คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #41 : คำขอร้อง {100 %}
39
คำขอร้อง
“อย่ามาลีลา” ร่างสูงต่อว่าเมื่อถูกขัดใจ “มาอายอะไรตอนนี้ เมื่อคืนร้องลั่นห้อง”
“...ก็” คราวนี้ฉันถึงกลับพูดไม่ออกเลย จะตอนไหนฉันก็อายทั้งนั้นล่ะ เมื่อคืนก็อาย เพียงแต่อายน้อยกว่า เราปิดไฟทำนะถึงแม้ว่าจะมีแสงไฟรอดผ่านก็เถอะ มันไม่ได้โจ่งแจ้งแบบนี้สักหน่อย
เรดด์มองหน้าฉันอยู่อย่างนั้น ก่อนที่ต่อมาเขาจะยักไหล่แล้วถอดกางเกงตัวเองออกต่อหน้าต่อตาฉันเลย ฉันนี่หน้าร้อนผ่าวขึ้นมาทันที เมื่อได้เห็นตัวตนของเขาอีกครั้ง
อีกอย่างเรดด์ไม่อายฉันด้วยอ่ะ เขายังคงยืนจ้องฉันที่นั่งก้มหน้ามองมือตัวเองด้วยความอาย ใครจะกล้าเงยหน้าขึ้นไปมองกัน เขายืนอยู่ตรงหน้าฉันเลยนะ แล้วตอนนี้แพนตี้ของฉันก็ถูกโยนลงตะกร้าผ้าแล้วด้วย ไม่เหลืออะไรให้ปิดบังร่างกายแล้วนอกจากชุดนอนและบราเซียร์เท่านั้น
“ถอดดิ”
เรดด์เดินเข้ามาใกล้ฉันมากขึ้นเรื่อยๆ ทั้งที่ตัวเองไม่มีอะไรปิดบังร่างกายเอาไว้เลย เรดด์จับปลายคางฉันให้เงยหน้าขึ้นไปสบตากับเขา ฉันพยายามที่จะไม่มองตรงนั้นของเขา แต่ก็ทำไม่ได้เพราะมันเห็นไปแล้ว
“ฟังดีๆนะเว้ย”
“...”
เรดด์เปลี่ยนมาลูบแก้มฉันเบาๆ เพื่อให้ฉันตั้งใจฟังในสิ่งที่เขากำลังจะบอกต่อไปนี้ ฉันพยายามรวบรวมสติที่มันแตกกระเจิงไปคนละทิศละทาง เพื่อที่จะฟังเขาพูด ไม่บอกก็รู้ว่าสิ่งที่เรดด์กำลังจะพูด มันสำคัญมากแค่ไหน เพราะสีหน้าของเขาดูจริงจังขึ้นมา จนฉันไม่อาจละสายตาไปจากเขาได้
“เพราะฉันเป็นของเธอ เพราะเธอเป็นของฉัน เพราะเราเป็นของกันไม่มีวันจะเปลี่ยนไป”
“...”
ร้องเพลง?
เรดด์ร้องเพลงให้ฉันฟังอ่ะ ฉันนี่นั่งอึ้งไปเลย ไม่คิดว่าคนอย่างเขาจะมีอารมณ์ศิลปินหรือโรแมนติกเอาตอนนี้
เขานั่งยองๆลงตรงหน้าฉัน ทำให้ฉันต้องเลื่อนสายตาลงต่ำเพื่อมองหน้าเขากลับ และก็ต้องเห็นทุกส่วนบนร่างกายเปล่าเปลือยของเขา แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้ฉันละสายตาไปจากเขาได้ เพราะเพลงที่เขาร้องเมื่อกี้มันมีความหมายลึกซึ้งแฝงอยู่ ฉันดีใจที่เรดด์ไม่ได้มองฉันเป็นตัวน่ารำคาญในชีวิตเขา เขาสามารถไปนอนกับใครก็ได้ที่เต็มใจนอนกับเขา แต่เขาไม่ทำ เพราะเขาเคยบอกฉันว่า...
‘ถ้าไม่ใช่เธอ ฉันแม่งไม่เอาใครเลยว่ะ’
ชีวิตของฉันตอนนี้ไม่มีใครนอกจากเขาคนนี้แล้ว ฉันจะไม่มีวันยอมปล่อยเขาไปเด็ดขาด ฉันยิ้มบางให้คนตรงหน้า พร้อมกับเอื้อมมือไปลูบแก้มเนียนของเรด์ เวลาอยู่กับเขา เขาไม่เคยทำให้ฉันรู้สึกว่าตัวเองด้อยเลยสักครั้ง ตรงกันข้ามเขาทำให้ฉันรู้สึกว่าตัวเองมีค่า และโชคดีกว่าคนอื่นๆมากแค่ไหน
“อาบน้ำนะครับที่รัก” เรดด์จูบหลังมือฉัน คำพูดของเขาทำให้ฉันหน้าแดงลามไปถึงใบหูเลยล่ะ ฉันชอบให้เขาพูดแบบนี้ เพราะมันจะทำให้เขาดูดีขึ้นมาได้อย่างน่าประหลาดใจเลยล่ะ แถมยังน่ารักอีกด้วย
“พูดแบบนี้เป็นด้วยเหรอ?” มือฉันยังคงลูบแก้มของเรดด์เล่นอยู่อย่างนั้น ส่วนปากก็เอ่ยถามเขากลับไปเช่นเดียวกัน
“พูดได้แค่คนนี้”
คำพูดของเรดด์มันทำให้ฉันอดไม่ได้ที่จะก้มหน้าลงไปจูบหน้าผากของเขาแผ่วเบา พอเงยหน้าขึ้นมาก็เห็นว่าหน้าของเขาตอนนี้ขึ้นเป็นสีแดงระเรื่อ รู้สึกว่าจะแดงยิ่งกว่าฉันซะอีกนะ และมันก็เป็นอีกครั้งที่เขาทำให้ฉันโอนอ่อนไปตามเขา โดยการเอ่ยพูดประโยคที่สิ้นคิดออกไป
“ถอดให้หน่อยสิ” ฉันยกแขนขึ้นเพื่อให้คนตรงหน้าถอดเสื้อฉันออกได้ง่ายๆ โดยไม่ลีลาหรือเล่นตัวเหมือนอย่างในตอนแรก
“ขอไรอย่างดิ” เรดด์เลื่อนมือจากที่กุมมือฉันมาเป็นโอบรอบเอวฉันไว้ ทำให้ใบหน้าของเขาแนบชิดอยู่ที่หน้าท้องของฉัน
“อืม”
“อาบน้ำด้วยกันแบบนี้ทุกวันได้ป่ะ?” พูดจบเรดด์ก็ก้มลงจูบหน้าท้องฉันทันที ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาพูดต่อ “นะครับ”
ไม่ใช่แค่เขาคนเดียวหรอกนะที่แพ้ลูกอ้อนของฉัน ฉันเองก็ลูกอ้อนของเขาเหมือนกัน ไม่แน่ฉันอาจจะแพ้ยิ่งกว่าเขาซะอีก เพราะไม่ว่าเขาจะอ้อนฉันด้วยวิธีไหน ฉันก็จะต้องยอมเขาตลอดเลย ตอนนี้ก็เช่นกัน
“ได้สิ” ฉันพยักหน้าตอบเขากลับไปอย่างว่าง่าย และไม่ได้ปฏิเสธเขาแม้แต่น้อย ถึงแม้ว่ามันจะเป็นคำขอที่ทำให้ฉันเสียเปรียบก็ตาม เพื่อผู้ชายตรงหน้าฉันคนนี้แล้ว ฉันให้เขาได้มากกว่านี้ เรดด์ยิ้มกว้างด้วยความดีใจ เขาค่อยๆดึงชายกระโปรงฉันขึ้น แต่ก็ชะงักไปเหมือนเขาเพิ่งนึกอะไรบางอย่างออก
“ฉันไม่เคยได้ยินเธอร้องเพลงเลยว่ะ” นี่คือสิ่งที่เขาคิดเมื่อกี้ใช่ไหม แล้วทำไมฉันจะต้องร้องเพลงให้เขาฟังด้วยล่ะ ก็ในเมื่อฉันร้องเพลงได้ห่วยแตกมากอ่ะ
“ฉันร้องเพลงไม่เพราะ”
“แต่ฉันอยากฟัง” เรดด์ทำตาปริบๆเหมือนเด็กเวลาอ้อนแม่เมื่ออยากได้ของเล่นอะไรทำนองนั้น เห็นแล้วก็ใจอ่อนทุกทีเลย
“...แต่ว่า”
“นะครับ” ก็เป็นแบบนี้ทุกทีเลยสินะ ฉันต้องแพ้ให้เขาท่าเดียวเลย ทั้งที่ไม่อยากทำ แต่สุดท้ายก็จำต้องพยักหน้าตอบตกลงไป
“ก็ได้”
หมับ!
ทันทีที่พูดจบ เรดด์ที่นั่งยองๆตรงหน้าฉันก็ลุกขึ้นนั่งที่ขอบอ่าง ก่อนจะโอบกอดฉันแน่นด้วยความดีใจ อย่าลืมนะว่าตอนนี้เขาไม่ได้ใส่อะไรเลย อีกอย่างเขายังนั่งอยู่ระนาบเดียวกับฉัน ทำให้เห็นตัวตนของเขาชัดเข้าไปอีก
ตากุ้งยิงคงถามหาฉันแน่
“น่ารักว่ะ” ร่างสูงเอ่ยขึ้น ก่อนจะจับชายกระโปรงฉันเพื่อจะถอดออกให้ ฉันไม่ได้ต่อต้านเขา แต่กลับยกมือขึ้นเพื่อให้เขาถอดได้ง่ายขึ้น
ทันทีที่ถอดออกได้สำเร็จ เรดด์ก็จัดการโยนชุดนอนฉันทิ้งลงพื้นทันที เขาเลื่อนสายตาลงต่ำพร้อมกับเลียริมฝีปากตัวเอง นั่นทำให้ฉันต้องรีบใช้มือปิดตรงส่วนนั้นของตัวเองเอาไว้ด้วยสัญชาตญาณ
“ให้ถอดตะขอเสื้อในให้ด้วยป่ะ?” คนตรงหน้าถามกลับมา ยิ่งทำให้ฉันหน้าร้อนผ่าวขึ้นมาทันที เรดด์ชอบทำให้ฉันเขินอยู่เรื่อยเลย
“อะ...อืม” ฉันพยักหน้าตอบรับ ที่ตอบตกลงอย่างว่าง่ายก็เพราะว่ามือของฉันไม่ว่างไงล่ะ เรดด์ถึงกับยิ้มร่าออกมาอย่างชอบอกชอบใจ ก่อนจะโอบรัดร่างฉันไว้เพื่อปลดตะขอบราเซียร์จากทางด้านหลังให้
หลังจากปลดตะขอเสร็จ เรดด์ก็จัดการโยนมันทิ้งเหมือนที่โยนชุดนอนของฉันอย่างไม่ไยดี เพราะตอนนี้เขามีสิ่งที่น่าสนใจกว่าการวางมันไว้ดีๆ นั่นก็คือเรือนร่างของฉันที่ไม่มีอะไรปิดบังร่างกายเอาไว้เลย เรดด์จ้องมองตาไม่กระพริบเลยล่ะ
“มะ...มองอยู่ได้” ฉันปิดตาเรดด์เอาไว้ เพื่อไม่ให้เขามองของฉันมากจนเกินไป ฉันอายเป็นเหมือนกันนะ แค่นี้ก็ถูกมองว่าเป็นผู้หญิงใจง่ายอยู่แล้ว
“ปิดตางี้จะอุ้มลงอ่างได้ไง?” ร่างสูงโวยวายออกมาทันที เขาพยามแกะมือฉันออกจากตาเขา และมันก็ได้ผล เพราะเรดด์แรงเยอะกว่าฉันมาก
“กะ...ก็อย่ามองสิ” ฉันก้มหน้ามองมือตัวเองด้วยความอับอาย เพราะตอนนี้เราทั้งคู่ก็เปล่าเปลือยเหมือนกัน
“ฉันเป็นผู้ชายนะเว้ย” อีกครั้งที่คนตรงหน้าโวยวายออกมา และอุ้มฉันลงอ่างอาบน้ำทั้งที่ปากก็บ่นไม่เลิก “มาบอกไม่ให้มองได้ไงว่ะเมียทั้งคน”
“...” ฉันพยายามที่จะไม่ตอบโต้กับเรดด์ เพราะว่าตอนนี้เขาถือไพ่เหนือกว่า ฉันจำต้องฟังเขาบ่น ถ้าเหนื่อยเขาคงหยุดไปเอง
ระหว่างที่เราอาบน้ำด้วยกัน เรดด์ก็ยังกอดฉันไม่ปล่อย ไหนจะมือที่ชอบมาโดนหน้าอกของฉันอีกล่ะ ทั้งกอด ทั้งจูบ จนตัวฉันระบมไปหมดแล้ว เขายังถูหลังให้ฉันด้วยนะ อายนะแต่ก็มีความสุข ที่อย่างน้อยเราก็ยังมีความรู้สึกดีๆให้กัน
“อยากมีลูกว่ะ”
ขณะแช่น้ำอยู่ เรดด์ที่โอบกอดฉันจากทางด้านหลังก็พูดขึ้นมา พลันให้ฉันต้องหันกลับไปมองด้วยความแปลกใจ เพราะเขาเป็นผู้ชายที่ไม่น่าจะพูดเรื่องแบบนี้ได้ อีกอย่างฉันพอรู้มาว่าเขารักอิสระจะตาย ทำไมถึงอยากมีลูก
“ทำไมถึงพูดถึงเรื่องนี้ขึ้นมา?”
“พอได้เธอเมื่อคืน แม่งก็อยากมีลูกเลยว่ะ” คำพูดของเรดด์ทำให้หน้าฉันร้อนผ่าวขึ้นมาไม่รู้เป็นครั้งที่เท่าไรแล้วของวันนี้ เขาจูบแก้มฉันสองสามที พร้อมกับอ้อมกอดของเขาที่รัดแน่นขึ้น “เธอทำให้ฉันอยากมีลูก”
“...”
“อยากมีแม่งเดี๋ยวนี้เลย”
“ทำไมต้องอยากมีเร็วด้วย นายพร้อมแล้วเหรออายุแค่นี้เอง” ฉันพูดแย้งขึ้นด้วยเหตุและผล นั่นเลยทำให้เรดด์ถึงกับคลายอ้อมกอดออกเมื่อถูกขัดขึ้นมาแบบนี้
“ทำไมต้องชอบพูดขัดว่ะ” เขาทำหน้าบึ้งตึงใส่ฉัน ทำให้ฉันต้องหยิกแก้มเขาแรงๆอย่างหมั่นไส้ “รุนแรงว่ะ”
“เลิกเพ้อเจ้อได้แล้ว” คำพูดของฉันมันยิ่งทำให้คนตรงหน้ากระฟัดกระเฟียดใส่อย่างไม่สบอารมณ์
“พูดได้ไงว่าเพ้อเจ้อ?” เขาต่อว่า “แม่งเอาจริง”
“...”
“จะเอากับเธอด้วย” ได้ยินแบบนั้นตัวฉันก็กระตุกขึ้นมาทันที เรดด์นับวันยิ่งน่ากลัวเข้าไปทุกที ทั้งคำพูดและการกระทำของเขา แต่ฉันเชื่อว่าเขาไม่ทำตัวงี่เง่าแบบนี้ให้ใครเห็นแน่ เพราะเวลาที่เราออกไปข้างนอกด้วยกันเขาวางตัวดีตลอด ดุจคุณชายเลยก็ว่าได้ “ถ้าไม่ใช่เธอ ฉันแม่งก็ไม่เอาลูกว่ะ”
“ทะ...ทำไมต้องเป็นฉันด้วยล่ะ?”
“ก็อยากมีลูกกับเธออ่ะ” ร่างสูงจ้องหน้าฉันนิ่ง “ไม่ได้ไง?”
“แต่ฉันเพิ่งจะสิบเก้าเองนะ”
อีกครั้งที่ฉันแย้งเขาขึ้นมา นั่นเลยทำให้คนตรงหน้าจ้องหน้าฉันเขม็งเมื่อถูกขัดใจแบบนี้ เขาไปเอานิสัยงี่เง่านี้มาจากใครกันนะ
“ไม่ขัดสักเรื่องไม่ได้เลยไง?”
“...”
“ต่อให้เธออายุสิบห้าก็จะเอา มีปัญหาไรป่ะ?”
ฉันมองหน้าเรดด์อย่างเหนื่อยใจ เรดด์อายุมากกว่าฉันตั้งหลายปี แต่ทำไมชอบทำตัวเหมือนเด็กไม่รู้จักโตก็ไม่รู้
ฉันไม่สนใจเขาอีกต่อไป เพราะถึงสนใจไปก็เปล่าประโยชน์ ในเมื่อคุยไปก็ไม่รู้เรื่อง ฉันถอนหายใจเฮือกใหญ่ จนเรดด์ตวัดสายตามองฉันอีกครั้ง และเริ่มหาเรื่องกันต่อ
“ถอนหายใจทำไม?” เขาไม่พูดเปล่า แต่ยังดึงตัวฉันไปกอดไว้แน่น เหมือนต้องการจะบอกกลายๆว่านี่คือการลงโทษของเขา “เบื่อฉันไงว่ะ?”
ฉันพยายามแกะมือของเรดด์ออกจากตัว แต่ยิ่งพยายามแกะมันออก เขาก็ยิ่งกอดรัดร่างฉันแน่นขึ้น จนทำให้ฉันต้องปล่อยให้เขากอดอยู่อย่างนั้น อยากกอดมากก็กอดไปเลย ฉันเองก็ชอบให้เขากอดอยู่แล้ว ถ้าคิดว่านี่คือการลงโทษ ฉันก็อยากบอกเขาเหมือนกันว่าจะยอมให้เขาลงโทษแบบนี้ทุกวัน
“ได้แล้วกะจะทิ้งกันไง?” อีกครั้งที่เรดด์ยังโวยวายไม่เลิก ประโยคนี้คนที่ควรจะพูดมันเป็นฉันมากกว่าไม่ใช่เขา
“เรดด์” ฉันเรียกชื่อเขาเพื่อให้เขาสงบอารมณ์ตัวเองลง และมันก็ได้ผลเมื่อเขาหยุดโวยวาย และคลายอ้อมกอดเพื่อให้ฉันหายใจสะดวกขึ้น
“...” เขาเงียบเสียงลงเพื่อรอฟังสิ่งที่ฉันกำลังจะพูด
“ฟังฉันให้ดีนะ” ร่างสูงพยักหน้าอย่างว่าง่าย “ฉันเพิ่งจะสิบเก้าปี ยังอยากเรียนต่อมหา'ลัย ถ้ามีลูกตอนนี้ใครจะเลี้ยง”
“...” เรดด์นิ่งไป เขาคงกำลังคิดตามคำพูดของฉันไปด้วย
“นายจะเลี้ยงหรือไง?” ฉันถามขึ้นเมื่อเห็นเขาเงียบไป ไม่นานนักหรอกเขาก็คลี่ยิ้มกว้างออกมา ก่อนจะเอ่ยประโยคที่ทำเอาฉันหมดคำพูดไปเลย
“เออ!เดี๋ยวเลี้ยงเอง”
คนอย่างเรดด์ยังไงก็ไม่มีวันยอมจนมุมง่ายๆสินะ ไม่ว่าเขาคิดอยากได้อะไรก็ต้องได้ ไม่มีใครกล้าขัดหรอก ฉันเองก็เช่นกันที่ไม่กล้าขัดเขาตอนนี้
“ให้ฉันเรียนจบก่อนจะได้ไหมอ่ะ?” ฉันต่อรอง
เพราะไม่ว่ายังไงฉันก็ต้องยอมแพ้เขาอยู่ดี ขอต่อรองสักหน่อย เผื่อเขาจะเห็นด้วยขึ้นมา แต่ก็ดูเหมือนว่าจะเปล่าประโยชน์ เพราะคนตรงหน้าไม่สนใจอะไร อยากมีลูกอยู่ท่าเดียว
“ใครจะให้เธอเรียน?” เรดด์ถามกลับมาทันที น้ำเสียงของเสียงของเขานิ่งมาก ทำให้ฉันไม่สามารถรู้ได้เลยว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่
“...”
“เลี้ยงลูกช่วยกันดิ” คำพูดของเขาทำให้ฉันแทบไม่อยากจะพูดอะไรออกมาเลย
สรุปง่ายๆคือ ไม่ว่าจะยังไงเรดด์ก็จะเอาความคิดของตัวเองเป็นใหญ่อยู่เสมอ โดยไม่สนใจว่าคนอื่นจะเดือดร้อนหรือเปล่า นิสัยไม่ดีเลยจริงๆคนนี้ ฉันไม่น่าไปหลงรักเขาเลย
หลังจากอาบน้ำเสร็จ เรดด์ก็ยังคงอุ้มฉันเหมือนเดิม ที่จริงแล้วฉันหายเจ็บแล้วล่ะ แต่เห็นเขาชอบเอาแต่ใจตัวเองดีนัก จะแกล้งให้เขาอุ้มฉันทั้งวันเลย
ร่างสูงวางฉันลงที่โซฟาอย่างเบามือ อยากจะบอกว่าตอนใส่เสื้อผ้า เรดด์ก็เป็นคนใส่ให้ฉันด้วยนะ วันนี้เขาทำให้ฉันเขินได้ทั้งวันเลย
“เดี๋ยวฉันโทรสั่งอาหารขึ้นมาให้”
เรดด์นั่งลงข้างฉันก่อนจะกดโทรสั่งอาหารขึ้นมาตามที่เขาบอก เพียงไม่นานอาหารก็ถูกยกมาเสิรฟ์ถึงห้อง
วันนี้เรดด์ไม่ยอมให้ฉันทำอะไรเลย ขนาดจะกินเองเขายังไม่ยอม จะป้อนฉันให้ได้ท่าเดียว พอกินเสร็จเขาก็ยังเป็นคนเก็บจานเองด้วย ฉันนี่สบายไปเลยล่ะ เหมือนกับว่าตัวเองเป็นคุณหนูยังไงยังงั้นเลย
“เลเน่” หลังจากเก็บจานเสร็จ เรดด์ก็กลับมานั่งข้างฉันที่โซฟาเหมือนเดิม เพิ่มเติมคือแขนของเขาที่โอบไหล่ฉันเอาไว้
“อืม!” ฉันหันกลับไปมองร่างสูง ก็พบว่าเขาเองก็มองมาที่ฉันเหมือนกัน แถมแววตาของเขาก็ดูจริงจังต่างไปจากเมื่อกี้ลิบลับเลย
“เป็นแฟนกันป่ะ?”
“...”
เรดด์กุมมือฉันเอาไว้แน่นเพื่อรอฟังคำตอบจากฉัน ซึ่งฉันเองก็ไม่ได้ตอบอะไรเขากลับไป เพราะว่าฉันกำลังช็อกกับคำถามเขาอยู่ ที่จริงแล้วเขาเคยถามฉันมาแล้วครั้งหนึ่งตอนอยู่บนรถ ตอนนั้นฉันยังไม่ได้ให้คำตอบอะไรเขา เพราะฉันยังไม่รู้หัวใจตัวเอง แต่ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าฉันรักเรดด์ อีกอย่างเขาก็กำลังขอฉันเป็นแฟนด้วย
“ฉันไม่อยากอยู่ในสถานะเหี้ยไรไม่รู้” คนตรงหน้าพูดขึ้นมาอีกครั้งเมื่อเห็นว่าฉันยังคงเงียบอยู่ ซึ่งนันทำให้ฉันต้องบีบมือเขากลับไป
“แล้วตอนนี้ไม่เหมือนเหรอ?”
ใช่!สิ่งที่เราทำอยู่ตอนนี้ มันก็ไม่ต่างอะไรกับการเป็นแฟนกันแล้วเลยนะ ไหนจะเรื่องเมื่อคืนที่มันเกิดขึ้นอีก เขายังไม่รู้อีกเหรอว่าฉันยอมเขาเพราะอะไร ถ้าไม่ใช่เพราะรักอ่ะ และทุกๆเรื่องที่ผ่านที่ฉันไม่เคยโกรธเขาจริงๆจังๆได้เลยก็เพราะว่า ฉันรักผู้ชายตรงหน้าฉันคนนี้ไงล่ะ
“ก็อยากเรียกเธอได้เต็มปากเต็มคำว่าแฟน” เรดด์โน้มหน้าเข้ามาจูบหน้าผากฉันเบาๆ ก่อนจะช้อนตัวฉันให้ขึ้นนั่งบนตักของเขา “เป็นแฟนกันนะครับ”
เรดด์อ้อนฉันอีกแล้วอ่ะ
“นะครับ!”
“นะ...นายจะไม่รักคนอื่นใช่ไหม?” ฉันอยากมั่นใจว่าเขาจะไม่ทิ้งฉันไปรักกับคนอื่น และจะอยู่กับฉันตลอดไปถ้าหากว่าฉันยอมเขาแล้ว
“รักได้แค่คนนี้” เรดด์ลูบหลังมือฉันข้างที่มีแหวนสวมอยู่ เขามักจะทำแบบนี้ทุกครั้งเพื่อให้ฉันมั่นใจในคำพูดของเขา
“ไม่รักเอมม่าแล้วใช่ไหม?” ผู้หญิงคนนี้คือคนที่ฉันกลัวมากที่สุด เพราะถ้าเรดด์ยังลืมเธอไม่ได้ นั่นก็เท่ากับว่าพวกเขาสองคนยังมีสิทธ์ที่จะกลับมารักกันได้อีกครั้ง
“ไม่รักเอมม่าครับ” ร่างสูงกระซิบแนบหูฉัน จนริมฝีปากของเขาเสียดสีกับใบหูฉัน ถ้าเขามั่นใจแบบนี้ ฉันก็พร้อมที่จะเชื่อใจเขาอีกครั้งว่าเขาจะไม่มีวันทำให้ฉันเสียใจ “เป็นแฟนได้ยัง?”
“ดะ...ได้แล้ว” ฉันก้มหน้ามองมือตัวเองไม่กล้าเงยหน้าสบตากับเรดด์ กลัวว่าเขาจะเห็นหน้าของฉันที่ขึ้นเป็นสีแดงระเรื่อ เดี๋ยวเขาจะล้อฉันได้
“เป็นแฟนกันเขาต้องทำไงบ้าง?”
เรดด์ถามฉันเหมือนต้องการจะหยอกล้อ ฉันได้แต่ส่ายหน้าไปมา ก็ฉันไม่เคยมีแฟนนี่นาจะไปรู้ได้ยังไงว่าเขาต้องทำอะไรกันบ้าง อีกอย่างเรดด์ก็เคยผ่านเรื่องนี้มาเยอะแล้วยังจะมาแกล้งถามฉันอีก
ฟุ่บ!
“ระ...เรดด์” ตัวฉันเกร็งไปหมดเมื่อเรดด์เอามือล้วงเข้าไปไปในสาบเสื้อของฉัน แต่เขาก็ไม่ได้ทำอะไรมากไปกว่านั้น แค่โอบกอดฉันเอาไว้เฉยๆ
“ตกใจไร?” เรดด์จ้องฉันกลับมาก่อนจะหัวเราะชอบอกชอบใจที่ได้แกล้งฉันได้ “ไม่ทำตอนนี้หรอกว่ะ”
เรดด์รู้ทันความคิดของฉันตลอดเลย ฉันคงเป็นคนที่เก็บซ่อนอาการจากทางสีหน้าไม่อยู่จริงๆสินะ ไม่ใช่แค่เขาคนเดียวหรอกนะที่อ่านความคิดฉันออก เพราะไม่ว่าใครต่างก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่าฉันโกหกไม่เนียน
“อย่างที่บอกฉันจะให้เธอชินกับมือฉันไปก่อน” เรดด์เริ่มเคลื่อนไหวมือที่ล้วงเข้าไปในสาบเสื้อของฉัน เขาลูบวนอยู่ที่หน้าท้องฉันอยู่อย่างนั้น “ทำทุกวันเดี๋ยวก็ชิน”
“อะ...อะไรนะ?” ฉันยังไม่ได้พูดอะไรเลย ทำไมต้องพูดเองเออเองด้วยอ่ะ ฉันไม่เอาอีกแล้วนะ เมื่อคืนก็เล่นเอาฉันหมดแรงไปเลย
“คืนนี้ขออีกนะ” ไม่พูดเปล่าแต่เรดด์ยังเลื่อนมือที่ลูบหน้าท้องของฉันขึ้นมาบีบเค้นคลึงหน้าอกฉัน เล่นเอาตัวฉันสั่นสะท้านไปหมดเลย “จะได้ชินเร็วๆไง”
“มะ...ไม่เอา” ฉันส่ายหน้าตอบกลับไปแทบจะทันที “...มันเจ็บอ่ะ”
“ถ้าเอาของฉันยิ่งเจ็บนะ” ฉันก้มหน้าลงทันที ฉันรู้ว่าเขาหมายถึงอะไร เรดด์เมื่อเห็นว่าฉันไม่ยอมเงยหน้าขึ้นมาก็ออกแรงบีบเค้นหน้าอกฉันแรงขึ้นกว่าเดิม ทำให้ฉันต้องร้องออกมาอย่าห้ามตัวเองไม่อยู่
“...อะ”
“ชอบเสียงครางเธอว่ะ” เรดด์เลียริมฝีปากตัวเองที่แห้งพร่า ทำเอาตัวฉันเกร็งหนักเข้าไปอีก
“ถะ...ถ้าไม่หยุดเลิกกัน” ฉันยื่นคำขาดออกไป ทำให้มือของเรดด์หยุดชะงักทันที แต่ก็ยังคงเกาะกุมหน้าอกฉันเอาไว้อย่างนั้น ก่อนที่ต่อมาเขาจะเอ่ยพูดประโยคที่ฟังแล้วไม่ค่อยลื่นหูออกมา
“แม่ง!ไม่เลิก” ร่างสูงจับตัวฉันให้หันกลับไปเผชิญหน้ากับเขา แววตาของเขาวาวโรจน์จนดูน่ากลัว “อย่าพูดคำนี้ออกมาอีก”
“...”
“แม่ง!ไม่รู้ไงว่าเสียความรู้สึกมากแค่ไหน”
“...”
“ถ้าได้ยินอีก ฉันจะไปเอากับคนอื่น”
“...”
ประโยคสุดท้ายของเรดด์ ทำเอาใจของฉันกระตุกวูบ นี่เพิ่งจะได้คบกันเขาก็เอาคำพูดมาทำร้ายฉันแล้วเหรอ ฉันยิ่งเป็นคิดมากอยู่ด้วย ฉันดึงมือเขาออกจากหน้าอกตัวเอง ซึ่งเขาก็ยอมแต่โดยดี มันเลยทำให้ฉันอดแปลกใจไม่ได้ เพราะคนอย่างเรดด์ไม่ใช่คนที่ยอมอะไรง่ายๆ
“ลุกไปดิ” เรดด์เมินหน้าไปทางอื่น เขาไม่ได้มองหน้าฉันขณะที่ตัวเองพูด เหมือนกไล่ฉันให้ลุกออกมาตักของเขา
“มะ...ไม่” เสียงของฉันเริ่มสั่นเครือก่อนที่น้ำตาจะค่อยๆไหลลงมา จนมองเห็นหน้าของคนตรงหน้าพร่ามัวไปหมด
“เลิกแล้วไม่ใช่ไง?”
อีกครั้งที่เขายังทำเสียงเย็นชาไม่ต่างจากใบหน้าใส่ฉัน เล่นเอาฉันถึงกับหันไปกอดเขาแน่น ไม่รู้ทำไมไม่ชอบเห็นเรดด์เป็นแบบนี้เลย มันทำให้ฉันรู้สึกไม่ดี สุดท้ายก็เป็นฉันสินะที่ต้องง้อเขาอีกแล้ว
“...ฮึก” ฉันสะอื้นออกมา น้ำตาก็เปรอะเปื้อนต้นคอของคนตรงหน้า เขาไม่ได้ผลักฉันออก แต่กลับสาดคำพูดที่ทำให้ฉันหน้าชาไปทั้งแถบแทน
“มากอดทำไมไม่ใช่แฟนแล้วไง?”
“...ฮึก”
“เลิกแล้ว...” ก่อนที่เรดด์จะได้พูดจบ ฉันก็ประกบจูบเขาไปทันที เพื่อไม่ให้เขาพูดคำว่าเลิกออกมาอีก เพราะมันทำให้ฉันรู้สึกไม่ดี
“มะ...ไม่เลิกนะ...ฮึก” ฉันผละออกจากริมฝีปากของเรดด์ ก่อนจะรีบบอกเขาว่าฉันไม่เลิก และจะไม่ยอมเลิกเด็ดขาด
“...” ร่างสูงมองหน้าฉันนิ่ง ใบหน้าของเขาไม่แสดงอารมณ์ใดๆออกมาเลย นั่นยิ่งทำให้ฉันกลัว กลัวว่าเขาจะเลิกกับฉันจริงๆขึ้นมา
“มะ...ไม่เลิกนะคะ”
“...”
“เรดด์อย่าเลิกกับเลเน่นะ...ฮึก”
“...” พอเห็นเรดด์ไม่พูดอะไรออกมาเลย มันยิ่งทำให้ฉันร้องไห้หนักเข้าไปอีก ฉันนี่มันแย่จริงๆเลย ไม่น่าพูดคำว่าเลิกออกมาก่อนเลย
“อย่าเลิกกับเลเน่นะคะ” ฉันยังคงพูดขอร้องเขาต่อไปเรื่อยๆ เมื่อไม่เห็นทีท่าว่าคนตรงหน้าจะยอมพูดอะไรออกมา “ไม่เลิกนะค่ะ...ฮึก”
“ใครบอกจะเลิก” เรดด์เลิกคิ้วถามกลับมา ในที่สุดเขาก็ยอมพูดกับฉันแล้วอ่ะ “เธอแม่งพูดคนเดียวเลย”
เรดด์เอื้อมมือมาเช็ดน้ำตาให้ฉัน ก่อนจะโอบกอดฉันกลับมาแน่นกว่าเดิม ทำให้ฉันซบหน้าลงกับไหล่กว้างของเขาด้วยความดีใจ เรดด์ไม่โกรธฉันแล้วอ่ะ แค่นี้ฉันก็ไม่ต้องการออะไรอีกแล้ว ขอแค่มีเขาอยู่ข้างๆฉันแบบนี้ก็พอ
“หะ...หายโกรธแล้วเหรอ?”
“ตั้งแต่เธอจูบแล้วว่ะ” ขี้โกงอีกแล้วอ่ะ หายโกรธแล้วก็ไม่บอก ทำเอาฉันใจหายใจคว่ำหมดเลย นึกว่าเขาจะเลิกกับฉันจริงๆซะอีก นิสัยไม่ดี “อยากฟังเธอพูดเพราะๆแบบนี้”
ฉันทำหน้ามุ่ยใส่คนตรงหน้า ก่อนจะตบแก้มเขาเบาๆด้วยความไม่พอใจ ฉันไม่มีทางเอาชนะคนอย่างเรดด์ได้เลยสินะ แถมยังมาพูดอะไรที่ไม่เป็นตัวฉันเลย อายชะมัด ทำอะไรลงไปนะเลเน่เอ้ย เรดด์ถลึงตาใส่ฉันกลับมาทำเอาฉันต้องเมินหน้าหนีแทบไม่ทัน
“ตบหน้าเลยเหรอว่ะ?” เรดด์โวยวายออกมาทันที เขาก็เป็นแบบนี้ล่ะ ถ้าไม่พอใจอะไรหรือใครทำไม่ถูกใจก็จะชอบโวยวายแบบนี้ ทำเอาฉันไม่กล้าพูดอะไรออกมาเลย
“...”
“เออ!ยอม” คนตรงหน้ายิ้มกว้างออกมา นี่ฉันโดนเขาแกล้งอีกแล้วเหรอเนี่ย ทำไมต้องชอบแกล้งกันอยู่เรื่อยเลย สนุกมากนักหรือไง ฉันเป็นแฟนเขานะไม่ใช่ของเล่นแกล้งอยู่ได้ พอเห็นว่าฉันยังเงียบเขาก็หยิบโทรศัพท์ของตัวเองออกมาจากกระเป๋ากางเกง ก่อนจะกดเข้าที่กล้องถ่ายรูป แล้วหันมายิ้มกรุ้มกริ่มให้ฉัน “ถ่ายรูปกัน”
“ทำไมต้องถ่ายด้วยอ่ะ”
“จะโพสต์อวดคนอื่นว่าได้แฟนเด็ก” เรดด์ดึงตัวฉันให้เอนไปซบอกเขา ก่อนจะกดถ่ายโดยที่ฉันยังไม่ทันได้ยิ้มอะไรเลย อีกอย่างฉันก็เพิ่งผ่านการร้องไห้มาด้วยนะ “น่ารักว่ะ”
เรดด์พูดขึ้นมา เขายิ้มอย่างภูมิอดภูมิใจในการถ่ายรูปของตัวเอง คำว่าน่ารักมันคงจะเป็นเขามากกว่า เพราะหน้าฉันนี่ตลกสิ้นดี
จะอวดทั้งทีทำไมไม่เอารูปสวยๆกว่านี้อ่ะ ฉันเป็นผู้หญิงก็ต้องอยากสวยเวลาออกกล้องนะ อีกอย่างอินสตาแกรมของเรดด์คนติดตามเป็นแสน ถ้าคนอื่นเห็นรูปนี้เข้าฉันจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน
“ลบเดี๋ยวนี้เลยนะ”
“ไม่ทันแล้วที่รัก” เรดด์ฉีกยิ้มกว้างจนตาขีดเป็นเส้นตรง
“อะไรไม่ทัน”
“ฉันโพสต์ไปแล้ว” ฉันดึงโทรศัพท์จากมือของเรดด์มาเปิดดูเพื่อความแน่ใจ ก่อนจะอ้าปากค้าง เพราะสะดุดเข้ากับข้อความที่เขาเพิ่งโพสต์ลงไป พร้อมกับรูปคู่ของเราสองคน
‘มีเมียเด็ก’
-100 %-
-เออ!มีแฟนแล้วนะรู้ยัง-
คนนี้รักมาก หวงมากด้วย ใครแตะตายสถานเดียว เรดด์ได้กล่าวไว้
ดูนางจะเห่อแฟนเอามากๆเลยนะ ทำเหมือนคนไม่เคยมีแฟนมาก่อน
แต่เลเน่นางก็ง้อได้น่ารักมุ้งมิ้งอ่ะ ชอบ 5555555555555
เม้นท์เท่าที่ใจรีดเดอร์มีต่อนายเรดด์กับหนูเลเน่เลยงับ
เม้นท์เยอะ กำลังใจแยะ เดี๋ยวรีบมาอัพต่อเยย
REDD : คลิก https://writer.dek-d.com/Applepupzaa/writer/view.php?id=1504573
WELL : คลิก https://writer.dek-d.com/Applepupzaa/writer/view.php?id=1523796
ความคิดเห็น