ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ยอดเยี่ยม เพื่อนฉัน My good friend

    ลำดับตอนที่ #4 : My good friend บทที่ 4 ตำนานทับ 2 เริ่มบทแห่งมิตรภาพ(รีไรท์ )

    • อัปเดตล่าสุด 1 พ.ค. 49





    6/11/48) ตี 1 กว่าแล้วนี่ครับ

      

    เริ่มบทแห่งสันติภาพของห้อง 4/2

        

           โอ๊ะโอ...สวัสดีค่า ดิฉันนางสาว มะลิวัลย์ จิตจำนอง นักเรียนชั้น ม.4/2A  แห่งโรงเรียน ด.ร.น.ว. ค่ะ เป็นที่รู้ๆกันนะคะว่าห้องของเรามีสมาชิกใหม่ เป็นเด็กสาวที่น่ารักมากๆ แต่คิดว่าเธอน่าสงสารอยู่อย่างที่ไปเลือกโต๊ะที่อาจารย์ท่านถามบ่อยน่ะค่ะ ห้องเราสามมัคคีกันมากๆค่ะ รักกันมากๆ ก็เล่นเห็นหน้ากันตั้งเเต่ ม.1 นี่คะ ต้องขอขอบคุณ Mr.นันทวัฒน์นี่แหละ ที่ม่จับพวกเราเเยกไปไหน



           หญิงสาวผู้น่ารักคนนั้นทักทายฉันและเพื่อนๆในห้องอย่างร่าเริง



    "หวัดดีจ้า  ทุกคน  ฉันไอน์ สาวิตรี  ชำนาญชัย นะ มาจากห้อง  16 ของ ม.3 น่ะ" แหมคุณเธอก็มาจากห้องที่ไกลห่างคำว่า คิง เสียเหลือเกิน แสดงว่า ไอ้ Mr.มัท ชอบชื่อนี้ล่ะสิ(เป็นที่รู้ๆ กันในหมู่ห้อง คิง ว่า เจ้าบ้าคนนี้คัดเลือกคนมาอยู่ห้องคิงเพราะชอบชื่อ -_-)



    " อืมม หวัดดี" พวกเราทั้งห้องทักตอบ  อืมม...ไม่ต้องแปลกใจที่พวกเราทักพร้อมกัน พวกเราทักทายเหมือนมีหัวหน้าห้องสั่งทำความเคารพอาจารย์  แต่ไม่ใช่ พวกเราทักทายต้อนรับ



    "นี่เธอชื่อไรอ่ะ เราชื่อมดนะ" ฉันถาม ทั้งๆที่  sheก็บอกมาแล้วว่าsheชื่อไอน์ (ice) เธอบอกชื่อเราอีกรอบ



    "เราชื่อเกดนะ ส่วนอีก 2 คนที่นั่งหลังเรา ชื่อ ปอย กับหมิว"^O^ เกดที่เพื่อนเลิฟนั่งข้างฉันแนะนำตัว และแนะนำเผื่อไอ้เพื่อนเลิฟนัมเบอร์ two and tree ด้วย ซึ่งมัน 2 คนก็ทำกิจกรรมเดิม อ่านการ์ตูน -_-  และหลังจากนั้น พวกเพื่อนๆในห้องก็เเนะนำตัว และดิฉันก็ขอสาธยายหน่อย เพราะยังไงตอนนี้ นักเขียนมันก็ให้เป็นตัวนำเรื่อง(อ่าวไหงงั้นอ่ะคับ _ _ : เมมซิส)



    ที่ฉันถามชื่อ ไอน์ อีกรอบนั้นเป็นการทดสอบอ่ะค่ะ ว่าเพื่อนใหม่หยิ่งหรือป่าว ถ้าหยิ่งจะแกล้งให้  ห้องคิงก็ซาดิสน์นะ และถ้ารู้ล่ะก็ว่าทับ 2 ห้องฉันทุกเปิดเทอมวันเเรกต้องมีอะไรสนุกๆ ทำ จะเล่าให้ฟังค่ะ เมื่อตอนพบกันเมื่อครั้งยังเป็นรุ่นน้องสุด เฟรชชี่ ม.1อ่ะนะ (ในรั้วมหา'ลัยเรียกงี้หนิ)เจอกันวันเเรกไม่รู้ว่าความสามัคคีมาจากไหน หลังจากแนะนำตัว ทักทาย เป็นอันว่า พอรู้จัก ก็เกิดอาการปิ๊งค์ไอเดียขึ้นมา เราวางแผนกัน โฮ่ะๆๆ พวกเรายิ้มให้กันอย่างชั่วร้าย เพื่อนผู้ชายในห้องหลายคนหยิบปืนอัดลมขึ้นมา (ซึ่งเมื่อเยาว์ของเล่นเยอะ) แล้วเอาลูกมาใส่กะสุนจนเต็ม อยากรู้ไหมว่า เอามาทำอะไร ไม่บอก ปฏิบัติการแล้วรู้เอง พวกที่มีปืนจัดอยู่กลุ่ม 1  และก็มาทงกลุ่มที่ 2 พวกนี้มีการ์ดยูกิ(อันนี้เอาไว้เล่นตบแปะกับกินการ์ด: เมมซิส)เยอะเเยะ แถมยังมีการ์ดโปเกมอน(ไอ้กลมๆ ที่มีรูปดิจิมอน โปเกมอน ที่แถมมากับขนมเมื่อ 2-3ปีก่อนอ่ะครับสมัยนั้นผมเอาไว้เล่นตบแปะกับกินการ์ด มันส์มาก คล้ายการพนัน เพราะถ้าเราชนะ เราก็ได้การ์ดของเพื่อนมาฟรีๆ วิธีการเล่น ขอสาธยายทีหลังแล้วกาน แต่ผมว่าหลายๆคนรู้ ^O^ : เมมซิส) เพี่ยบพาบ พวกเรานำมารวมกัน ซึ่งรวมๆแล้ว นับดูประมาณ 500 ใบ แบบว่ามาจากทั้งห้องอ่ะนะ  แล้วเราจัดกลุ่มคุมการ์ด 5 คน(กลัวมันจิ๊กคืน)  กลุ่ม 3 อันนี้ต้องขอบอกว่าทีเด็ด พวกนี้เป็นหน่วยกล้าตายเจ้าค่า



    ---------------------------------------------------

    (7/11/48) ต่อครับๆๆ



    เหอๆๆ เมื่อถึงเวลาที่พวกเราต้องเคาเเถวเคารพธงชาติ ซึ่งที่นั่นก็คือกลางสนามโรงเรียน กลุ่มที่ปฏิบัติภาระกิจกลุ่มแรกก็คือกลุ่ม 3 ซึ่งกลุ่มนั้นนายมิ้นต์เป็นหัวหน้ากลุ่ม  และแน่นอน มีมันก็ต้องเกี่ยวกับชมรมโสตน์ชัวร์อยู่แล้ว



    < แต่ตอนนั้นผมอยู่ ม.1 ทุกคนอยากรู้หรือป่าวว่าทำไมผมถึงใช้อุปกรณ์โสตได้อย่างสบาย เพราะว่าพี่ชายผมเป็นประธานชมรมโสตน์เลยสบาย โฮ่ะๆๆ แจ๋วก็เงี้ยคร้าบบบ : มิ้นต์^O^ภูมิใจมาก>



    รู้สึกว่าหมอนั่นจะมีพี่ชายชื่อมายน่ะแหละ เรียน ม.3 แต่มีความสามรถเก่งในการใช้กล้องและเครื่องมือด้านโสตน์มากเลยได้เป็นประธานตั้งแต่ยังเล็ก(ปัจจุบันอยู่ ม.6) อืม...ต่อดีกว่า



    มิ้นต์บอกให้พี่ชายเปิดเพลงร็อค ซึ่งขอบอกว่ามันส์มากค่า แล้วห้องเราก็วิ่งรอบสนามปาการ์ดเกมส์ให้ลอยฟุ้งทั่วบริเวณสนาม ทางด้านกลุ่ม 3 ไปยืนหน้าแท่นแสตนหน้าสนาม แล้วพูดกับนักเรียนทุกคนว่า



    " นักเรียนทุกคนโปรดทราบ พวกเราชั้น ม.1/2 ขอประกาศศักดิ์ดาความแสบซ่าส์ไว้เป็นที่ชื่นชอบของทุกๆคนด้วยนะครับ และเตรียมตัว  เจ็บ ได้ ณ บัดนี้"



    แล้วหน่วยปืนอัดลมก็กระจายกำลังทั่วสนามฟุตบอล ประกอบด้วยนักเรียนชาย 20 คน ระดมยิงปืนอัดลมใส่พวกนักเรียน พวกที่โปรยการ์ดยูกิก็ท่าห์จะมันส์มาก  ไม่รูไปเอาพลุและดอกไม้ไฟมาจากไหน แจกสมาชิกกลุ่ม 2 จนครบ 10 คนจุดดอกไม้ไฟวิ่งรอบสนาม 10คนได้พลุ จุดไฟเท่านั้น และแล้วเราก็ได้เห็นพลุสวยๆกลางท้องฟ้า ในเวลาเช้า 8 นาฬิกา  อาจารย์เริ่มได้สติและจะมาจับพวกเรา แต่พวกเราเตรียมการมาดี ฮ่าๆๆๆ กลุ่มปืนอัดลม หันปืนไปไล่อาจารย์  พวกท่านไม่กล้าเข้ามาวุ่นวายเพราะกลัวเจ็บ (-_- อย่างนี้ไม่ดีเลย อย่าทำนะครับ ผมแค่เเต่งเล่นเฉยๆ :เมมซิส)  ฮ่าๆ เพลงร็อคเปลียนเป็นเพลงเคล้าจังหวะให้เต้นได้อย่างเมามันส์ เพลง ซ่าส์สั่นๆ ของวง D2B ดังกระหึ่ม ห้องเราเต้นกันอย่างเมามันส์ อ่ะฮ่อยๆๆ สนุกมาก (ซาดิสน์อ่ะห้องเนี้ย น่ากลัวง่า TT^TT :เมมซิส)  โอย...เราเต้นกัน 3-4 เพลง มีความสุขมาก(อะไรจะขนาดนั้น-_-) หลังจกนั้น พวกเราก็มายืนเข้าแถวกันตามปกติ ทางโรงเรียนไม่ว่าอะไร แต่พวกเรามีความรับผิดชอบพอ ไม่ต้องให้อาจารย์สั่ง พวกเรา เก็บเศษพลุและดอกไม้ไฟ และขยะทั้งหลาย ไปใส่ถังขยะ และรวบรวมการ์ดยูกิเก็บมาดังเดิมเพื่อคืนเจ้าของ(ให้คนทีมีการ์ดเขียนชื่อด้วยดินสอไว้ ไว้ไปเล่นกินการ์ดกับห้องอื่น^O^) (ใครเขาจะเล่นกับห้องแกฟระ ถามจริง-_-) แหม่...เมมมี่คุงก็ดูถูก(ดูถูกดีกว่าดูผิดครับพี่มด^O^)  และเราก็เรียนกันมาตลอด 1 ปี



    จนกระทั่งเวลาผ่านไป ไวเหมือนโกหก เวลาใส่เทอโบว์ ผ่านปีนึ่ง ในเวลา 5 นาที^O^(มีกะใจเล่นคร้าบ)



    -----------------------------------------------------------------



    (8/11/48) ต่อคร้าบ



    ม.2/2



    วันเปิดเทอม ม.2 เอ่อ...ตอนแรกก็คิดว่าห้องเราใครซักคนหนึ่งจะโดนย้ายห้องแต่ปล่าวเลย เรายังอยู่กันครบ 48 คน ซึ่งทำให้พวกเราดีใจมาก คิดอยากจะทำเหมือนปีที่แล้ว  และคนที่เสนอความคิดขึ้นมาก็คือ... อาร์ท วีรศักดิ์ ของเรา ปีนี้พวกเราไม่ขอเอี่ยวกับประทัดเลย ยุ่งทุกปีก็น่าเบื่อแย่ ปีนี้พวกเราใช้วีรกรรมง่ายๆ สร้างความนิยมให้แก่ห้อง 2 อีกตามเคย^O^ น่ายินดีออก



    เราคิดว่าเมื่อตอน ม.1 ที่ห้อง 2 ได้อยู่สีม่วงนั้น ช่วงกีฬาสีโคตรน่าเบื่อ เซ็ง เลยคิดว่าน่าจะเอาบรรยากาศงานกีฬาสีกลับมา และมันก็บังเกิดแผน เพลงคุณหนูต่างๆขึ้นมา



    แบ่งกลุ่ม 4 กลุ่ม  กลุ่ม 1 รวบรวมเนื้อเพลงเกี่ยวกับกีฬาสี  



    กลุ่ม 2 เกี่ยวกับโสตน์(ปีไหนบ้างที่ไม่มีโสตน์มาเกี่ยวข้องอ่ะ) และแน่นอนนำทีมด้วย ไอ้คุณชายมิ้นต์  



    กลุ่มที่ 3 รวบรวมไม้ไอติม -_- มาทำอุปกรณ์สร้างวรกรรม นำไม้ไอ้ติมมาต่อกันเป็นรูปต่างๆ สามารถปาได้ คล้ายๆ มูเมอแรง(เรียกงี้ป่าวครับ) เอาไม้ไอติม 2 อันมาพาดเป็นรูปกากบาท มัดหนังยางแน่นหนาได้เพียบเลย  



    กลุ่มที่ 4 กลุ่มนี้ ไม่มีอะไรมาก เป็นสวัสดิการ(ซึ่งมีทุกสี ใช่ม้า) คอยบริการพวกเราในห้อง  



    เวลา 8 นาฬิกา  ขอให้พวกเรายืนตรงเคารพธงชาติ ด้วยความภาคภูมิใจในเอกราช ด้วยความเสียสละของบรรพบุรุษไทย (พวกเรารักชาติ ร้องเพลงชาติจบก่อน)



    เมื่อสิ้นสุดเพลงชาติ ฉันซึ่งในฐานะหัวหน้าห้องก็ให้สัณญาณเตรียมพร้อมเเก่เพื่อนๆ  เมื่อฉันยกมือขึ้น เสียงเพลงก็บรรเลง



    ~ ชัยเป็นของใคร  ชัยเป็นของใคร 2/2 ใช่มั้ย นำชัยมาให้ ~   ~ ถ้าเราไม่เก่งเราคงไม่มา ถ้าเราไม่เก่งเราคงไม่มา  เราคงไม่มาชิงชัย ~



    ~ ฮัลโหล สวัสดี กระผมนี้จะบอก ว่าวันนี้ผมมีความสุข  ผมนั้นมีความสุขม่เคยจะทุกข์มาสนุกกะเขาเพื่อน โอ๊ะ โอ โอ โอย ผมนั้นยังเป็นเด็กและตัวก็เล็กและยังประหม่า  เดินก็ช้าได้เป็นที่โหล่  ขอๆ บอกไว้เลยนะเพื่อน 2/2 นั้นหนาแชมป์เอย ~



    ~ ปิ๊ดปิ้วๆ  ปิ๊ดปิ้วๆ ฉันเป็นนกมีหู  ฉันเป็นหนูมีปีก ~   ~ ฉันมีพลังอุลตร้าโซนิกส์ (ซ้ำ)  ปิ๊ดปิ้วๆ  ปิ๊ดปิ้วๆ ~

    ( คนแต่งเพลงนี้นี่ แจ๋วสุดๆ รู้มั้ย เด็ก บ.ค. เราร้องมาหลายปีแล้ว ยังฮิตไม่เสื่อมคลาย^O^ >>เมมซิส)



    ~ สุดอ้างว้างกระตี๊ตี้วิด  ตรงดังปิ๊ด(สี..คู่แข่งของเฮา) อาจารย์เป็นลม  โดเรมีฟักขี้เต่ามาดม  อาจารย์เป็นลมเพราะว่าตดเป็นพิษ ~

    (เพลงนี้ทำเอา 2/2 หูชาไป 2 อาทิตย์)



    เราร้องเพลงไปเรื่อยๆ  จนกระทั่งประธานนักเรียนได้สติ (กรรม...ประธานนักเรียนหลับ) สั่งให้พวกเราหยุดร้องเพลง  แต่มีหรือจะหยุด ทับ 2 เจ๋งอยู่แล้ว พวกเรานำไม้ไอติมที่ทำเป็น มูเมอแรง ขึ้นมา ฝ่ายสวัสดิการ ทำงานเต็มที่ วิ่งไปเอาลูกวอลเลย์บอล มาร่วมแผนประมาณ 20 ใบ พวกสวัสดิการ ปาลูกวอลเล่ย์ ฝ่ายโสตน์เปิดเพลงมันส์ๆอีกครั้ง (ไม่เข้าใจ ทำไมต้องมีเพลงทุกปี) แต่คราวนี้ เพลงช้าเพลง  เพลงเร็วเพลง คราวนี้วิ่งกันทั้งโรงเรียน  เพราะว่า ห้องเราทำมูเบอแรงไว้เยอะ  เล่นครึ่งวันก็ไม่หมด ปาเเละเผื่อแผ่ไปยังห้องอื่น ขอบอก อาจารย์ร่วมเล่นกับพวกเราด้วย สนุกเจงๆ^O^ (เรื่องโง่ๆอ่ะ  ฉลาดนัก) เมมมี่ว่าใคร  (สายตารัศมีอาฆาติ  มาจาก นักเรียน ด.ร.น.น.ว.) พวกเราเล่นกันได้พักใหญ่ แล้วก็ต้องหยุดเล่น เมื่อลูกชายเจ้าของโรงเรียน (ซึ่งปีนั้นเรียนภาคปกติ) วิ่งมาหน้าแท่นแสตน  และสั่งเสียงเฉียบขาดว่า



    "ถ้าพวกนายยังไม่หยุดเล่น เตรียมตัวพักการเรียนการสอน 3 เดือน ให้มันล่าช้ากว่าโรงเรียนอื่นเลยดีมั้ย และจะประกาศไปยังโรงเรียนอื่นด้วย ว่า ชาว รั้ว แดง-เขียว ของพวกเราโดนพักการเรียนด้วยเรื่องไร้สาระ "



    เมื่อสิ้นคำพูดนั้น พวกเราหยุดเล่น และก็ร้องเพลง ปิ๊ดปิ้ว อุลตร้าโซนิก ทิ้งท่ายอีกซักรอบ(ยังไม่ทิ้งลายเสือง้าบ)



    และพวกเราก็ได้ประกาศให้วันเปิดเทอมเป็นวัน วีรกรรมประเพณีของทับ 2 ซึ่ง ม.3 ก็คือที่นางเอกเลาไปในตอนแรกๆอ่ะค่ะ



    วันนี้วันที่ 16 พฤษภาคม พ.ศ.2548  เริ่มปการศึกษาใหม่ พวกเรา สร้างวีรกรรมใหม่ คือ  ปล่อยนกปล่อยกาไป  และวันนี้ พวกเราก็จะโดน ชมรมกรีฑาฆ่าแล้วง้าบ  เมื่อเสียงออดคาบสุดท้ายสิ้นสุด   ฮือๆๆๆTTOTT  ไม่อยากเลย เขาว่าชมรมนี้โหดมากเลยง่า



    ----------------------- ตำนาน ทับ 2 จบ -------------------------









    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×