Life Reset รีเซทชีวิต : การกลับมาของผู้แบกความแค้น [ภาค 1]

ลำดับตอนที่ #6 : รีเซ็ทชีวิต ครั้งที่ 1

เซย์จิที่เปลือกตาปิดไปก่อนจะหมดลมหายใจมีทั้งความเคียดแค้นชิงชังโกธรเกรี้ยว... แต่ทว่าในจังหวะนั้นเองจู่ก็มีเสียงของบางสิ่งบางอย่างดังขึ้นใส่หูเขาทั้งๆที่น่าจะตายไปแล้วแท้ๆ เป็นเสียงดนตรีแห่งความสิ้นหวัง....

 ก่อนที่เข้าจะรู้สึกราวกับโดนมือบางสิ่งบางอย่างนับสิบมือดึงกลับไปด้านหลัง

"พรึ้บ!!!"

เปลือกตาเขาเปิดออกพร้อมกับ 'card status' เบื้องหน้าและความเจ็บปวดของการตายได้แล่นเข้ามาในร่าง!! 

 มุมมองในครรบองสายตามันแสนจะคุ้นเคยเหมือนครึ่งเดือนก่อนและมีเอดเวิร์ดชายชราเบื้องหน้าพร้อมสเตตัสที่เขียนอยู่.. ถ้าหากมองในตอนนี้จะเห็นสเตตัสแบบนี้ สำหรับเซย์จิ...

〔นางาตะ เซย์จิ〕

เพศ ชาย

อายุ 17

อาชีพ : ไร้เวทย์

เผ่าพันธุ์ มนุษย์

เลเวล : 1

พลังโจมตี : 180 (3)                  พลังเวทย์ : 170 (5)

พลังป้องกัน : 150 (5)               ความว่องไว : 160 (4)

ความต้านทาน : 150 (5)           ต้านทายเวทย์ : 170 (3)

                                     สกิล

◆@%#฿%฿ 4 @%฿

◆เข้าใจทุกภาษา

◆เพิ่มความแข็งแกร่ง 10 เท่า (2 ครั้ง)

◆ทักษะการต่อสู้

◆ตรวจข้อมูล

◆เรียนรู้

---------------

แต่คนอื่นจะเห็นเพียงค่าสเตตัสปลอมด้านหลังเท่านั้นแต่ทว่าเซย์จิในตอนนี้ไม่ได้สนใจเขาหันไปสบตากับคู่แค้น.. เขาไม่ทราบว่าเกิดอะไรขึ้น ไม่สิ ไม่สนใจว่าเกิดอะไรขึ้น...

「ไอ่เรนยะ ไอ่*****」

เซย์จิคำรามอย่างเกรี้ยวและกระโดดพุ้งไปทางเรนนะอย่างรวดเร็วเรนยะยังไม่รู้แม้กระทั้งการต่อสู้มันไม่ทราบว่าเกิดอะไรขึ้น เซย์จิเข้าไปในระยะหมัด

 เขาง้างหมัดขึ้นก่อนที่จะต่อยเข้าใส่หน้าของมันอย่างรุนแรงกระดูกใบหน้าของมันส่งเสียง "กร็อบ" ออกมาจนกระเด็นไปด้านข้างไม่สนใจนักเรียนคนอื่นๆเลยแม้แต่น้อย..

นักเรียนบางคนโดนกระแทกจนบาดเจ็บไปด้วยก็มีแต่พวกมันไม่เข้าใจสถานะการเลยแม้แต่น้อยเซย์จิพุ้งไปหาเรนยะในจังว่ะนั้นเอง สกิล 'ทักษะการต่อสู้' ก็ทำงานโดยอัตโนมัติ เซย์จิพุ้งไปเตะเข้าท้องทันที

"ตู้ม!!"

ร่างมันกระเด็นขึ้นลนจนชนชั้นหนังสือที่สูงกว่าพื้นราวๆ 2 เมตร ก่อนที่เซย์จิจะกระโดดตามขึ้นไปจนเสียงดีดตัวจากพื้นดัง "ตู้ม!!" จนเป็นหลุมขนาดใหญ่พอสมควร

 เซย์จิใช้ส้นเท้าตอกใส่หัวมันจนร่างมันร่วงลงพื้นดุจดาวตก

"ตู้มมม!!"

ห้องแห่งนี้สั่นสะเทือนอย่างเห็นได้ชัด เรนยะมันสลบไปตั้งแต่ชกครั้งแรกแน่อยู่แล้ว

 ที่น่าแปลกคือเมื่อ ทักษะการต่อสู้ ทำงานเซย์จิสามารถต่อสู้ได้คล่องแคล่วผิดปกตินี้สิ ในครึ่งเดือนที่ผ่านมาเขาไม่เคยใช้เลยเพราะไม่มีสักครั้งที่คิดต่อสู้...

ร่างมันนอนอยู่บนพื้นไม่ไหวติงเซย์จิร่วงลงพื้นพร้อทงอเข่าเพื่อที่จะกระแทกมัน แต่ทว่าในตอนนั้นเอง เจ้าโล้นพลันได้สติมันคิดขึ้นว่าจะให้ตายไม่ได้เพราะมันคือผู้ใช้คัมภีร์ทองคำดำ!

 แน่ล่ะถ้าทูกไปทั้งๆแบบนี้คงตายเป็นแน่!! มันตระโกนขึ้น

「เอดเวิร์ดหยุดเขาซะ!!」

ในจังหวะนั้นเองปรากฏคัมภีร์ทองต่อหน้าเอดเวิร์ด... เอดเวิร์ดกล่าวขึ้น

「ด้วยความยิ่งใหญ่ของน้ำศักดิ์สิทธิ์ เทพีน้ำแข็งแห่งข้า ข้าขออัญเชิญออกมาในฐานะ โซ่ตรวนแห่งน้ำแข็ง 'พัฒนาการน้ำแข็งศักดิ์สิทธิ์!!'」

ในจังหวะนั้นเองคัมภีร์เวทย์ได้เปิดออกไปยังระหว่างหน้ากลางและมีวงเวทย์อยู่ในกระดาษและส่องแสงออกมาจังหวะนั้นเอง ปรากฏโซ่น้ำแข็งขึ้นรอบตัวเซย์จิและมันโอบรัดเซย์จิอย่างง่ายดาย...

 แต่ทว่า

"เพล้งงง!!"

เซย์จิหลุดออกจากพัฒนาการอันต่ำต้อยอย่างง่ายได้ยังไงซะการต้านทานเวทย์มนต์ก็สูงถึง 170 เวทย์ชั้นต่ำคงหยุดเซย์จิในตอนนี้ไม่ได้!

 เมื่อเสียง 'เพล้ง' ดังขึ้นมันเรียกสตินักเรียนทุกคนที่ต่างโง่งมกลับมาและในจังหวะนั้นเอง

「เซย์จิ!!」

「เจ้าบ้าเซย์จิ!!」

「เซย์จิคุง!!」

เป็นเสียงของ เอริ.. ที่เลิกหวาดกลัวกระทันหัน.. ตามมาด้วยชิซึรุ และโชโกะ.. ก่อนที่เสียงชิซึรุจะรอดเข้าหูทำให้เซย์จิได้สติกลับมาอย่างมั่นคง

 และหันไปมองชิซึรุ.. อย่างตกใจ.. อะไรกันนี้มัน.. นี้มันห้องเลือกคัมภีร์นี้ ทำไมชั้นมาอยู่ที่นี้.. แล้วนักเรียนทุกคนด้วยอะไรกันเนี้ยยยย!!

 เซย์จิงงไปหมดก่อนจะหยุดโจมตีอย่างบ้าคลั่งและสกิล 'ทักษะการต่อสู้' ก็ปิดไปเองโดยอัตโนมัติ... ก่อนที่จะตามมาด้วยเสียงเจ้าโล้น ที่มันตกใจกลับเวทย์พัฒนาการ รั้งเซย์จิไม่อยู่เมื้อกี้

 ที่ตกใจที่สุดคือเอดเวิร์ดเวทย์ตัวเองไร้ผลกัยคนที่มีค่าสเตตัสต่ำตม และอาชีพไร้เวทย์เนี้ยระ เป็นเรื่องขำอะไรกัน...

「เอาตัวเขาไปกุมขัง!!」

เจ้าโล้นกล่าวมางั้นเมื้อได้สติถึงมันจะไม่เข้าใจเหตุการณ์ก็เถอะ ทั้งๆเมื้อกี้มันก็ทำตัวกลมกลืนกับสถานะการณ์อยู่ จู่ๆก็เปลี่ยนไปสะแบบนั้นแถมทักษะการต่อสู้อีก...

 เขาคิดขึ้นมาว่า "เจ้านี้อันตราย" ทันที ถึงแม้เมื่อกี้จะทำตัวโง่งมแต่เหตุจากการต่อสู้เมื่อกี้มันรุนแรง อย่างน้อยก็มีค่าพลังโจมตีมากกว่า หนึ่งร้อย... หรือมากกว่า 150 เกือบเท่ากับหัวหน้าอัศวินอาณาจักร..

 จะยังไงเมื่อพวกผู้กล้ามันถึงระดับนั้นก็ต้องเชื่อฟังอยู่ดีเพราะยังมีสิ่งที่ต้องใช้ใส่พวกมัน... แต่ว่าแม้แต่ พัฒนาการ ของเอดเวิร์ดยังไร้ผงนี้มันเกินจริงเกินไปแล้ว... ถึงแม้จัไม่ใช่เวทย์ที่แกร่งที่สุด แต่ถือว่าเป็นเวทย์ชั้นดีในเวทย์ทั้งหมดเลย... 

-------

ผู้เขียน : จะเร็วขึ้นล่ะนะ (หมายถึงเวลาในเรื่อง แบบข้ามๆ) คาดว่าจะเข้าสู่เนื้อหลักในอีกไม่กี่ตอน