ลำดับตอนที่ #41
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #41 : น้ำน้อยโหน่ง
ชื่ออื่น | น้อยหนัง(ใต้) มะโหน่ง มะเนียงแฮ้ง(เหนือ) น้อยหน่า(ปัตตานี) มะตาก(แพร่) หมากอ้อ(แม่ฮ่องสอน) เร็งนา (กะเหรี่ยง-กาญจนบุรี) หนอนลาว(อุบลราชธานี) | |||
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์ | การใช้ประโยชน์ | |||
ต้น | เป็นไม้ยืนต้น มีลำต้นขนาดเล็ก แตกกิ่งก้าน สา ขาโค้งคด เปลือกของต้นอ่อนเป็นสีน้ำตาล กระขาว พอแก่เป็นสีเทา ต้นสูงประมาณ 6-7 เมตร | ใช้เป็นอาหาร | ผลสุก รับประทานเป็นผลไม้ | |
ใบ | เป็นใบเดี่ยว ออกเรียงสลับกันไปตามข้อต้น ลักษณะของใบเป็นรูปหอกขอบขนาน ปลายใบ แหลมและเป็นติ่งแหลม ขอบใบเรียบ มีสีเขียว เป็นมัน ใต้ใบสีจะอ่อนกว่าด้านบน | คุณค่าทาง โภชนาการ | - | |
ดอก | ออกเป็นช่อ หรือบางทีออกเป็นดอกเดี่ยว ช่อหนึ่งมีดอกอยู่ประมาณ 1-3 ดอก อยู่ตรง ข้ามกับใบ มีสีเหลืองอมเขียว มี 2 ขั้น ๆ ละ 3 กลีบ กลีบชั้นในกลีบดอกจะเล็กกว่าชั้นนอก | ใช้เป็นยา | ผล ใช้ทั้งผลดิบและผลแห้งนั้น แก้โรค ท้องร่วง แก้บิด แบะเป็นยาขับพยาธิ ใบ แก้โรคบิด ถ่ายพยาธิ พอกฝี ใบคั้นน้ำ ใช้เป็นยาฆ่าเหา รากเป็นยารักษาโรค เรื้อน เมล็ด เป็นยาสมานแผล และเป็น ยาฆ่าแมลง ส่วนเนื้อในของเมล็ดนั้นเป็น ยาพิษอย่างแรง เปลือก เป็นยาห้ามเลือด และเป็นยาสมานแผล | |
ผล | ลูกเกือบกลม คล้ายรูปหัวใจ โตประมาณ 3-5 นิ้ว เปลือกผลจะบางเรียบ เหนียว แต่ไม่มีหนาม ผลอ่อนเป็นสีเขียวเข้มปนชมพู พอสุกเป็น สีแดงคล้ำ รับประทานได้ มีรสหวาน | น้ำน้อยโหน่ง |
ส่วนผสม วิธีทำ | |
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น