คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทที่ ๑ – เทศกาลโคมตะวัน- "ด้วยหวังว่าโคมเล็กๆ สักดวงจะนำพาดวงตะวันกลับคืนมาได้"
บทที่ ๑ – เทศกาลโคมตะวัน
นานมาแล้ว ผู้คนเชื่อว่ามีปีศาจร้ายหมายกลืนกินดวงตะวัน
บางครั้ง ปีศาจนั้นเอื้อมกรงเล็บถึงดวงไฟกลางฟ้า ตะปบฝังเขี้ยว อ้าอมสุริยันไว้ในปาก ยังผลให้โลกพลันมืดมิดในยามทิวา
เมื่อนั้น เป็นหน้าที่ของผู้คนที่จะปกป้องแสงสว่างในโลก พวกเขาบ้างตีเกราะเคาะไม้ จุดประทัดให้เกิดเสียงดัง บ้างจุดโคมกระดาษลอยขึ้นบนนภามืด หมายใช้วงแสงเล็กๆ ขับไล่ปีศาจให้พ้นไป
และไม่ช้า แสงเจิดจ้าเริ่มบังเกิด เงาเงื้อมของปีศาจผละจาก ทุกสรรพชีวิตย่อมปลอดภัยอีกครั้ง...จนกว่าจะเกิดเวลาแห่งคราสครั้งต่อไป
ทุกครั้ง ทุกครา ตะวันถูกกลืนกิน มนุษย์ขับไล่ และปีศาจหลบหนี วนเวียนเป็นวัฎจักร ยิ่งนานวัน มนุษย์เรียนรู้ ปีศาจแห่งความมืดสามารถอมดวงอาทิตย์ไว้ในปากได้เพียงไม่นาน การตีเกราะเคาะไม้ จุดประทัด ปล่อยโคม แปรกลายเป็นงานรื่นเริง ขณะที่พวกเขาทอดมองปรากฏการณ์งามตา
ใครเล่าจะล่วงรู้...วันหนึ่งตะวันดับลับหาย ปีศาจร้ายกลืนกินมันไว้ชั่วนิรันดร์
แม้นส่งเสียงคุกคามเท่าใด ไม่ช้าเสียงนั้นก็แผ่วซา ลอยโคมร้อนแรงขึ้นฟ้าเท่าใด ไม่ช้าโคมนั้นก็ลุกไหม้จนสิ้นเชื้อ ทิ้งซากร่วงสู่ดิน
ถึงอย่างนั้น มนุษย์ยังคงกำหนดวันสำคัญขึ้นวันหนึ่ง เพื่อปล่อยแสงดวงเล็กสู่ห้วงมืด ครั้งแล้ว ครั้งเล่า ด้วยหวังว่าครั้งใดครั้งหนึ่ง โคมเล็กๆ สักดวง...ในบรรดานับแสนนับล้านดวง จะนำพาดวงตะวันกลับคืนมาได้
...เช่นเดียวกับแสงสว่างที่ตนใฝ่หวัง
* * * * *
ความคิดเห็น