ลำดับตอนที่ #95
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #95 : เฒ่าทะเลจอมพลัง
อบาสเินเ้ามาอย่าออา ผมรู้สึไ้ถึออโรร่าแรล้าที่เปล่มาาัวเา เหมือนอัศวินนัรบผู้แ็แร่
“เฮ้ย! ไอ้แ่นี่เป็นใรวะ มาัวามสุ้าไ้” หัวโสถบ “แ! ไปัารสั่สอนให้มันรู้สำนึิ!”
ลูน้อนนึรับำ มันยิ้มริ่มเินเ้ามาับไหล่อบาสอย่าเยาะเย้ย
“ไอ้แ่! แมันแส่ไม่เ้าเรื่อ...โอ๊ย!” เ้าลู๊อโอรว มืออมันถูมือให่หยาบร้านออบาสบินแ
“อ้า อย่า! อ้า!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
ผมแทบหยุหายใ ระูมือแหลมๆโผล่ทะลุหลัมือหมอนั้นออมา มันิ้นพล่านับพื้นอย่าเ็บปว
“ระูเ้าเปราะไปเยอะเลยนะ น่าะหาแลเียมทานมาๆ” อบาสล่าวอย่าเย็นา
“เฮ้ย! ไอ้แ่! แน่นะเรอะ!” เ้านที่มัผมไว้ ถีบผมลลิ้ับพื้น มันัมียาววับออาเอวพุ่รมายัอบาส
“ิว่ามีะสู้มือเปล่าไ้เรอะ!” เาวัแว่มีสะบัไปมา อบาสหลบไ้ทุทิศทา เมื่อโอาสมาถึ...!
“โอ๊ย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
“ร๊อบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
อบาสับแนมันไว้หลั เาบิัวเ้านั้นหมุนัวลาอาาศ่อนที่หลัมันะลับพื้น เหมือนผมะไ้ยินเสียระูหั แนมันพลิเบี้ยวเหมือนเส้นลวที่ถูัอ มันร้อปาลั่นเป็นเพื่อนไอ้น่อนที่มือนอนมอเลือ นัเลอีนที่ับแนเอธรา มันปล่อยมือเธอ มันิระโถีบอบาสไปนเานเอร์บาร์
“เฮ้ย! เอามันให้ายเลย เี๋ยวมันฟื้นึ้นมา!”หัวโสั่ลูน้อที่เหลืออย่าสั่นสู้ ลูระ๊อไ้ใ มัน้าวเินรไปที่อบาส มันัมีออมา เื้อมี พุ่รเ้าเป้าหมายที่นอนบอ่อนแร
“ายะเถอะ! ไอ้แ่!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
“อบาส! ระวั!” ผมะโน
“อ๊า!” เ้านั่นร้อระอัทั้หน้าเียว หายใไม่ออ ออมันถูมือหยาบบีบ และา็ถูมืออี้าบิ
“อ๊า อย่า!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
เ้านัเลนสุท้ายลไปนอนอเบี้ยวับพื้น ผมาว่าอมันะเล็แน่ๆ
“ฮึ้ย! ฝาไว้่อนเถอะแ” หัวโพาร่าุ้ยนุ้ยเรียมะหนี แ่แล้วร่ามันลับเหมือนถูสาปเป็นหินยับไปไหนไม่ไ้
เาว้าเอ็นอย่ารวเร็วที่เป้าหมายนผมมอไม่ทัน อบาสเริ่มสาวเส้นเอ็นลาอเ้าอ้วนเ้ามาใล้ๆ
“ให่มานัหรือเ้านะ อยาะเ้าไปในุไหม ้ารู้ันราสำนัพอที่ะ่วยพาเ้าเ้าไปไ้นะ หรือว่าอยาไ้โทษประหารีล่ะ เผื่อมันอาะ่วยให้เ้าเิใหม่ในร่าที่ีว่าในอนนี้็ไ้” อบาสพูเสียเหี้ยม
“ะ ้า ้าลัวแย้ว ไว้ ไว้ีวิ้าเถิ นายท่าน” เ้าอ้วนอ้อนวอน อบาสเะมันเ้าทีุ่เิมที่ผมทำไว้
“ไสหัวพวอแไปาร้านะ ถ้าพรุ่นี้้ายัเห็นพวแในเทรเนอี ้าะแ้ให้ราาเทรเนส่พวเ้าไปให้วิหารมิเนร์ว่าพิาราวามผิพวแ! ไป๊!” หัวโลัวลนลาน มันรู้ถึโทษที่ะไ้รับาเทพีอาเธน่า เทพประำเทรเนอ์นีุ้้มรอวามปลอภัยผู้หิ และมอบวามายอย่าสยสยอให้ายที่่มเหสรี
สิห์ประำเทรเนหนีหัวุู ลายเป็นหมาหัวเน่า สถานาร์ภายในร้านเริ่มลี่ลาย
“...อบาส...” ผมมอหลัประมเ่า้วยวามรู้สึประหลาใับเหุาร์เมื่อี้
“โพ! ท่านบาเ็บ!” เอธราปราเ้ามา นาับศีรษะที่อาบรินเลือทั้น้ำา
“พาเาไปึ้นไป้าบน! ้อรีบทำแผล! เร็ว! เอธรา” อบาสสั่นา เาแบร่ารวยรินผมึ้นหลั รู้สึไ้ถึำลัมหาศาลในัวเา ทำไมผมรู้สึว่าเาไม่ใ่อบาสนเิม พละำลัร่าายไม่ใ่ลัษะอาวประม ผมรู้สึถึมัล้ามภายใ้เสื้อลุม เหมือนนัรบที่ผ่านสมรภูมินับร้อย ร่าผมถูเาพาลพัผ่อนที่เีย
“ไอ้หนุ่มอยเ่า แห้ามเป็นอะไรนะเฟ้ย!” สายาผมเริ่มพร่ามัว พร้อมับเสียอบาสไ้าหายไป
“เฮ้ย! ไอ้แ่นี่เป็นใรวะ มาัวามสุ้าไ้” หัวโสถบ “แ! ไปัารสั่สอนให้มันรู้สำนึิ!”
ลูน้อนนึรับำ มันยิ้มริ่มเินเ้ามาับไหล่อบาสอย่าเยาะเย้ย
“ไอ้แ่! แมันแส่ไม่เ้าเรื่อ...โอ๊ย!” เ้าลู๊อโอรว มืออมันถูมือให่หยาบร้านออบาสบินแ
“อ้า อย่า! อ้า!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
ผมแทบหยุหายใ ระูมือแหลมๆโผล่ทะลุหลัมือหมอนั้นออมา มันิ้นพล่านับพื้นอย่าเ็บปว
“ระูเ้าเปราะไปเยอะเลยนะ น่าะหาแลเียมทานมาๆ” อบาสล่าวอย่าเย็นา
“เฮ้ย! ไอ้แ่! แน่นะเรอะ!” เ้านที่มัผมไว้ ถีบผมลลิ้ับพื้น มันัมียาววับออาเอวพุ่รมายัอบาส
“ิว่ามีะสู้มือเปล่าไ้เรอะ!” เาวัแว่มีสะบัไปมา อบาสหลบไ้ทุทิศทา เมื่อโอาสมาถึ...!
“โอ๊ย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
“ร๊อบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
อบาสับแนมันไว้หลั เาบิัวเ้านั้นหมุนัวลาอาาศ่อนที่หลัมันะลับพื้น เหมือนผมะไ้ยินเสียระูหั แนมันพลิเบี้ยวเหมือนเส้นลวที่ถูัอ มันร้อปาลั่นเป็นเพื่อนไอ้น่อนที่มือนอนมอเลือ นัเลอีนที่ับแนเอธรา มันปล่อยมือเธอ มันิระโถีบอบาสไปนเานเอร์บาร์
“เฮ้ย! เอามันให้ายเลย เี๋ยวมันฟื้นึ้นมา!”หัวโสั่ลูน้อที่เหลืออย่าสั่นสู้ ลูระ๊อไ้ใ มัน้าวเินรไปที่อบาส มันัมีออมา เื้อมี พุ่รเ้าเป้าหมายที่นอนบอ่อนแร
“ายะเถอะ! ไอ้แ่!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
“อบาส! ระวั!” ผมะโน
“อ๊า!” เ้านั่นร้อระอัทั้หน้าเียว หายใไม่ออ ออมันถูมือหยาบบีบ และา็ถูมืออี้าบิ
“อ๊า อย่า!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
เ้านัเลนสุท้ายลไปนอนอเบี้ยวับพื้น ผมาว่าอมันะเล็แน่ๆ
“ฮึ้ย! ฝาไว้่อนเถอะแ” หัวโพาร่าุ้ยนุ้ยเรียมะหนี แ่แล้วร่ามันลับเหมือนถูสาปเป็นหินยับไปไหนไม่ไ้
เาว้าเอ็นอย่ารวเร็วที่เป้าหมายนผมมอไม่ทัน อบาสเริ่มสาวเส้นเอ็นลาอเ้าอ้วนเ้ามาใล้ๆ
“ให่มานัหรือเ้านะ อยาะเ้าไปในุไหม ้ารู้ันราสำนัพอที่ะ่วยพาเ้าเ้าไปไ้นะ หรือว่าอยาไ้โทษประหารีล่ะ เผื่อมันอาะ่วยให้เ้าเิใหม่ในร่าที่ีว่าในอนนี้็ไ้” อบาสพูเสียเหี้ยม
“ะ ้า ้าลัวแย้ว ไว้ ไว้ีวิ้าเถิ นายท่าน” เ้าอ้วนอ้อนวอน อบาสเะมันเ้าทีุ่เิมที่ผมทำไว้
“ไสหัวพวอแไปาร้านะ ถ้าพรุ่นี้้ายัเห็นพวแในเทรเนอี ้าะแ้ให้ราาเทรเนส่พวเ้าไปให้วิหารมิเนร์ว่าพิาราวามผิพวแ! ไป๊!” หัวโลัวลนลาน มันรู้ถึโทษที่ะไ้รับาเทพีอาเธน่า เทพประำเทรเนอ์นีุ้้มรอวามปลอภัยผู้หิ และมอบวามายอย่าสยสยอให้ายที่่มเหสรี
สิห์ประำเทรเนหนีหัวุู ลายเป็นหมาหัวเน่า สถานาร์ภายในร้านเริ่มลี่ลาย
“...อบาส...” ผมมอหลัประมเ่า้วยวามรู้สึประหลาใับเหุาร์เมื่อี้
“โพ! ท่านบาเ็บ!” เอธราปราเ้ามา นาับศีรษะที่อาบรินเลือทั้น้ำา
“พาเาไปึ้นไป้าบน! ้อรีบทำแผล! เร็ว! เอธรา” อบาสสั่นา เาแบร่ารวยรินผมึ้นหลั รู้สึไ้ถึำลัมหาศาลในัวเา ทำไมผมรู้สึว่าเาไม่ใ่อบาสนเิม พละำลัร่าายไม่ใ่ลัษะอาวประม ผมรู้สึถึมัล้ามภายใ้เสื้อลุม เหมือนนัรบที่ผ่านสมรภูมินับร้อย ร่าผมถูเาพาลพัผ่อนที่เีย
“ไอ้หนุ่มอยเ่า แห้ามเป็นอะไรนะเฟ้ย!” สายาผมเริ่มพร่ามัว พร้อมับเสียอบาสไ้าหายไป
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น