บุปผาเคียงเงา (ภาคต้น) อ่านฟรี

สวัสดีนักอ่านทุกท่านนะคะ ก่อนหน้านี้ไรท์เข้ามาเปิดปกไว้ เผื่อว่าใครผ่านไปผ่านมาแวะมาดูลาดเลา ว่าเป็นเรื่องอะไร เพราะเริ่มเรื่องไว้แล้วอาจจะมีหลายคนมองว่าดราม่าเลือดสาด ^.^เอาจริงๆ ไรท์ไม่ถนัดเขียนแบบเลือดสาดค่ะ แต่เรื่องนี้ตามที่เริ่มไว้ก็จะมีดราม่าบ้างตามระเบียบ  

เรื่อง “บุปผาเคียงเงา” เป็นภาคต่อจาก “อสูรทวงรัก” (ใครยังไม่เคยอ่านไปทดลองอ่านได้เลยนะคะ^-^)

บุปผาเคียงเงา เป็นเรื่องราวของหลี่หลิน ในภาคโตเป็นผู้ใหญ่แล้วนะคะ หลี่หลินเป็นแฝดน้อง มีหลี่หลิงเป็นพี่ชายฝาแฝด แต่ในเรื่องอาจจะมีหลี่หลิงเข้ามาบ้างค่ะ ประมาณพี่ไม่ทิ้งน้องแบบนั้น เนื้อเรื่องโดยรวมคือหลี่หลิน (นอ.) เข้าไปพัวพันกับองค์กรเก่าของบิดา ทำให้เชาอวี้หมิง (พอ.) ที่ซ่อนตัวมานานจากองค์กรเพราะไม่อยากเป็นมังกรรุ่นถัดไป ต้องยอมเปิดตัวแล้วเข้าไปหาวิธีพาหลี่หลินกลับสู่ครอบครัวของเธอให้ได้ อันนี้ภาพรวมนะคะ ย้ำๆ ^-^

ภาคต้น - อ่านฟรีค่ะ เนื้อเรื่องอาจจะโคลงเคลงนิดนึง ห้วนบ้าง มีคำผิดบ้าง ก็ต้องขออภัยไว้ก่อน แล้วไรท์จะตามแก้ไขนะคะ ส่วนมีกี่ตอนก็ต้องแล้วแต่หลี่หลินนะคะ ^.^

ภาคอื่น - ไรท์ขอดูภาคนี้ก่อนว่าต้องไปต่อขนาดไหนค่ะ เพราะPlotเรื่องนี้มีความพิเศษ 

พอแล้วค่ะ ไม่สปอล์ยแล้ว 

ถ้าไรท์มีการอัปอะไรพิเศษค่อยมาพบกันใหม่นะคะ (ขอให้ทุกคนมีความสุขกับการอ่านค่ะ)

………………………………..

แสงไฟ?

แสงไฟกำลังวิ่งผ่านตรงหน้าเธอ สติเลือนรางของเธอปล่อยให้ทุกสิ่งผ่านนัยน์ตาพร่าเลือน เมื่อกระพริบตาอย่างเชื่องช้าครั้งหนึ่งจึงได้รู้ว่าความพร่าเลือนนั้นมาจากน้ำตาคลออยู่ก่อนหน้านี้

เธอได้เห็นภาพทุกอย่างชัดเจนขึ้นมาครู่หนึ่ง เธอกำลังถูกอุ้มอยู่ในอ้อมแขนของคนที่กำลังวิ่งพาเธอไปที่ไหนสักแห่ง แสงไฟทำให้เธอเงยขึ้นมอง รู้ว่ามันเป็นแสงไฟจากเพดาน และแนวกรามของผู้ชายที่อุ้มเธอไว้ก็เปื้อนเลือดอยู่

น้ำตาเอ่อออกมาอีกครั้ง เธอรู้ทั้งใจว่าเขาเป็นใคร 

สามีของเธอ 

ความตกใจ ละอายใจทำให้เธอพยายามขยับตัว ทำไมเขาถึงหาเธอพบ เธอถูกพาตัวมาไกลขนาดนี้เขาไม่น่าพบเธอได้...

ความปวดในหัวเริ่มทำร้ายเธอมากขึ้นกระทั่งกลบกลืนความเจ็บปวดทั่วร่างกาย ยกเว้นเพียงแขนสองข้างของเธอที่กำลังชาขึ้นเรื่อยๆ เธอหลุบตาลงมองข้อมือมันถูกซุกไว้ก้อนผ้าสีแดงบนตัวเธอ

สีผ้ากำลังชัดเจนและชุ่ม ...เลือดจากข้อมือของเธอเอง น้ำตาร่วงหล่นลงมาอีกครั้งกับเสียงสะอื้นผะแผ่ว

“หลิน! อยู่กับพี่นะได้ยินไหม” ชายหนุ่มก้มมองร่างในอ้อมแขน แล้วเข้าไปในห้องอีกห้อง แสงสว่างจ้าในห้องทำให้ตาเธอพร่าเลือนร่างกายสงบแน่นิ่งลง มือหนึ่งเลื่อนหลุดจากก้อนผ้าเผยให้เห็นรอยเฉือนหนึ่งเสี้ยวบนข้อมือ “หลิน!”

เธอได้ยินเสียง…

มีความทรงจำทุกอย่างวนเวียนในหัว และเสียงทุกเสียงก้องอยู่ในหู เสียงในความทรงจำของเธอ เสียงความเสียใจของเธอ เสียงความแค้นของเธอ.

…https://youtu.be/P1198A0kKIU…