ตำนานอาณาจักรมนตรา

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ - ความทรงจำของบุปผา

ดวงไฟไหวระริกในครอบแก้วเจียระไน จับร่างบอบบางที่นั่งอยู่เบื้องหน้าโต๊ะหิน

มือเรียวงามจุ่มปากกาขนนกในขวดหมึกแล้วจึงจารึกข้อความสุดท้ายด้วยอักษรตวัดบางเบา อ่านทวนให้เรียบร้อยดีก่อนจะยกตะเกียงแก้วมาทับรอให้หมึกแห้ง

เมื่อนั้นเองที่หญิงสาวถอนใจเฮือก เธอเสยผมดำขลับที่ยาวสยายไปด้านหลังแล้วจัดผ้าคลุมไหล่ จากนั้นจึงลุกจากเก้าอี้หน้าโต๊ะ เธอเหลือบมองชายหนุ่มที่หลับสนิทบนเตียงกว้าง ดึงผ้าห่มที่คลุมร่างของเขาให้เรียบร้อย แล้วก้าวไปยังระเบียงหินที่มีผ้าม่านปกคลุมทั้งสองไว้จากสายตาทั้งมวลเบื้องนอก

ผ้าม่านหนาหนักถูกแหวกน้อยๆ ให้ร่างผ่านออกไป สองมือเท้าบนระเบียงขณะที่นัยน์ตาสีทองทอดมองฟ้าประดับดาวนิ่งงันเหนือสวนดอกไม้

สายลมบางเบาโชยกลิ่นหอมของดอกไม้อันคุ้นเคยมาสู่ผัสสะ จากไม้พุ่มสูงที่ผลิช่อดอกสีม่วงชมพูพราวเต็มต้นข้างระเบียง ใกล้ขนาดที่สามารถเอื้อมมือออกไปเด็ดช่อดอกของมันมาโดยง่าย...ผิดกับสิ่งที่ต้องรอนานนับ ผ่านความทรมานสาหัสจึงจะได้มาเช่นตอนนี้

หญิงสาวก้าวไปใกล้พุ่มไม้นั้น แล้วปลิดกิ่งเรียวบางกิ่งหนึ่งออกมาอย่างแผ่วเบาที่สุด

บนกลีบดอกเนื้อนุ่มมือราวกับผ้าแพรชั้นดีมีน้ำค้างพราว บ่งบอกถึงรุ่งสางที่ใกล้มาเยือน...การเริ่มต้นของวันใหม่ แต่เป็นจุดจบของเธอกับเขา

จุดจบของสิ่งที่เริ่มต้นจากช่อดอกไม้อย่างเดียวกับที่อยู่ในมือของเธอ