ตอนที่ 57 : บทที่ 11.2 Daisy Orange Flower ดอกเดซี่สีส้ม
เพียงแค่ได้กลิ่นความคิดถึงก็พวยพุ่งจนจุกแน่นอยู่ในอก ทั้งเด็กในครรภ์ยังดิ้นขลุกเพราะรับรู้ได้ถึงความตื่นเต้นของแม่ เธอน้ำตาคลอขณะเดินสำรวจบ้านที่ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงไปเลย ทุกอย่างยังคงเดิม ทุกความรู้สึกยังคงอยู่รวมถึงหัวใจที่ยังรักและภักดีต่อเขา
สีดาจัดการทำความสะอาดบ้านธเนศด้วยความคุ้นเคย เพราะสมัยเขายังอยู่เธอก็มักทำให้ตลอดอยู่แล้ว เมื่อทำชั้นล่างเสร็จก็ย้ายขึ้นมาทำชั้นบน และเพียงเปิดประตูห้องนอนที่เคยอาศัยอยู่กับเขาน้ำตาก็ไหลลงมาอีกครั้ง มือบางคลำเตียงขนาดใหญ่ด้วยหัวใจที่เจ็บปวด
กลิ่นของเขายังอยู่
ภาพเขาที่นอนกอดเธอยังอยู่
มันยังฝังลึกในหัวใจของเธอไม่มีวันจางหายไปไหน...
พจน์กลับมาจากที่ทำงาน เห็นรั้วบ้านธเนศเปิดอ้าไว้กอปรกับเจ้าทาโร่นอนแอ้งแม้งอยู่ในนั้นจึงเข้ามาดู ถ้าเจ้านี่มานอนในนี้แสดงว่าสีดาต้องอยู่ที่นี่แน่นอน เพราะถ้ารามฤทธิ์มาทำความสะอาดทาโร่จะไม่ตามมาเฝ้า
ร่างใหญ่เดินเข้ามาด้านใน ได้กลิ่นน้ำยาถูพื้นหอมๆ ที่สีดาเพิ่งทำความสะอาดไปได้ไม่ถึงหนึ่งชั่วโมง ก่อนก้าวขึ้นมาด้านบนโดยไม่เอ่ยเรียกหรือขานชื่อบุตรสาว เห็นประตูห้องนอนธเนศเปิดอยู่จึงเดินเข้ามาเลย และภาพที่ปรากฏอยู่เบื้องหน้าก็ทำให้คนเป็นพ่อแทบล้มลงเดี๋ยวนั้น
‘นี่มันอะไรกัน!’
สีดานอนหลับสนิทอยู่บนเตียงของธเนศ พร้อมกันนั้นในมือลูกสาวยังกอดเสื้อของชายหนุ่มไว้แน่น พร้อมกับคราบน้ำตาที่เต็มใบหน้าราวกับว่ากำลัง ‘ทรมาน’ ด้วยความคิดถึงที่มีต่อเจ้าของบ้านหลังนี้
พจน์ไม่ปลุกหรือเรียกให้ลูกตื่นจากภวังค์นั้น เขาตัดใจหันหลังเดินออกมาเงียบๆ ดิ่งไปที่บ้านเพื่อพบแม่ของลูกทันที และเมื่อเห็นหน้าเดือนเขาจึงถามออกมาด้วยมั่นใจว่ารายนั้นต้องรู้!
“เป็นแดนเหรอ? แดนใช่ไหม”
ณ เมือง Bristol สหราชอาณาจักรอังกฤษ ธเนศเข้าศึกษาในมหาวิทยาลัยบริสตอล (University of Bristol) บริสตอลเป็นหนึ่งในเมืองที่หลากหลายและน่าอยู่ที่สุดของประเทศอังกฤษ อีกทั้งยังเป็นเมืองที่มีการคมนาคมที่ดีด้วย ห่างจากกรุงลอนดอนเพียง 90 นาทีโดยรถไฟ นอกจากนี้ยังเป็นเมืองที่มีความก้าวหน้าด้านอุตสาหกรรม พร้อมด้วยเครือข่ายทางธุรกิจ โอกาสและทางเลือกตำแหน่งงานที่น่าสนใจสำหรับผู้สำเร็จการศึกษาจากมหาวิทยาลัยแห่งนี้
ธเนศเข้าศึกษาต่อในระดับปริญญาโทคณะ School of Film and Journalism. เป็นหลักสูตรที่ใช้ระยะเวลาเรียนเพียงหนึ่งปีกับอีกสามเดือนเท่านั้น และชายหนุ่มก็อยู่ที่นี่มาร่วมสิบเดือนแล้ว ซึ่งเรียนอีกไม่กี่เดือนเขาก็จะจบปริญญาโทแล้วกลับไปทำงานต่อที่ประเทศไทย
หากธเนศยังไม่อยากกลับบ้านเกิด เขายังอยากใช้ชีวิตอยู่ที่นี่เพราะการที่ได้ใช้หัวคิดตลอดเวลาทำให้ความ ‘คิดถึง’ ที่มีต่อสีดาลดลง ไม่สิ! เรียกว่าลดลงก็คงจะดูเป็นการโกหก ตรงกันข้ามมันกลับเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อหลับตาแล้วเห็นแต่ภาพเด็กสาว
รอยยิ้มของเธอที่เขาจ้องมองได้นานๆ
กลิ่นกายของเธอที่เขาโหยหาทุกคืนวัน
และสัมผัสของเธอที่เขาจะเป็นจะตายยามผสานเป็นหนึ่งเดียว
รีอัปลมหวนทวงรัก เพื่อเป็นตัวอย่างในการตัดสินใจซื้อนิยายจ้า อัปให้อ่าน 70% ของเนื้อหาทั้งหมดค่ะ สนใจกดซื้อนิยายผ่านเมบได้ที่ลิงก์ด้านล่างค่ะ
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ

529 ความคิดเห็น
-
#502 Npff (จากตอนที่ 57)วันที่ 24 ตุลาคม 2562 / 23:24คิดอะไรก่อนพูดนะจา คนฟังเขาเจ็บปวด สุดท้ายก็เป็นตัวเองที่เจ็บกว่า#5020
-
#400 Valentier Lunes (จากตอนที่ 57)วันที่ 8 ตุลาคม 2561 / 00:03โมเม้นที่คนมีน้องหมาจะเข้าใจเลยค่ะ#4000