ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เรื่อง รักวุ่นๆของนายซาตาน กับ ยัยจอมยุ่ง

    ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ 1 ....... - - นึกชื่อตอนไม่ออก 100%

    • อัปเดตล่าสุด 12 ต.ค. 49


                                      
                                        เรื่อง  รักวุ่นๆของนายซาตาน กับ ยัยจอมยุ่ง

                                                                   ตอนที่ 1

                                                                                                                                                                                                                   

                                                                                                   

                    เย็นวันที่อากาศไม่ค่อยดีนักฟ้าอึมครึมเหมือนฝนจะตกลงมา มีเด็กสาวคนหนึ่งวิ่งกระหืดกระหอบมาราวกับหนีอะไรบางอย่างมา .....

    " เฮ้ย !! อยู่ตรงนั้นไง ...ตามไปเร็ว " เสียงผู้ชายหนึ่งใน5-6คนร้องขึ้น เมื่อเห็นเป้าหมาย

    " หยุดนะนะนะนะนะนะนะนะนะนะ !!! " โห่..ยังอุดส่ามีเอ็กซ์โคล์อีกนะ. ...- -

    " เฮ้ยหยุดนะ ตามเร็วววววววววว !!! "

    " เฮ้ยๆ!!ทางหัวมุมนั้น นนนนนนนน  "

    " เลียวแล้วๆ ทางขวา ไปดักทางขวาวาวาวาวาวาวาวาวา !!!"

    " อึ้ย!! เจ้าพวกบ้า ตามมาอยู่ได้  ไม่เบื่อกันรึไงว่ะ !!??? "

    เสียงของเด็กสาวสบถขึ้น หลังจากเห็นกลุ่มชาย5-6คนที่กำลังวิ่งมาทางเธอ  ซึ่งเธอก็ไม่ได้หยุดรอไม่สิหยุดไม่ได้ต่างหากแต่เธอก็ยังวิ่งต่อไป ( ของมันตายอยู่แล้ว! ขืนหยุดก็โดนจับเดะ ) แล้วเด็กสาวผู้นั้นก็ยังวิ่งต่อไป  ต่อไป   ต่อไป....และต่อไป..- -   จะต่อไปอีกนานไหม?ว่ะ   เหนื่อยแล้วนะ !!!    ( เอาน่าๆอย่าบ่น...แกเป็นนางเอกนะ เอาเหอะขี้เกียจบรรยายต่อแล้ว....ไปคิดกันต่อเอาเองนะจ๊ะ^ ^ท่านผู้อ่านทุกคน โฮะโฮะๆ  : จากผู้แต่ง  )   .....และแล้วนางเอกของเราก็สามารถสลัดกลุ่มชายที่วิ่งตามเธอได้ ( โฮ๋..ก็เก่งเหมือนกันนิ อิอิ )

                    " เหอะ...นึกว่าจะแน่ "

    เด็กสาวพูดขึ้นหลังจากพักเหนื่อยโดยหันหลังเข้าหากำแพงแล้วลื่นตัวลงมานั่ง พลางหอบแฮ่กๆ เพราะเหนื่อยที่จะต้องวิ่งหนีกลุ่มผู้ชายที่ตามไล่จับเธอ... ( อ่ะๆทุกคนคงจะสงสัยละสิว่าทำไมนางเอกของเราต้องมาวิ่งตั้งแต่เปิดเรื่อง อิอิ..เดี๋ยวจะอธิบายให้ฟังแล้วกัน ^^   ลืม..จบ )แต่แล้วสวรรค์ช่างไม่ยุติธรรมกับนางเอกของเราเอาซะเลย!!  ( ก็แก เป็นคนเขียนไม่ใช่เราะ แงๆๆๆ!!! ไม่ยอมนะไอ้ริบ้า!! ทำไมชั้นต้องโชคร้ายด้วยเหล่า !!??? : ฮ่าๆๆ^^ ไม่รู้สิ แต่ว่าแกอย่ามาโทษชั้นสิชั้นเป็นคนสร้างแกนะเฟ้ย !!! แล้วอีกอย่าชั้นชอบให้นางเอกโชคร้ายเฟ้ย  ก๊ากๆๆๆๆ ^O^ : ผู้แต่ง   เฮ้ยๆงี้ชั้นก็เจ้งดิ เฮ้อ..ทำไมตูต้องมาเกิดเป็นนางเอกมันด้วยฟ่ะ ??   อือๆๆๆ)มาๆๆต่อๆๆ ...  เพราะเมื่อเธอหนีจากพวกผู้ชายที่ไล่จับเธอได้แล้ว ยังต้องมาวิ่งต่ออีก เพราะจู่ๆฝนก็เทลงมาซะอย่างนั้น แบบไม่มีปี่มีขลุ่ย และนั้นก็เป็นสาเหตุที่ทำให้นางเอกของเราต้องวิ่งหาที่หลบฝน เพราะไม่งั้นเธอเปียกแน่ !!! ( ชั้นไม่ชอบหน้าฝนเลยวะ เพราะมันทำให้ชั้นเปียกง่ะงือๆๆ   ) 

                    และแล้ว....นางเอกของเราก็ได้วิ่งมาหยุดที่หน้าบ้านหลังหนึ่ง...ซึ้งถ้ามองจากนอกบ้าน บ้านหลังนั้นจะดูใหญ่โตมากเนื่องมาจากดูตามแนวของกำแพงที่ทอดยาวมาตั้งแต่โค้งแรกที่วิ่งมาก็ไม่เห็นจะสุดทางซะที่จึงทำให้คิดว่าบ้านหลังนี้ต้องใหญ่มากแน่ๆ...แต่ว่าทั้งที่บ้านออกจะใหญ่แต่ก็ไม่มีที่ที่จะสามารถหลบฝนได้เลย ( เพราะมีแต่กำแพงกับกำแพง เฮ้อ..น่าสงสารๆ - - ) ทำให้นางเอกของเราต้องมานั่งตากฝนสั่นงิกๆอยู่ตรงกำแพงนั้น  ( เฮ้อ~~~ น่าสงสารจริง..จริ๊ง  ^^ )

                    อืมๆๆๆ  ..นี่ฉันจะต้องมานั่งตากฝนแบบนี้อีกนานไหมเนี้ย... ( เริ่มมีเส้นเลือดปูดขึ้นที่หน้าที่ละเส้นที่ละเส้น ...- - )  หนาวจะตายอยู่แล้วนะ ( เฟ้ย !!!  ) ...ให้ตายสิชั้นช่างเป็นสาวน้อยที่น่ารักและโชคร้ายที่สุดในโลกเลยอ่า ..อือๆๆๆๆ   แต่ในขณะที่ฉันกำลังบนในใจกับตัวเองอยู่นั้น อยู่ๆสายฝนที่อยู่รอบๆตัวฉันก็หายไป...แต่กับได้ยินเสียงหนึ่งๆได้ดังขึ้น มาจากข้างๆชั้น ทำให้ฉันที่นั่งก้มหน้ากอดเข่าอยู่ตรงนั้น ต้องหันไปทางต้นเสียงนั้นเพื่อดูตัวของเจ้าของเสียงอัน ( ที่ ) น่าจะไพเราะอ่อนโยนกว่า ( ผู้หญิง ) บางคนเสียอีก

                    " เป็นอะไรไปเหรอ? "  

    เมื่อฉันเงยหน้าขึ้นไปมองเจ้าของเสียงนั้น.... อยู่ๆหัวใจของฉันแทบหยุดเต้น..ไม่สิหัวใจเต้นแรงมากกว่า เพราะเธอ ( ? ) คนนั้นสวยมาก สวยจนฉันไม่คิดว่ายังมีคนที่สวยขนาดนี้อยู่อีก ( ขนาดที่โอเด็ด โฟร์ มดชิดซ้าย แดน บีมหลบไป [ เฮ้ย! แล้วแดนบีมเกี่ยวไรด้วยวะ?] )  แน่นอนฉันแถบจะไม่ค่อยใจเต้นกับผู้หญิงง่ายๆหรอกนะ..เพราะถ้าผู้หญิงคนนั้นไม่สวยจริง ( อ่ะๆๆอย่าคิดว่านางเอกของเรา เป็นเลสฯละ^^ เค้าเตือนแล้วนะ เพราะนางเอกของเราเป็นผู้หญิงแท้ๆ คะ^^ อิอิ )

                    " อ่ะ..เปล่าคะ "

    ฉันตอบไปแบบกระตุกกระตัก  " เออ..ชั้นแค่..." ฉันพูดต่อแต่ก็ต้องหยุดไปเพราะการกระทำของผู้หญิงคนนั้น ซึ้งเธอ ( ? ) คนนั้นก็ยืนมือส่งมาให้ฉัน ฉันที่ยังงงๆอยู่กับการกระทำอันนั้นเลยได้แต่นั่งมองมือที่ส่งมาให้นั้นอย่างงง แต่ดูเหมือนว่าผู้หญิง ( ? ) คนนั้นจะรู้ว่าฉันคิดอะไรอยู่เลยรีบบอกฉันว่า

                    "จะลุกขึ้นเองหรือจะให้ชั้นอุ้มเธอขึ้นมา..ครับ??^^ "

                   แล้วคำพูดนั้นก็ทำให้ฉันนึกขึ้นได้ว่า การยืนมือมาแบบนี่ และในสถานการณ์แบบนี้ก็มีแต่เขาจะช่วยพยุงขึ้นเท่านั้น  แล้วฉันก็ยืนมือไปจับมือกับเธอ( ? ) คนนั้น พลางคิดไปด้วย..ว่า...เอ๋?..ครับ?เหรอ... -*- เมื่อกี่ผู้หญิง (? ) คนนั้นพูดครับเหรอ.??..เอ...หรือว่าเราฟังผิดไปหวา..??? @_@ ขณะที่ฉันกำลังคิดอยู่  ก็เกิดฟ้าร้องดังขึ้นดัง .....

               เปรี้ยง !!!!!!!!!!!!!!!!

              กริ๊ด !!!!!!!!!!!!!!!!!!

    ฉันที่ตกใจได้วิ่งได้แต่หลับตาวิ่งกับไปอีกทางและเนี่องจากฉันวิ่งหลับตาจึงทำให้วิ่งไปชนกับวัตถุสิ่งหนึ่งเข้า....

    โครม !!!!!!!!!!!!

    " ว้าย !!!!!!!!! "

    " โอ้ย !!!!!!!!!! " 

    โอ้ยเหรอ.....???? เสียงผู้ชายร้องโอดครวญขึ้น...ทำให้ฉันต้องเงยหน้าขึ้นไปมอง  โอ๋ !!! หล่อมากค่า!!!! เกิดมาเพิ่งเคยเห็นคนที่หล่อขนาดนี่ รูปหน้าเรียวยาว ปากเรียวได้รูป ( โอ้ย!หน้าจูบชะมัด : เฮ้ยๆๆแกมันเด็กเรียบร้อยนะเฟ้ย : ผู้แต่ง ) ดวงตาที่เรียวยาวคม คิวสีดำที่ดูเข้ม ผมที่ถึงจะเปียกน้ำแต่ก็ดูนุ่มสลวยน่าสัมผัส และขนาดที่ฉันกำลังวิจารณ์เรื่องหน้าตา ( ในใจ ) ของคนที่อยู่ตรงหน้าอยู่ๆก็มีเสียงหนึ่งดัง

    " ทำ..อะไร..กันนะ ??" 

    เสียงของคนนั้นเรียกสติสัมปชัญะของฉันให้หันได้มองทางต้นเสียงซึ่งมีผู้ชาย 2 คนที่คิดว่าเดินมาด้วยกัน พวกเขาทำหน้างงก่อนเล็กน้อยก่อนที่จะเปลี่ยนไปอมยิ้มเล็กน้อย ฉันที่งงกลับอาการของผู้ชายพวกนั้นจึงหันกลับมาตรงหน้าอีกครั้ง ...( เพราะผู้ชายที่คิดว่าเป็นคนทักฉันชี้มาทางฉัน...เหมือนกับจะบอกให้ฉันมองสิ่งที่อยู่ตรงหน้าอีกครั้ง )

    แล้วสิ่งที่ฉันไม่อยากเกิดขึ้น ก็เกิดเพราะคนที่ฉันวิจารณ์อยู่ ( ในใจ ) เมื่อกี่กำลังนอนเอนอยู่กับพื้น โดยมือข้างขวายันกับพื้นไว้ ส่วนมือซ้ายก็กำลังเสยผม พร้อมกับเหล่สายตาดุๆคู่เรียวๆคู่นั้นมาทางฉัน...อธิบายง่ายๆคือฉันกำลังครอมกับเขาคนนั้นอยู่ ซึ่งผู้ชายคนนั้นดูถ้าจะไม่พอใจเอามากๆเลยด้วย - -" อ่า..แย่แล้ว...

    " เออ...- -"..อ่า...."

    ฉันเมื่อได้เห็นสภาพของตัวเองก็ถึงกับหน้าแดง..จนพูดอะไรไม่ออก..ได้ก้มหน้าหลบสายคู่สวยนั้น แล้วก็เงยหน้าขึ้นไปมองสายตาคู่สวย....แต่อยู่ๆคำพูดที่ฉันไม่คิดจะได้ยินจากผู้ชายตรงหน้าก็พูดขึ้นมาว่า….

    " นี่ยัยบ้า!! ( อ้าย..ปากเสีย ) จะจ้องหน้าฉันอีกนานไหมห่ะ! ยัยบ็อง.. ( บ้าดิใครยัยบ็องกัน - -* ) แล้วก็เมื่อไรเธอจะลุกออกไปซะทีฉันหนักนะยัยอ้วน  ( กริ๊ดดดดดดด!!!ตาบ้าฉันไม่ได้อ้วนขนาดนั้นนะ!!! - -* " คำพูดนั้นทำให้ฉันหน้าแดงขึ้นไปอีก...สาเหตุมาจาก 3 ข้อ คือ หนึ่งมาจากที่ฉันนั่งตากฝนมามากกว่า ครึ่งชั่วโมง สองเพราะฉันที่อยู่ๆก็ต้องมาตกอยู่ในสภาพหน้าอับอายแบบนี้ สามสาเหตุสำคัญคือฉันโกรธไอ้ปีศาจที่อยู่ตรงหน้า ที่มาว่าสุภาพสตรี ( ? ) อย่างฉัน ว่าเป็น" ยัยอ้วน " " ยัยบ็อง " " ยัยบ้า"  ( อือๆๆ -^- ฉันไม่ได้อ้วนขนาดนั้นนะถึงจะมีคนทักบ้างก็เถอะ { ใครทักอ่ะ..ว่าแต่มีคนทักนี้มันแปลว่าแกอ้วนจริงๆไม่ใช่เราะ (ฮ่า ๆๆ) : คนแต่ง } แล้วฉันก็ไม่ใช่ยัยบ้าด้วย อือๆๆ แล้วก็ฉันบ็องตรงไหนห่ะ? นายซาตาลบ้า!! แงๆๆ )

    " นะ...นี่นายอย่ามาเรียกคนอื่นว่ายัยบ้านะ หรือยัยอ้วนด้วยจะได้ไหม! "   ฉันตะคอกทันทีที่เขาพูดจบ

    " แล้วไงยัยขี้เหร่  "

    แต่ตานั้นเองก็พูดกลับมาทันทีที่ฉันพูดจบเหมือนกันแถมยังทำหน้าทำตากวน (ตีน) อีกต่างหากแถมยังให้ฉายาแปลกๆกับชั้นอีกแนะ - -

    " อะ!! ไอ้...บ้าก็บอกแล้วไงว่าอย่ามาเรียกคนอื่นแบบนี่! ฟังไม่รู้เรื่องหรือไงฮะ ! "

    " รู้แต่ฉันจะเรียก..จะทำไมฉันหะ แล้วเธอเองก็มาเรียกชั้นว่า " ไอ้บ้า " เหมือนกันไม่ใช่เราะ "

    ถึงฉันจะว่าเขากลับ แต่เขาก็พูดกวนฉันกับทันที่เหมือนกันแถมยังเถียงฉันกลับมาอีกตั้งหาก อึ่ม! น่าเจ็บใจนัก !!!!

    " อึ่ม!! " ฉันแถบอยากจะกระโดดทีบลูกไซล์คิกของฉันเขาหน้าของนายนี่มากเลย..ถ้าไม่ติดแค่ว่าหมอนี่หน้าตาดีเกินไป..ไม่งั้น....เหอะๆๆนายตาย!!!! ( ตรงนี้กรุณาเน้นอารมณ์กันหน่อยนะแบบว่ากำลังโกรธคนที่เราเกียจนะ แล้วมันจะได้อารมณ์มักมาก )

            " นี่เธอ... "

    อยู่เสียงหนึ่งก็ดังขึ้นข้างหลังฉัน ฉันเลยหันกลับไปตามเสียงเรียก แต่ก็ได้เห็นผู้ชายอีกหนึ่งคนที่หน้าหล่อ&สวยพอๆกับไอ้บ้าที่ฉันเถียงด้วยเมื่อกี้ เพียงแต่ผมยาวกว่าและดูเตี้ยกว่าประมาณ 2-3 ซ.ม. ได้มั้ง??

                    " อะ...คะ? "

     ฉันหันไปตอบเขาด้วยหน้าตาที่พยายามทำให้ดูตอแหล เฮ้ย! อินโนเซนท์มากที่สุด ( โอ้!เกื่อบไปๆ )

                    " เธอมาทำไรที่หน้าบ้านของพวกเรานะ แล้วไม่กลับบ้านเหรอ มันมืดแล้วนะ เดียวคนที่บ้านก็เป็นห่วงหรอก ^^  "

    เขาถามฉันพลางยิ้มอย่างอ่อนโยน....อ่า....ขอบคุณพระเจ้า...ที่ยังไม่ทอดทึ้งลูก...ในที่สุดก็มีเทพบุตรมาโปรดแล้ว ..อา..ดีใจจัง ก็เมื่อกี้เพิ่งเจอซาตานมา...แต่ตอนนี้มาเทพบุตรที่หน้าตาหล่อ &สวย เฮ่อ....วันนี้โชคดีหรือร้ายเนี้ย ....แต่ช่างมันเถอะก็เพราะเป็นแบบนี้ถึงได้มาเจอกับคนที่หน้าตาหล่อ-นิสัยดี-น้ำใจงาม ( ยกเว้นไอ้นายซาตานบ้าเมื่อกี้ )  แต่ฉันยังไม่ทันจะตอบกลับไปจู่ๆก็มีมือของผู้ชายมาอุ้มฉันไว้วางบนบ่าของเขา แล้วก็เดินนำไปข้างหน้า ก่อนที่จะหันกลับไปพูดกับพวกเพื่อนของเขาที่ยืนอยู่หน้าบ้านว่า

    " พวกนายจะไม่เข้าบ้านกันหรือไง? ยืนตากฝนเดี๋ยวก็ได้เป็นหวัดกันหมดพอดี... "

    " แล้วก็...เธอด้วยเข้าไปคุยกันในบ้านก็แล้วกัน "

    เขาหันมาทางฉันก่อนที่จะหันกลับไปมองเพื่อนๆของเขา..และต้อนนี้ฉันกำลังพิจารณารูปร่างของชายที่อุ้มฉันอยู่ ( รู้สึกนางเอกของเราจะชอบวิจารณ์หรือไม่ก็ชอบสำรวจคนอื่นซะจริง...- - ) ....เขาเป็นคนที่ค่อนข้างสูงน่ะหน้าจะประมาณ 185 190 ซ.ม. ได้มั้ง??...( โครตสูงเลย OoO กินเส้าไฟเป็นอาหารเช้าหรือไงวะ?? ) ดูๆแล้วอาจจะสูงกว่านายซาตานซะอีก ส่วนผมข้างหลังถูกมัดเป็นหางม้าดูแล้วผมของผู้ชายคนนี้หน้าจะยาวประมาณกลางหลังของเขานะ?ฉันคิดว่ายังงั้นนะ  - - แต่เฮ้ยๆๆไม่ใช่เวลามานั่งวิจารน่ะ...ฉันเริ่มสายหัวไปมาเพื่อไล่ความคิดเมื่อครู่ก่อนที่จะเปิดปากบอก....

    " อ่า....คือ..."

    " นั้นสินะ...เข้าไปคุยกันในบ้านก็แล้วกัน ถ้าไม่สบายเดี๋ยวจะทำให้คนที่บ้านเป็นห่วงนะ "

    ฉันที่ยังไม่ทันจะพูดก็โดยผู้ชาย ที่เจอกันคนแรกพูดตัดบทไปก่อน ( รู้สึกจะโดนตัดบทอยู่เรื่อยเลยแหะ - -  )  แต่ตอนที่เขาหันมาพูดกับฉันเขาก็ยืนมือมาจับเส้นผมของฉัน...แล้วอยู่ๆฉันก็รู้สึกหน้าร้อนๆขึ้นมาเฉยๆ..ฉันคิดว่าหน้าฉันตอนนี้คงจะแดงมากไม่น้อยจึงรีบหันหน้าหลบเพื่อหนีสายตาคู่นั้น แต่ชั้นกับได้ยินเสียง " หึๆ " จากลำคอขึ้นมาและฉันคิดว่าต้องเป็นของผู้ชายคนนั้นแน่ แงๆๆแม่ขาหนูถูกแกล้งอ่า....ToT

    " เออ..คือว่า " ฉันกะจะพูดต่อแต่แล้ว....

    " ว่าแต่...นากิ...นายพูดเหมือนคนปกติได้ตั้งแต่เมื่อไร?? "

    นายซาตานนั้นก็ดันพูดตัดหน้าฉันไปก่อนซะงั้น แล้วก็เดินมาทางฉัน ( เดินมาทางนากิน่ะนะ ) เอ้ยๆเดี๋ยวๆ เมื่อกี่มัน...โอ้ย!!นี้ขนาดเพื่อนยังพูดกวนได้อีกเหรอเนี้ย..???

    " นั้นสิ จะจีบสาวหรือไง? นากิ หึหึ " ผู้ชายที่ฉันเจอคนแรกพูดต่อ ..... -*-  เดี๋ยวนะ!!  จีบเหรอ??...จีบใคร?? ( ว่าแต่จะเน้นคำทำแปนอะไรว่ะ )

    " อ่ะ!!บ้าน่าฉันไม่ได้คิดแบบนั้นนะ...แล้วอีกอย่างก็ฉันเห็นพวกนายยืนคุยกันตั้งนาน..แล้วอีกอย่างเด็กผู้หญิงคนนี้ก็ดูเหมือนจะตากฝนมานานแล้วด้วย...ฉันก็เลย...."

    " เป็นห่วง " หลังจากที่พลามมานานผู้ชายที่ทักฉันตอนที่ครอมนายซาตานก็พูดแทรกขึ้นมา ...แถมยังเหล่มาทางฉันอีก....จะอะไรกับฉันนักหน่า?? ว่าแต่เมื่อกี่เหมือนฉันจะเห็นหางปีศาจออกมาจากผู้ชายคนนั้นนะ? ...เอ๋ตาฝาดหรือเปล่าเรา @o@

    " นี่...รีบเข้าบ้านกันเถอะ...เหมื่อยแล้วนะย่ะ..จะอะไรกันนักกันหน่าห่ะ.. " …..

    ......O.O ........  ใครนะ???เมื่อกี่อยู่ด้วยเหรอ???? ( ก็อยู่มาตลอดนั้นแหละ ) ฉันถามตัวเองในใจก่อนที่จะเพ่งมอง  ผู้ชาย ?? ตรงหน้าที่กำลังเดินมาทางฉัน ผู้ชายคนนั้นดูแล้วน่าจะสูงกว่าผู้ชายที่ฉันเจอคนแรกประมาณ 5 - 6 ซ.ม.นะ ส่วนผมก็ถูกมัดรวบไปข้างหลังแบบนากิ แต่รู้สึกว่าจะสันกว่า ส่วนรูปร่างหน้าตา....อ่า..นะ... - - และเท่าที่ฟังจากเสียงและคำพูด...แล้ว....ฉันสามารถฟันธงได้เลยว่าผู้ชายที่อยู่ตรงหน้า..เป็นพวก 2 เพศ ......หรือเรียกง่ายๆว่า  " กระเทย " นั้นเอง...ส่วนผู้ชายคนนั้นที่ฉันคิดว่าจะเดินมาทางฉันกลับเลียวไปทางที่นายซาตานยีนอยู่ข้างๆแทน...และแล้ว...สิ่งที่ทำให้ฉันตะลึงจนพูดไม่ออกก็คือ..ผู้ชายคนนั้นโผนเข้ากอดนายซาตานทันที่...ที่เดินถึงจนนายซานหลบแทบไม่ทัน ( แต่ก็หลบได้ ) ...

             " เฮ้ย !!! ทำบ้าอะไรของนายว่ะ เฮเคียว!!! "

    นายซาตานร้องเสียงหลง หลังจากที่โดนคนที่ชื่อ เฮเคียววิ่งเข้ากอด ( ไม่แค่กอดนะ..ดูเหมือนจะผู้ชายคนนั้นจะกระโดดเข้าจูบเลยซะด้วยซ่ำ...- - ดูแล้วอู่จาดตาตัวเองจัง.... ) และดูเหมือนนายซาตานจะไม่ค่อยชอบเลยแหะ...( ไม่ชอบมาเลยด้วย - - ดูการกระทำก็รู้..แค่คนที่ชื่อเฮเคียวจะวิ่งเข้ามาหา....ก็ตั้งท่าหนีซะแล้ว เหมือนกับว่านายเฮเคียวเป็นตัวเชื่อโรคยังไงยังงั้นเลย ... ) 

    " แหม..คานะจัง อย่าหนีสิจะที่รัก ชั้นชอบเธอนะ..เธอก็รู้นี่ ( ทำตาปิ้งๆใส่ ) ...มามะ มาให้เค้ากอดรับขวัญหน่อยเร็ว..^^~ " พูดจบก็กระโดดกอดนายซาตานทันที่

    " เฮ้ยไม่เอา!! ไปกอดหมาที่ไหนก็ไปซะไป !!! " ต๊าย!!!นายซาตานบ้าพูดแรงไปแล้วนะ!!

    " เฮ้อ....ให้พวกนั้นเล่นวิ่งไล่จับกันไปก็แล้วกัน พวกเราเข้าบ้านกันเถอะ ^^ " ผู้ชายที่ฉันเหมือนเห็มมีหางปีศาจพูดขึ้นพลางถอนหายใจยาวอย่างเบื่อหนาย

    " นั้นสินะ^^~ ให้พวกนั้นเล่นกันไปก็แล้วกัน...เธอเองดูแล้วก็คงจะหนาวแล้ว...ดูสิ..ตัวสั่นเชียว "  ผู้ชายที่ฉันเจอคนแรกพูดแล้วหันมาทางฉัน

    " เออ...คือ...ขอบคุณนะคะ..เออ..สำหรับเรื่องที่จะให้ที่พัก ( ชั่วคราว ) แต่..ไม่ดีกว่าค่ะ..เออ..แล้วปล่อยฉันลงดีกว่านะ? " ฉันหันไปพูดกับพวกของนายซาตานแล้วหันกลับมาพูดกับคนที่กำลังอุ้มฉันอยู่

    " ไม่เป็นไรหรอกน่า...^^"

    " นั้นสิ ...แปปเดียวก็ได้ให้ฝนซ่าก่อนหรือไม่ก็ไปทำให้ตัวแห้งก่อนนะ "

    " อืม...นั้นสิ "

    " หา..พวกนายจะให้ยัยนี่เข้าบ้านเราเหรอ?? "

    นายซาตานรีบค้านทันทีที่เพื่อนตัวเองพูดจบ  ทั้งที่ตัวของเค้ากำลังโดนผู้ชายที่ชื่อเฮเคียวกอดอยู่...( ขณะที่พูดไปก็พลางแกะเฮเคียวออกด้วย..ดูๆไปเหมือนมีปลึงมาเกาะที่ตัวแล้วพยายามแกะออกนั้นแหละ ^^ อิอิ ดูแล้วตลกดี )

    " ก็ใช่นะสิ "

    ทั้ง 3 คนพูดขึ้นพร้อมกัน ทำให้นายซาตานหันมาเหล่ฉันแถมยังส่งสายตาอำมหิตมาใส่ฉันอีกตั้งหาก และด้วยแววตาที่เรียวยาวและคมนั้นยามที่เหล่หางตานั้นเลยทำให้ดูหน้ากลัวมากเฮือก!!! ฮึ่ม!!! ฉันไม่ยอมนายหรอกน่าตาบ้า

    " เออ...ขอโทษนะคะ...คือว่าฉันเริ่มรู้สึกหนาวแล้ว...แบบว่า..."

    " หืม...เอาสิเข้าไปในบ้านกัน " ผู้ชายที่กำลังอุ้มฉันพูดขึ้น

    " เออ..งั้นก็ดีคะ  " อิอิ...อีตาบ้าฉันชนะย่ะ โฮะโฮะ~~~~

    " พวกนาย~~~~ "  นายซาตานพูดพลางกัดฟันอย่างอดกลั้น

    " เชอะ!! " ฉันมองหมอนั่นด้วยความซะใจ  อิอิอิ ซะใจโว้ย!!!~ อิอิอิอิอิอิ

    " งั้นก็เข้าบ้านกันเถอะ " ผู้ชายที่ฉันเคยเห็นหางเหมือนปีศาจพูดขึ้น

    " ฮึ่ม!!! "

    นายซาตานนั้นทำหน้าไม่พอใจอย่างแรงแถมยังทำหน้ามุยพร้อมกับมองค้อนมาทางฉันอีก แล้วก็เดินกระทืบเท้าดัง ตึง !! ตัง !! นำเข้าบ้านไปตามด้วยเฮเคียว และผู้ชายที่มีหางปีศาจ..และผู้ชายที่เจอกันเป็นคนแรก และปิดท้าย ด้วยฉันกับผู้ชายที่ชื่อ นากิ  แต่เอ่...- -... ..จะว่าไปแล้วนายซาตานทำหน้ายังงั้นแสดงอาการยังงั้นก็น่ารักไปอีกแบบแหะ  อิอิ......

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×