ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : เพราะรัก II
7ปีผ่านไป
บริษัทอ๊
ายหนุ่มร่าสูสมส่วนในุสูททีู่เ้าันไ้ี เินไปามทาในบริษัทยัษ์ให่เพื่อไปยัห้อไปประุมบอร์ที่อยู่ในั้นรอั้นบนสุอบริษัท โยที่ระหว่าทาพนัาน่าทัทาย"ท่านประธาน"อบริษัทันทั่วหน้า หลัาึ้นลิฟท์มานถึั้นที่้อาร เลานสวย็ทัทายท่านประธานอนเอ พร้อมับบอรายะเอียเเละหัว้ออารประุม เมื่อมาถึห้อทุน่าลุึ้นเพื่อทำวามเารพท่านประธาน ทุอย่าำเนินไปอย่าราบรื่นทุอยานเมื่อเวลาผ่านไป3ั่วโม ที่ประุม็ไ้ลมิว่า
"มิในที่ประุมรั้นี้ือบริษัทอเราะร่วมลทุนับบริษัทเวรุ๊ป เลิประุมไ้"ประธานบริษัทล่าว
ทุน่าลุและเินทยอยออไปาห้อประุมนในห้อเหลือเพียท่านประธานและเลาสาว
"ุเลา ่วยิ่อไปทาบริษัทเวรุ๊ป้วยว่าเราละร่วมลทุนับฝ่ายนู่นและเรียเามาุยรายละเอีย ับเ็นสัาในวันพรุ่นี้ที่โรแรมในเรืออเราอน2ทุ่มร"
"ไ้ะ แล้วให้เปิห้ออาหารห้อไหนไว้ีะ"
"เปิห้อสวีทั้นบนสุ"ท่านประธานเอย พร้อมยยิ้มมุมปา
"ไ้ะ แล้ว้อารอะไรเพิ่มอีไหมะ"
"ไม่แล้วรับ อบุมา ลับไ้เลยนะรับ"ท่านประธานหันมายิ้มให้เลาเเล้วเินออมาเพื่อลับบ้านอเา
"หึ เเล้วเอันนะรับี๋น้อย"
บริษัทเวรุ๊ป
๊อๆๆ
"เ้ามาไ้รับ"เลาสาวเินเ้ามาในห้ออประธานบริษัท
"ท่านประธานะ บริษัทอ๊ลที่ะร่วมลทุนับเราแล้วะ ทานั้นเานัไปุยรายละเอียับเ็นสัาในวันพรุ่อน2ทุ่ม ที่โรแรมอิมะ"
"โอเรับ อบลนัฝ่ายนั้นไ้เลย"
"ไ้ะ"านั้นเลาสาว็ไ้ออไปาห้อทำานอท่านประธาน
เฮ้ออออออออ
ประธานถอนหายใออมา พลาิว่า ทำไมถึรู้สึแปลๆนะ ไม่มีอะไรหรอมั้่าเหอะ านั้น็ทำาน่อนถึึ
ฤหาสน์ระูลหวั
หลัเลิานผม็ลับมาถึบ้าน เมื่ออรถสนิทผม็ลมาารถ
"ลุรับเียวยเอสารหลัรถไปที่ห้อทำานผม้วยนะรับ"
"ไ้รับุยอแ"
"ทานอะไรมาหรือยัะุยอแ เียวป้าทำให้ทาน"นใ้เ่าแ่อบ้านพูึ้น
"ั้นผมอาแฟับอว่าหน่อยแล้วันรับ"ผมอบไป
"ไ้ะ เียวป้าเอาไปให้ในห้อทำานเเล้วันนะะ"ผมพยัหน้าพร้อมยิ้มส่ไปให้
ผมเินเ้ามาในบ้านนมาและเรียมะึ้นบันไไปที่ห้อ็มีนพูทัึ้นมา
"นี่! ลับมาบ้านมานี่ไม่ิะทัทายสามีัวเอหน่อยหรอ หวั-ยอ-แ"
ผมหันับไปทา้นเสีย็เอับหวั แ๊สัน สามีผมยืนพิอประูระหว่าห้ออยู่
"พี่แ๊สันสบายีไหมรับ ลับมาั้แ่เมื่อไรรับเนี่ย" ผมถามพร้อมยิ้มให้นที่พึ่ไปทำานที่่าประเทศมา
"็ี ลับมาอนบ่ายๆะว่าะรอทาน้าวเย็นพร้อมภรรยา เเ่ภรรยาันลับมาึนานี้"เาพูประประันแ่ผมรู้ว่าริๆเาไม่ิอะไรหรอ
"อ่า ผมอโทษรับพอีพึ่เลียานเสร็รับ ถ้ายัไไว้่อยทาน้าวเ้า้วยันนะรับ ผมอัวไปพัผ่อน่อน รารีสวัสิ์รับ"ผมบอพร้อมยิ้มให้
เฮ้ออออออออออ
ผมถอนหายใออมาอย่ารู้สึเหนื่อยอ่อนเมื่อมาถึห้อนอนอัวเอ วันนี้ผมรู้สึเหนื่อยริๆ แ่ถ้าเอารๆมันเพราะมีวามรู้สึแปลๆเิึ้นับผมหลัาผมอบรับนัเ็นสัาไป มันเมื่อมีราแปลๆผมิอยู่สัพั็ปล่อยมันไปเนื่อาผม้อทำาน่ออีสัพั เมื่อเินมาในห้อนอนผม็เห็นรูปแ่านระหว่าผมับ หวั แ็สัน สามีอผมเราแ่านันมา5ปีแล้ว แ่อย่าไละในเมื่อเราแ่านันเพื่อธุริ ผมับเา็แ่ันแ่ในนาม ผมย้ายมาอยู่ที่นี่ไ้5ปีแล้ว แ่็เหมือนไม่ไ้มีอะไร่าาเหมือน่อนเพราะผมับเาแยันอยู่นละห้อแทบไม่เอหน้าัน่านแ่ทำานเอแ่อนทานอาหารแ่นั้น ออะมีที่่าาเมื่อ่อน็เป็นหัวใอผม ที่อนนี้มันแหัไม่มีิ้นีหลัาที่ผมทำร้ายนที่ผมรัที่สุไป
เฮ้อออออออออออ
เลิเพ้อเ้อไ้ไ้ยอแรีบทำานและนอนะพรุ่นี้ะไ้ทำ่อ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น