|n?๑ๅo ิจฉๅ|Sๅ

เนื้อเรื่อง

|n?๑ๅo ิจฉๅ|$ๅ
                                                     เคยรู้รึเปล่าว่าชีวิตคนเรานี่มันสุขโขสุขีกันแค่ไหน?
                                             เคยรู้รึเปล่าว่ามีใครแอบจ้องมอง...แอบดูเรามาตลอต?
                                      คนบางคนแอบอิจฉาเทวดา...
                            แต่รู้มั๊ยว่าพวกเขานั่นแหละอิจฉาเรา?
           มันเป็นเรื่องที่มนุษย์คาดไม่ถึงอยู่แล้ว ทำไมเทวดาถึงอิจฉาเราล่ะ ก็เพราะว่าเรา
ไม่เป็นอมตะน่ะสิ   
           เพราะว่ามนุษย์รู้ว่า วันหนึ่ง...จะต้องตาย  มนุษย์จึงสรรหาสิ่งดีๆให้ตนเอง ค้นคว้าสิ่งใหม่ๆ ทำอะไรดีๆที่ตนชอบ ใช้เวลาอย่างคุ้มค่าที่สุดบนโลก ให้กับ.....
                คนที่เรารัก
                หนังสือดีๆ
                เพลงที่ชอบ
                กีฬาสนุกๆ
                อาหารจานโปรด
                เกมมัน(ส์)ๆ
                สถานที่ที่ชอบ
                สัตว์น่ารัก
.....และอะไรอีกมากมายที่คุณโปรดปราน  อีกอย่างคือ หากเรายังทำไม่ดีวันนี้ พรุ่งนี้ลองใหม่ เช่น เราทำอาหาร ยังไม่อร่อย ลองใหม่ เติมนั่นนิดเติมนี่หน่อย จนกว่าจะตรงใจเรา แก้เบื่อไปวันๆ  ดีไม่ดีได้สูตรใหม่อีกด้วย
           ดังนั้นมนุษย์จึงเรียนรู้สิ่งใหม่ๆและลองทำอะไรใหม่ๆโดยไม่เบื่อเลยตลอดชีวิต

           แต่เทวดาไม่เป็นอย่างนั้น  พวกเขารู้ทุกอย่างอยู่แล้วจึงไม่สามารถเรียนรู้อะไรใหม่ๆได้ พวกเขาไม่มีวันตายจึงไม่ขวนขวายที่จะทำอะไร เพราะมันจะทำตอนไหนก็ได้ วันเวลาไม่ได้ส่งผลอะไรเลย ดังนั้น เทวดาจึงทุ่มเวลาส่วนใหญ่ไปกับการ.....
               ช่วยคนมีบุญ
               ตัดสินชะตาชีวิตคน
               ใช้ชีวิตอย่างเบื่อหน่ายไปวันๆ
               หาเรื่องแก้เซ็ง
               มองดูมนุษย์ที่อยู่บนโลกด้วยความอิจฉา
.....และอะไรอีกไม่กี่อย่าง น่าสงสารเทวดาเนอะ ยิ่งเป็นพระอินทร์ยิ่งน่าสงสารใหญ่  นั่งๆนอนๆอยู่ดีๆ โซฟาเอ้ย! อาสน์เกิดแข็งโป๊กร้อนจี๋ ต้องรีบโดดไปช่วยไม่งั้นก้นไหม้ มันเรื่องอะไรน้อที่ต้องให้พระอินทร์ไปช่วยทั้งๆที่ไม่ใช่เรื่องของท่านเลย สร้างเวรกรรมให้เทวดาอยู่ได้  แถมพระนารายณ์ยังต้องไปช่วยปราบยุคเข็ญอีกทั้งๆ ที่เป็นพระอิศวรแท้ๆ ที่ให้พรส่งเดช?    อีกอย่างเทวดาบางองค์อยู่ไปเฉยๆนานๆ ..ลองคิดดูสิว่าถ้าเราอยู่เซ็งๆไปเป็นหมื่นๆปีไม่มีอะไรทำ คงอยากตายแน่ เบื่อ...เพียงแต่ฆ่ายังไงก็ไม่ตาย เทพถึงอิจฉาเราไง อยู่ๆไปวันนึงก็ตายไปเสียได้ เบื่อชีวิตเต็มทน

               ฉะนั้น  ท่านผู้อ่าน(ซึ่งดิฉันหวังว่าคงเป็นมนุษย์)รู้อย่างนี้แล้วจะรออะไร ใช้ชีวิตของท่านตามที่ชอบให้เทพเจ้าทั้งหลายอิจฉาเล่นกันดีกว่า!

ปล.หากท่านเทพองค์ใดต้องการเพิ่มรายละเอียดข้อมูล ประท้วง หรือติชม โปรดส่งจดหมายเป็นลายลักษณ์อักษรมาหย่อนอยู่ในตู้ไปรษณีย์บ้านดิฉัน(ท่านเป็นเทพรู้ทุกอย่าง เพราะงั้นคงรู้ว่าบ้านดิฉันอยู่ไหน)