| ผู้แ่ |
Kate McMullan |
| ผู้แปล |
พนิา = แมวเหมียว |
| ราา |
126 บาท |
เรท G
| โษาวนเื่อ |
 |
“มนุษย์ผู้หินแรถูุบีวิึ้นมาารูปปั้นหินอ่อน ูสั้ื่อนาว่า แพนโรา เามอบหมายให้นาูแลล่อใบหนึ่ และำับว่าไม่ให้เปิล่อนั้นเป็นอันา แ่นาลับฝ่าฝืน วามั่วร้าย โรภัย วามเ็บปว และวามละโมบ่า ๆ ึถูปลปล่อยออมา และสิ่เหล่านั้น็ยัอยู่บนโลใบนี้วบนปัุบัน”
่าเป็นเทพเพี้ยนเปลี่ยนำนานัวริ! ำนานบับูสนั้นผิเพี้ยนไปหม เรื่อแพนโราเปิล่อแล้วปลปล่อยวามั่วร้าย่า ๆ ออมาสู่โลน่ะหรือ เพ้อเ้อทั้นั้น! แพนโราไม่สนใเสีย้วย้ำว่าในล่อนั้นมีอะไร มีนเียวที่อยารู้นัวสั่น – ทายสิใรเอ่ย – ูสไล่ะ!
ถึเวลาเผยวามริแล้ว ราวนี้เป็นรั้แรในประวัิศาสร์ที่ฮาเส ราาแห่ยมโละออมาแวามริเบื้อหลัำนาน
เฮร่าลุึ้นและเินไปหาแพนโรา “ในานะเทวีแห่ารแ่าน” นาพู “ันอมอบอวัแห่ารแ่านอันยาวนานและมีวามสุมา ๆ ให้เธอ” นาแะศีรษะแพนโรา
ลามา ผมิ ถ้าแพนโราแ่านแล้วมีวามสุ นาไม่สนใารถููสีบ
“ันวรเป็นน่อไป” อธีนา เทวีแห่ปัาพู “นา้อมีสมอบ้า” แล้วนา็เินไปหาแพนโรา “ันอมอบอวัแห่วามสามารถในารัสินใให้เธอ” นาพูพลาแะศีรษะแพนโรา ทันในั้นเอ วาอแพนโรา็เป็นประายึ้น แววาว่าเปล่าหายไป
อธีนายิ้ม “ันะเรียเธอว่า…หิสาว”
“่อไปาันบ้า” อพอลโลพู “ันอยาไ้ยินหิสาวพูอะไรสัหน่อย” เาเินไปหานา “แพนโรา ันอมอบอวัแห่เสียอันไพเราะให้เธอ” เาแะศีรษะแพนโรา แปะ!
“อบุ่ะ” แพนโราพู เสียอนาไพเราะราวเสียนรี
ารไ้เห็นแพนโรามีีวิึ้นมานั้นน่าื่นเ้นมา แล้วเท่าที่ผ่านมา ็มีแ่อวัี ๆ แพนโราเริ่ม้นไ้สวย ารแ่านที่ี ารัสินใที่ี เสียอันไพเราะ แ่านี้ไป สิ่่า ๆ ็เริ่มเลวร้ายลแบบิ่เหว | |
ในเล่มนี้ ุอารำาูสเป็นทวีู แ่็ยัำับลวิธีทุอย่าที่้าวัรวาลพยายามเอานะเ้านรให้แพนโราเปิฝาให้ไ้ รับรอมุฮาระาย ไม่ฮาไม่เรียเินืนาเ้าอสำนัพิมพ์ไ้(อ้าว เป็นะั้น)
ความคิดเห็น