แกะสลักรักร้อน

"แกะสลักรักร้อน"
 

กฤตเมธ             วันวาด

"เครดิตภาพพระนางจากGoogle ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับนวนิยาย แค่อิมเมจตัวละครตามจินตนาการของผู้เขียนค่ะ"
 

         "คุณวาด คุณยังไม่ตอบผมเลยนะ ตกลงคุณคิดค่าตัวชั่วโมงเท่าไหร่?" ดวงตาคู่คมจ้องมองมาทางวันวาดอย่างต้องการคำตอบ

         "..." เจ้าของฉายา 'มือหนึ่งทะเลเค็ม' อ้าปากค้าง ตาโตเท่าไข่ห่านกับประโยคที่ว่า 'ค่าตัวชั่วโมงเท่าไหร่?'

         "ว่าไงคุณ ผมไม่มีเวลาว่างรอฟังคำตอบคุณทั้งวันหรอกนะ ถ้าคุณไม่ทำผมจะให้คุณเพชรหาคนอื่นมาทำแทน" เจ้าของสายตาคมก้มหน้ามองเอกสารในมือไม่ได้สนใจมองคนตรงหน้า

         "นี่คุณ...อย่ามาดูถูกฉันนะ แล้วอย่าดึงเจ้านายฉันมาเกี่ยวด้วย" วันวาดหน้าแดงจนถึงใบหู ไม่ใช่อายแต่เธอกำลังโกรธ

          "อ้าว...เหรอ ผมนึกว่าคุณต้องรับงานผ่านคุณเพชร แสดงว่าตอนนี้รับงานเองแล้วสิ" เจ้าของสายตาคม ที่วันวาดแอบตั้งนิยามให้ว่า'คมกว่ามีดแกะสลัก' เงยหน้าขมวดคิ้วแล้วทอดสายตามองมาอย่างสงสัย

        "ที่คุณถาม...เอ่อ...หมายถึงคิดค่าสอนแกะสลักชั่วโมงเท่าไหร่ใช่ไหม?" คนงกถามอีกฝ่าย แม้จะรู้สึกโกรธที่อีกฝ่ายใช้คำพูดสองแง่สองง่าม แต่เพื่องาน และ เงิน คนงกเลยตั้งใจข่มความโกรธเอาไว้ก่อน
 
        "ก็ใช่น่ะสิ...หรือว่าคุณตีความหมายเป็นอย่างอื่น" สายตาคมเริ่มวิบวับ

         "เฮ้ย...ไม่ใช่นะ ฉันไม่ได้คิดเป็นอย่างอื่น" คนคิดไกลปฏิเสธอย่างด่วนจี๋ "ฉันแค่จะบอกคุณว่าคุณใช้คำพูดไม่ถูก ค่าสอนแกะสลักชั่วโมงเท่าไหร่? ไม่ใช่ค่าตัวชั่วโมงเท่าไหร่?"

         "ขอโทษ ผมใช้คำพูดผิดไปหน่อย" คนแกล้งใช้คำพูดผิดกลั้นยิ้มเต็มที่กับอาการหน้าแดงสลับซีดของอีกฝ่าย

         "ฉันคิดชั่วโมงละ..." คนงกคิดคำนวนในหัวอย่างเร็วจี๋ แถมบวกค่าแรงขึ้นอีกสองเท่า

         "ผมเพิ่มให้อีกสามเท่า" คนรู้จุดอ่อนอีกฝ่ายจ่ายไม่อั้น

         "อะฮ้า...พูดแล้วคืนคำไม่ได้นะคุณ" คนงกรีบปิดช่องทางรั่วไหลของรายได้ตาโต

         "ตามนั้น" กฤตเมธแอบขำกับความงกของอีกฝ่ายที่ปิดไม่มิด
 

 งานนี้มวยถูกคู่
ความสนุก อบอุ่น และวุ่นวาย สไตล์บ้าน ‘มาลีรัตน์’
จึงได้เริ่มขึ้น

ฝากติดตามด้วยนะคะ มาดูกันค่ะว่า คนไม่ตลกจะแต่งนิยายตลกออกมาได้ไหม???

วันวาด