MarkBam ft.Got7 #ฟิคละมุน

ลำดับตอนที่ #6 : Chapter 5 [100%]

Chapter 5

 @ มหาลัย K 

. 13.15 น. 

. "อ้าว...มาร์คพาแบมมามหาลัยทำไมอ่ะ" หลังจากที่ผมโทรบอกให้มาร์คมารับที่โรงเรียน ตอนแรกเจ้าตัวก็ถามซักใหญ่เลยว่าทำไมให้ไปรับเร็วจัง เพราะมันพึ่งบ่ายโมงเอง เค้าเลยถามว่าเป็นอะไรรึเปล่า ไม่สบายหรอและอีกมากมายที่ถามมาซึ้งแน่นอน. ผมตอบไม่ทัน เลยบอกแค่ว่าช่วงบ่ายไม่มีเรียนเนื่องจากคุณครูมีประชุมทั่งโรงเรียน เลยปล่อยกลับบ้านก่อน เค้าเลยไปรับผมมาได้ ตอนแรกนึกว่าจะพากลับบ้านเลย แต่ทำไมกลายเป็นมหาลัยก็ไม่รู้ เพราะถ้าจำไม่ผิดวันนี้มาร์คไม่เรียนหนิ.

.. "อ่อ...พอดีเมื่อเช้าตอนที่ไปส่งแบมเสร็จ ไอ้แจ็คมันโทรให้มาร์คมาทำงานช่วยที่มหาลัยหน่ะ"อ่ออ..อย่างนี้นี่เองถึงว่า...เพราะถ้าไม่จำเป็นหรือมีเรียนมาร์คไม่มามหาลัยหรอกเพราะมาร์คไม่ค่อยชอบที่ทีืคนเยอะๆแล้วก็วุ่นวายๆหน่ะ 

 "อ่อ ...แล้วพวกพี่เนียร์มามั้ยอ่ะ" .

 "อืม มาสิ...แบมถามไมอ่ะ" "

"แบมจะได้มีเพื่อนเล่นเยอะๆไง55" . 

"แสบนักน่ะ ไม่ต้องเลย..เดี๋ยวตัวเล็กของมาร์คตัวช้ำหมดโดยเฉพาะแก้มป่องๆเนี้ยยยย ให้พวกมันเล่นกันมากๆอ่ะ."มาร์คพูดพร้อมกับจับแก้มผมยืดออกมา..เจ็บน่ะ!! 

 "งื้อออ~~มาร์คอย่าดึงงง. มันเจ็บนะ" . 

"55 ป่ะถึงหล่ะลงกันเถอะ"พูดจบมาร์คก็เดินลงจากรถแล้วก็อ้อมมาเปิดประตูให้ผมเหมือนให้ความรู้สึกเหมือนเป็นคุณหนู(?)เลยอ่ะ55 แล้วก็จูงมือผมเข้าไปในตึกคณะวิศวะ ตลอดทางมีแต่คนมองมาทางพวกผมด้วยสายตาแปลกๆ อาจจะด้วยที่ผมแต่งชุดยูนิฟอร์มของโรงเรียนมัธยมด้วยหล่ะมั้ง. แล้วที่สำคัญผมยังเดิมจับมือมากับเดือนคณะสุดหล่ออีกต่างหาก แต่อยู่ดีๆมาร์คก็ปล่อยมือออกจากผมแล้วเปลี่ยนมาโอบที่ไหล่ผมแทนก่อนจะดึงเข้าหาตัวเค้า ผมเลยหันไปมองหน้ามาร์คเป็นเชิงถาม แต่มาร์คก็แค่หันมายิ้มบางๆให้แล้วยกไหล่เป็นเชิงบอกไม่มีอะไรเท่านั้น แล้วก็พาผมเดินเข้าไปยังใต้ตึกคณะต่อ เดินต่อไปซักพักก็เห็นกลุ่มพวกพี่เนียร์นั่งทำงานอยู่ที่โต๊ะใต้ตึกคณะอย่างแข็งขันดูได้จากพี่เจบีที่นอนราบกับที่นั่งตัวยาว พี่แจ็คที่นั่งเล่นเกมส์โทรสับอย่างเอาเป็นเอาตาย พีเนียร์ที่นอนฟุบอยู่กับโต๊ะและตามด้วยพี่เซฮุน พี่ลู่หาน แล้วก็พี่คริส ที่ฟุบอยู่กับโต๊ะเรียงกันอย่างเป็นระเบียบ(?) เฮ้อ~~วันนี้คงจะเสร็จนะงานเนี้ย-_-# . 

 "หวัดดีคับ พี่แจ็ค"ผมเอ่ยทักพี่แจ็คหลังจากที่เดินถึงโต๊ะ ที่ผมทักพี่เค้าก่อนพี่คนอื่นๆก็เพราะว่ามีพี่เค้าคนเดียวที่ยังไม่หลับไงคับ . 

 "โอ๊ะ!! น้องแบมมมมมม...เฮียหวังคิดถึงที่สุดเลยยยย...มาให้เฮียกอดหน่อยสิ"พอพี่แจ็คได้ยินเสียงผมก็ทำตาโตเท่าไข่ห่าน.รีบว่างโทรสับ แล้ววิ่งกลู่มาทำท่าจะกอดผม แต่ยังไม่ถึงตัวผมก็ต้องกระเด็นเพราะแรงพักจากคนที่ยืนข้างๆผม . 

"มึงหยุดเลยไอ้แจ็ค...ไม่ต้องมาใกล้!" ก็คือมาร์คนั้นแหละ .

 "ไรหว่ะ..ตลอดและมึงอ่ะไอ้มารคอหอย..ก็กุคิดถึงของกูอ่ะ กอดนิดกอดหน่อยทำหวง ชิ"พูดจบพี่แก่ก็เดินสะบัดหน้าไปนั่งที่เดิม .

 . "น้องแบมมมมมมม..คิดถึงจังเลยยย" 

 หมับ! ฟอดดดดดดด 

ถึงมาร์คจะกันพี่แจ็คได้แต่ใช่ว่าจะกันพี่เนียร์ทัน เหมือนพี่เนียร์จะเห็นผมแล้วตอนมาร์คเถียงอยู่กับพี่แจ็ค เลยได้โอกาสวิ่งเข้ามากอดผมซะเต็มรัก. พร้อมกับหอดแก้มผมไปฟอดใหญ่ๆ ซึ่งมันทำให้มาร์คหันมามองอย่างตาขวาง เริ่มรู้สึกถึงภัยแล้วสิคับ จะรอดมั้ยเนี้ยไอ้แบมเอ้ยย~

~ "ไอ้เนียร์ปล่อย!...แบมมาหามาร์ค มา"มาร์คบอกพี่เนียร์ก่อนจะหันมาคุยกับผม 

. "แบมไม่ต้องไป อยู่กับพี่นี้แหละ"ผมทำท่าจะเดินไปหามาร์คแต่ก็ถูกพี่เนียร์รั้งไว้ซะก่อน เฮ้ออ. ..ยิ่งกว่าศึกชิงนาง(?)ซะอีก 

"ปาร์ค จินยอง ปล่อย!!" . 

"โอ้โห..เรียกซะเต็มยศแบบนี้คงไม่ปลอดภัย..เออ!ปล่อยก็ด่ะว่ะ แม่ง! มึงมันมารขัดขวางความรักกู ชิ กูงอล บี๋จ๋าาาา..ช่วยเนียร์ด้วยมาร์คมันแกล้งเค้าอ่ะ"พี่เนียร์พูดตัดพ้อมาร์คก่อนจะเดินไปหาพี่เจบีที่ตอนนี้ตื่นแล้ว เข้าไปนั่งใกล้ๆพร้อมกับเกาะแขนพี่บีทำท่าอ้อนแล้วก็ทำการฟ้องทันที ที่ทำแบบนี้ได้เพราะพวกพี่เค้าเป็นแฟนกันอ่ะคับ

 "มึงก็หวงน้องเกินไปน่ะ..มาร์ค. นิดๆหน่อยๆก็ปล่อยบ้างเหอะ"พี่เจบีพูด 

. "เรื่องของกู"มาร์ค 

 "เอ่อ..!ขอบคุณสำหรับคำตอบคับ..สัส!" หลังจากที่ศึกขนาดย่อมๆจบไปแล้วเมื่อสักครู่ มาร์คก็พาผมมานั่งฝั่งตรงข้ามกับกับพี่เนียร์ ที่มีพี่เซฮุนกับพี่ลู่หานนั่งอยู่ก่อนแล้ว

 "พี่ฮุน พี่ลู่ พี่คริส หวีดดีคับ"ผมหันไปทักพี่เซฮุน พี่ลู่หานทันทีที่นั่งลงกับที่แล้ว แล้วก็พี่คริสที่นั่งอยู่ฝังตรงข้าม ตอนนี้ที่นั่งของพวกผมก็เลยเป็นว่า ฝังผมมี ผม มาร์ค พี่ลู่หาน แล้วก็พี่เซฮุน ส่วนฝังตรงข้าม ก็มีพี่คริสทีนั่งตรงข้ามกับผม ตามด้วยพี่เเจ็ค พี่เนียร์ แล้วก็พี่เจบี "

"หวัดดีคับน้องแบม ..เป็นไงบ้างได้ข่าวไปเที่ยวไทยมาสนุกมั้ย"พี่คริสถาม 

 "สนุกมากๆเลยคับไปคราวนี้ได้อยู่กับป๊าม๊าเต็มที่เลยคับ^^"ผมตอบแบบยิ้มๆนึกถึงความสนุกตอนที่ไปเที่ยวกับป๊าม๊า 

 "แต่ได้ข่าวมาว่าน้องแบมไปเที่ยวคราวนี้...ไปคนเดียว ..ทิ้งให้คนแก่ที่อยู่แถวนี้เกือบเฉาตายแหนะ.....เรื่องจริงมั้ยครับน้องแบม"พี่ฮุนถาม เหมือนพี่เค้าคุยกับผมน่ะแต่ทำไมตามองแต่มาร์คก็ไม่รู้ในช่วงประโยคกลางๆ แล้วคนแก่ที่ไหนอีกหล่ะเนี้ยย...?

 "คนแก่ที่ไหนหรอคับ" ...(???) .

 "ก็ไม่รู้ซิคับ...มึงรู้มั้ยว่ะ..มาร์ค" .

 "กูไม่รู้" . 

 "จริงหรอ" 

. "เออ!!" . 

 "แหมมม...ไอ้ปากแข็ง..อย่าให้กูแฉน่ะมึง.." พี่แจ็คสัน . พูดแบบนี้คนแก่ที่ว่านี้คือ... 

. "คนแก่ที่ว่านี้..มาร์คหรอ..."ผมหันไปถามมาร์ค . "

"มาร์คไม่ได้แก่สักหน่อย!!" แสดงว่าจริงสิน่ะ55 

. "จริงหรอ.." . 

"จริงสิ..หรือแบมจะพิสูจน์.."มาร์คพูดพร้อมกับเคลื่อนหน้าเข้ามาใกล้ผมมากขึ้น 

 ตึกตัก! ตึกตัก! ตึกตัก! 

โอ้ยยย..ทำมั้ยใจผมเต้นแรงขนาดนี้เนี้ย..หรือผมเริ่มจะเป็นโรคหัวใจแล้ว...โอ้มายยยน่ะ...แบมยังเด็ก แบมยังไม่อยากตายยย..(เต็มมั้ย...ถามใจแบมดู>>ไรท์) 

"พิสูจน์อะไรเหล่า....เอาหน้าออกไปเลยน่ะ..อายคนอื่นเค้าบ้างสิ" 

 "อายมั้ยอ่ะ...มาร์คไม่ได้จะทำไรซะหน่อย..แบมคิดว่ามาร์คจะทำไรหรอ..หือ"ยัง!!ยังไม่เลิก

 "ไม่รู้เว้ย...ทำงานไปเลยป่ะ!เสร็จแล้วพาแบมไปกินตินด้วย...ชิ"สบัดหน้าเล็กน้อยพอให้รู้ว่างอล55

 "55 ค้าบๆจะรีบทำเดี๋ยวนี้หล่ะคับ เสร็จแล้วเดี๋ยวไปกินติมเสริมแก้มมม"มาร์คพูดพร้อมกับเอามือมาจับที่แก้มผมแล้วส่ายไปมาเบาๆ..วันนี้เค้ามีปัญหาอะไรกับแก้มผมมากป่ะเนี้ย เดี๋ยวก็ตัดให้เอาไปเล่นที่บ้านซะหรอก(ก็อยู่บ้านเดียวกันไม่ใช่หรอ...) 

"งื้อออ..มาร์คอย่างดึง!" . 

"อะแฮม!!!ไม่ได้อยู่กันแค่สองคนน่ะคับ...เกรงใจคนอื่นเค้าบ้าง...อิจโว้ยยยย!!!"ในขณะที่ผมกำลังต่อล้อต่อเถียงกับมาร์คอยู่พี่แจ็คสันก็โว้ยวายขึ้น "ใช่!!มึงมันเพื่อนชั่ว!ไอ้มาร์ค มึงทำแบบนี้กับกูได้งายย..น้องแบมด้วย ทำแบบนี้กับพี่ได้ยังงายย..!!."และก็ตามด้วยพี่เนียร์ตามระเบียบ "ปัญญาอ่อน!!"คำเดียวจบคับ ((อ่านแล้วเม้นให้ไรท์ หน่อยน่าาา...เพราะช่วงนี้ไรท์เบลอๆกลัวแต่งออกมามันไม่หนุก...รักน่ะค้าบบคนอ่าน>>ไรท์))