ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ยอดเยี่ยม เพื่อนฉัน My good friend

    ลำดับตอนที่ #2 : บทที่ 2 โรงเรียนมัธยมจริงๆเหรอ เพื่อนใหม่ กับบัตร ชม. แร็ค (รีไรท์ 100%)

    • อัปเดตล่าสุด 1 พ.ค. 49




    ไม่ให้ยิ้มได้ยังไงล่ะคะ ก็ไอ้พี่บ้ามันเป็นหนุ่มฮ๊อตเหมือนกันนี่  อืมม  จะว่าไปพี่ฉันก็เก่งเนอะ ไหนจะทำงานเลี้ยงน้องที่ไม่ได้เรื่องอย่างฉันแล้วยังต้องเรียนให้ได้ที่ 1 ของโรงเรียนอีก ฉันยืนคิด ที่ใครเห็นก็ต้องคิดว่าฉันเหม่อ พี่ชายเห็นสีหน้าของฉันแล้วยังขมวดคิ้วเลย(ก็พี่แกคิดว่าฉันหลับใน -_-) (เออเอาเข้าไป >> เมมซิส) แล้วรู้สึกว่าพี่แกจะทนไม่ได้ที่ฉันยืนเอ๋อ เหม่ออยู่ พี่แกเบิ๊ดกะโหลกที่หัวฉันป้าบ แล้วก็ว่าฉัน



    "นี่  ไอ้น้ำแข็ง (น่าน เรียกแบบไทยๆ ) อย่าเอ๋อดิ  ไปเลยป่ะ ไปที่ห้องโฮม แล้วค่อยเจอกันที่เข้าแถวนะ พี่จะไปชมรม" พูดจบพี่แกก็ไปไอ้ชมรมบ้าของพี่แก  ฉันล่ะอยากรู้จริงจริ๊ง ว่าน้องสาวสุดสวยที่นางสาวไทย ยังชิดซ้าย เนี่ย มันจะสำคัญกว่าไอ้ชมรมกรีฑาไหม (แกนี่ไม่ค่อยเลยนะ ขอเหอะ อย่าหลงนักเลย >> เมมซิส)  พูดจบฉันก็ดูเบอร์อาคารที่ฉันต้องไป อ๋อ อาคาร 1 A ห้อง 162  โห! ตั้งชั้น  6  แล้วยังไม่มีลิฟท์อีก ไม่พูดมาก  ฉันไปที่อาคาร นั้นทันที เฮ้อ!จะตายมั้ยนี่  ฉันวิ่งและวิ่งๆๆไปจนถึงชั้น 6 โอย จาเป็นลมตายดีนะที่ห้อง 162 ไม่งั้นต้องเดินอีกไกล (ห้วย บ่นจริงนางเอกนี่เดี๋ยวปลดซะหรอก>> เมมซิส) ฉันเดินเข้าไปในห้อง เห็นนักเรียนในห้อง ฉันก็ต้องตาค้าง  ใจจะละลาย อ๊ายๆๆๆ มีแต่สวยๆหล่อๆทั้งน้าน (เอาเข้าไป ๆ>> เมมซิส) บังเอิญที่ฉันเป็นคนกล้าคิด  กล้าทำ  กล้าแสดงออก  ฉันกล่าวทักทายเพื่อนๆ หน้าชั้นเรียน


    "สวัสดีจ้า  ทุกคน  ฉันไอน์ สาวิตรี  ชำนาญชัย นะ มาจากห้อง  16 ของ ม.3 น่ะ"

    ฉันทักไปทุกคนในห้องมองฉันอย่างอึ้งๆ (ฮั่นแน่ เห็นฉันมาจากห้องบ๊วยอ่ะดิ อึ้งล่ะซิ) ไม่ให้มองได้ยังไงละคะก็ฉันน่ะเป็นน้องสาวของพี่เอ  ปาริเชต  ชำนาญชัย นักเรียนที่ได้ แนนรอง จาก   Mr. นันทวัฒน์ ลูกชายเจ้าของ รร. ที่เรียนอยู่ ม.5/1 B นี่นา แต่อายุของ หมอนั่น เท่าฉันนะ เห็นว่าเป็นเด็กอัจฉริยะเลย ได้เรียนเลื่อนระดับ 

    -----------------------------------------

    อ๋อ ใช่ๆขอบอกเกี่ยวกับประวัติโรงเรียนหน่อยนะคะ  คือ  



    โรงเรียนชื่อว่า  โรงเรียนดำรงนานาวิทย์ (ชื่อย่อ ด.ร.น.ว.)

    ได้ตำแหน่ง 1 อำเภอ 1 โรงเรียนในฝัน ของ อำเภอเมืองระยอง 

    การเรียนการสอนมันคล้ายๆกับมหาวิทยาลัย ที่จะลงเรียนเช้าเรียนบ่ายก็ได้ เห็นว่าเด็กส่วนหนึ่งไม่มีเวลาที่จะมาเรียนภาคปกติ คือ ตั้งแต่ 8.50 น.- 15.30 น.ได้ เพราะต้องทำงานหาค่าเทอมเอง หรือไม่ก็ป็นพวกลูกคนรวยที่ต้องไปช่วยงานบริษัทของพ่อ ตั้งแต่อายุไม่ถึง 20 ปี และ Mr.นันทวัฒน์เนี่ย เรียนภาคค่ำ คื่อ ตั้งแต่ 15.30 น.- 21.30 น. 

    ส่วนที่เรียนตามปกติก็เป็นพวกคนธรรมดาอย่างฉัน  

    จะมีการแบ่งแยกให้เป็นนักเรียน สาย A  เเละสาย  B คือ 

    สายที่เรียนตามปกติ จะเรียกว่าสาย  A  มีผ้าคาดเเขนสีแดง

    ส่วนพวกที่เรียนกะกลางคืน จะเรียกว่าสาย B  มีผ้าคาดเเขนสีน้ำเงิน

    กีฬาสี  งานเทศกาลโรงเรยนต่างๆ  จะทำร่วมกัน ไม่แบ่งแยก 

    -----------------------------------------

    " อืมม หวัดดี" เพื่อนในห้องทักทายฉันตอบ แต่ไหงพูดพร้อมกันเลยอ่ะ(เก่งแฮะ พูดพร้อมกันแถมประโยคเดียวกันด้วย)(ที่เป็นแบบนี้ เพราะคนแต่งตะหาก นางเอกมั่วอีกแระ >> เมมซิส) เออ ช่างมันเหอะ ฉันเดินไปหาโต๊ะนั่ง ว้าว มีโต๊ะหน้าสุดว่าง แถมเป็นริมติดหน้าต่างด้วย ทำมายโชคดีจาง(หารู้ไม่ว่าที่ไม่มีคนเค้านั่งกันก็เพราะ อ.แกชอบถามเด็กโต๊ะนี้ ฮ่าๆๆ แกซวยแน่ ไอ้ไอน์เอ๊ย >> เมมซิส) เมื่อฉันนั่งลง ทุกคนมองฉันตาค้าง (โอ้ย สงสัยสวยจัด เหอๆๆ) แต่ซักพักพวกเขาก็ยิ้มแย้มแจ่มใสแล้วก็เริ่มแนะนำตัวกัน



    "นี่เธอ ชื่ออะไรอ่ะ เราชื่อ มด นะ"อืมม คนนี้ชื่อมด ทำมายน่ารักจางอ่ะจายจาละลาย(ตกลงแกเป็นทอมนะ >>เมมซิส) (เฮ้ย! คนแต่ง มายแกให้บทง่ายงี้อ่ะ)

    "ส่วนเราชื่อ เกด นะ ส่วนผู้หญิงอีก 2 คนที่นั่งหลังเรา ชื่อ ปอย กับ หมิวล่ะ" อืมม ฉันพยักหน้ารับรู้ แล้วก็หันไปหา ปอย กับ หมิว ที่นั่งอ่านการ์ตูนอยู่ (ความรู้ใหม่ เด็กห้องคิงก็อ่านการ์ตูนได้) (อ้าว ทุกครั้งแกนึกว่าอ่านเป็นแต่ห้องเด็กบ๊วยอย่างแกหรอ แต่ตอนนี้แกอยู่ห้องคิงแล้วนี่)



    แล้วก็เริ่มแนะนำตัวกันทั้งห้องเลย ฉันก็แปลกใจ นึกว่าจะทำหน้าซีเรียจ เครียดๆกาน(ครายจะไปเครียดแต่วันแรกฟะ ถามจริง) ด้วยความซื่ออ่ะนะ ฉันก็ถามไปว่า



    "ทำมายพวกนายดูยินดีจริงอ่ะ แถมสามัคคีกันแบบสุดยอดเลย"  มดและเพื่อนใหม่ของฉันหัวเราะก๊าก(หัวเราะรายฟะ เดี๋ยวแม่จับตบ) แล้วมดก็ตอบฉันว่า



    "ไม่แปลกจายเลย ที่แกถามแบบนี้อ่ะ เพราะว่านานๆห้องเรามีสมาชิกใหม่อ่ะดิ เนี่ย หน้าเดิมๆทั้งน้าน เห็นกันมาตั้งแต่ ม.1 ตอนนี้ ม.4 แระ ยังได้อยู่ห้องเดียวกานอยู่เลย" อ่ะนะ  ห๊า!!! อยู่ร่วมห้องกัน 3 ปีซ้อน แถมยังมีปีนี้อีก  โห ความสามรถพิเศษ  ฉันนะ ไม่เคยอยู่ห้องเดียวซักปี ม.1 อยู่ ทับ 5  ม.2 อยู่ ทับ 8 ม.3 อยู่ ทับ 16 ไม่เคยซ้ำ ไอ้ห้องนี้เก่งว่ะ นับถือๆ



    "หรอ อืมมๆ มีความสามารถส่วนฉันย้ายห้องทุกปี" ฉันบอกออกปาย พวกเพื่อนๆในห้องยิ้ม(ร่าเริงกันจริงวุ้ย) หลังจากนั้น พวกเราก็คุยกันอีกพักใหญ่ เป็นอันว่า ฉัมีเพื่อนแล้ว เย้ๆๆๆ



    "นี่ เธอรู้จัก Mr. นันทวัฒน์ป่ะ เขาว่า คนๆนี้แหละ ที่เป็นผู้คัดนักเรียนให้อยู่ห้องต่างๆล่ะ และที่เธอมาเรียนที่ห้องนี้ได้ ก็ๆเพราะ ได้รับคัดเลือกจากหมอนี่แหละ"  ปอยที่อ่านการ์ตูนอยู่ในตอนแรกหันมาถามฉัน ว้าว น่ารักอีกแระ สวยมาก เซ็กซี่ด้วย ทำมายนะ น่ารักอารายอย่างงี้ แหม ห้องฉันนี้สมัคร มิสไฮสคูล ได้สบาย เพราะสวยๆ ทั้งน้าน (คิดรายอ่ะ >>เมม) ฉันเพิ่งรู้นะเนี่ย ว่าหมอนี่เป็นผู้คัดเลือกนักเรียน และฉันก็ไม่อยากรู้จักด้วย เพราะ แย่งตำแหน่ง Mr. พี่ช้าน ถ้าไม่มีนายอ๊ะคนนะ พี่ช้านก็ได้เป็น ไปนานแระ (อ้าว ไอ้นี่ อัคคติอีก>>เมม)



    "ไม่รู้จักหรอก เคยได้ยินแต่ชื่อน่ะ และเพิ่งรู้ด้วย ทำไมเขาถึงมีสิทธิ์เลือกล่ะ"ฉันถาม ปอยกะลังจะตอบ แต่ก็มีผู้ชายคนหนึ่งตอบแทน ปอยที่กะลังจะตอบ



    "เพราะว่าเขาเป็นผู้ช่วยผู้บริหาร รร. น่ะดิ ทำงานงายถึงเรียนภาคปกติไม่ได้ ตอนนี้คงประชุมครูอยู่ม้าง" อ๋าจริงดิ  ไอ้หมอนี่ ลูกเจ้าของ รร. อู้ย!! ตำแหน่งใหญ่ซะด้วยแฮะ แต่หมอนี่ดิ หล่อชะมัด ถึงจะใส่แว่นก็เหอะ หล่อมาก แต่ฉันก็ต้องหลุดออกจากภวังค์เมื่อปอยตะโกนลั่นห้องพร้อมตะคอกสุดหล่อของช้าน(ของแกเมื่อหร่ายอ่ะ>>เมม)



    "O_o!! ว้ากก! ไอ้อาร์ทแกมาแย่งข้าพูดทำมาย ใครใช้ให้เจ๋อ ห๊ะ เดี๋ยวปั้ด" อึ๋ย!! สุดยอดเลย เพื่อนใหม่ แจ๋วจริงๆ สุดหล่อนี่คือ อาร์ท หรือเมื่อกี้ไม่ยักกะเห็น แต่อาร์ทแคยักคิ้วแล้วตอบปอยกวนๆว่า



    "มาย ชื่อจริงมี จ๋อเจื๋อ อ่ะ เลยอยากเจือก" เหอะๆ กวนม้าย ปอยเริ่มขมวดคิ้ว เพื่อนในห้องเริ่มเฮ



    "เฮ้ย อาร์ท เล่นข้างแกบัตรแร็ค 20 ชม. เฟร้ย" (โห การพนันชัดๆ เด็กดีไม่ควรเอาอย่างนะครับ)



    "เอาฟระ ปอย ข้างเอ็ง 40 เลยเฟร้ย เอ็งอย่าแพ้นะ ข้าเพิ่งซื้อมา" เออ เล่นแร็คอีกตะหาก  ตกลงใอ้พวกเนี้ย เด็กเรียนจริงอ่ะ แล้วไอ่ปอย แกเป็นหญิงนะเฟร้ย



    ได้เลย ทั้งสองคนพยักหน้า  อ้าว เวร ทั้งห้องเริ่มแทงกันมากขึ้น(ด้วย ชม.แร็ค แมร่งเอ๊ย เล่นกันทั้งห้องเลยหรืองายฟะ) แต่เหมือนเสียงสวรรค์มาดนบันดาลให้วงพนัน (ค่าบัตร ชม.แร็ค<นาร็อค>)แตก  ออดเคารพธงชาติ



    ติ่งหน่องๆๆๆๆๆๆๆ(อ่านให้เป็นเสียงออดเข้าเรียนทีเหอะครับ)



    ทั้งห้องร้องโห่ พลางบ่นกันว่า "ออดทำมายฟระ"  เหอะ ดีแล้ว ก่อนห้องเด็กเรียน จะเป็นบ่อน แล้วพวกเราก็ไปเข้าแถวกาน

    ____________________________________________________________



    เพื่อนของนางเอกดีๆทั้งนั้นเลย  ไหงถึงย้ายหนี น่ะเหรอ เพราะ รร.ด.ร.น.ว. มีโปรแกรมครับ เจอกันคราวหน้า ถ้าอยากรู้ เดี๋ยวไดรู้กาน



    เมมซิส  เอรัญ(มัท)

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×