ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fan Fiction] Rockman X Return to 20XX

    ลำดับตอนที่ #2 : กลับตาลปัตร

    • อัปเดตล่าสุด 21 ต.ค. 50


    ตอนที่ 2 กลับตาลปัตร

     

    เอ็กซ์พยายามติดต่อเอเลียเพื่อที่จะตรวจสอบให้แน่ใจว่าตอนนี้เขาอยู่ที่ไหนกัน แต่กลับไม่สามารถติดต่อกับเอเลียได้เลย แถมเมืองที่อยู่ตรงหน้านี่ก็ไม่คุ้นเอามากๆ

     

    เอ็กซ์: ติดต่อเอเลียก็ทำไม่ได้ แถมแถวนี้มันไม่คุ้นตาเลยน่ะสิ

     

    เอ็กซ์ตัดสินใจลุกขึ้นแล้วไปเดินเข้าไปภายในเมือง เพราะอย่างน้อยมันก็ดีกว่ามานั่งอยู่เฉยๆอย่างนี้ บางทีอาจจะได้รับรายงานจากฮันเตอร์ของที่นี่ก็ได้...

     

    เอ๋? เมื่อกี้พูดว่าอะไรนะ?

     

    อิเรกิล่ะ แฮมสเตอร์เรอะ?

     

    ฮันเตอร์อะไรไม่เคยได้ยินเลยนะคะ

     

    ฯลฯ

     

    (นี่มันอะไรกันเนี่ย~~~~~~?!)

     

    เอ็กซ์แทบจะร้องออกมาดังๆถ้าไม่เป็นการรบกวนผู้คนที่เดินขวักไขว่อยู่ในเมือง

    ร่วม 4 ชั่วโมงที่เขาเดินดูรอบเมือง พร้อมกับสอบถามคนในเมืองเกี่ยวกับศูนย์บัญชาการฮันเตอร์ ซึ่งคำตอบที่ได้คือ ไม่มีคนรู้จักเลยแม้แต่คนเดียว แถมตัวเขาจะดูเด่นกว่าหุ่นยนต์ตัวอื่นๆภายในเมืองมาก แน่ล่ะ ก็เขาเป็นหุ่นรบในปี 21XX นี่นา มันก็เลยดูแปลกตาสำหรับคนในอดีตอยู่แล้ว

    ในที่สุดเอ็กซ์ก็ทรุดตัวลงนั่งที่ซอกตึกแห่งหนึ่งด้วยความเหนื่อยอ่อน เขาถอนใจออกมาพร้อมกับเปิดเช็คระบบของตน

     

    เอ็กซ์: เอาน่า อย่างน้อยก็ยังมีเกราะไกอาเป็นเพื่อนแหละ

     

    เอ็กซ์ยิ้มให้กำลังใจตนเอง แล้วเอนหลังพิงกำแพงเพื่อที่จะนอนหลับซักตื่นหนึ่ง เผื่อตื่นขึ้นมาอะไรๆจะได้ดีขึ้นบ้าง

     

    ตูม!!!

     

    แต่ดูเหมือนว่าโชคชะตาจะไม่เข้าข้างเอาซะเลย

     

    กรี๊ด~~~~

     

    ตึกที่เขาอาศัยกำแพงพิงอยู่เกิดระเบิดขึ้น เสียงกรีดร้องดังระงมรวมกับเสียงฝีเท้าอันเร่งรีบ เอ็กซ์ทำหน้าตื่นแล้วอ้อมออกมาดูด้านนอก ทำให้เขาได้เห็นชัดๆว่าตึกนี้จริงๆแล้วเป็นโรงผลิตกระแสไฟฟ้าพลังแสงอาทิย์ที่ใช้ภายในเมืองนั่นเอง และที่ชั้นบนของมันก็กำลังเกิดระเบิด

     

    เอ็กซ์: รึว่าจะเป็นอิเรกุล่า?! ไม่ได้การ!

     

    เอ็กซ์คิดอย่างนั้นก็รีบกระโดดไต่กำแพงขึ้นไป เพียงครู่เดียวก็ขึ้นมาถึงจุดที่เกิดการระเบิดแล้ว

     

    แครชแมน: ฮ่าๆๆๆ ระเบิดมันให้หมด

     

    สปาร์คแมน: อย่าเอาแต่หัวเราะน่า รีบๆระเบิดมันให้จบๆไปเลยดีกว่า

     

    เอ็กซ์: หยุดเดี๋ยวนี้!

     

    เอ็กซ์พุ่งพรวดเข้าไปในอาคาร และก็พบกับสปาร์คแมนและแครชแมน ที่กำลังทำลายเครื่องผลิตกระแสไฟฟ้าอย่างเมามัน แต่เพราะเสียงของเอ็กซ์ทำให้พวกมันหันมาสนใจเขาแทน

     

    แครชแมน: เฮ้ย! มันขึ้นมาจากทางไหนเนี่ย? ประตูก็ล็อคหมดแล้วนะ

     

    สปาร์คแมน: ทางไหนไม่สำคัญหรอก เพราะมันต้องเละอยู่แล้ว

     

    แครชแมน: นั่นสิ ย่าห์!

     

    ดูเหมือนทั้งคู่จะไม่ได้สนใจเอ็กซ์เลย เพราะแครชแมนและสปาร์คแมนต่างคุยกันไปแล้วโยนระเบิดกับปล่อยสายฟ้าใส่เอ็กซ์แบบไม่ค่อยใส่ใจนัก

     

    เอ็กซ์: หวา~~~!!!

     

    ตูม!!!

     

    เอ็กซ์ถูกแรงระเบิดเต็มๆ ฝุ่นควันที่มีมากอยู่แล้วก็มีมากขึ้นจนบดบังทัศนวิสัยทั้งหมด

     

    สปาร์คแมน: เห็นไหม? มันก็แค่พวกกระจอก

     

    แครชแมน: นั่นน่ะสิ

     

    หุ่นของไวลี่ทั้งสองพอจัดการกับเอ็กซ์ได้ก็จะหันไปทำลายเครื่องผลิตกระสไฟฟ้าต่อ โดยหารู้ไม่ว่าเป็นการกระทำที่ผิด

     

    ตูม!!!

     

    ก้อนสุนพลังงานขนาดเท่าลำตัวพุ่งทะลุร่างของสปาร์คแมนจนร่างของมันระเบิดโดยไม่ทันได้รู้ตัวว่าโดนอะไรเข้าไป แต่ว่าก้อนพลังงานนั้นมีอานุภาพมากจนทะลุเครื่องสร้างกระแสไฟฟ้าออกไปนอกอาคารเลยทีเดียว

     

    เอ็กซ์: หวา~~~ ทำเรื่องซะแล้วสิ

     

    แครชแมน: บ......บ้าน่า.........

     

    แครชแมนอ้าปากค้าง แล้วค่อยๆหันมาทางต้นเสียง ซึ่งเอ็กซ์ยืนยิ้มแหยๆในสภาพที่มอมแมมเล็กน้อย โดยมีควันสีขาวลอยออกมาจากปากบัสเตอร์ที่มือซ้าย

     

    แครชแมน: แก...ไม่น่าเชื่อ....โดนแรงระเบิดขนาดนั้นแล้วทำไม...?!

     

    แครชแมนถึงกับอึ้งสุดขีด ระเบิดที่รุนแรงของมันกลับไม่สามารถสร้างได้แม้แต่รอยขีดข่วน แถมยังมีแรงกดดันมหาศาลแผ่ออกมาจากร่างสีฟ้า ทั้งๆที่ยังไม่ได้ปล่อยจิตต่อสู้ออกมา บอกได้คำเดียวว่าหุ่นตรงหน้านี้เหนือกว่าเขามากจริงๆ

     

    เอ็กซ์: เอาล่ะ เรามาพูดกันดีๆ น่าจะดีกว่า

     

    แครชแมน: นั่นสินะ เอางั้นก็ได้......

     

    แครชแมนยักไหล่แล้วเดินเข้าใกล้เอ็กซ์อย่างช้าๆ เอ็กซ์เองก็เก็บบัสเตอร์เพื่อแสดงความบริสุทธิ์ใจ และในที่สุดทั้งคู่ก็ห่างกันเพียงไม่กี่เมตรเท่านั้น

     

    เอ็กซ์: เอาล่ะ บอกมาว่าใครเป็นคนส่งแกมา?

     

    แครชแมน: ใครส่งชั้นมาเหรอ? เอานี่ไปกินแทนก็แล้วกัน!

     

    แกร๊ก!

     

    ส่วนหัวของแครชแมนเปิดออกพร้อมกับระเบิดถูกยิงอัดใส่เอ็กซ์เต็มๆจนเขาเซถลา และแครชแมนก็อาศัยจังหวะนี้ชิ่งหนีไปได้อย่างน่าชื่นชม พร้อมกับผลักเรื่องทั้งหมดให้เอ็กซ์รับผิดชอบแต่เพียงผู้เดียว

     

    เอ็กซ์: แค่กๆๆ หน็อย! จะหนีไป...!

     

    อย่าขยับ!”

     

    ขณะที่เอ็กซ์?กำลังจะตามแครชแมนไปก็มีเสียงตวาดดังขึ้น พร้อมกับการปรากฏตัวของ อิลูกแมนซึ่งมีสายฟ้าวิ่งวนรอบตัวพร้อมกับส่งสายตาไม่เป็นมิตรให้

     

    เอ็กซ์: นายมาก็ดีแล้ว พอดี...

     

    อิเล็กแมน: ฝีมือแกสินะ? ไม่บอกก็รู้อยู่แล้ว

     

    ยังไม่ทันจะแก้ต่างให้ตัวเอง อิเล็กแมนก็ทำการไต่สวนทันที ทำให้เอ็กซ์ไม่รู้ว่าจะอธิบายยังไง เลยชะงักไปครู่หนึ่ง แต่เขาคิดว่าควรจะส่งเสียงมากกว่าปิดปากเงียบ

     

    เอ็กซ์: เฮ้......

     

    ทว่ามันทำให้สถานการณ์เลวร้ายลง สายฟ้าถูกปล่อยออกมาอย่างไม่ลังเลแต่โชคดีที่เขากระโดดหลบพ้น

     

    ตูม!!!

     

    เอ็กซ์: เฮ้!

     

    อิเล็กแมน: ตอนนี้ฉันขอจับกุมแก! แต่ถ้าถ้าแกขัดขืนก็จะถูกทำลายทิ้งในฐานะอาชญากร!

     

    อิเล็กแมนประกาศกร้าว พร้อมกับสายฟ้าไหลมารวมรอบกายจนกลายเป็นเกราะสายฟ้า เอเกซ์ได้แต่ทำหน้าซีด เพราะสถานการณ์กำลังเลวร้ายสุดๆ เมื่อตัวเขาถูกเข้าใจผิดว่าเป็นผู้ทำลายโรงผลิตไฟฟ้า เท่ากับว่าตอนนี้เขามีฐานะเป็นอาชญากร!

    อิเล็กแมนเริ่มเปิดฉากโจมตีใส่เมื่อเห็นว่าเอ็กซ์เริ่มตั้งท่าสู้ เอ็กซ์กระโดดหลบออกด้านข้างได้อย่างฉิวเฉียด

    สายฟ้าของอิเล็กแมนถ้าเทียบกับอิเรกุล่ามันคงจะไม่รุนแรงนัก แต่ว่าเรื่องความสามารถในการทะลวงเขายอมรับว่ามีพลังในการเจาะทะลวงผ่านวัตถุไปทำลายระบบภายในที่สูงมาก เขายังไม่แน่ใจเลยว่าเกราะไกอาจะสามารถกันสายฟ้าชนิดนี้ได้หรือไม่

     

    เอ็กซ์: ขืนปล่อยไว้แบบนี้มีหวังได้ฆ่ากันตายแน่ๆ...... อ๊ะ!

     

    เอ็กซ์รำพึงกับตนเองก่อนจะก้มหลบสายฟ้าที่เล็งใส่ศีรษะ ก่อนที่จะดีดตัวขึ้นหลบสายฟ้าอีกเส้นแล้วเล็งปืนไปที่แท็งก์เก็บพลังงานที่อยู่ในสภาพจวนจะระเบิด

     

    เอ็กซ์: หวังว่าระเบิดคงไม่แรงมากหรอกนะ

     

    ซู่ม!!!

     

    บัสเตอร์ถูกยิงออกไปผ่านตัวอิเล็กแมนเข้าปะทะที่ถังเกด็บพลังงาน อิเล็กแมนรีบหันขวับมาทันที แต่ทว่าได้เกิดระเบิดเสียก่อน

     

    ตูม!!!

     

    ระเบิดขนาดย่อมๆได้เกิดขึ้น แต่อานุภาพไม่ได้รุนแรงมาก เพราะที่มากจริงๆก็แค่ควันเท่านั้น และเขาก็รู้ตัวว่าได้ทำผิดพลาดไปเสียแล้ว เพราะคู่ต่อสู้ตรงหน้าได้หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย

     

    อิเล็กแมน: เสร็จกัน!

     

    อิเล็กแมนโพล่งขึ้นก่อนจะรีบกระโดดออกมาจากช่องที่แครชแมนเจาะเอาไว้ ทันทีที่เขาออกมาก็มองเห็นเอ็กซ์ที่กำลังกระโดดข้ามรถดับเพลิงกับรถของหน่วยกู้ภัยที่จอดเต็มถนน นั่นทำให้อิเล็กแมนกัดฟันกระโดดตามไป เพราะเขาไม่สามารถยิงสายฟ้าใส่ได้มิฉะนั้นจะไปโดนพวกหน่วยกู้ภัย

     

    เอ็กซ์: หลีกทางหน่อยครับ! หลีกทางหน่อย!

     

    เอ็กซ์ตะโกนบอกทั้งๆที่เขากระโดดข้ามหัวของพวกหน่วยกู้ภัยไปลงที่อีกด้านของถนน ซึ่งไม่มีประชาชนมามุงดูเนื่องจากมีประกาศเตือนภัยก่อการร้าย ทุกคนเลยรีบหลบเข้าไปในที่หลบภัยกันจนหมด

     

    เอ็กซ์: ในที่สุด...

     

    เอ็กซ์ถอนหายใจ แต่ยังไม่ทันจะหายใจได้ทั่วท้องเปลวไฟสีแดงก็พุ่งเข้าใส่ จนเข้าต้องรีบถีบตัวออกด้านข้าง และหันไปพบไฟเออร์แมนที่กำลังยืนคุมเชิงอยู่

     

    เอ็กซ์: มาเพิ่มอีกตัวเหรอเนี่ย? .......ไม่สิ........2 ต่างหาก

     

    เอ็กซ์บ่นออกมาก่อนจะหลบหมัดของกัสต์แมนที่ทุบลงมาจากด้านบนไว้ได้อย่างสบายๆ

     

    อิเล็กแมน: ไฟร์แมน กัสต์แมน อย่าประมาทนะ เจ้านี่มีฝีมือมากพอตัวเลยล่ะ

     

    ไฟร์แมน: อืม...

     

    กัสต์แมน: ขนาดเผลอยังหลบการโจมตีได้นี่ไม่บอกก็รู้อยู่แล้วล่ะกัสต์

     

    หุ่นทั้งสามต่างคุยกันก่อนจะกระจายล้อมเอ็กซ์ไว้ ข้างหน้าก็เป็นพวกอิเล็กแมน ส่วนข้างหลังก็เป็นอาคาร ขืนเขาหลบการโจมตีละก็มีหวังพังแน่ๆ ส่วนจะสู้ก็จะยิ่งเข้าใจผิดกันเข้าไปอีก แต่ไม่ว่าคิดยังไงเขาก็หาทางกู้สถานการณ์ไม่ได้เลย

     

    รีบหลบไปซะ!”

     

    เสียงตะโกนดังขึ้นพร้อมกับร่างของใครบางคนในชุดคลุมกระโจมมาอยู่ด้านหน้าของเอ็กซ์ แล้วหมัดหนึ่งก็ถูกชกลงพื้นพร้อมกับการสั่นสะเทือนของพื้นดิน สัญชาติญาณสั่งให้เขารีบแดชไปด้านหลัง ก่อนที่สิ่งที่เขาคาดไว้จะเกิดขึ้น

     

    ตูมๆๆๆๆ!!!

     

    บริเวณที่ถูกชายลึกลับชกเกิดระเบิดขึ้น ชายผู้นั้นรีบดีดตัวออก ก่อนที่จะเกิดระเบิดลูกเล็กๆอีกหลายสิบลูกขึ้น แม้จะไม่รุนแรงมากแต่ก็ช่วยสกัดพวกอิเล็กแมนไว้ได้

     

    กัสต์แมน: เสร็จกัน!

     

    เอ็กซ์: ท่าแบบนี้มัน...

     

    เอ็กซ์รู้สึกคุ้นเคยกับท่าลักษณะนี้มาก เพราะท่าประเภทชกพื้นแล้วระเบิดพลังออกมามันเป็นท่าของคู่หูของเขาเอง

    แต่ไม่มีเวลาคิดนานมากนัก เมื่อชายลึกลับเคลื่อนกายมาอยู่ข้างเอ็กซ์แล้วจับมือเข้าไว้ก่อนจะบอกด้วยน้ำเสียงติดตลก

     

    จะยืนให้ถูกพ่อลากเข้าตะรางหรือไงไม่ทราบ หนีสิเฟ้ย!”

     

    เอ็กซ์: หะ?

     

    ยังไม่ทันจะได้ถามอะไรผ้าคลุมก็สะบัดออกพร้อมกับบางสิ่งที่ดูคล้ายแส้สีม่วงก็ถูกเหวี่ยงไปฝังบนตัวตึก และร่างของทั้งสองก็ทะยานขึ้นไปอย่างรวดเร็ว จนเอ็กซ์ถึงกับร้องเหวอออกมา

    ******************************************************************************************
    วันนี้เอาลงแค่ 2 ตอนก่อนนะครับ ความจริงเรื่องนี้ผมแต่งมาตั้งนานแล้วที่บอร์ดของ RCT ครับ ถ้าขี้เกียจรออ่านที่นี่ก็ลองแวะไปได้
    ยังไงก็ขอฝากเรื่องนี้ไว้ด้วยนะครับ!

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×