ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ยอดเยี่ยม เพื่อนฉัน My good friend

    ลำดับตอนที่ #8 : My good friend บทที่ 7 ประจันบาน 4/2 & 5/1 ประกาศสงคราม เบสบอลเถื่อน!!(50%)

    • อัปเดตล่าสุด 12 พ.ค. 49


      My good friend บทที่  ประจันบาน 4/2 & 5/1 และรั้ว บ.ค -_-


    -----------------------------------------------



    พี่ไอน์  มาเข้าฉากเดี๋ยวนี้  กินไอติมอยู่นั่นล่ะ  อ้อ...ก่อนมาเอารสชามะนาว 3 บาท มาให้ผมแท่งด้วย  อยากกิน -_- (กรรม...แล้วไปว่าเขา)



    สวัสดีค่า หายไปหลายตอนเลยนะคะ คิดถึงคนอ่านจังเลย (คนอ่านเขาไม่คิดถึงแกหรอกไอน์ ไม่ต้องไปทักทายเขา) หนูเมม เอาตังค์ค่าไอติมมาเดี๋ยวนี้-_-^^^ (คร้าบ  ขอโตดคร้าบ แต่อย่าทวงค่าไอติมเลย)

    ++++++++++++++++++++++ My good friend ++++++++++++++++



    (27/11/48)



    หลังจากที่ห้อง 4/2 สร้างวีรกรรมอันน่าประทับใจ ให้ชาว ด.ร.น.ว. ดูเป็นขวัญตา(ตรงไหน)  พวกเราก็เรียนตามปกติ



    คาบแรกก็คือ คาบ โฮมรูม  เราก็พบปะกับอาจารย์ที่ปรึกษา และก็แนะนำตัวตามปกติ(ทั้งที่จริงไม่ต้องแนะนำก็ได้ เรียนกันมา 3 ปี รู้จักกันถึงใส้ถึงพุงเลยล่ะ)  



    คาบ 2 คณิต ดีที่ไม่หลับ



    คาบ 3 ภาษาไทย วิชานี้เก่ง^^



    คาบ 4 ง่ายๆ ฟุตฟิตฟอไฟ นี่ง่ายเหลือหลาย



    ^O^ พักเที่ยงที่รอคอยจ้า ^O^



    (แต่ไหงพี่แกมาประชุมยกชั้นก็ไม่รู้ <<ช่างเป็นห้องที่น่ารักเหลือเกิน งั่มๆๆ ชามะนาวอร่อย^O^>> เมมมี่ เอาค่าไอติม 3 บาทคืนมาเดี๋ยวนี้ <<อ๊ากกก. ขอโทษคร้าบ ผมไม่มีตังค์ พี่เลี้ยงผมดีแล้วครับ>> งั้นก็เงียบๆ ปล่อยให้พี่พูด<<คร้าบ...ได้คร้าบ>> -_-)



    +++@@^^ เปิดประเด็น มันกลางโรงอาหารนี่แหละฟะ ^^@@+++



    พวกเราต่อแถวซื้อข้าวแล้วมานั่งโต๊ะโรงอาหาร แถวกลางโรงอาหาร นั่งเรียงแถวเป็นห้อง ซึ่งไม่มีใครกล้าเข้าใกล้ห้องเรา (ทำไมล่ะ ห้องพี่ไม่มีคนคบเหรอ^^) ไม่ใช่ไอ้เมม ถ้าขัดอีกครั้งโดนกระทืบ เพราะสายตาของพวกเราอยู่ในมาดโหด เปิดประเด็นคุยกันอย่างเคร่งเครียด(ซะเมื่อไหร่กัน)



    "นี่อาร์ท ฉันว่าพี่เอมันต้องมีแผนอะไรแน่ๆ เลย ปกติมันไม่เคยทำโทษพวกเราน้อยอย่างนี้  ถือว่าแปลกมาก" ยัยมดหัวหน้าห้องพูด



    "ฉันจะรู้มั้ย ก็อยู่ๆด้วยกันเนี่ย"



    อาร์ทพูด รัศมีความหล่อพี่แกเปล่งประกาย อาร์ทนายใส่คอนแทกเลนส์เหอะ ถ้าใส่นะ นายโคตรหล่อ(เกี่ยวมั้ยนี่)-_- เอ๊ย!...ไม่ใช่เวลามาคิดเรื่องนี้นีหว่า เรากำลังประชุมกันอย่างเคร่งเครียด นี่นา



    "งั้นเราก็ต้องวางแผน"



    มิ้นต์กล่าวขึ้นมา ฉันดีใจจัง มิ้นต์ได้พูดแล้ว หลังจากอยู่ห้องโสตน์มานาน TT^TT(ก็ไอ้เมมมันไม่ให้บทฉันนี่ไอน์) พวกเราเห็นด้วยกับมิ้นต์ เหอๆๆ แล้วพวกเราก็เริ่มวางแผน โดยที่มิ้นเป็นคนกล่าวแผนที่คิดขึ้นมา อืมม... ห้องเราดีจัง ผลัดกันเป็นผู้นำและผู้ตาม เหมือนอย่างที่เขาว่าเลยอ่ะ  



    "คนเราต้องเป็นได้ทั้งผู้นำและผู้ตาม"





    หลังจากที่มิ้นต์เล่าแผนการณ์จบ เราก็มาหัวเราะก๊าก ฮ่าๆๆๆๆ พี่ชายจ๋า วันนี้พี่ซวยแน่ๆ แต่ละแผนที่ไอ้มิ้นต์ว่ามาทำให้พี่แค้นกระอักเลือด แน่ๆ แมร่งโหดทั้งนั้น  ก๊ากกกก





    +++++++++++My good friend ^O^  My good friend +++++++++++++++++++



    ด้านพี่เอ ปาริเชต  ชำนาญชัยจ้า  พี่คร้าบ เลี้ยงขนมผมมั่งดิ พี่ไอน์ยังเลี้ยงเลย (ไม่หรอกเมม พี่งก) เชอะ จำไว้ๆ -_-^^^



    เฮ่อ!  ผมเสียดายจริงๆที่สั่งทำโทษไอ้ห้อง 2 ไปแค่นั้น  อ๊ากกกกกกก!!!!  แค้นเว้ย! สมัยที่พวกมันอยู่ 3/2 ทำผมไว้เยอะ  โดยเฉพาะ วันเรียนสุดท้ายเมื่อเทอมที่แล้ว  มันทำห้องผมไว้ ผมจะแก้แค้น แก้แค้นคราวก่อนยังไม่สะใจ ก๊ากก พวกมันเดี้ยงไปหลายคน^O^ ซาหนุกเจงๆ(สนุกจริงๆ) เมื่อคราวก่อน  แต่แล้วคราวนี้ทำไมพระเจ้าต้องกลั้นแกล้ง ส่งน้องผมไปเรียนห้องนั้น แถมอยู่ร่วมสร้างวีรกรรมด้วย



    โอ๊ย!!!! จะบ้า ทำไมๆๆๆๆ ทำม้ายยยยยย!!!!!!  น้องผมต้องไปอยู่ร่วมทุกข์ร่วมสุขกับไอ้แสบพวกนั้น  TT_TT อย่างนี้เยี่ยงไร ผมถึงบอกให้ไอ้ไอน์ย้าย โรงเรียน (ที่แท้นี่ก็คือจุดประสงค์แท้จริงของพี่หรือ แต่พี่ก็ทรมานน้องน่าดูนี่ >> เมมซิส)



    ระหว่างที่ผมกำลังคิดอะไรเพลินๆ อยู่ ผมไม่ได้สังเกตเลยว่าเพื่อนๆในห้องนั้นแค้นผมมากที่สั่งทำโทษไอ้ ห้อง 2 แค่นั้น พวกมันกำลังเตรียมเครื่องประหารหัวสุนัขของเปาบุนจิ้นมาฆ่าผมแล้ว  ถ้าผมไม่มี ข้อแก้ตัวดีๆให้มัน



    ผมโดนตบกระโหลกพลั๊วะ!!! " แว้กกกกกกก!!!!!  เจ็บนะเฟร้ย!!!!! พวกเอ็งเป็นใครมาทำข้า  ห๊าาาา!!!!!!!! "  ไวเท่าความคิด ผมโพล่งออกไป



    "โอ้ย!!!  เจ็บนะเฟร้ยย!!! พวกเอ็งทำอะไรกันห๊า!!!"



    " ไม่ต้องมาพูดมากเลย ไอ้เอ  แกทำไรไปรู้มั่งมั้ย สาดดดดดดดด!!!!! เมิงทำอย่างนี้ได้ไงห๊ะ แกทำได้อย่างไร ทำไมๆๆๆๆๆๆ ทำมายยยยย"



    ไอ้กอล์ฟ เพื่อนซี้แน่นปึ้กของผมถาม(ตามจริงก็ซี้หมด ทำเป็น -_-)



    " ทำอะไรวะ ข้าไม่ได้ทำอะไร แย่งแฟนแกเรอะ ก็เปล่า น้องกิ๊ฟ เมิงหวง กรูไม่ยุ่งหรอกกอล์ฟ อะไรเนี่ย มาตบกะโหลกเดี๋ยวปั้ด" -_-?! ถามมันอย่างสงสัย เดี๋ยวนี้ผมไม่ยุ่งกับกิ๊กมันแล้วนะ  หลังจากที่แอบกิ๊กกับน้องจอยของมันไปเมื่อวานซืน(อ่าว ... ไอ้นี่)





    "เเฟนบ้าอะไรเล่า เรื่องไอ้ห้อง 2  เว้ย เมิงอ่ะ ไม่รักเพื่อน กรูไม่อยากเชื่อเลย ว่าเมิงจะทำกับเพื่อนงี้ เมิงสั่งแค่  50  รอบเหรอ เมิงทรมานเพื่อนเมิงมากเลยรู้ป่ะ"



    (ใช้คำหยาบครับ ขอโทษที มันจะได้เหมือนคุยกับเพื่อนครับ  มันลื่นๆครับ เขียนลื่น  นี่แค่ 70%  แล้วเดี๋ยวมาต่องับ)

    ต่อคร้าบ (23/ มี.ค./49)

    "เปล่าซักหน่อย ไม่ได้ทรมานพวกแก"  ผมบอกเพื่อนๆในห้องไป พวกมันมองหน้าผมเหมือนไม่เข้าใจ -_-? 

    "ไม่ต้องมาทำหน้า บัฟฟาโร่แถวนี้เลยพวกแก มารวมหัวกันดิ๊  มาๆ"

    แล้วผมก็พูดถึงแผนที่คิดมาได้ปุบปับ แบบว่ามันอัจฉริยะไงครับ^^  รู้ไว้ด้วยนะครับ  ว่าผมน่ะ  เกือบจะได้เป็น Mr. ของโรงเรียนแล้ว  แต่มันติดที่ว่าผมได้คะแนนน้อยกว่าไอ้มัท มันไป 2 คะแนน (Mr.มัท ได้ 99 คะแนน  เอ ได้ 98 คะแนน -_- มันเฉียดฉิวๆ^^)

    หลังจากที่มันได้ฟังแผนการอันชั่วร้ายของผมไป  มันก็ปรบมือ แปะๆๆ^^  สงสัยคงยินดีมากๆ เหอๆๆ  น้องเนิ้งไม่สนแล้ว  ชีวิตตัวเองสำคัญกว่า ^^


    หลังจากนั้น  ทั้ง 2 ห้องก็รอคอยเสียงออดกันแสนจะยาวนานของวันนี้


    # ห้อง 4/2#

    ใบหน้าโรคจิตมาก รอคอยออกอย่างกับหมาหิวโซ  อุปกรณ์การเล่นในเย็นนี้ก็เตรียมพร้อม(เอ่อ...โดนทำโทษไม่ใช่เหรอ)  เหอๆๆ เรียกการเล่นจะถูกมั้ยนะ  ไม่น่าถูก  น่าจะเรียกว่า  ไปทำสงครามกับ 5/1  มากกว่า -_-

    #ห้อง 5/1#

    ใบหน้า  เปี่ยมไปด้วยความสุขที่จะได้แกล้ง 4/2  แผนที่หัวหน้าห้อง ที่มาควบคู่กับตำแหน่งประธานนักเรียนนั้นเด็ดขาดมาก  จากที่ได้ยินรุ่นน้อง ม.3 ที่นั่งกินข้าวไกล้โต๊ะ 4/2 บอกมาว่าแผนของพวกมันเป็นอย่างไร  ก็เตรียมรับมือเป็นอย่างดี

    # ด้านอาจารย์ทีสอน 2 ห้องนี้#

    4/2  >> ช่างไม่มีการสนใจเรียนเอาเสียเลย

    5/1 >>  วันนี้ห้องนี้คงจะเรียนอย่างมีความสุขมากๆเลย  ครูอย่างฉัน  ภูมิใจมาก^^



    --------------------------------------------------------------

    หลังเลิกเรียน

    ดิ่งด่อง ดิ่งด่อง (เสียงออดที่รอคอยมาถึง)

    พวกเรา 4/1 เข้าเเถวตอนลึกเรียงตามเลขที่ เดินลงจากอาคารอย่างเป็นระเบียบ ห้องอื่นเห็นพวกเราเดินอย่างเป็นระเบียบ ก็ทำบ้าง(มันจะทำตามกันทำไมเนี่ย)

    เรามายังจุดนัดหมาย ยืนเรียงแถวหน้ากระดาน พวก 5/1 ยืนรออยู่แล้ว มองพวกเราด้วยสายตาเกรี้ยวกราด  ในขณะที่นักเรียนที่เรียนสาย B (ภาคกลางคืน) เดินเข้ามาโรงเรียน เห็นเด็กสาย A (เรียนตามปกติ) อย่างพวกเราอยู่กลางสนาม ก็มองพวกเราอย่างสงสัย(ถามจริง พวกนั้นรู้ได้อย่างไรว่า สายไหน A หรือ B คนเขียนงง -_-? ) ( สาย A จะมีสายคาดแขนสีแดง สาย B มีสายคาดแขนสีน้ำเงิน >> ไอน์)

    ----------------------------------

    พวกเรา ทั้ง 2 ห้อง ยืนประชันหน้ากันกลางสนามฟุตบอลโรงเรียน  นักเรียนสาย A เกือบทั้งโรงเรียนยังไม่มีใครกลับ  เพราะจะดูสงครามยามเย็นของหัวโจกห้องดัง และเเล้วฝ่ายประชาสัมพันธ์ก็ประกาศขึ้น

    "สวัสดียามเย็นครับ นักเรียนสาย A  ทุกคน วันนี้ เวลา 15.40 นาที ฝ่ายเราจะมีสงครามยามเย็นกัน ระหว่า 5/1  กับ 4/2 ใครสนใจก็มาดูได้นะครับ  อ้อ...เชิญสาย B ด้สยถ้าสนใจ"

    ผ่าย 4/2  ทุกคน เตรียมอุปกร์ในการเล่นเบสบอลมาคนละ 1 ชุด  พร้อมกับหัวหน้าห้อง เดินไปยังกลางสนามเพื่อต่อรอง

     ฝ่าย 5/2  เตรียมลูก เทนนิส กับลูกเบสบอลไว้เพี่ยบ  พร้อมกับ นาฬิกาจับเวลา  และอุปกรณ์ของชมรมกีฑาทุกอย่าง แล้วก้าวเดินมายังกลางสนามเช่นกัน พลางเริ่มบทสนทนา สายตาเย็นชา

    " ไง  4/2  ไม่ห็นมีอุปกรณ์เกี่ยวกับกรีฑาซักนิด จะประกาศสงครามเรอะ"  เอพูดขึ้น ถามหัวหน้าห้องฝ่ายตรงข้าม

    "ใช่ค่ะ  ...  จะประกาศสงครามระหว่างห้อง พี่โอเคมั้ยคะ"  มด  หัวหน้ห้อง 4/2 กล่าวขึ้น สายตาเย็นชาเช่นกัน

    ---------------------------------

    เอ่อ.... นอกเรื่องหน่อยครับ

    "ประกาศสงครามยังไงเหรอครับ  พี่เอ  พี่มด"  ผม  เมมซิส  เอรัญ นักเขียนเรื่องนี้เองครับ ถามขึ้นอย่างสงสัย  -_-?

    "อ่อ....เมม  คืองี้นะ โรงเรียนเราน่ะ  มีกิจกรรมหนึ่ง ที่สามารถลบล้างความผิดได้น่ะ  คือ ประกาศสงคราม กับห้องของอาจารย์ที่จะทำโทษเราน่ะ แต่ถ้าเป็นนักเรียน ก็ต้องประกาศสงครามกับหัวหน้าห้อง  แล้วแจ้งประธานนักเรียนอีกทีน่ะ"

    พี่มดตอบคำถามผม  แต่ผมผ็ยังไม่เข้าใจอยู่ดีอ่ะ  ช่วยแถลงไขมากกว่านี้หน่อยได้มั้ย  ผมหันไปมองพี่เอ

    "การประกาศสงคราม  คือ การท้าด้วยการเรียน กีฬา  ต่อสู้  ฯลฯ  ที่สามรถแข่งกันระหว่างนักเรียนได้  ยิ่งห้องที่ทำความผิดอย่าง 4/2  ถ้าไม่อยากรับการทำโทษ ต้องประกาศสงครามกับห้องพี่น่ะ  ถ้าชนะ  การทำโทษ  บทลงโทษที่จะโดน  ก็ถือว่าเป็นโมฆะ  และกรณีที่ สอง  เราอยากเเข่งกัน ก็เเจ้งอาจารย์  เพื่อประกาศสงคราม แล้วก็มาแจ้งคนที่เป็นประธานนักเรียนเพื่อดำเนินเรื่องการเเข่งขัน"

    พี่เออธิบาย  ผมเข้าใจมากขึ้นแล้ว  ผมก็พยักหน้าเข้าใจ  แล้วกล่าวลาเพื่อเขียนเรื่องต่อ 

    "ขอบคุณครับ  แต่ไม่รู้ว่าคนอ่านจะเข้าใจกับเมมหรือเปล่านะ  ถ้าไม่เข้าใจเดี๋ยวเมมถามหลังนะครับ  ตอนนี้เมม ขอไปเข้าเรื่องก่อน"

    "จ้า / ครับ"  พี่เอ 5/1 และพี่ มด4/2 กล่าว

    ---------------------------------
    เข้าเรื่องต่อ


    "งั้น  ขอปรึกษาเพื่อนในห้องก่อนนะ"  ว่าแล้วเอ ก็เดินเข้าไปปรึกษา กับเพื่อนในห้อง

    "ว่ายังไงพวกเรา  จะรับคำท้ามั้ย" คำถามจากหัวหน้าห้อง ทำให้ทุกคนหันมามองหน้ากันแล้วพยักหน้า   จากนั้นก็มองไปที่หัวหน้าห้อง พูดพร้อมกันว่า

    "ตกลง"

    จากนั้น เขาก็ ไปหาหัวหน้าห้องฝ่ายตรงข้าม ตอบตกลง

    "ตกลง  แล้วกิจกรรมที่จะเเข่ง  คือ อะไร "  เอถาม

    "เบสบอลเถื่อน" ^^  หัวหน้าห้องฝ่ายตรงข้ามกล่าว  ฝ่าย 5/1 ตกใจ โพล่งออกมาพร้อมกัน

    "ห๊า!!!!.....  เบสบอลเถื่อน !!!!!!"


    "อย่าบ้าน่า  เบสบอลที่ไม่มีกฎกติกานั่นน่ะนะ " กอล์ฟ รองหัวหน้าห้อง 5/1 กล่าว

    "นั่นดิ  ....  โหดไปเเล้วมั้งน้อง  เบสบอล ที่มีกติกา มันรุนแรงแล้วนะ  นี่จะเอาแบบไม่มีกติกา"  เอส เด็กในห้อง 5/1 กล่าว พลางมองห้อง 4/2 อย่าง สยอง

    "ไม่หรอกครับ พี่เอส  ไม่โหด  แค่นี้เอง หรือพี่ป๊อด"  นักเรียนชายห้อง 4/2 กล่าว พลางมองอย่างเยาะเย้ย

    "นายป็นใคร มามองพี่เเบบนี้"

    "อ่อ...ผมเหรอ  ชื่อเอสเหมือนพี่ครับ  ชอบเล่นเบสบอลเถื่อนกับเพื่อนๆ สิ่งที่พวกเราถนัด"

    "ฉันไม่ได้ป๊อด  งั้นก็ได้ มาดูกัน ว่าใครจะเจ๋งกว่า" เอสคำราม  แล้วมองไปยังเอสที่เป็นรุ่นน้องอย่างเอาเป็นเอาตาย

    "เฮ้ย!!!!   ไอ้เอสสสส"  ทุกคนสะดุ้งเฮือก  แต่ก็ต้องแข่ง เพราะรับคำท้าไปแล้ว ทั้งสองเดินไปยังสนามเบสบอล 


    จากนั้นทั้งสองก็เป่ายิ้งฉุบกันว่าฝ่ายไหนตีลูกก้อน  แล้วฝ่าย  5/1 ก็ได้ตีลูกก่อน  ทั้งสองฝ่ายยืนประจำที 

    คู่แรกประชัน 

    เอส 5/1  &  เอส 4/2

    เมื่อเอสตั้งท่าที่จะปาลูก   ฝ่ายรุ่นพี่เกิดอาการเหงื่อตกเล็กน้อย  แต่ก็ยังสู้  เพราะมีเลือดนักสู้อยู่ในกาย(เอ่อ....เมมมี่  ไม่ได้รบ มาเลือดนักสู้ -_-)

    ลูกแรก  เอส 4/2  ปาลูกด้วยความรุนแรง  เอส 5/1   ตีลูก

    ฟ้าว  ไม่โดน

    ทาง 5/1  เหงื่อตก  เพราะลูกแรกก็ไม่โดนซะแล้ว  ลูกที่ 2  เมื่อผ่ายตรงข้ามขว้างลูกมา

    โป๊ก !!!!    เอสตีโดน 


    เพื่อนๆในห้องร้องเย้....  อย่างดีใจ  เหลืออีก  1  ลูก และเมื่อลูกสุดท้ายมาถึง

    โป๊ก  เมื่อไม้โดนลูกปุ๊ปเขาก็ใส่เกียร์หมาทันที  วิ่งไปที่เซฟอย่างรวดเร็ว


    "เฮ้ย.... วิ่งจับมันอย่าให้รอดถึงเซฟ " (แมร่งโครขี้โกง)   มดหัวหน้าห้องสั่ง  ทุกคนแบ่งพักวิ่งไล่ตามคนตี และ คนตามลูก 

    "ทำไงดีวะกรู   จะทำยังไง"  ฝ่า  เอ  ก็มัวแต่สติแตก  เลยโดนกอล์ฟ ตบกระบาล แล้วโดนด่า

    "เมิงจะมาสติแตก  อยู่ทำไมเนี่ย  เมิงก็สู้เด้" 

    "เฮ้ย  พวกเรา  วิ่งไปกันพวกที่ล่าไอ้เอส   แล้วไปดัก  ไอ้พวกเก็บลูก  แล้วอย่าให้ปาโดนเอสนะเมิง" ว่าแล้ว  5/1  ก็แบ่งพวกทันที  ฝ่าย  4/2  เมื่อโดนดัก ก็เล่นขว้างลุกให้กัน  ฝ่ายเอส 5/1 


    "สาธุ  ขอให้ผมวิ่งถึงเซพ  ขอให้ผมวิ่งถึงเซพ"     เขาบ่นพึมพัมไป  ฝ่าเอส 4/2 


    "เฮ้ย  ปาลูกมาให้กรูเร้ว   กรูจะปาพี่เอส  เร็ว"

    "พยายามอยู่เว้ย  เมิงไม่เห็เห็นหรือไงว่าโดนดัก ว่าแต่ไอ้พวกจับอ่ะ"

    "จับอยู่  เมิงเห็นไม่เนี่ย  ไล่อยู่เนี่ย  เมิงลืมไง  ว่าพวกนี้มันมีดีกรีอยูกรีฑาอ่ะ"  ถึงปากจะเถียงกัน  แต่ก็ทำหน้าที่ของตัวเอง  

    "เฮ้ย  ... อ๊ากกกๆ!~  แมร่งไอ้พวกนั้นวิ่งตามเว้ย  แบ่งพวก  ล่อฝ่ายนั้นสิ  เร็ว  จับพวกนั้นเร็ว"

    และเเล้วคนถือลูกก็หลุดออกมา  ทุกคนมองในความรู้สึกที่แตกต่างกัน

    "ปามันเลย   อย่าให้รอดดดด"  ทุกคนตะโกน  (ฝ่าย 4/2)

    "เฮ้ย  วิ่งให้ถึงเซพ  เร็วๆ  เว้ย  ยังไม่ต้องถึงจุดเซพติ้งก็ได้  แต่ขอให้เมิงรอด"  (ฝ่าย 5/1)


    เอส มองเซพติ้งที่อยู่ข้างหน้า  อีก 20 ก้วจะไปถึง  ฝ่ายขว้างลูกก็กำลังจะปา  ฝ่ายกันก็ไล่ฝ่ายล่าอีกฝ่าย   ลูกพรุ่งมาด้วยความเร็ว  โดนตัวเอสรุ่นพี่ทันที ทุกคนกระโดดโลดเต้นอย่างดีใจ(ฝ่าย 4/2 นะ) แต่...ความดีใจก็ทรุดฮวด เมื่อมีเสียงของกรรมการประกาศว่า  


    "เซพ!!!!!!"  


    "เย้!!!!!  " ทุกคนกระโดดกอดกันอย่างดีใจ ฝ่าย 4/2  มองอย่างหงุดหงิด  แล้วก็ขอนอกเวลา


    ประชุม  4/2

    สวัสดียามเย็นค่ะ ทุกคน  นี่ไอน์เองนะคะ  พวกเรากำลังแข่งเบสบอลเถื่อนอยู่ค่ะ   ลูกเมื่อกี้นี่เสียดายมากๆ เลย  ไม่น่าเลย  พี่เอสมันไม่น่าถึงเซพก่อนเลย  ฝ่ายนู่นอ่ะ  พวกมากกว่าตั้งเยอะ วิ่งล่าพวเราอยู่ได้ แถมกันไม่ให้เราไปลาก คนตีฝ่ายนั้นอีก  ตอนนี้พี่เอส  อยู่ที่เซพที่ 1 ค่ะ  รอฝ่ายเราอยู่ค่ะ ส่วนพวกนั้นก็ประชุมอยู่เหมือนกัน ตอนนี้ขอประชุม ร่วมด้วยช่วยกันก่อนนะคะ  

    "แมร่ง  ขนาดเพิ่งเล่นครั้งแรกนะเว้ย ฮู้ย" -_-^^ อาร์ทว่า 

    "นั่นดิ แต่ก็เพิ่งเริ่มเกมส์เอง  ช่วยไม่ได้ ต้องกันฝ่ายชอบล่าพวกเก็บลูกอ่ะ ไงมันก็ไม่มีกติกา  เราเอาลูกอีลูกด้วยดีมั้ย แอบๆ" (โคตรโกง -_-)  โห...อาร์ฝ่ายนั้นเขาเล่รนไม่ค่อยเป็นนะ

    "เฮ้ย  ... มันโกงนะเว้ยอาร์ท"  มิ้นต์ว่า  พลางไม่เห็นด้วย 

    "อ่าว...ก็โกงอ่ะดิ เมิงคิดเหรอ ว่าฝ่ายนั้นมันจะไม่โกง"   อาร์ทว่า 

    "เฮ้ย  ไม่ต้องเถียงกันเลย  มันเพิ่งเล่นเป็น เมิงคิดว่ามันจะคิดทัน พวกเราเล่นมากี่ปีเเล้ว เล้วเถื่อนก็ต่างจากเบสจริงมาก  ไม่เหมือนกันนะเว้ย"  เอสวพูด  พลางมองไปที่เพื่อนที่ทะเลาะกัน

    "แต่เอส 5/1 แมร่งวิ่งโคตรช้าเลยว่ะ  มันอยู่กรีฑาได้ไงวะ"  มดพูด (ตามจริงเขาวิ่งเร็วมากครับ  แต่ที่ถึงช้า  อ่ะ  เพราะโดนรุมครับ  ลองนึกภาพ คนที่กำลังวิ่งอยู่ แล้วโดนคน 4-5 คนดึงไว้ดิ)


       

    ------------------------------------------------------
    หุหุ   50%  ครับ

    สวัสดีครับ  ทุกคน  วันนี้เมมมาอัพเพิ่ม  20 %  ครับ  เริ่มแข่งเเล้วนะครับ  ผมก็ดันเขียนให้ ตัวละคร 2 คนมีชื่อเหมือนกันอีก  -_-  เหอๆๆ  ทุกคนกำลังคิดว่า จะโกงล่ะ สิ  ไม่กรอกครับ เรื่องนี้ เป็นนิยายแฝงข้อคิดไปในตัวด้วย  ผมคงจะให้โกงหรอก

    แล้วเจอกันใหม่ครับ  บาย

    อยากรู้มั้ย ว่าเบสบอลเถื่อนเล่นยังไง  เดี๋ยวผมมาอธิบายให้ฟังครับ  ^^ แต่ให้รู้คร่าวๆ  นะครับ ว่า

    ไอ้เบสบอลเถื่อน นี่ผมเคยเล่นสมัยประถม  โหดมากเลยครับ  อย่างแรก  เราไม่ได้ใช้ลูกเบสบอลกับไม้เบสบอลนะครับ

    แต่เป็นไม้จากเก้าอี้ไม้  น่ะครับ  ลูกที่ใช้ก็ใช้ลูกเทนนิส  หูย  โดนปาแล้วเเมร่งโคตรเจ็บ  ร้องให้ไปหลายครัง แต่ก็ยังโรคจิตเล่นต่อ  อยากรู้ ต้องรอๆๆ  เหอๆๆๆ

    เมมซิส  เอรัญ(มัท)




    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×