประวัติ:: 

     แคลร์ เฟโวเนียส.. อันตัวนางนี้เป็นบุตรสาวคนเล็กแห่งตระกูลเฟโวเนียส รึจะกล่าวให้ถูกก็คือนางเป็นคุณหนูคนเล็กในบรรดาคุณหนูและคุณชายทั้งสามแห่งตระกูลเฟโวเนียส ด้วยเหตุที่แคลร์นั้นเป็นคุณหนูคนเล็กทำให้ถูกคนในครอบครัวและเหล่าคนรับใช้ประคบประหงมมาตั้งแต่เล็กไม่ต่างอะไรจากไข่ในหินที่อาจแตกสลายไปหากถูกสัมผัสแม้จะเป็นเพียงสัมผัสแผ่วเบาก็ตาม..

ยิ่งโตขึ้นความงามที่ถูกซุกซ่อนเอาไว้แต่เด็กก็ยิ่งถูกเผยออกมาให้เห็นเด่นชัดจนเป็นที่เลื่องลือไปทั่วราชอาณาจักร แต่เพราะยามนั้นเธอยังถูกเลี้ยงดูให้อยู่แต่ในบ้านเสียส่วนใหญ่จึงมิเคยมีผู้ใดพบเห็นใบหน้าที่แท้จริง.. นอกจากจะอิงเอาจากรูปร่างหน้าตาของบุคคลอื่นในตระกูลเฟโวเนียส ทว่าการสันนิษฐานเหล่านั้นก็มิได้ตรงกับหน้าตาแท้จริงของนางเลย ตลอดเวลาที่ถูกเลี้ยงดูอยู่ในเรือน แคลร์ถูกอบรมสั่งสอนเกี่ยวกับเรื่องทุกอย่างที่เธอึวรจะทำเป็นรึควรรับรู้ ทั้งเรื่องมารยาท ความรู้ที่จำเป็นต่อการป้องกันตัวเอง ไปจนศิลปะแขนงต่างๆ.. จนเธอเติบโตเป็นดั่งทุกวันนี้

เมื่ออายุราวๆ15ปี ไม่รู้ว่าเธอเกิดคึกอะไรถึงแอบย่องไปที่ห้องนอนพี่ชายตอนกลางคืนแล้วขอให้เขาช่วยพาเธอออกไปข้างนอกหน่อย.. ในตอนแรกผู้เป็นพี่นั้นก็แสดงท่าทางไม่เข้าใจนักแต่พอเห็นสายตาเว้นวอนและความมุ่งมั่นในดสวงตาของผู้เป็นน้องสาวถึงได้ตอบตกลงไป โดยการออกไปข้างนอกครั้งนี้มีเพียงแค่คุณหนูคนเล็กและคุณชายกลางแห่งเฟโวเนียสเท่านั้นที่รู้ เป็นครั้งแรกที่โฉมงามแห่งเฟโวเนียสได้ออกมาข้างนอกกับผู้อื่นที่ไม่ใข่บิดาและมารดา มันให้ความรู้สึกแปลกใหม่ที่สามารถสัมผัสได้อย่างชัดเจน

เมื่อจันทราเคลื่อนตัวขึ้นสูงบ่งบอกถึงเวลายามสองเข้ายามสาม สองพี่น้องก็พากันกลับเรือนเงียบๆโดยที่มิมีผู้ใดล่วงรู้ถึงการที่ทั้งคู่แอบหนีออกจากบ้านกลางดึกเช่นนี้.. โชคดีที่ช่วงดึกเช่นนั้นมิค่อยมีผู้ใดออกมาเดินเตร่มิเช่นนั้นเรื่องที่สองศรีพี่น้องคงไปถึงหูผู้เป็นพ่อแล้วต้องโดนจับไปอบรมอยู่ในห้องเป็นเวลา3วัน2คืนโดยแน่แท้

     เวลาผ่านไปได้จนแคลร์อายุ17 เธอได้รับอณุญาตจากบิดาแบะมารดาให้ออกไปด้านนอกโดยมิต้องมีผู้ใดตามติดรึอยู่ในสายตาของเหล่าคนรับใข้อีกแล้ว พันธนาการนับแรมปีที่มองไม่เห็นได้ถูกปลดออกไปจากร่างนี้.. อิสรภาพครั้งแรกที่ได้รับหลังจากถูกประคบประหงมมาโดยตลอด ที่แรกที่เธอมุ่งตรงไปคือสวนดอกไม้ที่มีต้นซากุระมากมายที่พี่ชายเธอเคยพูดถึง

เมื่อไปถึงที่นั่นเธอก็พบกับหมู่มวลบุปผามากมายที่กำลังผลิดอกอวดโฉมย้อมท้องนภาให้เป็นสีชมพูสบายตา แต่สิ่งที่สะดุดตามากกว่านั้นก็คือเจ้าสัตว์สี่ขาขนฟูที่นอนซมอยู่ใต้ต้นซากุระต้นหนึ่ง.. แคลร์ได้รับการปลูกฝังมาเสมอว่าทุกชีวิตล้วนมีค่าเท่าทเียมกันถึงได้รีบปรี่เข้าไปดู เจ้าแมวน้อยตัวนั้นหายใจรวยรินอย่างน่าสงสาร ทำให้เธอไม่ลังเลที่ตะอุ้มมันแบ้ววิ่งกลับบ้านไป

เจ้าแมวตัวนั้นได้รับการรักษาจนอาการมันดีขึ้น มันตามติดเธอแจตั้งแต่ที่อาการเริ่มเข้าที่เข้าทางแล้ว.. ครั้นมันอาการดีขึ้นจะปล่อยกลับไปเผื่อมันพลัดหลงกับเจ้าของก็นึกอาลัยอาวรณ์ แถมตอนนี้มันติดเธอชนิดที่ว่าแยกออกห่างไม่ได้แล้วด้วย เลยกลายเป็นว่ามันกลายเป็นสัตว์เลี้ยงของเธอไปซะได้นี่สิ..

เธอได้พบกับออร์ฟิอัสโดยบังเอิญตอนที่ไปเยี่ยมชมเจอร์ริโคกับครอบครัวเมื่อายุได้18ปี โดยพ่อและแม่ของเธอต่างไปพูดคุยเรื่องธุระ..พี่ชายและพี่สาวต่างก็แยกกันไปเดอนดูอะไรตามใจตัวเอง เหลือเพียงเธอกับเจ้าแมวขาวที่เป็นสัตว์เลั้ยงก็เท่านั้น แต่จู่ๆเจ้าเหมียวก็เกิดคึกกระโดดออกจากอ้อมแขนเธอแล้ววิ่งวุ่นไปทั่ว ลำบากแคลร์ต้องมาวิ่งตามอีก โชคดีที่ออร์ฟิอัสช่วยจับมันเอาไว้ได้ ถือเป็นการพบกันครั้งแรกที่ค่อนข้างแปลกแต่ก็ไม่เลวร้ายเท่าไหร่

และดูเหมือนโชคชะตาจะเล่นตลก เธอบังเอิญเจอกับออร์ฟิอัสอีกหลายครั่งหลายคราวจนสุดท้ายแล้วก็กลายเป็นเพื่อนกันไปงงๆล่ะมั้ง.. แต่สำหรับเขาเธอคงเป็นเด็กเด๋อไม่ก็ตัวปัญหา เพราะไอ้ที่ได้เห็นหน้ากันบ่อยๆก็เพราะว่าเธอวิ่งวุ่นไปทั่วนี่แหละ/..

ธาตุ:: พฤกษา , มายา

พลังเวทมนตร์::

     - บุปผาราตรี | แคลร์จะใช้พลังของตนในการสร้างหรือดึงกลิ่นของหมู่มวลบุปผามาใช้ หากผู้ใดก็ตามที่ได้สูดดมกลิ่นของบุปผาเหล่านั้นเข้าไปก็จะหมดสติไปภายใน1-2นาที สำกรับแคลร์ที่ไม่สันทัดเรื่องการต่อสู้แล้ว การลอบจัดการด้วยเวทย์มนตร์เช่นนี้ถือว่าเป็นเรื่องดีเลยทีเดียว

     - บุปผาอารักษ์ | แคลร์ใช้เวทย์มายาสร้างภาพลวงของภูติบุปผาขึ้นมาเพื่อใช้ต่อสู้ ระดับพลังของแคลร์นั้นสามารถสร้างภาพลวงได้มิเกิน2ตน.. หากภาพลวงเหล่านั้นถูกสัมผัสร่างกายโดยตรง( มิใช่อาวุธที่พวกเขาถือ )จะหายไป

ระดับ:: 3 ดาวเงิน

ความสามารถพิเศษ::

     - ความสามารถด้านศิลปะการแสดงแขนงต่างๆ( ร้องเพลง , etc. ) แต่ที่ชื่นชอบที่สุดเลยจะเป็นการเต้นรำ

     - สามารถรักษาพยาบาลให้ผู้อื่นได้ แต่ก็ยังจัดอยู่ในขั้นเบื้องต้น

     - เหมือนจะเป็นที่ชื่นชอบของสัตว์เล็กสัตว์ใหญ่อย่างน่าประหลาด

     - เชี่ยวชาญเรื่องการจัดดอกไม้

     - สันทัดในการทำงานบ้านงานเรือนแม้จะดูเหมือนไม่เคยแตะ มิว่าจะงานทำคงามสะอาดรึทำอาหารล้วนมิใช่เรื่องยาก

     - มีความโดดเด่นในเรื่องความอ่อนตัว ทำให้เธอสามารถแสดงกิริยาอ่อนช้อยได้

อาวุธ::

     - ธนู | หากศัตรูมิอาจเข้ามาใกล้ก็จะเป็นการดีแก่เธอที่ไม่สันทัดในการรบ

     - ดาบ | หากว่าเข้ามาประชิดจนเกินไป ดาบเล่มนี้ก็จักเป็นสิ่งเดียวที่ช่วยปกป้องเธอ

สัตว์ประจำกาย::

     - กริฟฟินนกฮูก | คาเรน

ภูติ::

     - จิตวิญญาณนักรบแห่งบุปผา | ยาเอะ

         ยาเอะนั้นเป็นภูติสาวที่มีความสง่างามดั่งหญิงสาวทั่วไป ทว่ากลับมีความแข็งแกร่งเฉกเช่นบุรุษอกสามศอก.. แม้นร่างกายจะดูบอบบางทว่านางเองก็สามารถยกอาวุธขนาดใหญ่ของตนขึ้นได้ ยาเอะมีกิริยาวาจาที่เถรตรงและใจเย็น ทง่าหากเป็นเรื่องของนายหญิงแล้วจะอารมณ์ร้อนขึ้นมาเสียนี่ มิชอบให้ผู้ใดมาว่าร้ายนายหญิงของตน.. เรียกได้ว่าริ้วไม่ให้ไต่ไรไม่ให้ตอม จะบอกว่าเหมือนมีพี่สาวอีกคนก็ไม่ผิดกระมั้ง?

" ตัวข้านี้ขอสาบานว่าข้าจะรับใช้นายหญิงจนกว่าชีวาจะหาไม่ "

ชอบ::

     - ดอกไม้ | สตรีงามย่อมคู่กับบุปผา โดยเฉพาะโฉมงามผู้นี้ที่ปฏิเสธมิได้เลยว่านางนั้นงามราวบุปผา

     - ฤดูใบไม้ผลิ | อันฤดูกาลที่บุปผามากมายต่างพากันผลิโฉม นางที่อยู่ท่ามกลางพวกมันนั้นงามราวนางสวรรค์

     - สัตว์ | แม้นพวกมันจะพูดคุยกับนางมิได้แต่ก็เปรียบเสมือกับที่พึ่งยามไร้ผู้ใดเคียงกาย

     - ชา | กลิ่นหอมอ่อนๆของชาโดยเฉพาะที่มีดอกไม้เป็นส่วนประกอบนั้นช่วยผ่อนคลายอารมณ์ของเธอได้ดี

ไม่ชอบ::

     - คนขี้แกล้ง | เพราะถ้าโดนแกล้งให้เขินเธอจะหลุดมาด.. ก็แค่ไม่ชอบนิดหน่อยน่ะ จริงๆแค่เขินมากกว่า

     - คนเลือดร้อน | แม้เธอจะดับโทสะพวกเขาได้ แต่พบเจอบ่อยๆก็เหนื่อยใจเหมือนกัน

     - ผู้คนที่ชอบเสียงดังโหวกเหวก | มันน่ารำคาญน่ะ.. เธอถึงชอบปลีกตัวออกไปอยู่คนเดียวเงียบๆไง

     - การที่ตัวเองเป็นคนชอบเก็บความรู้สึกเช่นนี้ | การที่มิยอมบอกผู้อื่นเรื่องความรู้สึกของตนตรงๆนั้นเป็นข้อเสียอย่างหนึ่ง.. และนั่นทำให้เธอรู้สึกอ่อนแอมากกว่าจะบอกใครได้

เพิ่มเติม::

     - แมวที่แคลร์เลี้ยงไว้เป็นแมวขาว เธอตั้งชื่อมันว่า ' เซฟิล '

     - CV : จิ้ม

     - ดอกไม้ที่ชอบที่สุดคือดอกซากุระ

     - บางทีก็ชอบพูดอะไรที่ฟังดูเหมือนปรัชญาชีวิต

     - กับคนที่ไม่สนิทด้วยจะพูด' คะ - ค่ะ ' แต่กับคนที่เธอนับเป็นเพื่อนแล้วหรือสนิทด้วยจะไม่ใช้คำลงท้าย ออร์ฟิอัสก็เป็นหนึ่งในคนที่เธอไม่ใช้คำลงท้ายด้วย

     - ออร์ฟิอัสเป็นคนนอกครอบครัวคนแรกที่เธอไม่ใช้คำลงท้ายด้วย ( ถ้าไม่นับยาเอะที่เป็นภูติน่ะนะ.. )

     - ถ้าไม่นับครอบครัวกับคนใช้แล้ว ออร์ฟิอัสก็เป็นผู้ชายคนแรกที่เธอคุยด้วย

     - น้อยคนนักที่แคลร์จะไม่ใช้คำว่าคุณด้วย ขนาดกับออร์ฟิอัสที่เป็นเพื่อนกันเธอยังเรียกว่า ' คุณออร์ฟิอัส ' เลย.. คนที่แคลร์ไม่เรียกคุณถือว่าคนๆนั้นสำคัญกับเธอมากเลยนะ..!

     - ดูเป็นผู้หญิงหน้าตาใสๆและเรียบร้อยนะ แต่เอาเข้าใตเป็นไทป์เซเมะ( แบบไม่รู้ตัว )ล่ะ...

     - กับคนที่ชอบแล้ว แคลร์จะชอบการสกินชิพมากๆเลย! ถึงจะไม่เคยมีคนที่ชอบก็เถอะ..

     - ค่อนข้างมีปัญหากับคนที่ไม่ได้อยู่ที่อาณาจักรแซคเคอัส ก็เพราะพวกเขาแยกระหว่าง ' นางฟ้า ' กับ ' เทพธิดา ' ไม่ออกนี่แหละ... พอถูกทักว่าเป็นนางฟ้าก็ได้แต่บนพึมพำว่าตัวเธอน่ะไม่ได้มีปีกแบบพวกนางฟ้าซักหน่อย

{ Support Character }

เอโอลัส ฟาโวเนียส | Aeolus Favonius ( 21 )

Relationship : พี่ชาย | Brother

Status : Alive

" ...อย่าแกล้งยัยเด๋อนี่มากไปแล้วกัน ยัยนี่ซุ่มซ่ามจะตาย "

คลาร่า ฟาโวเนียส | Kara Favonius ( 22 )

Relationship : พี่สาว | Sister

Status : Alive

" ฉันน่ะเป็นนักรบ แต่ว่า... น้องสาวของฉันไม่ได้เป็นแบบฉันหรอกนะ "

คุยกับตัวละคร

สวัสดีครับ ผมออร์ฟิอัส เจอร์ริโค แล้วคุณชื่ออะไร

:: " แคลร์.. แคลร์ ฟาโวเนียส "

เป็นชื่อที่เพราะมากเลย แล้วทำไหมถึงมาสมัครครับ

:: " อ่า.. ขอบคุณนะ " รอยยิ้มน้อยๆปรากฎขึ้นบนใบหน้าเนียน " ยังไงดีล่ะ... ก็.. แค่อยากมาน่ะ? อื้อ ประมาณนี้แหละ.. "

งั้นหรอ แล้วเจอกันในเรื่องนะครับ

:: " อื้ม เข้าใจแล้ว..! แล้วเจอกันนะ "

Cr. ◂ SNAP THEME ▸ スナップ