[Fic kimetsu no yaiba] สามพี่น้องตระกูลคามาโดะ

ตอนที่ 1 : วันที่ทุกอย่างถูกทำลาย

"ชิเงรุก็ด้วย เป็นการเเละเปลี่ยนพี่จะซื้อของอร่อยกลับมาให้เยอะๆ" เสียงของเด็กหนุ่มพูดกับน้องชายของตน

"จะไปเเล้วหรอค่ะเดินระวังด้วยนะคะพี่ทันจิโร่" เสียงพูดของเด็กผู้หญิงนามคามาโดะ มิซากิพูดกับพี่ชายคนโตคามาโดะ ทันจิโร่

"อือ~พี่จะเดินระวังนะมิซากิจัง" ทันจิโร่ตอบน้องสาวของตน

ก่อนที่ทันจิโร่จะเดินลงเขาไปคามาโดะ เนซึโกะเเฝดพี่ของมิซากิก็กลับมาจากการกล่อมน้องชายคนเล็กให้นอน

"พี่ค่ะ" เนซึโกะพูด

"เนซึโกะ" ทันจิโร่พูด

"ไปกล่อมให้โรคุตะหลับมาน่ะ เพราะเดี๋ยวจะร้องเสียงดังเอา" เนซึโกะพูด

"คุณพ่อเขาตายจากไปคงจะเหงามากเลยล่ะนะ" เนซึโกะพูดต่อก่อนที่ทันจิโร่จะเอามือไปลูบหัวน้องชายคนเล็กที่ขี่หลังเนซึโกะอยู่

"ทุกคนเลยเริ่มติดพี่ชายกัน" เนซึโกะพูดต่อ

"โชคดีนะ" เนซึโกะพูดก่อนที่พี่ทันจิโร่จะเดินลงจากเขาไป

"เราก็เข้าบ้านกันเถอะข้างนอกอากาศเริ่มหนาวเเล้ว" คุณเเม่พูด

"ค่ะ/ครับ" เสียงตอบของพี่น้องบ้านคามาโดะพูดพร้อมกัน

เวลาผ่านไปจนดวงอาทิตย์ลับขอบฟ้าทันจิโร่ก็ยังไม่กลับมาจนคามาโดะฮานาโกะน้องสาวคนเล็กสุดพูดขึ้น

"ทำไมพี่ทันจิโร่ไม่กลับมาสักทีล่ะคะนี้มันนานเเล้วนะ" 

"พี่เขาคงจะกลับมาดึกเรามานอนกันก่อนเถอะ" คุณเเม่พูดเธอรู้สึกว่ากำลังมีอะไรที่ไม่ดีเกิดขึ้น

"ทำตามที่คุณเเม่บอกเถอะ" เนซึโกะพี่สาวคนโตพูด

หลังจากนั้นทุกคนก็หลับลงก่อนที่สักพักมิซากิจะสะดุ้งตัวตื่นขึ้นเพราะรู้สึกเหมือนมีอะไรกำลังตรงมาที่บ้านของเธอตอนเเรกเธอคิดว่าเป็นพี่ชายของตน เเต่พอมันใกล้เขามาเรื่อยๆเธอก็รู้สึกได้ว่านั้นไม่ใช่พี่ชายของเธอ

เสียงเคาะประตูดังขึ้นทำให้เเม่ของเธอตื่นก่อนจะเดินไปเปิดประตูเธอพยายามห้ามเเม่เเต่ก็ไม่ทัน ร่างของเเม่เธอถูกของบางอย่างเสียบทะลุตัวจนเเม่ของเธอล้มลงปรากฏร่างของชายหนุ่มผมดำสนิทตาสีเเดงน่ากลัว

"เเม่ค่ะ!!" มิซากิร้องขึ้นทำให้เเต่ล่ะคนเริ่มตื่นจากการหลับ

"กรี๊ด!!" ฮานาโกะร้องขึ้นเมื่อเห็นสภาพเเม่ของตน

หลังจากที่มิซากิได้ยินฮานาโกะร้องทำให้ตัวเธอได้สติก่อนจะบอกให้ทุกคนหนีเเต่ไม่ทันไรชายคนนั้นพุ่งเข้ามาหามิซากิเเต่โชคดีที่ตัวเธอมีไหวพริบที่ดีทำให้หลบได้

เเต่เเล้วร่างของชายหนุ่มก็ตรงไปหาชิเงรุที่อยู่หลังมิซากิเเทน

"ไม่นะ!!" มิซากิพุดเเต่เเล้วร่างของชิเงรุก็ถูกเเทงทะลุตัวเช่นเดียวกับเเม่ของเธอ

ตอนนี้เเววตาของมิซากิเต็มไปด้วยความเศร้า โกรธ เกลียด เธอตะโกนบอกให้น้องเเละพี่สาวของเธอรีบหนีก่อนร่างของเธอจะถูกเหวี่ยงทำให้ตัวของเธอกระเด็นไปชนกับข้าวของต่างๆเธอเห็นฮานาโกะถูกชายคนนั้นฆ่าเธอพยายามคลานไปยังตู้ๆหนึ่งเธอจำได้ว่าครั้งหนึ่งพ่อของเธอบอกกับเธอว่า

"หากทุกคนกำลังตกอยู่ในอันตรายพ่ออยากให้ลูกใช้สิ่งนี้ปกป้องทุกคน" ภาพของพ่อเธอที่ยื่นกล่องไม้เก่าๆให้กับเธอพุดขึ้นมาในหัว

มิซากิหยิบกล่องไม้เก่าๆออกมาจากหลังตู้ก่อนจะหยิบของข้างในออกมามันคือมีดเล่มหนึ่งทันทีที่มิซากิจับมีด มีดเล่มนั้นก็เปลี่ยนสีเป็นสีเเดงเข้มไหลอ่อนลงจนถึงปลายมีด

เธอลุกขึ้นก่อนจะพุ่งตัวเข้าไปหาชายคนนั้นเพื่อถ่วงเวลาให้คนที่เหลือหนีไปเเต่ตัวของเธอก็ถูกเหวี่ยงอีกครั้งในทันทีที่เธอใกล้ถึงร่างของชายคนนั้นคราวนี้เธอถูกเหวี่ยงไปยังหลงบ้าน

"พ..พี่เนซึโกะ..ค..คิเอะ..โร..โรคุตะต้องรอดให้ได้นะ" เสียงอันเเสนเเผ่วเบาถูกเปล่งออกมาจากปากของเธอก่อนที่เธอจะหมดสติภาพสุดท้ายที่เธอเห็นคือภาพของชายคนนัันที่ฆ่าคนในครอบครัวของเธอเดินเข้ามาหาเธอ

"อ่อนเเอ" เสียงของชายคนนั้นพูดก่อนที่เขาจะนำเลือดของตนให้เด็กหญิงตรงหน้าดื่ม

"ข้าอยากรู้จริงๆว่าเลือดปริมาณขนาดนี้ตัวเจ้าจะเป็นยังไงหึ!" ชายคนนั้นพูดเเต่เเล้วเขาต้องเเปลกใจเมื่อร่างของหญิงสาวจากที่ร่างกายของเธอสมควรละลายไปเเล้วจากการได้รับเลือดมากไปเเต่กลับไม่เป็นอะไร

"หึ!" ชายคนนั้นพูดก่อนที่จะเดินออกไปทิ้งให้ร่างของเด็กสาวนอนอยู่ตรงนั้น

ร่างของทันจิโร่ที่ตรงกลับบ้านมาเเต่เขาก็ต้องชะงักเมื่อภาพที่เชาเห็นคือร่างของเนซึโกะที่นอนอยู่หน้าบ้านกำลังกอดโรคุตะอยู่ท่ามกลางกองเลือดเขารีบวิ่งไปหาน้องสาวของตนเเต่เเล้วเมื่อเขามองเข้าไปในบ้านก็ต้องตกใจยิ่งกว่าเมื่อเห็นศพของเเม่เเละน้องๆนอนจมกองเลือด

เขารีบวิ่งไปหลังบ้านก่อนจะพบร่างของมิซากินอนอยู่สภาพร่างกายเต็มไปด้วยบาดเเผลเเละเลือดในมือถือมีดเล่ทหนึ่งอยู่

ทันจิโร่รีบเเบกร่างของเนซึโกะกับมิซากิที่ตัวยังอุ่นอยู่ลงเขาไปเพื่อหวังที่จะให้ช่วยน้องสาวของตนให้ได้เเต่เเล้วจู่ๆเนซึโกะก็ฟื้นก่อนที่จะเริ่มดิ้นทำให้ทันจิโร่ที่เเบกเนซึโกะเเละมิซากิลื้นตกเขาไป

ร่างของทันจิโร่ที่ตกลงมาบนกองหิมะมองรอบๆไม่ไกลจากร่างของเขามีร่างของมิซากินอนอยู่ก่อนที่เขาจะเรียกหาเนซึโกะ

"เนซึโกะ" ทันจิโร่พูดก่อนจะมองไปรอบเเล้วเขาก็เห็นร่างของเนซึโกะที่ยืนอยู่ไม่ไกลจากเขานัก

"เนซูโกะไม่เป็นอะไรนะ!?" ทันจิโร่พูดก่อนจะยืนขึ้น

"ไม่ต้องยืนก็ได้ พี่จะเเบกเธอกับมิซากิไปที่เมืองให้เอง" ทันจิโร่พูดก่อนจะวิ่งมาหาเนซึโกะ

"เนซึโกะ" ทันจิโร่พูดก่อนจะยื่นมือไปจับร่างของน้องสาวตนเเต่เเล้วเนซึโกะก็พุ่งตัวเข้าหาทันจิโค่พยายามที่จะกัดเขาเเต่ทันจิโร่ก็ใช้ขวานที่พกใช้ด้ามจับกันเอาไว้ทันก่อนที่ทันจิโร่จะล้มลง

'นินี้มัน อสูร!' ทันจิโร่คิดในใจ

'ตอนนี้นึกคำพูดของปู่ซาบิโร่ออกเเล้ว' 

'เนซึโกะเป็นอสูร ไม่ไม่ใช่เนซึโกะเป็นมนุษย์ตั้งเเต่ตอนที่เกิดมา'

'เเต่ว่ากลิ่นของเธอไม่ใช่กลิ่นของเนซึโกะคนเดิมเเล้ว' ทันจิโร่คิดก่อนที่ร่างของเนซึโกะจะใหญ่ขึ้นทันจิโร่พยายามเรียกสติของเนซึโกะจู่ๆนํ้าตาของเนซึโกะก็ไหลออกมา

จู่ๆก็มีชายคนหนึ่งพุ่งเข้ามาหวังจะฆ่าเนซึโกะเเต่ทันจิโร่ก็ผลักเนซึโกะออกทันทำให้ดาบนั้นฟันผมของเเทนร่างของทันจิโร่ที่กอดเนซึโกะกลิ้งไปจนชนกับต้นไม้

"ไยจึงปกป้อง?" ชายคนนั้นพูด

"น้องสาวน่ะ! เธอเป็นน้องสาวของฉันน่ะ!" ทันจิโร่พูด

ก่อนที่ชายคนนั้นจะพุ่งเข้ามาจับตัวเนซึโกะโดยที่ทันจิโร่ไม่รู้ตัว

ก่อนที่ทันจิโร่พยายามขอร้องให้ชายคนนั้นไหวชีวิตเนซึโกะเเต่ชายคนนั้นก็ไม่ยอมทำให้ทันจิโร่ลุกขึ้นเเล้วปาก่อนหินใส่ชายคนนั้นก่อนจะวิ่งไปหยิบขวานเเล้ววิ่งผ่านต้นไม้ไปขณะที่ผ่านต้นไม้ก็ได้ปาก้อนหิตใส่ชายคนนั้นก่อนที่จะวิ่งตรงไปหาชายคนนั้นพร้อมทำท่าเหวี่ยงขวานเเต่ก็ถูกชายคนนั้นใช้สันดาบทุบไปที่หลังของเขาทำให้สลบไปเเต่กลับไม่พบขวาน

เเล้วจู่ๆขวานก็ลอยมาปักเชียดหน้าเขาไปทำให้ชายคนนั้นข้างเเล้วคิด

'ในขณะวิ่งผ่านต้นไม้ก็ได้เหวี่ยงขวานขึ้นข้างบนในขณะเดียวกันก็ปาหินใส่ก่อนจะทำท่าเหมือนถือขวานอยู่เพื่อไม่ให้รู้ว่ามือเปล่า เจ้าหมอนี้!' เเต่เเล้วจู่ๆร่างของเนซึโกะก็ถีบชายหนุ่มทำให้เนซึโกะวิ่งเข้าไปหาทันจิโร่

ชายคนนั้นกำลังจะใช้ดาบฟันหัวเนซึโกะเเต่ก็ต้องชะงักเมื่อมีร่างของเด็กสาวคนหนึ่งใช้มีดเล่มหนึ่งมารับดาบเขาเเทน

"อย่า..อย่าคิดจะมาทำร้ายพี่เนซึโกะกับพี่ทันจิโร่นะ!" มิซากิพูดก่อนจะใช้มีดฟันชาบหนุ่มตรงหน้าเเต่ชายหนุ่มก็หลบได้เเต่เขาต้องตกใจเมื่อเห็นว่าเนซึโกะไม่ได้ทำร้ายทันจิโร่เเต่กำลังปกป้อง

"เจ้า.." ชายหนุ่มคนนั้นพูดก่อนมองเด็กสาวตรงหน้า

"ข้าชื่อคามาโดะ มิซากิเป็นน้องสาวของคามาโดะ ทันจิโร่เเละคามาโดะ เนซึโกะ" มิซากิพูดก่อนจะตั้งท่าเตรียมตัวจู่โจ่มชายตรงหน้า

"ท่านละ" มิซากิพูด

"ข้าโทมิโอกะ กิยู" โทมิโอกะพูด

ก่อนที่มิซากอจะพูดต่อ

"อย่าคิดที่จะมาทำร้ายพี่สาวของฉันนะ" มิซากิพูดก่อนที่จะเดินไปหาเนซึโกะเมื่อมือของมิซากิสัมผัสกับผมของเนซึโกะเธอก็หลับไปทันที

ในขณะเดียวกันโทมิโอกะก็ได้ไปหาบ่องไม้ไผ่มาจากไหนไม่รู้

"ใส่ให้พี่สาวเธอสิ" โทมิโอกะพูดก่อนที่มิซากิจะรับบ่องไม้ไผ่มาใส่ให้กับเนซึโกะในขณะนั้นเองทันจิโร่ก็ได้ฟื้นขึ้น

เมื่อทันจิโร่เห็นโทมิโอกะก็เอาตัวมาบังมิซากิทันที

"ไปหาชายนามว่าอุโรโกะดากิ ซาคอนจิบอกว่าโทมิโอกะ กิยูบอกให้มาหาอย่าให้น้องสาวโดนเเสงละ" โทมิโอกะพูดก่อนจะหายตัวไป

หลังจากนั้นพวกเราก็ออกเดอนทางก่อนที่พระอาทิตย์จะขึ้นเมื่อพระอาทิตย์ขึ้นทำให้เนซึโกะต้องอยู่ในถํ้าส่วนทันจิโร่ก็ไปขอซื้อตระกร้ากับไม้ไผ่มาทำตระกร้าเอาไว้เเบกเนซึโกะส่วนมิซากิก็อยู่ในถํ้ากับเนซึโกะ

"พี่เนซึโกะกลายเป็นตัวตุ่นไปเเล้วหรอ" มิซากิพูดเมื่อเห็นพี่สาวตนขุดหลุมสักพักมิซากิจึงเดินออกมาจากถํ้าเมื่อผิวหนังของเธอโดนเเสงอาทิตย์ตอนเเรกมันเเสบเเลเวเริ่มไหม้เเล้วสักพักก็กลับมาเป็นปกติ ทำให้มิซากิรู้เเล้วว่าตัวเองเป็นอสูรเหมือนกับพี่เนซึโกะเเต่ทำไมพี่ทันจิโร่ไม่ได้กลิ่นอสูรจากตัวเธอมิซากิคิด

ชื่อ:คามาโดะ มิซากิ

สถานะ:อสูร,เเฝดน้องของเนซึโกะ

นิสัย:ใจดี,ฉลาด,ไหวพริบดี

สิ่งที่ชอบ:การเย็บผ้า,งานบ้านต่าง,การเรียนฟันดาบจากพ่อของตน

สิ่งที่ไม่ชอบ:อสูรที่กินมนุษย์