ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ✓ Home Sweet Home ✓

    ลำดับตอนที่ #4 : [Fic Identity V] New Game? (1)

    • อัปเดตล่าสุด 26 ส.ค. 61


    B
    E
    R
    L
    I
    N
      Tiny Hand Pink Bow Tie




    叶えたいを現実に

    To turn what you hope for into reality, 

    今、未来を買い戻せ

    Right now, buy back your future 

    アレしたい病も 欲しがりも

    That greed-driven sickness, all your desires, 

    さぁ、痛いのその向こうへ

    Come now, to the other side of the pain!


    明日はきっと 明日はきっと

    Tomorrow, surely, tomorrow surely,

    僕が世界の中心なので 

    I'll become the very centre of the world

    あなたはそれで満足ですか?

    But are you truly satisfied with that? 



    叶えたいとは思いませんか?

    Don't you ever think that you'd like to make it come true?




    君が願うことも 君が想う人も

    All that you'd wished for, everyone you'd longed for, 

    君が憎む過去も 思い通りだよ

    That past that you'd detested, everything will be as you desire. 

    君が欲しい顔も 君が欲しい胸も

    The fact that you want to have, the chest that you want to have, 



    払えば叶うので 「約束だよ」

    If you pay up and wish for it, "it's a promise!"




    ▪ APPLICATION ▪




    " ฮ่ะๆ.. ผมน่ะไม่ใช่คนที่ใจดีอะไรหรอกนะ พวกเธอคิดไปเองทั้งนั้นแหละ "



    ชื่อ-นามสกุล :: กฤตรินทร์ สุพัทรตรา ( Krittalyn Supattra )


    ชื่อเล่น :: เจนนิสต์ ( Jennist )


    เพศ :: ชาย

    อายุ :: 20 ปี


    เชื้อชาติ + สัญชาติ :: ไทย


    อาชีพ :: นักศึกษา / พนักงานพาร์ทไทม์ที่ร้านคาเฟ่แห่งหนึ่ง


    ลักษณะรวม ::


         เจนนิสต์.. หากได้ยินชื่อแล้วหลายคนอาจจะเผลอคิดไปว่าคงเป็นเด็กผู้หญิงหน้าตาน่ารักไม่ก็ผู้หญิงที่สวยแบบหน้าคมๆ ทว่าปัญหาหลักก็คือ ' เจนนิสต์ ' ที่กำลังถูกพูดถึงในที่นี้ไม่ใช่ผู้หญิงอย่างที่คิดกันนี่สิ ใช่.. คุณอ่านไม่ผิดหรอกนะ เจนนิสต์ไม่ใช่ชื่อของผู้หญิง


         เจนนิสต์เป็นผู้ชายหน้าคม ซึ่งเป็นหน้าตาที่ตรงสเป็คของผู้หญิงทั่วไปโดยไม่มีผิดเพี้ยน เส้นผมของเขาถูกตัดซอยสั้นระกับต้นคอเปลือยเปล่า ผมของเขามีสีควันบุหรี่อ่อนๆและทำตรงส่วนปลายเป็นสีฟ้าสว่างให้ดูตัดกัน ถึงแม้จะดูแลตัวเองดีแต่ก็มักจะปล่อยทรงผมให้ดูยุ่งๆอยู่เสมอไม่ได้หวีดให้เรียบร้อยอย่างที่ควรจะเป็น ปอยผมทั้งสองด้านไม่ได้ถูกปล่อยไว้ปรกกับใบหน้าคมคายประดับยิ้ม ปอยผมส่วนหนึ่งที่ยาวลงมาถูกถักไว้เป็นเปีย


         คิ้วโก่งได้รูปที่มีสีเข้มกว่าสีผมเล็กน้อยมักจะเลิกขึ้นน้อยๆรับกับรอยยิ้ม ดวงตาเรียวคมกริบของเจนนิสต์มีสีเขียวเหมือนกับสีของมรกต แพขนตาของเขาจัดว่ายาวกว่าขนตาของผู้ชายด้วยกันจนมองเห็นได้ชัด จมูกโด่งรับกับใบหน้าคมสันที่ดูอ่อนโยนของเขา ริมฝีปากบางปกติมักจะอยู่ในลักษณะเป็นเส้นตรง แต่ยามสนทนากับผู้อื่นมุมปากมักจะยกขึ้นเป็นรอยยิ้มบางๆที่ดูอ่อนโยน.. โดยเคยมีคนให้คำนิยามไว้ว่าเป็นรอยยิ้มที่มีไว้ฆ่าผู้หญิงโดยเฉพาะ


         เจนนิสต์เป็นผู้ชายที่มีรูปร่างสมส่วนค่อนไปทางผอมบางเล็กน้อย ลาดไหล่กว้างของเขามีรอยแผลเป็นเหมือนโดนบางอย่างบาด เป็นรอยตำหนิที่ไม่เคยมีใครเห็นและรอยตำหนิเพียงรอยเดียวบนร่างกายของเจนนิสต์ นอกจากนี้เขาก็เคยมีแผลเป็นที่หน้าท้องแต่ปัจจุบันรอยแผลนั่นหายไปแล้ว หากพูกถึงเรื่องร่างกายของเจนนิสต์..นอกจากเรื่องรอยแผลที่เป็นตำหนิแล้ว( แต่หากผู้หญิงมาเห็นแล้วอาจคิดว่ามันดูดีมากกว่าจะเป็นตำหนิกระมั้ง.. ) สิ่งที่ดึงดูดได้ดีนอกเหนือจากนี้ก็คือรูปร่างและกล้ามเนื้อใต้ร่มผ้า


         ถึงจะออกกำลังกายเป็นกิจวัตรประจำวันแต่เจนนิสต์ก็ไม่ได้มีกล้ามเนื้อที่เห็นได้ชัดเจนแบบพวกนักกีฬามืออาชีพ มีก็แค่ร่องรอยของกล้ามเนื้อที่ได้จากการออกกำลังมาลางๆก็เท่านั้น.. หรือถ้าให้พูดแบบภาษาชาวบ้านก็คือมีกล้ามแต่พอกรุบกริบ แบบหอมปากหอมคอ จัดว่ากำลังดูดีเลยล่ะ ( ͡° ͜ʖ ͡°) /ไม่ ส่วนสูงของเขาอยู่ที่ 178 เซนติเมตร เวลาคุยกับคนที่ตัวเล็กกว่าคนๆนั้นก็จะปวดคอหน่อยๆ.. น้ำหนักราวๆ 61 กิโลกรัมซึ่งก็รับกับรูปร่างที่ค่อนไปทางผอมบางพอตัว ( แต่ก็ยังแข็งแรงกว่าผู้หญิงอยู่ดี.. )


         ปกติเจนนิสต์มักจะแต่งกายด้วยชุดสุภาพและดูมีภูมิฐาน โทนสีของเสื้อผ้าที่ชอบจะเป็นสีขาว-เขียวอ่อน-ฟ้า-ดำ-ทอง ที่บริเวณหูของเขามักจะมีต่างหูสีทองที่เป็นรูปทรงสามเหลี่ยมคว่ำลง ปกติแล้วก็จะใส่เสื้อเชิ้ตสีขาวผูกเนคไทค์สีดำแล้วสวมเสื้อตัวนอกแขนกุดสีเขียวทับอีกที กางเกงสแล็กสีดำตัดกับสีของเสื้อผ้าท่อนบน รองเท้ากหุ้มส้นสีเดียวกันกับกางเกงตัดกับผิวขาวซีดบนิเวณข้อเท้า อีกสิ่งหนึ่งที่เขาสวมตลอดเวลาก็คือเสื้อฮู้ดสีขาวสะอาดขอบเขียว ด้านในมีลายสีดำและทอง ( ตามข้างบนแหละค่ะ wwww )


         ท่าทางและการวางตัวของเจนนิสต์นั้นดูสุขุมเป็นผู้ใหญ่ทว่าก็มีความอ่อนโยน ปกติก็มักจะทำหน้าตาเรียบนิ่งแต่แค่นั้นก็ทำให้สาวๆในคณะรึไม่ก็คณะข้างเคียงหวีด(?)กันจนลั่นมหา'ลัยแล้ว แต่เวลาคุยกับคนอื่นหรือกำลังฟังคนอื่นพูดอะไรรอยยิ้มเล็กๆมักจะถูกวาดขึ้นมาบนใบหน้า.. อย่างที่ว่าแค่ทำหน้านิ่งๆตามปกติผู้หญิงก็กรี๊ดกันตายแล้วพอยิ้มเมื่อไหร่ก็น่าหวั่นอยู่เหมือนกันว่ามหา'ลัยจะถล่ม(?)รึเปล่า


         รอยยิ้มบางๆประกอบกับดวงตาและใบหน้าของเขาให้ความรู้สึกอ่อนโยน แต่ว่าในขณะเดียวกันเมื่อลองมองใบหน้าคมอย่างพินิจพิจารณาก็จะพบกับความเจ้าเล่ห์แฝงอยู่ การวางตัวแบบสุภาพบุรุษดูเป็นมิตรแต่ว่าก็ไม่ได้ดูเข้าถึงง่ายจนเกินไป.. บรรยากาศรอบตัวนอกจากจะดูอ่อนโยนและเป็นผู้ใหญ่แล้ว ยังมีความลึกลับน่าค้นหาและความเจ้าเล่ห์ที่ซ่อนเอาไว้เหมือนกับเสือร้ายที่แอ๊บเป็นแมวเชื่องๆ


    ลักษณะนิสัย ::


    คุณชายเจนนิสต์ รูปหล่อพ่อรวย สเป็คสาวๆ

    (?)


         เจนนิสต์เป็นผู้ชายที่จัดว่าหน้าตาดีมีสเน่ห์เข้าขั้นคนหนึ่ง และอย่างที่ประโยคด้านบนได้นิยามเอาไว้ว่า ' คุณชายเจนนิสต์ ' ประโยคนั้นไม่ได้หมายความว่าฐานะทางบ้านของเขาดีเด่นจนโดนเรียกแบบนี้ แต่มันเป็นเพราะการวางตัวและวิธีพูดจาของเขาต่างหาก การวางตัวของเจนนิสต์นั้นเรียกได้ว่าดูดี มีมารยาทและสุขุม เหมือนพวกลูกคุณหนูที่ถูกพ่อ-แม่อบรมสั่งสอนมาเป็นอย่างดี ทั้งรอยยิ้มน้อยๆบนใบหน้า คำพูดคำจาที่ฟังดูแล้วลื่นหูหาใครเปรียบ รู้ตักคิดและไตร่ตรองก่อนเสมอว่าเรื่องอะไรควรพูดเรื่องอะไรไม่ควรพูด หรือถ้าเกิดไม่พูดจะเป็นการดีกว่า ส่วนประโยคที่ว่า ' สเป็คสาวๆ ' นั้นก็คงหนีไม่พ้นนิสัยโดยรวมกับท่าทางของเขา


    ปากบอกว่าความจริงตัวเองไม่ได้เป็นแบบนี้ แต่ตรงข้ามกับการกระทำชัดๆ


         เวลามีใครบอกว่าเขาใจดีเจนนิสต์มักจะหัวเราะเล็กน้อยเหมือนกับว่าพึ่งเคยได้ยินเรื่องที่ตลกที่สุดในชีวิตแล้วตอบกลับไปประมาณว่า ' จริงๆแล้วไม่ได้ใจดีหรอกนะ ' แล้วก็ยิ้มให้เหมือนเคย.. แต่ต่างกันตรงที่ว่ารอยยิ้มนั่นกลับให้ความรู้สึกเจ้าเล่ห์แปลกๆ แน่นอนว่าคำพูดนั้นขัดกับการกระทำของเขาที่เวลาเจอใครลำบากต่อหน้าก็จะช่วยเหลืออยู่เสมอหากทำได้ ทุกวันนี้ก็เลยโดนหาว่าเป็นคนย้อนแย้งอยู่บ่อยๆ... บ้างก็ว่าเจนนิสต์เป็นคนถ่อมตัวบ้างล่ะ บ้างก็ว่าแค่ช่วยโดยบังเอิญบ้างล่ะ แต่เอาจริงๆนะ จนตอนนี้ก็ยังไม่มีใครรู้หรือเข้าใจด้วยซ้ำว่าทำไมเขาถึงชอบบอกว่าจริงๆแล้วตัวเองไม่ใช่คนใจดี


    ปกติก็ใจดีและเป็นผู้ใหญ่ แต่ที่จริงก็มีด้านอื่นเหมือนกัน


         อย่างที่กล่าวไปข้างต้น เจนนิสต์เป็นคนที่มีบุคลิกเป็นผู้ใหญ่และอ่อนโยน.. ส่วนหนึ่งก็เพราะอายุที่มากขึ้น( แหงล่ะ ใกล้จบมหาลัยแล้วนี่น่า? )ด้วย ทว่าในความจริงแล้วเขาก็มีด้านที่ขี้แกล้งเหมือนกับเด็กๆ แต่ปกติก็ไม่ค่อยแสดงท่าทางแบบนี้ให้เห็นเท่าไหร่ ส่วนใหญ่จะเป็นก็แต่เวลาเห็นใครก็ตามที่ดูน่าแกล้งโดยเฉพาะผู้หญิง คนน่าแกล้งในสายตาของเจนนิสต์จะเป็นผู้หญิงตัวเล็กท่าทางตื่นๆเหมือนกระต่ายน้อย.. ที่แกล้งก็เพราะอยากหยอกเองนะ? เวลาปกติเขาก็ดูแลดีเหมือนที่ปฏิบัติกับคนอื่นนั่นแหละ และเพราะแบบนี้เลยมีข่าวลือว่าผู้หญิงในอุดมคติของเจนนิสต์ต้องเป็นคนตัวเล็กน่าทะนุถนอม อ่า ก็เป็นไปได้นะ?


         แต่นอกจากด้านที่ขี้เล่นนี่แล้ว เขาก็ยังมีอีกด้านที่ไม่เคยแสดงให้ใครเห็น.. นี่ล่ะนะความร้ายกาจของพวกเสือซ่อนเล็บ :)


    ความลึกลับไม่เหมือนใครยิ่งขับให้เขาเป็นคนที่น่าค้นหา

    บางครั้งก็อดสงสัยไม่ได้ ว่าสิ่งที่เอ่ยมานั้นเป็นคำลวงรึเรื่องจริง


         ก็อย่างที่ว่าไป ถึงแม้เจนนิสต์จะเป็นมิตรกับคนอื่นแต่เขาก็ไม่ใช่คนที่เข้าหาได้ง่ายถึงขั้นนั้น.. จะเรียกว่ายังรู้จักระวังตัวอยู่ก็ไม่ผิดนัก กำแพงบางๆที่มองไม่เห็นมักจะถูกสร้างขึ้นมาขวางระหว่างเขากับคนที่เข้ามาหา แม้จะเป็นปราการเพียงชั้นเดียวที่ถูกเขาสร้างขึ้นแต่มันก็เป็นปราการที่ยากต่อการทำลาย และบางครั้งเรื่องที่เขาพูดให้คนอื่นฟังก็ไม่ใช่เรื่องจริงซะด้วยนี่สิ สาเหตุนี้เองที่ยิ่งทำให้เขากลายเป็นคนที่ป็อปปูล่าร์ในหมู่ผู้หญิงที่มหา'ลัย แน่นอนว่าการที่เขาเป็นผู้ชายลึกลับแบบนี้ ก็ต้องมีหลายคนที่ต้องการที่จะค้นหาอยู่แล้วว่าลึกๆแล้วเขาเป็นคนยังไงกันแน่ รึไม่ก็มีด้านอะไรที่ซ่อนเอาไว้อีกรึเปล่า


    การที่เป็นที่ชื่นชอบก็ทำให้ชีวิตลำบากเหมือนกันนะ..


         เจนนิสต์มีศักดิ์เป็นถึงเดือนคณะ โดยเขาได้ตำแหน่งนี้มีจากป็อปปูล่าร์โหวตหาเดือนคณะ.. ชีวิตเขาค่อนข้างลำบากพอสมควรจากการที่โดนหลายๆคนเข้าหาและรุมเกาะแกะ บางคนก็หนักจนแทบเข้าขั้นสตอลก์เกอร์ และสิ่งที่จะช่วยปกปิดหน้าตาของเขาได้ดีก็คงหนีไม่พ้นเสื้อฮู้ดที่สวมอยู่ทุกวันนี้ ระยะแรกๆเขาก็รู้สึกว่ามันลำบากและร้อนพอสมควรแต่ใส่ไปใส่มาก็เริ่มชินจนติดเป็นนิสัยที่ต้องสวมฮู้ดทุกวัน ตอนแรกมันก็ช่วยอยู่หรอกแต่หลังๆคนก็เริ่มรู้แล้วว่านี่เป็นเขาก็เลยลำบากพอตัว.. และเรื่องพวกนี้ก็เป็นสาเหตุที่ทำให้เขารู้จักระวังและเว้นระยะห่างเวลาอยู่กับผู้หญิงล่ะนะ


    รับมือกับผู้คนได้เกือบทุกแบบ ต้องขอบคุณงานพาร์ทไทม์ล่ะนะ


         การที่เขารับงานพาร์ทไทม์เป็นพนักงานเสิร์ฟที่คาเฟ่แห่งหนึ่งทำให้เจนนิสต์ต้องพบปะกับผู้คนมากหน้าหลายตา มีทั้งลูกค้าที่ดีและไม่ดี.. เพียงแค่พูดคุยกับพักเดียวเขาก็สามารถคาดเดานิสัยของคู่สนทนาได้ถูกต้องเกือบ100%แล้ว ทำให้มันไม่ใช่เรื่องยากเลยที่เขาจะรู้ว่าตัวเองควรจะผูกมิตรกับใครรึไม้ควรผูกมิตรกับใคร เจนนิสต์สามารถรับมือผู้คนที่เข้าหาเขาได้อย่างใจเย็นแม้พวกคนเหล่านั้นจะมีนิสัยต่างกันราวกับคนละขั้วก็ตาม เอาเถอะ ก็ต้องขอบคุณงานพาร์ทไทม์ที่ทำให้เขารู้จักรับมือคนประเภทต่างๆ..


    ประวัติ :: 


         ' กฤตรินทร์ สุพัทรตา ' หรือ ' เจนนิสต์ ' แต่เดิมแล้วเป็นเด็กกำพร้าที่เสียพ่อแม่ไปเพราะอุบัติเหตุตั้งแต่ยังจำความไม่ได้ เขาเติบโตมาในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าเล็กๆแห่งหนึ่งที่ตั้งอยู่ในกรุงเทพ เพราะการที่เขาเป็นเด็กกำพร้าพ่อ-แม่นั้นทำให้เหมือนกับว่ามันเป็นบาดแผลเล็กๆที่ฝังอยู่ในใจของเขา


    ตลอดเวลาที่อยู่ที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า เจนนิสต์ถูกปลูกฝังมาว่าให้เป็นคนที่อ่อนโยนและรู้จักช่วยเหลือผู้อื่น แต่ในตอนนั้นเขาก็ยังไม่เข้าใจว่าทำไม... จนกระทั่งอายุเขาได้ประมาณ7ปี เขาถูกคู่สามี-ภรรยาของตระกูลสุพัทรตรารับไปเลี้ยงดู ตระกูลสุพัทรตรานั้นมีฐานะค่อนไปทางร่ำรวยแต่ก็ไม่ถึงขั้นเป็นคุณชายกับคุณหญิง ถึงแม้เขาจะเป็นเพียงลูกบุญธรรมแต่ทั้งสองก็ดูแลเขาดีเหมือนกับลูกแท้ๆ


         จนเจนนิสต์อายุได้14ปี แม่บุญธรรมของเขาก็ประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์อาการสาหัสทำให้ทั้งเขาและพ่อบุญธรรมต่างก็ตกใจไม่แพ้กัน เพราะไม่รู้ว่าเธอจะรอดชีวิตรึเปล่าถึงได้ขอเจนนิสต์เอาไว้ว่าให้เขาเป็นเด็กทีุ่อ่อนโยนและคอยช่วยเหลือผู้อื่น เป็นสิ่งเดียวกับที่เขาถูกสอนมาตั้งแต่ตอนอยู่ที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าแล้ว แต่ก่อนเขายังไม่ยอมปฏิบัติตามคำนั้นแต่หลังจากที่กำลังจะเสียผู้เป็นแม่ไปเขาจึงเปลี่ยนตัวเอง


    เวลาผ่านไปได้เกือบสองปีกับแม่บุญธรรมของเขาที่มีอาการร่อแร่ แต่ในที่สุดการรักษาก็เป็นผลสำเร็จ.. แม่บุญธรรมของเจนนิสต์รอดชีวิตมาได้ราวกับปาฏิหารย์ แต่ก็ต้องแลกกับขาซ้ายที่เป็นค่าตอบแทนเพื่อแลกเปลี่ยนกับการกลับมามีชีวิตอีกครั้งหนึ่ง นั่นทำให้สถานการณ์ของครอบครัวสุพัทรตรากลับเข้าสู่สภาวะปกติกลายเป็นครอบครัวสุขสันต์(?)อีกครั้ง


    สิ่งที่ชอบ ::


         - น้ำค้าง | ฟ้าหลังฝนมักจะมีสิ่งสวยงามให้เขาเห็นเสมอ แต่เขาชอบน้ำค้างมากที่สุดล่ะ


         - กาแฟ | คงเพราะทำงานในร้านคาเฟ่ล่ะมั้ง? กลิ่นหอมและรสชาติของกาแฟช่วยทำให้เขาผ่อนคลายจากโปรเจคต์ของมหาลัยได้เยอะเลย


         - ผู้หญิงตัวเล็ก | ออกจะน่ารัก เหมือนกระต่ายน้อยเลย


         - สารคดี | มันดูให้ความรู้อะไรหลายๆอย่างดี มีทั้งเรื่องแปลกๆและเรื่องที่น่าสนใจ


         - ไพ่ทาโรต์ | เขาชอบความหมายของไพ่แต่ละใบนะ


    สิ่งที่เกลียด ::


         - พวกสู่รู้ | เวลาเห็นคนแบบนี้ทีไรเจนนิสต์มักจะทำหน้าเหม็นเบื่ออย่างเห็นได้ชัด


         - คนเลือดร้อน | เขาขี้เกียจมารับมือกับคนพวกนี้นะ.. ให้ตายเถอะ


         - การหลงทาง | จะบ้าตาย เวลาหลงมันหาทางกลับยากนะ เขาไม่ชอบเลย


    สิ่งที่กลัว ::


         - อุบัติเหตุ | เขาเคยเสียครอบครัวไปเพราะอุบัติเหตุ และเกือบเสียแม่ไปแล้วเพราะอุบัติเหตุ.. เวลาได้ยินข่าวเกี่ยวกับอุบัติเหตุทีไรก็มักจะทำหน้าตาหดหู่ทุกที


         - ทะเลลึก | เพราะเขาไม่อาจรู้ได้เลยว่าข้างใต้นั่นมีอะไรบ้าง และเพราะดูสารคดีเกี่ยวกับสัตว์แปลกๆใต้ทะเลบ่อยเลยกลายเป็นโรคกลัวทะเลลึก.. เวลาไปทะเลถึงหลีกเลี่ยงการลงไปในที่ๆมีน้ำลึก


    งานอดิเรกและสิ่งที่ถนัด ::


         - ออกกำลังกาย ( งานอดิเรก )


         - อ่านหนังสือ ( งานอดิเรก )


         - ร้องเพลง ( ถนัดแต่ไม่ค่อยร้อง )


         - ทำอาหารรึขนม ( ถนัด+งานอดิเรก | ทำได้เพราะทำงานอยู่ในคาเฟ่ล่ะนะ )


    ลักษณะการพูด ::


         CV - คลิก


         เจนนิสต์เป็นผู้ชายที่มีเสียงนุ่มทุ้มและน่าฟัง ยิ่งประกอบกับวิธีการพูดจาที่สุภาพนั่นแล้วใครก็ตามที่ได้ฟังก็ต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่าสามารถนั่งฟังผู้ชายคนนี้พูดได้ทั้งวันโดยไม่รู้สึกเบื่อ เจนนิสต์แทนตัวเองด้วยคำว่า ' ผม ' ไม่ว่าจะเป็นการพูดกับคนที่สนิทหรือไม่ก็ตาม สำหรับคนที่อายุมากกว่าหรือไม่สนิทจะมีการใช้คำลงท้ายวว่า ' ครับ ' แต่ถ้าเกิดมีรุ่นน้องผู้หญิงที่เขาเอ็นดูมากจะลงท้ายด้วยคำว่า ' คะ-ค่ะ ' แทน


    < ปกติ - ดีใจ >


         น้ำเสียงของเจนนิสต์จะนุ่มนวลตามปกติ แค่ดวงตาที่หยีลงมีประกายแห่งความดีใจเท่านั้นเอง


         " ก็บอกแล้วนี่ ผมไม่ได้ใจดีหรอกนะ " เขาว่า มุมปากยกขึ้นเป็นรอยยิ้มน้อยๆที่ดูน่ามอง


         " ว่าไงคะเด็กน้อย? ..ให้ผมเหรอ? ขอบคุณนะ " ดวงตาสีมรกตมีประกายของความดีใจและความเอ็นดูยามได้รับของจากเด็กคนนี้ น่ารักน่าเอ็นดูจริงๆ


    < โกรธ >


         ปกติเจนนิสต์จะเป็นคนโกรธยาก แต่ถ้าโกรธเมื่อไหร่คำพูดจะดูสั้นและกระชับกว่าปกติ หน้าตาของเขายังดูยิ้มอย้มอยู่แต่ดวงตาของเขาไม่ได้ยิ้มตามนี่สิ


         " ..หืม ที่ทำอยู่น่ะคิดก่อนจะทำแล้วใช่มั้ย? " ฟังดูเหมือนคำถามแต่ความจริงแล้วเมื่อฟังจากน้ำเสียงเย็นๆนั่น ก็รู้ได้ว่าเป็นการหลอกด่าทางอ้อมว่าไม่มีสมอง


    < เสียใจ >


         เจนนิสต์จะหลีกเลี่ยงการพูดให้น้อยที่สุดเท่าที่จะทำได้ ดวงตาของเขาหมองลงเล็กน้อย ริมฝีปากไม่ได้หยักขึ้นเป็นรอยยิ้มเหมือนทุกที


         " ..อย่าทำแบบนั้นอีกนะ ผมใจหายแทบแย่ รู้มั้ย? " เขาจับไหล่ของคนตัวเล็กกว่าเบาๆ ดวงตาที่มองลงมาแสดงให้เห็นถึงความเสียใจน้อยๆ มุมปากยกขึ้นอย่างโล่งใจเมื่อคู่สนทนางกหัวรับคำ


    < กลัว >


         ใบหน้าคมซีดลงต่างจากปกติ เสียงทุ้มสั่นและขาดห้วงเล็กน้อยทว่าก็ยังไม่ได้แสดงออกว่ากลัวชัดเจนมากนัก


         " อ่า.. ไม่.. ขอผม.. " เขาเบือนหน้าหนีสิ่งที่อยู่ตรงหน้า รู้สึกได้เลยว่าลมหายใจของตนติดขัดเพราะความกลัวน้อยๆที่อยู่ในใจ


    ชื่อไอดีใน Identity V :: Smoke_Mirrors 


    ตัวละครใน Identity V ที่ชอบ / เล่นถนัดที่สุด ::


         - ชอบที่สุด + เล่นถนัดที่สุด : เทรซี่ เรซนิก | Mechanic


    เหตุผลที่มาเล่น Identity V ::


         " อืม... " เจนนิสต์ส่งเสียอืมในลำคแเหมือนกำลังคิดอยู่ สักพักถึงแสดงสีหน้าเหมือนนึกออกแล้ว

         " เพื่อนในคณะแนะนำผมมาอีกทีน่ะ ลองไปเล่นดูก็สนุกดีนะ "


         " ไปดูๆฟีเจอร์ในเซิฟแม่มาแล้วน่าสนใจมากเลยล่ะ อ่ะ.. ล่าสุดผมเห็นภาพฮันเตอร์ใหม่ล่ะ ถ้าจำไม่ผิด.. เป็นภาพโจเซฟล่ะ ผมอยากลองเล่นเขาดูนะ " ดวงตาคู่คมเป็นประกายคลี่ลงรับกับรอยยิ้มที่อยู่บนใบหน้าของเขา


    หากความทรงจำของคุณกำลังค่อยๆหายไปและถูกแทนที่ด้วยความทรงจำของคนอื่น คุณจะทำอย่างไร? ::


         " ..อ่า จริงๆผมก็แอบกลัวเหมือนกันนะว่าตัวเองอาจจะลืมบางอย่างไป.. "


         " ไม่รู้สิ..? จดบันทึกแล้วเก็บมันไว้กับตัวงั้นเหรอ... "


         " ฟังดูลำบากนะ แต่ว่านั่นก็คงเป็นวิธีเดียวที่จะทำให้มีคนจำผมได้ล่ะมั้ง? อย่างน้อยก็อยากให้เจ้าของความทรงจำคนนั้นจำผมเอาไว้น่ะ อย่างน้อยก็บอกให้เขารู้ว่าผมเป็นยังไง.. "


         " แย่จัง ผมเรียบเรียงคำพูดไม่ถูกเลยแฮะ ฮ่าๆ.. "


    เพิ่มเติม ::


         - เจนนิสต์เรียนคณะนิเทศศาสตร์ และเป็นเดือนคณะ ส่วนดาวคณะเป็นรุ่นน้องที่เขาสนิทด้วย เขาเอ็นดูเธอมากเลยล่ะ! รุ่นน้องของเขาชื่อ ' ฟางซิน '


         - เป็นคนที่มีเซ้นส์เรื่องการจับผิดพวกครอสเดรส แยกผู้ชายกับผู้หญิงออกได้อย่างถูกต้อง100% แม้เขาหรือเธอคนนั้นจะหน้าตาเหมือนเพศตรงข้ามเป๊ะๆ


         - ชอบมองผู้หญิงที่ตัดผมทรงฮิเมะคัทนะ ดูสวยดี แต่ไม่ค่อยมีให้เห็นอ่ะ.. อย่างน้อยก็คุณรุ่นน้องดาวคณะคนนึง


         - เป็นพนักงานชายที่รับหน้าที่ตัวเรียกลูกค้าประจำคาเฟ่



     Talk With Writer 



    1 สวัสดีจ้า ไรท์ชื่อโฟนน้า ผปค.ชื่ออะไรเอ่ย? ::


    ฮารุกะฮาร์ทหรือนามปากกาเลดี้นามิดะค่ะ!


    2 ทำไมถึงมาสมัครหรอคะ? นิยายของเรากากจะตาย จะอัพเมื่อไหร่ใครเล่าจะรู้นอกจากพระผู้เป็นเจ้า-- ::


    เพราะเราอยากค่ะ! / โดนดีด / ไม่กากหรอกค่ะ ภาษาของโฟนซังก็โอเคเลยนะคะ เปิดเรื่องมาน่าสนุกด้วย! เรื่องอัพช้า.. เราก็เป็นนะคะ ฮะๆ..


    3 ถ้าจบแบบ bad ending จะว่าอะไรไหมคะ ถ้าลูกของผปค.ต้องตาย? ::


    ไม่เป็นไรค่ะ ชินแล้ว/...


    ความรู็สึกคล้ายๆคอมมูแหละค่ะ ออริตายบ่อยจนชินแล้ว555555555


    4 จะไม่เผาบ้านเราใช่ไหม.. ::


    ไม่เผาค่ะ ไม่ยยยยยยย


    5 ชอบเล่นตัวละครอะไรใน Identity V หรอ? สายอะไร? เราสายปั่นไฟแล้วทิ้งเพื่อนอ่ะ(โดนเพื่อนถีบ--) ::


    เอ็มม่ากับเกอิชาค่ะ เอ็มม่าเราเล่นกึ่งถอนกึ่งปั่นส่วนเกอิชาเราเล่นแบบดักตีหัว(?)


    6 งั้นคงต้องบอกลากันแล้ว ถ้าจะไม่ว่าอะไรก็ทิ้งไอดีไว้มาเล่นด้วยกันได้น้า บายยยย ::


    โอเคค่า ชื่อไอดีเราLady*Namidaนะคะ แอดมาได้นะคะแต่เราก็เล่นไม่เก่งขนาดนั้นหรอกค่ะ ฮาาาา


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×