คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : เฮฮาปาจิงโกะ
บริเวรอบวิหารเนปูน เาะแอแลนิส มีแสไฟและเสียเฮฮาัลอทั้านผสมับเสียเพลาีเที่เปิแผ่นันอย่าสนุสนาน ภายในานเ็มไป้วยอาหารทะเลเลิศรส ผู้เ้าร่วมานมีทั้มนุษย์และเหล่าทวยเทพ ผมเอ็เป็นเทพอุปถัมภ์เมือนี้เหมือนัน นอานั้น็มี อโฟร์ไี้ เฮพเพุส อาร์เมิส โล่ แ่เ้าอเาะัวริือ โพ นั้นเอ เาะแห่นี้ึทั้มั่ั่้วยเินทอาผมและสวยามาอโฟร์ไี้ อุมแร่เหล็เพราะหลานเฮพ มีเนื้อสัว์ให้ทานลอปีาอาร์เมิส ลาเพราะโล่ และมีทาลอส นัรบสาวอเมอน ับ าลเ็นเป็นผูุ้้มรอเมือ เมือในทวีปแอแลนิสไม่มีสนามีฬาและโรละรเหมือนเมืออูสหรอรับ าวเมือมัะเอาเวลาไปศึษาหาวามรู้ สำรววาว และทลอวิทยาศาสร์มาว่า ไม่แปลหรอถ้าเาะแพ้เรื่อประลอำลัับาวรี แ่เป็นเลิศในวามรู้มาว่า แม้พวเราะเป็นเทพอุปถัมภ์เมือันเยอะ แ่ถึราวภาริเมือ พวผม็แทบเหนื่อยอ่อนเลย ่อนนี้ เมือนี้มีีารแย่ิระหว่าโพและเฮร่า ปราว่าาวเมือเลือโพ เฮร่า้อไปอยู่ฝ่ายอริเทพ ึ่มีิมิเอร์ ทำเอา้นมะอเหี่ยว เฮอร์เมสที่ยุยให้พวพ่อ้ามาไม่มา้าายที่นี่ ิออนีูสที่สาป้นอุ่นในเมือและส่เนทอร์หื่นมาอาละวา ีว่าไ้อโฟร์ไี้่วยัารทั้สอนหลัให้ แ่พอเอเฮร่านี่ิ นาสาปผู้นให้ลายเป็นวัว และทำลายพืผลทาารเษรเสียหาย แถมยัมายึอลัผมไปอี ยอมรับว่าพวผมรับมือับเธอไม่่อยไหวหรอรับ เมือไหนที่มีเฮร่าเป็นอริเทพ ้อทำใันหน่อยล่ะ เพราะนาูสยัเอานะเธอไม่ไ้ แล้วพวผมทำไ้แ่สัั้นไม่ให้เธอเที่ยวสาปอะไรไปมาว่านี้
โม้มา็เยอะ ผมรู้สึว่านี่เป็นปาร์ี้ประีวิอโพมาว่า ผมเินเ้าไปในาน้วยเสื้อล้าม าเทหารสีำ(นึถึารแ่ัวอพี่เรนเ้าไว้) รหน้าอผมือ โพำลันั่วลอลเทลับพวสายลับนาฟ้าทะเลอยู่ ทำให้ผมนึถึมิวสิำพวศิลปินฮิพฮอป ที่มีสาวๆแ่ัวเ็ี่มานาบ้าาย
"ไฮ้ ฮาเส มาื่มลอันหน่อยิ สาวๆ เอาออนเอะร็อให้ท่านฮาเสที่นึ" โพึผมมานั่ร่วมวท่ามลาสาวน้อยที่นุ่บิินีหลาสีสัน ผมมอไปยัลุ่มเทพ่าๆ อาร์เมิสับโล่ำลัเ้นันอย่าลืมาย พวเาเอ็อบปาร์ี้ไม่แพ้ัน เหล่ามิวส์และอเมอน่าึ้นไปโยัวราวสาวโโยี้ อโฟร์ไี้ลอเลียอยู่ับหลานเฮพ (แู่ๆแล้ว าเฮพะถูรุรานาอโฟร์ไี้มาว่า)
"ลออะไรอนายฟะ โพ" ผมรับอลเทลาสาวเสิร์ฟ
"ลอที่เป็นโสอีรอบิฟะ ถามไ้" โพยแ้วึ้นอลเทลอย่าับน้ำเปล่า สาวๆส่เสียเอาใันให่
"โพ นายวระ..." ในานะพี่าย ผมวระเือนให้เาไม่วรใ้ีวิประใรอย่านี้
"เฮ้ ผู้หิไม่ไ้มีนเียวะทีไหนล่ะ พี่าย ริไหมสาวๆ" สาวๆรับลูันิั ทำเอาผมเหนื่อยใริๆ
"อัวนะ ฮาเส ไ้เวลาเปิแผ่นอั้นแล้ว สาวๆูแลเฮียฮาเสให้ีนะ" โพลุึ้น เินไปยัแท่นีเ
"เอ้า ใรเป็นโสยมือึ้น!" โพูมือึ้นพร้อมเอาหูฟัมาแนบ้าหู ทุน่าโฮ่รับ เาเปิเพล AmaZing ึ่เป็นเพลฮิปฮอบแถบเมือสยามึ้น บรรยายาศเริ่มึัไปามัหวะเพลและมอไม่ออว่าใรเป็นใร
ผม(โพ)เอนเอร์เทนแในานอย่าเมามัน สายาผมเหลือบไปเห็น หิสาวนนึถืออลเทล เินมาทาผม
"ไ่ะ ท่านเ้าสมุทร ะื่มเป็นเียริให้ิันสัแ้วไ้ไหม่ะ" เธอส่สายาหวานเยิ้ม ผมยิ้มอบ
"ไ้ิรับ ุผู้หินสวย" ผมรับแ้วมาานา แ่แล้วผมลับยื่นหน้าไปูบปานา้วยอารม์เมา
"แหม ท่านนี่ ปาไวริ" ผิา นาบอผมเบาๆสีหน้าเินอาย นามีผมสีน้ำาลเ้มสวยเหมือน้อโแล
"ิันเห็น่าวเมื่อบ่ายแล้ว อแสวามเสียใ้วยนะ่ะ"
"เสียใอะไรัน น่าีใออ ผมะไ้มีอิสระสัที" ผมประัๆแ่ับวามัอเพล
"ท่านะว่าระไรไหม ถ้า้า...อยาอยู่ปลอบใท่านในืนนี้" นาโผมาออผม บ่บอถึเนาัเน
"ไ้ิ สาวน้อย" ผมโอบเอวเธอ ร่าบอบบาอนาเ้ามาิแผอสีน้ำทะเลอผม
"เ้าื่ออะไรรึ" หน้าผมเริ่มลอเลียใบหน้านวลใสราวไ่มุอนา
"เทลลัส ่ะ ท่านโพไอน" 
ความคิดเห็น