รู้ตัวอีกทีนิยายเรื่องนี้ก็กลายเป็นยูริไปซะแล้ว [นิยายแปล]

Chinese Name : 我把言情續寫成百合了怎麽辦

CN : https://www.jjwxc.net/onebook.php?novelid=5325091

English Translation Name : I Accidentally Turned My Romance Novel into a Yuri Story, What Should I Do?

ENTR : https://littlepandatranslations.com/

---

เฉียวหยูพบว่าตนเองถูกพามายังนิยายรักที่ยังไม่จบ แล้วระบบก็ยังบอกอีกว่าเธอต้องช่วยเขียนนิยายเรื่องนี้ต่อให้จบโดยอิงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริงบนโลกใบนี้ ในขณะที่เปิดหน้าต่างสำหรับการเขียนที่ระบบเตรียมไว้ให้ ก็ปรากฏแถบความช่วยเหลือบางอย่างขึ้นมา หนึ่งในนั้นคือ “ความพึงพอใจจากนักอ่าน” ในขณะที่อีกอย่างคือ “ระดับความนอกบท”

เฉียวหยู : พวกนี้คืออะไร

ระบบ : โชคชะตาของท่านยังไงล่ะ

ณ บัดนั้นชีวิตของเฉียวหยูในฐานะของเพื่อนร่วมชั้นพระเอกและนางเอก ก็วุ่นวายขึ้นมาจากการต้องมาวิ่งวุ่นหาอีเวนต์ดี ๆ มาเขียนลงในนิยาย ทว่าทั้งที่อยากจะเขียนเรื่องราวอันหวานซึ้งของตัวพระนางของเรื่องแท้ ๆ แต่ด้วยเหตุผลกลใดไม่ทราบ ดูเหมือนว่าที่นั่งของเธอจะไปคั่นกลางของทั้งสองคนเข้าซะแล้ว พระเอกมันก็ไม่ยอมสลับที่ด้วยนะ

ด้วยความสับสน เฉียวหยูก็ทำได้เพียงแค่เขียนลงไปว่า “ความรักก็เป็นดั่งหัตถ์ที่ดึงห่าง ระยะทางจะเป็นสิ่งที่ทำให้เกิดความใกล้ชิด” เท่านั้น?

เธอหวังที่จะถ่ายทอดความคืบหน้าของพระนางระหว่างการไปเที่ยว  ทว่าสิ่งที่เกิดขึ้นกลับตรงข้าม ทั้งสองไม่ได้เดินทางด้วยกันด้วยซ้ำ แต่กลับเป็นเธอที่ตัวติดกับนางเอกอย่างกับปาท่องโก๋ ทั้งยามเช้าและยามแช่น้ำพุร้อนช่วงเย็น นั่นทำให้เธอรู้แน่ ๆ ว่านางเอกรูปร่างดีมาก ทว่าก็ไม่หาญกล้าที่จะเขียนลงไปในเหล่านักอ่านได้เห็น

เนื่อเรื่องที่เธอเขียนมีความคืบหน้าอย่างกับเต่าคลานเนื่องจากเต็มไปด้วยฉากอธิบายเต็มไปหมด ข่าวดีก็คือทั้งสองแถบวัดของระบบยังคงไม่มีการเปลี่ยนแปลงใด ๆ ถึงแม้ว่าความคิดเห็นจากนักอ่านจะเต็มไปด้วยความชื่นชม อวยกันซะใหญ่ว่าเธอคือนักเขียนที่สามารถถ่ายทอดอารมณ์อันเปราะบางได้จับใจ กระนั้นเฉียวหยูก็รู้ตัวดีว่าสิ่งที่เธอทำไปทั้งหมดเพียงแค่หาอะไรยัด ๆ ลงไปเพราะไม่อะไรจะเขียนลงไปเท่านั้น เธอรำพึงรำพัน “ทำไมความสัมพันธ์มันก้าวหน้าช้าจังนะ”

ขณะที่เฉียวหยูกำลังยุ่งอยู่กับความคิดของตนอยู่นั้น หลินฉิงที่กำลังป้อนผลไม้เธออยู่ ก็ดึงตัวเธอเข้ามาจูมพิต ไม่นานหลินฉิงก็ปล่อยเธอไปและเผยให้เห็นแววอันลึกล้ำดังราตรีแทนนัยต์ตาที่เคยกระจ่างใสอยู่เสมอ เธอยิ้มบางๆ และถามว่า “แบบนี้ยังถือว่าช้าอยู่ใหมคะ”

เฉียวงหยูตัวแข็งทื่อไป แถบทั้งสองบนหน้าต่างการเขียนที่ปรากฏในมุมมองของเธอ แสดงขึ้นมาอย่างชัดเจนว่า “นิยายรัก” เรื่องนี้เป็นประเถทอะไร มันจบแล้วอนาคิน เธอได้เผลอเปลี่ยนนิยายเรื่องนี้เป็นยูริไปซะแล้ว ไม่นะชีวิตของฉ้านนน

---

มีเรื่องใหม่มาให้ดองล่ะ