คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำที่ 1 - เมื่อรักแล้วสูญเสีย
Wings of Hope
ตำนานพลิกฟ้า
วิหคไร้รัง
ถึงสิบล้านโยชน์ในผืนพิภพ
ยังไม่สบพบที่พิงอิงใจหมาย
เร่ร่อนกลางห้วงนภาไปเดียวดาย
เพียงหนามร้ายเสียดอุราให้ประดัง
ถึงจะผกโผผินไปถิ่นไหน
ยังไร้ความสงบนิ่งที่ใฝ่หวัง
คงเป็นได้เพียงปักษาที่ไร้รัง
เที่ยวเซซังตามความฝันจนวันตาย
บทนำที่ 1
บทนำที่ 1เมื่อรักแล้วสูญเสีย
“ขอโทษนะ...” เสียงเด็กสาวในอ้อมแขนของเด็กหนุ่มพูดแผ่วๆ ใบหน้าของเธอซีดขาว ส่วนใบหน้าของเขานองด้วยน้ำตาผสมกับเลือดเช่นเดียวกับปีกสีทองเบื้องหลังที่ถูกย้อมเป็นสีแดงฉาน รอบกายของทั้งสองคือซากศพกองระเกะระกะใต้ซากปรักหักพังของเอเธอเรีย...อดีตมหานครลอยฟ้าซึ่งบัดนี้พินาศย่อยยับ
“ฉันต่างหากที่ต้องขอโทษ” เด็กหนุ่มกระซิบเสียงปวดร้าว “ถ้าเพียงแต่ฉันมาถึงเร็วกว่านี้...ก็คง...”
เสียงของเขาขาดหายไปเมื่อเธอยกมือบอบบางอ่อนแรงขึ้น เด็กหนุ่มกุมมือของเธอไว้อย่างแผ่วเบา...ใจหายวูบเมื่อรู้สึกได้ว่าสัมผัสจากปลายนิ้วนั้นเย็นชืด
“ทั้งๆ ที่อยากเห็นหน้าเธอ...” แม้นดวงตาสีน้ำตาลว่างเปล่าคู่นั้นจะสะท้อนภาพของเด็กหนุ่มออกมา แต่เธอไม่อาจเห็นสิ่งใดได้เลย “...อยากได้ยินเสียงของเธออีกแท้ๆ...” และไม่ว่าเขาจะพูดอะไร เธอก็ไม่อาจจะรับรู้ได้อีกแล้วเช่นกัน
“อย่าพูดอย่างนั้นสิ!” เด็กหนุ่มละล่ำละลัก “เธอต้องไม่เป็นไรนะ ฉันสัญญาไว้แล้วนี่ว่าจะต้องปกป้องเธอไว้ให้ได้! ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม!”
“แต่...” เด็กสาวรวบรวมกำลังที่เหลืออยู่เอ่ยต่อไปอย่างยากลำบาก “คง...ไม่มี...โอกาส...อีก...แล้ว...”
เธอสูดลมหายใจยาวก่อนจะผ่อนลมช้าๆ มือที่เด็กหนุ่มกุมไว้ร่วงผล็อยลงอย่างไร้แรง ดวงตาปิดสนิทไม่มีวันจะลืมขึ้นอีกชั่วนิรันดร์
“ไม่--! ไม่จริง---!” เขาตะโกนก้องพร้อมกับเขย่าร่างในอ้อมแขนราวกับจะปลุกให้ตื่นขึ้นให้ได้ “ทำไมถึงต้องเป็นอย่างนี้! ทำไม! ทำไม-------!”
เด็กหนุ่มสะอื้น น้ำตาที่กลั้นมานานรินเป็นสายลงบนใบหน้าขาวซีด เขาเงยหน้าขึ้นมองฟ้าครึ้มราวกับจะถามฟากฟ้า ทว่าไร้คำตอบ สายลมพัดเกรี้ยวกราดผสานกับเสียงโหยหวนสะท้อนความปวดร้าวสุดประ มาณดังไปทั่วมหานครที่กำลังถล่มทลาย ลอยไปตามกระแสลม...ไกลออกไป...ไกลออกไป...
ถ้าหาก...การสูญเสียคนที่รักเป็นความทุกข์อย่างที่สุดแล้ว....ฉ ันขอตายไปโดยไม่ต้องรักใครเลยเสียจะดีกว่า...
แต่ว่า...ตอนนี้ ฉันหวังเพียงแต่จะนำแสงสว่างกลับมาสู่ดวงตาคู่นี้ เท่านั้น
ทหารประจำป้อมชายฝั่งหมู่เกาะเซโรกับชาวประมงแถบนั้นแตกตื่นเมื่อเอเธอเรียนครแห่งชาวฟ้าที่ลอยอยู่เหนือทวีปรกร้างถล่มลงมาช้า ๆ เริ่มจากเกาะลอยฟ้าสี่เกาะซึ่งลอยอยู่ล้อมรอบที่ร่วงลงกระทบกับ ผาหินเบื้องล่างดังสนั่นหวั่นไหว ส่งละอองฝุ่นฟุ้งกระจาย
ทหารประจำป้อมชายฝั่งหมู่เกาะเซโรกับชาวประมงแถบนั้นแตกตื่นเมื่อเอเธอเรียนครแห่งชาวฟ้าที่ลอยอยู่เหนือทวีปรกร้างถล่มลงมาช้า ๆ เริ่มจากเกาะลอยฟ้าสี่เกาะซึ่งลอยอยู่ล้อมรอบที่ร่วงลงกระทบกับ ผาหินเบื้องล่างดังสนั่นหวั่นไหว ส่งละอองฝุ่นฟุ้งกระจาย
ทุกสิ่งเกิดขึ้นรวดเร็วเหมือนความฝัน หลังจากชั่วไม่กี่นาทีที่คลื่นแรงสาดเข้าฝั่ง แรงสั่นสะเทือนก็ก่อให้เกิดแผ่นดินไหว เสียงหินตกกระทบผาหินดังจนหูอื้อ แต่เมื่อกลุ่มควันจางลง...ทุกๆ คนก็มีอันต้องอ้าปากค้างอย่างตกตะลึง ไม่อยากเชื่อในสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้นต่อหน้าสายตาของตน...
หายไปแล้ว...
มหานครบนฟ้าอันตรธานไปเสียแล้ว...
ไกลออกไปยังแคว้นฟานฟาร่าและศาสนจักรศักดิ์สิทธิ์อาร์โคเซียซึ่งอยู่ลึกเข้าไปในทวีปเรอาลยังรู้สึกถึงแผ่นดินไหว ทันทีที่รู้สาเหตุของแผ่นดินไหวครั้งนี้ อาร์โคเซียก็รีบป่าวประกาศถึง 'อาญาสวรรค์' ที่บังเกิดขึ้นกับเอเธอเรีย...มหานครซึ่งไม่มีอยู่ในโลกนี้อีกต่อไป ซ้ำนครอื่นๆ ต่างก็ร่วมกันแสดงความยินดีอย่างล้นหลามที่เกิดหายนะขึ้นกับอาณาจักรของชาวฟ้าที่เคยทำสงครามแย่งชิงดินแดนกับพวกตน
ไม่มีใครรับรู้ถึงดวงใจที่แตกสลายร้าวรานของผู้รอดชีวิต...เพียงลำพังคนเดียว
- To be continued -
บทนำที่ 2 - คืนจันทร์สีเลือด
ความคิดเห็น