ศึกราชันย์

ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 3 ชีวิตในโรงเรียน (2)

ตอนที่ 3 ชีวิตในโรงเรียน (2)









“ซาเทรสลงวิ่งมั้ย?” เพื่อนใส่แว่นกรอบสีดำ เลนส์หนาๆเดินมาตาม ขณะที่มือเขียนชื่อซาเทรสลงไปในแผ่นกระดาษ









‘อะไรฟะ  ยังไม่ทันตอบเลยดันเขียน ชื่อ ลงไปซะแล้ว -*-  แค่วิ่งเร็วกว่าคนอื่นๆในโรงเรียนแค่เนี้ยต้องบังคับลงวิ่งด้วยเหรอเนี่ย = =” ’









“แกลงแชร์บอลกับบาสด้วยนะ” เสียงตะโกนจากหลังห้องที่ขณะนี้กำลังคัดตัวนักกีฬา











‘อีกละ -*-  แค่กันผู้เล่นฝ่ายตรงข้ามเก่งกับแค่โยนบอลแม่นแค่นั้น ไม่เห็นต้องบังคับลงเลย  แมร่ง ปีนี้ยิ่งขี้เกียจลงซะด้วย  อยากเป็น กองเชียร์!!’









“ถ้านายไม่อยากโดนด่าก็ลงปิงปองกับแบดมินตันด้วยละ  สีเราไม่มีคนเล่น”  เสียงของหัวหน้าห้องดังมาจากกลุ่มเดียวกันที่หลังห้อง









‘อะไรรรรรฟะเนี่ยยยยย   แค่มองลูกก็ตีโดนแล้ว ไหงต้องให้เราลงคนเดียวด้วยเนี่ยยยย -*-’









ซาเทรสปั้นสีหน้าธรรมดาก่อนจะก้มลงไปอ่านหนังสือ......นิยาย ใต้เกะต่อ









“ช่วยงานกลุ่มด้วยซิวะ อาทิตย์ก็ไม่ช่วย” เสียงหงุดหงิดดังมาจากเพื่อนในกลุ่มที่นั่งอยู่หน้าห้อง











‘ชิ  พวกมันก็รู้นิหว่า ว่าอาทิตย์ก่อนเราเข้าโรงพยาบาล แล้วมาว่า ว่าไม่ช่วย  ก็ไม่ยอมเอางานไปให้ที่โรงพยาบาลนิหว่า  เรามาว่าเราทำไมฟะ -*-    -*-  หงุดหงิดเป็น 2 เท่าเล้ยย’











“ม.4 ใครที่ต้องการลงสมัครสอบเข้าโรงเรียนมหิดลวิทยานุสรณ์ให้มาลงชื่อที่ห้องประชาสัมพันธ์ด้วยค่ะ” เสียงประกาศออกไมค์ดังกระหึ่มทั่วโรงเรียน









ซาเทรสลุกจากที่นั่งเตรียมตัวลงไป ลงชื่อเป็นนักเรียนสอบเข้าโรงเรียนมหิดลวิทยานุสรณ์ทันทีหลังจากประกาศจบ













###########################################################################













“อะ ลงชื่อลงนี้เลยนะคะ  แล้วเดี๋ยวรับข้อมูลเกี่ยวกับวันเวลาสอบทางด้านนี้นะคะ” ฝ่ายประชาสัมพันธ์ชี้นั่วไปที่ต้องลงชื่อและ ป่ายมือออกไปด้านซ้าย









ซาเทรส  คิงแอนเดอสัน









หลังจากลงชื่อเสร็จซาเทรสก็เดินไปทางซ้ายเอารายละเอียดต่างๆของวันเวลาสอบ













######################################################################









“แกลงสมัครสอบใช่ป่ะ” คำถามแรกดังขึ้นทันทีที่ซาเทรสเปิดประตูห้อง  “อืม” ซาเทรสตอบเรียบๆก่อนจะเดินไปนั่ง









‘ยุ่งไรด้วยเนี่ย  ไม่ได้ไปสอบให้พวกแกเข้าซักหน่อย’









“เฮ้ยยย  หิวข้าวแล้วง่ะ  กี่โมงละเนี่ย  เลิกเรียนยัง” เสียงหนึ่งบ่นโอดครวญควาญหาอาหารเที่ยง









“มันเลิกตั้งนานแล้วไม่ใช่เหรอ?” อีกเสียงตอบกลับทันที







“จริงง่ะ” เจ้าของเสียงแรกทำตาโต







เลิกตั้งนานดันนั่งเมาส์กับเพื่อนในห้องท่ามกลางความหิวข้าว = =”







‘พักแล้วเรอะ  แต่ก็ไม่เกี่ยวกับเรา T_T  พักเที่ยงของเราก็แค่พักกินขนมเท่านั้น  TT_TT  เหลือ 10 บาทเอาไงดี’









‘ซื้อขนม 2 ห่อมากินละกัน - - “’









ซาเทรสลุกจากที่นั่งลงไปข้างล่างซื้อขนมกินรองท้อง









“เอาแอลฟี่ 2กล่องเล็กครับ” เสียงหล่อๆของซาเทรสดังแว่วกระทบแก้วหูชั้นในของคนขาย ทำให้คนขายต้องเดินมาหยิบให้   (ก็เป็นหน้าที่ของคนขายอยู่แล้วไม่ใช่เรอะ-*-)









“นี่ พี่เห็นน้องผอมแห้งแรงน้อยนะ พี่เลยคิดว่าจะขายให้หนูกล่องเดียวแต่ต้องจ่าย 10 บาทนะค่าสงสาร ^^” คนขายหยิบแอลฟี่มาให้ซาเทรสกล่องหนึ่ง









“อ๋อ ได้ครับวันนิ้ 1 กล่อง พรุ่งนี้ 2 กล่อง วันต่อไป 3 กล่อง หลังจากที่จ่ายเงิน 10 บาทค่าแอลฟี่กล่องนี้แล้วใช่มั้ยครับ ส่วนวันต่อไป2กล่องกับ 3 กล่องก็ไม่ต้องจ่ายเงินแล้วใช่มั้ยครับ?” คนขายหน้าถอดสีทันใด  ก่อนจะรีบเอ่ยปาก “มะ แหมน้องพี่ก็ล้อเล่นไปงั้นแหละ แหะๆ”









‘แก้ตัวก็เปล่าประโยชน์ตอนนี้ทั้งโรงเรียนรู้อยู่แล้วว่าร้านนี้.....ขี้โกง’











“จ๊อกกก  จ๊อกกกก” เสียงท้องร้องดังขึ้นขณะที่ซาเทรสกินช็อกโกแลตหมดไป 1 กล่องและกำลังกินกล่องที่ 2 อยู่









‘อะไรฟะ-*-  ก็กินไปแล้วกล่องนึงแล้วอีกกล่องก็กำลังกินอยู่ไหงหิวแบบนี้ละ T_T’









‘-*-หิวข้าวโว้ยยยยยย-*-’  ซาเทรสตะโกนลั่นในใจก่อนจะนึกถึง แฮมเบอร์เกอร์ร้อนๆ  ‘ยิ่งคิดก็ยิ่งหิว เลิกคิด!’









“โครก คราก”เสียงจ๊อกๆเมื่อกี้ถูกยกตำแหน่งใหญ่ให้กลายเป็น โครก คราก แทน หลังจากที่กินช็อกโกแลตหมดไป 2 กล่อง









ตาสีฟ้ากำลังจะถูกปิดด้วยหนังตา เพื่อคิดหาวิธีที่จะกินข้าวโดย....ไม่เสียตังค์







“ปิ้งป่อง” เสียงแห่งแสงสว่างดังขึ้น ก่อนที่จะเริ่มปฎิบัติ









“อร่อยเหรอ เราไม่เคยกินสปาเก็ตตี้เลยอ่ะ  ลองชิมคำสองคำหน่อยได้มั้ย  เพื่อมันอร่อยเราจะได้ไปซื้อบ้าง” เสียงของซาเทรสมาพร้อมกับดวงตาที่เปลี่ยนจากเย็นชามาเป็น น่ารักน่าชังแทน









“ตึกตัก” เสียงหัวใจดังขึ้นก่อนหน้าจะเริ่มแดง ฝ่ายที่ถูกขออาหารรีบยื่นส้อมให้ซาเทรสกทดลองกินสปาเก็ตตี้ของตน









\'เห็นชอบเย็นชา นึกว่าจะน่ากลัวแต่นี่มันดัน น่ารัก โอ็ย ดันใจเต้นกับผู้ชายด้วยกันซะได้ T-T\'   เสียงในใจของฝ่ายถูกขออาหารบ่นเข้ากับจังหวะหัวใจเต้น









“อืม อร่อยดีนะ  ไว้วันหลังซื้อกินบ้างดีกว่า  ขอบใจนะ^^”  ซาเทรสหันมาขอบอกขอบใจเพื่อนก่อนจะไปหาเหยื่อตัวใหม่...













#######################################################################











“เอิ๊ก” เสียงเรออย่างแผ่งเบาของซาเทรสแสดงให้เห็นว่าท้องกำลังอิ่มกับอาหารมากหน้าหลายตาหลายรสชาติ







จะไม่มากหน้าหลายตาได้ไงล่ะ ก็เจ้าตัวเล่นไปขออาหารเพื่อนกินคำสองคำต่อจาน มีหลายคนก็มีหลายจาน มีหลายจานก็มีหลายแบบ มีหลายแบบก็มีหลายรส..









‘หนังท้องตึง หนังตาก็หย่อน  ขึ้นห้องไปนอนกลางวันก่อนดีกว่า แล้วค่อยลงมา’









รองเท้าหนังสีดำเงามันวับถูกถอดออกจากเท้าของผู้เป็นนายก่อนจะโดนหิ้วขึ้นไปบนตึกเรียน











####################################################################











                                 สิ้นแล้ววิญญาณ์ข้า  คืนชีวาสู่ผืนดิน  หลับใหลไร้ชีวิน  คืนสู่ถิ่นแดนจากมา....









เสียงเบาๆลอยมาตามสายลม ลอยเข้ากระทบแก้วหูของซาเทรสที่กำลังจะหลับฝันดี









‘??  เสียงอะไรน่ะ  เบามากจน....แทบไม่ได้ยินเลย  กลอนว่าอะไรนะ  ลืมไปแล้ว-*-’









แต่ว่ามัน.............คุ้นจัง..........













====================================================================











แหะๆ        ก็จบไปอีกตอนจนได้  ^^”    กะจะแต่งต่อให้ยาวกว่านี้แต่คิดว่าถ้าจบตอนไว้ตรงนี้มันทำให้ตอนต่อไปดูน่าสนุกมากกว่า  เลยจบเอาที่ตรงนี้ค่ะ ^^









ไม่รู้ว่ากลอนมีแหล่งที่มาอย่างไงแต่ที่รู้ๆก็คือ.....









เอากลอนมาจาก MSN  = =’  









กะว่าจะแต่งต่อแต่..........ง่วงนอนเนื่องจากทนอิทธฤทธิ์ของ....ยาแก้เวียนหัว(กินแล้วง่วง)ไม่ไหว









และก็ต้องขอขอบคุณค่ะ สำหรับผู้ที่ติดตามาถึงตอนนี้นะคะ ^^









ฝากคอมเมนต์ด้วยนะคะ  อยากรู้ว่านิยายที่เราแต่งเป็นอย่างไรบ้างง    และก็ช่วยโวตให้ด้วยนะคะ   -/l\\- พรีสส..









สามารถโฆษณานิยายเรื่องของตนเองได้นะคะ ^^ ไม่ว่ากัน >>> เพราะเราก็ชอบอ่านิยายเหมือนกันค่ะ จะได้แวะไปอ่านบ้าง..









                                                                          ขอบคุณค่ะ









สิ้นแล้ววิญญาณข้า  คืนชีวาสู่ผืนดิน  หลับใหลไร้ชีวิน  คืนสู่ถิ่นแดนจากมา..











=================================================================











24-08-48