ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    when i become her

    ลำดับตอนที่ #5 : เปลี่ยนร่างย้ายวิญญาณ

    • อัปเดตล่าสุด 18 มี.ค. 49



    ผมหน้ามืดทันที ผมหลับไปนานเท่าไหร่ไม่รู้ รู้แต่เพียงว่าผมตื่นขึ้นมาพระอาทิตย์ก็เริ่มตกดินแล้ว

    "หิวหรือเปล่าค่ะคุณหนู"เธอทักผม ผมมองหน้าเธอแล้วก็คิด ผมจำไม่ได้เลยว่าไปรู้จักกับเธอตอนไหน แต่ผมก็พยักหน้าไป

    "งั้นเดี๋ยวพี่จะไปหาอะไรมาให้ทานแล้วกัน คุณหนูอย่าเพิ่งลุกไปไหนนะคะ อีกเดี๋ยวคุณท่านกับคุณผู้หญิงจะมาแล้ว"เธอพูดเสร็จก็เดินออกไป

    ผมเริ่มสำรวจตัวเองทันที อ่ะ!!!! ผมมีหน้าอกด้วย แถมมือก็ขาวซีดๆเหมือนไม่ได้โดนแดดมานาน นี่มัน.......ร่างกายผู้หญิงนี่ ผมฝันไปใช่ไหม

    ผมเริ่มทบทวนสิ่งที่เกิดขึ้นกับตัวเอง ภาพสุดท้ายที่ผมจำได้ ผมโดนรถชน แล้วก็มาอยู่ที่นี่ และที่สำคัญ วิญญานผมหลุดจากร่างมาอยู่ในร่างผู้หญิงคนนี้

    พระเจ้า!!! ผมหยิกข้อมือตัวเองเพื่อทดสอบ ( อูย -*- เจ็บแฮะ) แล้วผมจะทำไงดีกะชีวิตเนี่ย

    แอ้ด!! มีคนเปิดประตูเข้ามา ผมหันไป เธอนั่นเองเธอเดินเข้ามาพร้อมกับถุงผลไม้ในมือ

    "คุณหนูค่ะทานผลไม้ไปก่อนนะค่ะ พี่ไม่รู้ว่าตอนนี้คุณหนูทานอะไรได้บ้าง คุณหมอก็ไม่อยู่เสียด้วยสิ"

    โอเช ฮะ ผมทานอะไรก็ได้ตอนนี้ ช้างยังหมดเลยมั้ง(แหะๆๆ เว่อไปนิด)ผมได้แต่คิดในใจ พอเธอส่งผลไม้มาให้ผมก็จัดการซะเรียบใน5นาทีเลย(คนป่าววะเนี่ย)

    "พี่ชื่ออะไรหรือคับ"ผมเอ่ยถามหลังจากอิ่ม

    เธอมองหน้าผมแบบสงสัย"คุณหนูจำพี่ไม่ได้หรือค่ะ O_O พี่ชื่อซาอิโย ค่ะ อืม สงสัยต้องถามคุณหมอและไม่รู้ความจำเสื่อมหรือเปล่า"

    แอ้ด!!! ประตูเปิดอีกครั้ง ผมหันไปก็เห็นชาย-หญิงคู่หนึ่งเดินมา

    ผู้ชายท่าทางมีอายุผมสีดำแซมๆขาวคงราวๆซัก40 หน้าตาค่อนข้างดุ มีรอยแผลเป็นด้วยที่หน้ารอยเหมือนโดนดาบฟัน ที่ตามลำตัวก็มี(เหมือนยาผมซ่าเลยแฮะ)

    ส่วนผู้หญิงก็เหมือนกันดูมีอายุ คงราวๆซัก35-38ละมั้ง แต่ยังดูสวยทีทีเดียว ไม่สิออกๆจะสง่าๆมากกว่ามั้ง

    พี่ซาอิโยเดินไปหาก็มหัวคำนับหนึ่งที แล้วก็เรียกคุณผู้ชาย-คุณผู้หญิง หมายความว่า2คนนี้เป็นพ่อ-แม่ผมอ่ะดิ

    เค้าทั้งสองคนหันมาจ้องมองผมเขม็งเลย ผมเริ่มกัวแล้วสิและแล้ว....................

    และแล้วเค้าก็วิ่งกันเหมือนเด็กๆ เค้ามาแย่งกันกอดผม

    "ลูกพ่อหลับไปซะนานเลยนะเราเป็นไงบ้าง พ่อล่ะคิดทึ้งคิดถึง เราไม่อยู่ซะคน บ้านเราเงียบลงไปเยอะเลย"

    "นี่พ่อ ให้แม่กอดลูกมั่งสิ ถอยเลยๆ โอ๋ลูกแม่เป็นไงบ้างจ๊ะ อย่าหลับไปอย่างนี้อีกนะ รู้มั้ยลูกน่ะหลับไปตั้ง1ปี แม่ล่ะกินไม่ได้นอนไม่หลับเลย"

    แหงะ หลุดโผเลยแฮะ นึกว่าจะเป็นคนขรึมๆซะอีก เหมือนเด็กเลยแฮะ2คนนี่ แต่ก็อบอุ่นดีแฮะ

    เฮ้อ คิดแล้วกลุ้ม แล้วนี่ผมจะทำยังไงต่อไปดีเนี่ย จิตใจผมเป็นผู้ชาย แต่ต้องมาอยู่ในร่างผู้หญิงเนี่ยน่ะ โอย จะบ้า

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×