De Le Monte (เดอเลอ มอนเต้) วาด Spring / Summer รัก

ชื่อเรื่อง:

"De Le Monte (เดอเลอ มอนเต้) วาด Spring /Summer รัก"

ทุกคนคะ คือเช้าวันนั้น นางเอกของเรื่องนี้
รู้สึกได้ว่า 

มือข้างขวาของเธอกำลังจะหมดแรง! 
แขนเธอห้อย ตกลงข้างลำตัว ตามแรงโน้มถ่วงของโลก 

เธอเห็นภาพตนเองในกระจกเงาดูพร่ามัว 
แล้วทุกสิ่งเริ่มลางเลือน 
สติก็ดับวูบ กลายเป็นภาพจอดำทันที

.…. .…. .….

เสียงโทรศัพท์มือถือบนโต๊ะดังกรุ๊งกริ๊งคล้ายเพลงบรรเลงในกล่องดนตรี ณิชาที่กำลังนอนหมดสติอยู่บนพื้นเริ่มฟื้นลืมตาขยับตัว

แล้วสิ่งแรกที่ความคิดผุดขึ้นหลังจากฟื้นยามห้วงนั้น

'นี่ฉันยังไม่ตายใช่ไหม'

เธอถามตัวเอง ด้วยใจที่สั่นระรัว

เพราะความรู้สึกเจ็บที่โหนกแก้ม และศีรษะด้านขวา ทำให้ทรุดตัวราบลงไปกับพื้นอีกครั้ง

แต่เสียงโทรศัพท์ ที่ยังคงดังอย่างต่อเนื่อง หญิงสาวจึงต้องฝืนตัวลุกขึ้นยืน

ความรู้สึกเหมือนโลกใบนี้กำลังหมุนคว้าง ได้ยินเสียงหัวใจเต้นรัว ราวกำลังถูกเขย่าอยู่ในเครื่องทำป๊อปคอร์น

เธอเอื้อมมือที่สั่นเทาหยิบกดรับสายโทรศัพท์บนโต๊ะ

สองสัปดาห์มานี้ งานด่วน ทำให้ต้องเร่งส่งปิดต้นฉบับ ให้ทันเส้นตาย

'หรือเรานอนไม่พอ'

'ถ้าได้พักคงดีขึ้น'

วินาทีนี้ การให้กำลังใจตัวเองในแง่บวกน่าจะถูก

ณิชานึกขอบคุณพวกมิจฉาชีพแก๊งคอลเซ็นเตอร์ ที่โทรเข้ามาปลุกให้เธอตื่น รู้สึกตัว แม้พวกนี้มักจะโทรมาก่อกวนอย่างไม่รู้จักเวล่ำเวลาก็ตาม

แต่กลับกลายเป็นว่าเช้าวันนั้น ต้องใช้มือซ้ายข้างที่ไม่ถนัดถูสบู่ กินข้าว และทำงานวาดรูป

การพบว่ามือข้างขวาของตัวเองหมดแรง เรื่องง่ายในการใช้ชีวิตกิจวัตรประจำวันกลายเป็นเรื่องยากไปแล้ว

ไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้งที่เธอต้องพยายามออกแรงกำมือ ฝืนจับปากกาให้แน่นมากกว่าปกติ แต่แล้วก็เหมือนเดิมที่มันต้านแรงดึงดูดของโลกไว้ไม่ได้ ตกลงพื้นกลิ้งไปใต้โต๊ะวาดแบบ

เรื่องง่าย ๆ ที่เคยใช้มือขวาทำงานจับดินสอออกแบบอย่างคล่องแคล่ว งานที่ได้รับบรีฟจากลูกค้ากลับกลายเป็นทำไม่ได้อีกต่อไป

ณิชาใช้ปัดมือซ้ายกวาดของบนโต๊ะ ฟุบหน้าลงร้องไห้โฮ สะอึกสะอื้นเหมือนคนที่กำลังเสียคนรักไปอย่างไม่มีวันกลับมา

เสียงในหัวเธอเฝ้าคร่ำครวญดังระงม

'เกิดบ้าอะไรขึ้น... 

'...ฉันเป็นอะไร...'

'...ฉันเป็นอะไร...'

………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..