ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : งานแต่งงาน
วันนี้ผมมาฟัารพิาราีโยมีโพ น้อายเป็นโทย์และอาเรสหลานาย เทพแห่สรามลูายอูสและเฮร่าฝ่ายำเลย ทนายฝ่ายโทย์ือ อาเธน่า ทนายำเลยือ เฮอร์เมส ว่า้วยเรื่อที่โพไปลัพาัวอัลิเป ลูสาวนเล็อาเรส แล้วพ่อหลานเลือร้อน็ันไปพาลหาเรื่อลูายโพ ึ่เป็นพรายทะเล นไปพลั้มือ่าายะ มีแม่รีอาเป็นผู้ัสิน เทพทุอ์้อเ้าร่วมเป็นะลูุน แ่ผมไม่เห็นอะโฟร์ไี้เลย นาน่าะมาให้ำลัใสามีนะ อนนี้อเธน่าำลัยีัวอย่าที่ผมเยถูล่าวหาว่าลัพาฟิโฟนี ราินีอผม เพื่อ่วยโพเ็มที่ แ่ผมมอว่าสถานาร์นี้ ฝ่ายำเลยเป็น่อมา แล้วเฮอร์เมส็ล่าวึ้น
‘ำเลยระทำารทำร้ายบุรายอโทย์ถึีวิ เพื่อทำหน้าที่อพ่อที่พึมี่อบุรสาวำเลย’
‘โทย์มิไ้ทำอันรายอะไรทาร่าายอบุรสาวำเลย ไม่มีเหุผลอันสมวรเลยที่ำเลยทำเพื่อหน้าที่’
อเธน่า และ เฮอร์เมส ่าเถียันไปมาไม่ไ้หยุหย่อน เหุผลอทัูู้่มีน้ำหนัมา นหัันไม่ล
‘โทย์มิไ้ทำอะไรร่าายอบุรสาวำเลย ริหรือ?’ เฮอร์เมสยิ้มอย่ามีัย ทำเอาอเธน่าใมา นาหันมามอหน้าโพ ึ่็ใไม่แพ้ันับำพูอทนายำเลย ผมเ้นถามโพทันที เาทำหน้าสำนึผิมา
‘โพ อย่าบอนะว่านาย...’ โพหลบสายาผม เหื่อ ผมหันไปมอทาอัลิเป นาเอ็หน้าแพอัน
‘ทำไม ท่านไม่บอั้นให้หม ลุโพ แล้วั้นะ่วยท่านยัไ’ อเธน่าวา ทำเอาเ้าแห่ท้อทะเลสะุ้โหย
‘โทย์ไ้บุรสาวำเลยเป็นภรรยาแล้วใ่หรือไม่?’ เฮอร์เมสไล่้อนโพ เายอมรับว่าไ้อัลิเปเป็นสนมแล้ว อาเรสยิ้มอย่ามีัย ีัวอย่าอผมไม่อา่วยโพไ้เลย
‘ฝ่ายำเลยอให้ศาลบัับโทย์ ่าย่าทำวั ่าเสียหาย และ่าสินสอแ่ำเลย เพื่อเยเียริอำเลย’
แม่รีอาสรุปาะลูุน สัรู่แม่็เาะ้อน ัสินให้เป็นไปามที่อาเรส้อาร อเธน่าอารม์เสียมา นาออาศาลทันทีหลัาำัสินเสร็ หลัานี้ะมีานเลี้ยลอแ่านอน้อายัวแสบอีไม่นาน
ผมเินออไปรับเอบี้ที่ปล่อยให้เล่นับสเปราี่ ผมเห็นอาเรสโทรหาใรสัน แล้ว็สายทิ้อย่าหุหิ ผมเือบเินนอัลิเป หลัาที่นาวิ่ามหลัอาเรสแทบไม่ทัน
‘ อโทษ่ะ ท่านปู่ฮาเส’ ไม่น่าเื่อว่าเี๋ยวนี้ผมโนเรียว่าปู่ะแล้ว ะที่ผมเอยัไม่มีผลผลิร่วมับฟิโฟนี
‘ไม่เป็นไรหรอ ว่าแ่ทำไมแม่เราเาไม่มา้วยล่ะ’ ผมเห็นว่านาพู้วยสีหน้าเหนื่อยหน่าย
‘เี๋ยวนี้แม่หายไปไหนไม่รู้ ทำเอาพ่อหุหิมา โทรไปทีไรแม่็ปิสาย อนนี้พี่ๆอั้น็ามหาแม่ไม่เอ’
‘เี๋ยวพ่อนัทานมื้อเที่ยับโพ ลเรื่อารแ่าน ั้น้อรีบไป่อนนะ่ะ’ นารีบวิ่ามอาเรสไป ผมนึไม่ออเลยว่า ลูอโพและอัลิเปะเรียอาเรสว่ายัไ ทำเอาผมมึนหัวไปหม เอบี้วิ่เ้ามาหาผม ระิหาเหมือนบอว่า ไปันไ้หรือยั ผมำลัะลับ ิมิเอร์เรียผมไปทานมื้อเที่ย้วยันที่วิหารเเรส นับว่าไม่เลว ผมะไ้ไปเอฟิโฟนี้วย หลัาไม่ไ้พบหน้านามา III เือนแล้ว
ั้นทำอาหารมื้อเที่ยเือบเสร็แล้ว อาโนิสเินเ้ามาพร้อมับระบุใส่หัวผัาแ และน้อๆที่หอบหัวหอม อาโนิสแรเยอะพอที่ะหอบระบุหนัๆ ั้ 4 อัน
‘เหนื่อยไหมลู แม่ทำสูว์เือบเสร็แล้ว’ ั้นเรียมัโ๊ะอาหาร
‘หอมัเลยรับ’ ใบหน้ายิ้มแย้มเปื้อนเหื่อและิน ทำให้ั้นหายเหนื่อยเป็นปลิทิ้ ั้นไล่ให้เาไปล้าหน้าล้าาะ่อน แล้วโทรศัพท์็ัึ้น หน้าอบอว่าแม่โทรมา
‘ฮัลโหล่ะแม่ มีอะไรหรือเปล่า หนูำลัทานมื้อเที่ยับอาโนิสพอี อะไรนะ! แม่ะให้หนูไปทานอาหารที่วิหารเเรสหรือ่ะ แ่หนูเพิ่ทำมื้อเที่ยเสร็หนูไป้วยไม่ไ้หรอ่ะ’
‘ฮาเสมาทานมื้อเที่ยที่นี้ เาอยาพบลูมา้วย’ ั้นใมา ฮาเสมาหาั้น!
อาโนิสออมาาห้อน้ำ หลัาอาบน้ำเสร็ เาพบโน๊ที่ั้นทิ้ไว้ ‘แม่มีธุระ่วน ทานอาหารไป่อนนะ’
‘ำเลยระทำารทำร้ายบุรายอโทย์ถึีวิ เพื่อทำหน้าที่อพ่อที่พึมี่อบุรสาวำเลย’
‘โทย์มิไ้ทำอันรายอะไรทาร่าายอบุรสาวำเลย ไม่มีเหุผลอันสมวรเลยที่ำเลยทำเพื่อหน้าที่’
อเธน่า และ เฮอร์เมส ่าเถียันไปมาไม่ไ้หยุหย่อน เหุผลอทัูู้่มีน้ำหนัมา นหัันไม่ล
‘โทย์มิไ้ทำอะไรร่าายอบุรสาวำเลย ริหรือ?’ เฮอร์เมสยิ้มอย่ามีัย ทำเอาอเธน่าใมา นาหันมามอหน้าโพ ึ่็ใไม่แพ้ันับำพูอทนายำเลย ผมเ้นถามโพทันที เาทำหน้าสำนึผิมา
‘โพ อย่าบอนะว่านาย...’ โพหลบสายาผม เหื่อ ผมหันไปมอทาอัลิเป นาเอ็หน้าแพอัน
‘ทำไม ท่านไม่บอั้นให้หม ลุโพ แล้วั้นะ่วยท่านยัไ’ อเธน่าวา ทำเอาเ้าแห่ท้อทะเลสะุ้โหย
‘โทย์ไ้บุรสาวำเลยเป็นภรรยาแล้วใ่หรือไม่?’ เฮอร์เมสไล่้อนโพ เายอมรับว่าไ้อัลิเปเป็นสนมแล้ว อาเรสยิ้มอย่ามีัย ีัวอย่าอผมไม่อา่วยโพไ้เลย
‘ฝ่ายำเลยอให้ศาลบัับโทย์ ่าย่าทำวั ่าเสียหาย และ่าสินสอแ่ำเลย เพื่อเยเียริอำเลย’
แม่รีอาสรุปาะลูุน สัรู่แม่็เาะ้อน ัสินให้เป็นไปามที่อาเรส้อาร อเธน่าอารม์เสียมา นาออาศาลทันทีหลัาำัสินเสร็ หลัานี้ะมีานเลี้ยลอแ่านอน้อายัวแสบอีไม่นาน
ผมเินออไปรับเอบี้ที่ปล่อยให้เล่นับสเปราี่ ผมเห็นอาเรสโทรหาใรสัน แล้ว็สายทิ้อย่าหุหิ ผมเือบเินนอัลิเป หลัาที่นาวิ่ามหลัอาเรสแทบไม่ทัน
‘ อโทษ่ะ ท่านปู่ฮาเส’ ไม่น่าเื่อว่าเี๋ยวนี้ผมโนเรียว่าปู่ะแล้ว ะที่ผมเอยัไม่มีผลผลิร่วมับฟิโฟนี
‘ไม่เป็นไรหรอ ว่าแ่ทำไมแม่เราเาไม่มา้วยล่ะ’ ผมเห็นว่านาพู้วยสีหน้าเหนื่อยหน่าย
‘เี๋ยวนี้แม่หายไปไหนไม่รู้ ทำเอาพ่อหุหิมา โทรไปทีไรแม่็ปิสาย อนนี้พี่ๆอั้น็ามหาแม่ไม่เอ’
‘เี๋ยวพ่อนัทานมื้อเที่ยับโพ ลเรื่อารแ่าน ั้น้อรีบไป่อนนะ่ะ’ นารีบวิ่ามอาเรสไป ผมนึไม่ออเลยว่า ลูอโพและอัลิเปะเรียอาเรสว่ายัไ ทำเอาผมมึนหัวไปหม เอบี้วิ่เ้ามาหาผม ระิหาเหมือนบอว่า ไปันไ้หรือยั ผมำลัะลับ ิมิเอร์เรียผมไปทานมื้อเที่ย้วยันที่วิหารเเรส นับว่าไม่เลว ผมะไ้ไปเอฟิโฟนี้วย หลัาไม่ไ้พบหน้านามา III เือนแล้ว
ั้นทำอาหารมื้อเที่ยเือบเสร็แล้ว อาโนิสเินเ้ามาพร้อมับระบุใส่หัวผัาแ และน้อๆที่หอบหัวหอม อาโนิสแรเยอะพอที่ะหอบระบุหนัๆ ั้ 4 อัน
‘เหนื่อยไหมลู แม่ทำสูว์เือบเสร็แล้ว’ ั้นเรียมัโ๊ะอาหาร
‘หอมัเลยรับ’ ใบหน้ายิ้มแย้มเปื้อนเหื่อและิน ทำให้ั้นหายเหนื่อยเป็นปลิทิ้ ั้นไล่ให้เาไปล้าหน้าล้าาะ่อน แล้วโทรศัพท์็ัึ้น หน้าอบอว่าแม่โทรมา
‘ฮัลโหล่ะแม่ มีอะไรหรือเปล่า หนูำลัทานมื้อเที่ยับอาโนิสพอี อะไรนะ! แม่ะให้หนูไปทานอาหารที่วิหารเเรสหรือ่ะ แ่หนูเพิ่ทำมื้อเที่ยเสร็หนูไป้วยไม่ไ้หรอ่ะ’
‘ฮาเสมาทานมื้อเที่ยที่นี้ เาอยาพบลูมา้วย’ ั้นใมา ฮาเสมาหาั้น!
อาโนิสออมาาห้อน้ำ หลัาอาบน้ำเสร็ เาพบโน๊ที่ั้นทิ้ไว้ ‘แม่มีธุระ่วน ทานอาหารไป่อนนะ’
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น