รู้ตัวอีกทีผมก็เป็นตัวประกอบในนิยายวายแนวฮาเร็มซะงั้น
เผลอหลับไปแปบเดียว ลืมตาตื่นขึ้นมาอีกทีก็ไม่เหมือนเดิมแล้วครับ นี่มันเรื่องอะไรกันครับเนี่ย!? อ่านข้อมูลเบื้องต้นด้วยนะ ปล.มีข้อมูลของตัวละครอยู่ในนั้น
ผู้เข้าชมรวม
1,467
ผู้เข้าชมเดือนนี้
7
ผู้เข้าชมรวม
ทะลุมิติ ตัวเอกเป็นตปก. โรงเรียน รักวัยรุ่น ฝาแฝด Twins Mpreg ตัวเอกรุก พอ.ดำเนินเรื่อง LGBTQ ครอบครัว มิติโลกคู่ขนาน
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
อัพนิยาย1ตอนต่อสัปดาห์
ถ้าเกิดว่าไม่ได้อัพนิยายตามกำหนดแสดงว่าติดธุระด่วน ต้องขอโทษเอาไว้ล่วงหน้าด้วยนะคะ
แนะนำตัวละคร
ชื่อ : คิม อึนกี [Kim Eunki]
เพศ : ชาย
สูง : 190 ซม.
หนัก : 75
สัญชาติ : เกาหลีแท้(ไทย)
นิสัย : สุภาพอ่อนโยน พูดเพราะ ใจดี รักครอบครัว ไม่เจ้าชู้
สิ่งที่ชอบ : ทำอาหารให้ลูกกิน
สิ่งที่เกลียด : นายเอกในนิยาย
ความฝัน : อยากมีครอบครัวที่อบอุ่นเป็นของตนเอง
สถานะ : พระเอก นายน้อยตระกูลคิมสายหลัก ว่าที่ผู้นำตระกูล
ชื่อ : คิม อึนเฮ [Kim Eunhye]
เพศ : เซจิน
สูง : 170 ซม.
หนัก : 55
สัญชาติ : เกาหลีแท้
นิสัย : ร่าเริง ขี้อ้อน รักครอบครัว ไม่เจ้าชู้
สิ่งที่ชอบ : ขนมหวาน
สิ่งที่เกลียด : คนที่อึนกีไม่ชอบ
ความฝัน : อยากมีแฟนที่มีนิสัยคล้ายอึนกี
สถานะ : พี่ชายฝาแฝดของอึนกี
ชื่อ : จาง ดงเฮ[Jang Donghae]
เพศ : เซจิน
สูง : 168 ซม.
หนัก : 53
สัญชาติ : เกาหลีแท้
นิสัย : พูดน้อย(กับคนที่ไม่สนิท) ขี้อ่อย เจ้าชู้
สิ่งที่ชอบ : ผู้ชายหล่อรวยโจย56
สิ่งที่เกลียด : ผู้ชายจนๆ
ความฝัน : อยากสามีหลายคน
สถานะ : อดีตนายเอกในนิยาย
ชื่อ : ปาร์ค ชายอน [Park Chayeon]
เพศ : ชาย
สูง : 180 ซม.
หนัก : 70
สัญชาติ : เกาหลีแท้
นิสัย : พูดน้อย ขี้หึง หวงแฟนมาก(ถ้ามี)
สิ่งที่ชอบ : อ่านหนังสือ
สิ่งที่เกลียด : แฟนนอกใจ
ความฝัน : อยากมีแฟนที่ชอบอ่านหนังสือเหมือนกัน
สถานะ : เพื่อนสนิทของอึนกี
ชื่อ : อากิฮิโตะ โอชุน [Akihito O-shun]
เพศ : ชาย
สูง : 180 ซม.
หนัก : 73
สัญชาติ : ญี่ปุ่น-เกาหลี
นิสัย : เฟรนลี่ ขี้หึง หวงแฟนสุดๆ(ถ้ามี) หื่น(แค่กับแฟน)
สิ่งที่ชอบ : กอดแฟน อ้อนแฟน
สิ่งที่เกลียด : คนที่มายุ่งกับแฟน
ความฝัน : อยากสร้างอนาคตร่วมกันกับคนที่ตนรัก
สถานะ : เพื่อนสนิทของอึนเฮ
ชื่อ : คิม แชยอน [Kim Chayeon]
เพศ : ชาย
สูง : 150 ซม.(ตอนอายุ10ขวบ)
185 ซม.(ตอนโต)
หนัก : 45(ตอนอายุ10ขวบ)
74(ตอนโต)
สัญชาติ : เกาหลี-ไทยเชื้อสายจีน
นิสัย : พูดเพราะ ขี้อาย รักครอบครัว
สิ่งที่ชอบ : อาหารฝีมือคุณพ่อ
สิ่งที่เกลียด : อาหารฝีมือคุณแม่
ความฝัน : อยากมีแฟนที่มีนิสัยเหมือนกันคุณพ่อ
สถานะ : ลูกของอึนกีกับทิรา
ชื่อ : ธีรกุล(ไม่มีนามสกุล)
ชื่อเล่น : ทิรา
หลังแต่งงาน : คิม ทิรา [Kim Thira]
เพศ : เซจิน
สูง : 170 ซม.
หนัก : 55
สัญชาติ : ไทยเชื้อสายจีน
นิสัย : ขี้อาย ขี้อ้อน(แค่กับอึนกี)
สิ่งที่ชอบ : อาหารฝีมืออึนกี
สิ่งที่เกลียด : คนที่มาอ่อยอึนกี
ความฝัน : ขอแค่ได้อยู่ใกล้ๆอึนกี
สถานะ : แม่ของแชยอน
ชื่อ : พัค จีมุน [Pag Jimin]
เพศ : ชาย
สูง : 189 ซม.
หนัก : 70
สัญชาติ : เกาหลีแท้
นิสัย : เฟรนลี่ ขี้อ้อน(แค่กับโดยุน)
สิ่งที่ชอบ : กอดโดยุน ซื้อขนมหวานมาให้อึนเฮ
สิ่งที่เกลียด : คนที่มายุ่งกับโดยุน คนที่เพื่อนไม่ชอบขี้หน้า
ความฝัน : อยากสร้างครอบครัวกับคนที่ตนรัก
สถานะ : เพื่อนของอึนกี อดีตพระเอกคนที่1ในนิยาย
ชื่อ : คิม ซอจุน [Kim Seojun]
เพศ : ชาย
สูง : 188 ซม.
หนัก : 73
สัญชาติ : เกาหลีแท้
นิสัย : พูดน้อย รักสนุก เคารพนับถืออึนกี
สิ่งที่ชอบ : คอยปกป้องอึนกี
สิ่งที่เกลียด : คนที่มายุ่งกับคนในตระกูล
ความฝัน : อยากมีแฟนที่ชอบทำอาหารให้กิน
สถานะ : ลูกพี่ลูกน้องของอึนกีและอึนเฮ นายน้อยตระกูลคิมสายรอง อดีตพระเอกคนที่2ในนิยาย
ชื่อ : ฮัน ไอเดน [Han Aiden]
ชื่อเกาหลี : ฮยองแจ [Hyeongjae]
เพศ : ชาย
สูง : 188 ซม.
หนัก : 74
สัญชาติ : เกาหลี-ฝรั่งเศส
นิสัย : เฟรนลี่ รักเดียวใจเดียว
สิ่งที่ชอบ : ทำขนมหวาน
สิ่งที่เกลียด : คนที่ทิ้งขนมของตนเองอย่างไม่ใยดี
ความฝัน : อยากเปิดร้านขนมหวานเป็นของตนเอง
สถานะ : เพื่อนของซอจุน อดีตพระเอกคนที่3ในนิยาย
ชื่อ : หยาง ซังฮุน [Yang sanghun]
ชื่อจีน : เฟยหรง [Failong]
เพศ : ชาย
สูง : 187 ซม.
หนัก : 73
สัญชาติ : จีน-เกาหลี
นิสัย : พูดน้อย หวงแฟนมาก(ถ้ามี) เย็นชา(แค่กับคนที่ไม่สนิทและเกลียดขี้หน้า)
สิ่งที่ชอบ : กอดแฟน อ้อนแฟน
สิ่งที่เกลียด : คนที่มายุ่งกับแฟน
ความฝัน : อยากสร้างครอบครัวกับคนที่ตนรัก
สถานะ : เพื่อนของซอจุน อดีตพระเอกคนที่4ในนิยาย
ชื่อ : คัง เฟยอิน [Gang Fei-in]
ชื่อเกาหลี : ดงซิก [Dongsig]
เพศ : ชาย
สูง : 185 ซม.
หนัก : 74
สัญชาติ : เกาหลี-จีน
นิสัย : ขี้หนาว ขี้อ้อน(แค่กับแฟน) ปากจัด(แค่กับคนที่เกลียด) รักเดียวใจเดียว
สิ่งที่ชอบ : ช็อกโกแลตร้อน
สิ่งที่เกลียด : คนที่มารบกวนเวลานอน
สถานะ : เพื่อนของอึนกี อดีตพระรองในนิยาย
ชื่อ : ชเว โดยุน [Shoe Doyun]
เพศ : เซจิน
สูง : 170 ซม.
หนัก : 53
สัญชาติ : เกาหลีแท้
นิสัย : ร่าเริง ร้ายมาร้ายกลับ รักเดียวใจเดียว
สิ่งที่ชอบ : อ้อมกอดของจีมุน
สิ่งที่เกลียด : คนที่ชื่อดงเฮ
ความฝัน : อยากสร้างครอบครัวที่บอุ่นกับจีมุน
สถานะ : คู่หมั้นของจีมุน อดีตนายร้ายในนิยาย
ชื่อ : จอง ซูจิน [Jeong Sujin]
เพศ : เซน
สูง : 175 ซม.
หนัก : 65
สัญชาติ : เกาหลีแท้
นิสัย : พูดน้อย ขี้หึง เย็นชา(แค่กับคนที่ไม่สนิท)
สิ่งที่ชอบ : กอดแฟน อ้อนแฟน
สิ่งที่เกลียด : คนที่มายุ่งกับแฟน
ความฝัน : อยากสร้างครอบครัวกับนาอึน
สถานะ : เพื่อนของอึนกี แฟนของนาอึน
ชื่อ : ยุน นาอึน [Yun Na-eun]
เพศ : หญิง
สูง : 170 ซม
หนัก : 60
สัญชาติ : เกาหลีแท้
นิสัย : ร่าเริง ขี้อ้อน(แค่กับซูจิน)
สิ่งที่ชอบ : ปลูกดอกไม้
สิ่งที่เกลียด : อาหารฝีมือแฟน
สถานะ : แฟนของซูจิน อดีตเพื่อนของนายเอกในนิยาย
เซจิน คือเพศชายที่สามาถท้องได้ ลักษณะที่สังเกตุง่ายๆจะมีปานแดงรูปหัวใจที่แก้มข้างขวามีขนาดเล็กเท่าเม็ดถั่วเขียว
เซน คือเพศหญิงที่มีอวัยวะเพศชายแต่มีขนาดที่เล็กกว่าของเพศชาย สามารถทำผู้หญิงท้องได้ ลักษณะที่สังเกตุง่ายๆจะมีปานดำรูปกากบาทที่แก้มข้างซ้ายมีขนาดเล็กเท่าเม็ดถั่วเขียว
บทนำ
ชายหนุ่มหน้าตาดีคนหนึ่งอุ้มภรรยาที่ปวดท้องใกล้คลอดมาถึงที่โรงพยาบาลแล้วนางพยาบาลที่สังเกตเห็นก็เลยบอกบุรุษพยาบาลให้นำเตียงผู้ป่วยมาให้จากนั่นก็เดินไปบอกกับชายหนุ่มว่าให้รอก่อนแล้วเตียงผู้ป่วยก็มาถึง
ชายหนุ่มที่เห็นเตียงผู้ป่วยก็รีบวางภรรยาลงบนเตียงอย่างนุ่มนวลแล้วบุรุษพยาบาลก็เข็นเตียงผู้ป่วยไปที่ห้องทำคลอดทันที
ชายหนุ่มที่เห็นว่าภรรยาเข้าห้องทำคลอดไปแล้วจึงนั่งรอที่หน้าห้องอย่างกังวลและเป็นห่วงภรรยาที่อยู่ข้างในแล้วได้ยินเสียงภรรยาร้องก็ปวดใจแทน ถ้าเลือกได้ตนอยากคลอดแทนภรรยาด้วยซ้ำ
ผ่านไป1ชั่วโมงเสียงร้องของภรรยาก็เงียบลงแทนที่ด้วยเสียงร้องของเด็กทารกที่เพิ่งออกมาลืมตาดูโลกดังขึ้น1นาทีก็หยุดลงและตามมาด้วยเสียงทารกอีกหนึ่งคนก็ออกมาลืมตาดูโลกตามมาอยู่2นาทีเงียบลง
ต่อมานางพยาบาลก็ออกมาบอกกับชายหนุ่มว่าอีก5นาทีสามารถเข้าไปหาแม่และเด็กได้จากนั้นก็เดินกลับเข้าไปช่วยคุณหมอที่ข้างในต่อจนครบ5นาที
ชายหนุ่มที่รอจนครบ5นาทีก็เดินตามนางพยาบาลที่เป็นคนอาสาจะพาตนไปหาภรรยาและลูกน้อยที่ห้งพักฟื้น
พอมาถึงนางพยาบาลก็กลับไปทำงานอื่นต่อปล่อยให้ชายหนุ่มใช้เวลาอยู่กับภรรยาในห้องกันสี่คนพ่อแม่ลูก
"เป็นยังไงบ้างครับ" ชายหนุ่มถามภรรยาที่นอนอยู่บนเตียงอย่างเป็นห่วงเป็นใย
"ก็เจ็บนะค่ะ ตอนคลอดลูกแล้วยังเป็นลูกแฝดอีกก็เจ็บเป็น2เท่าแต่เมื่อเห็นหน้าลูกน้อยทั้งสองความเจ็บปวดที่มีก็หายไปเลยค่ะ"ภรรยาตอบกลับมาด้วยรอยยิ้ม
"คุณได้ตั้งชื่อลูกแฝดของเราที่คิดเอาไว้รึยังครับ"สามีถามกับภรรยาว่าจะตั้งชื่อของลูกน้อยทั้งสองคนว่าอะไรหลังจากที่ภรรยาพูดจบ
"ฉันคิดออกแล้วค่ะ แฝดพี่ชื่ออึนเฮ แฝดน้องชื่ออึนกี ดีมั้ยค่ะคุณ"ภรรยาบอกชื่อลูกน้อยทั้งสองคนออกมาให้สามีฟังว่าชื่อนี้โอเคดีรึป่าว
"ผมว่าชื่อนี้เหมาะกับลูกของเราดีนะครับ"สามีตอบกลับมาด้วยรอยยิ้ม
"งั้นหรอคะ เอาชื่อนี้แล้วกัน"ภรรยาที่เห็นว่าสามีดูจะพอใจกับชื่อที่ตนพูดออกมาก็ดีใจ
เมื่อตกลงเรื่องชื่อของลูกแฝดได้แล้วฝ่ายสามีก็ปล่อยให้ภรรยาพักผ่อนไปแล้วเดินออกมาเพื่อไปแจ้งชื่อของลูกแฝดทันที
หลังจากที่ไปแจ้งชื่อลูกแฝดเสร็จฝ่ายสามีก็กลับมาหาภรรยาก็เห็นว่าหลับไปแล้วจะเหลื่อก็แต่แฝดคนน้องที่ยังไม่หลับจึงเดินไปหา
"ไงเจ้าตัวเล็ก ยังไม่หลับอีกหรอ"ชายหนุ่มเอ่ยกับลูกน้อยด้วยรอยยิ้ม บรรยากาศรอบตัวดูอบอุ่นและอ่อนโยนขึ้นมาทันทีเมื่อพูดกับลูก
"ปะปะ"แฝดคนน้องที่เห็นผู้เป็นพ่อก็เอ่ยเรียกอย่างน่ารัก
ผู้เป็นพ่อที่เห็นลูกน้อยเรียกตนก็ยิ้มเอ็นดูไปกับความน่ารักตอนพยายามเรียกตนว่าพ่อ
.....
1สัปดาห์ต่อมา
ฝ่ายสามีอยู่เฝ้าภรรยากับลูกแฝดตลอดหลายวันที่ผ่านมาจนครบกำหนดก็กลับบ้านได้ สี่คนพ่อแม่ลูกก็ออกจากโรงพยาบาลเพื่อกลับบ้าน
.....
5ปีต่อมา
จากเด็กทารกสู่เด็กวัยน่ารักๆ ช่วงเวลาที่ผ่านมาถึงห้าปีเด็กแฝดทั้งสองมีพัฒนาการที่ดีมากกว่าเด็กทั่วไปแต่แค่กับแฝดน้องส่วนแฝดพี่พัฒนาการปกติ
ถึงแม้เด็กแฝดทั้งสองจะแตกต่างกันแต่ก็รักกันดีไม่เคยทะเลาะกันเลยสักครั้งเดียวเพราะแฝดน้องจะยอมแฝดพี่เสมอเวลาทะเลาะกันทุกครั้ง
"พี่อึนเฮครับ"อึนกีที่เห็นแฝดพี่เล่นตุ๊กตาอยู่ก็เอ่ยเรียกแผ่วเบา
"มีอะไรหรอ อึนกี"อึนเฮที่โดนเรียกก็หันมาสนใจแฝดน้องแทนว่าเรียกทำไม
"พี่อึนเฮ ผมสงสัยอยู่เรื่องนึ่งครับ"อึนกีถามแฝดพี่ด้วยท่าทางสงสัย
"เรื่องอะไรหรอ"อึนเฮเอียงคอสงสัย
"ทำไมหน้าตาของพวกเราถึงไม่เหมือนกันเลยครับ ทั้งที่เป็นแฝดกัน"อึนกีถามพี่ชายฝาแฝดว่าทำไมถึงหน้าตาไม่ค่อยจะเหมือนกันเลยสักนิด
"พี่ก็ไม่รู้เหมือนกัน"อึนเฮก็ไม่รู้จะตอบน้องชายฝาแฝดไปว่าอะไรดีเพราะตนเองก็ไม่รู้เหมือนกัน
"หรอครับ"อึนกีที่ได้ฟังก็เศร้าใจเล็กน้อย
"งั้นพวกเราไปถามป๊ะป๋ากับมะม๊ากันดีกว่ามั้ย"อึยเฮที่เห็นท่าทางเศร้าๆของน้องชายฝาแฝดก็เสนอว่าไปถามพ่อกับแม่เผื่อรู้คำตอบ
อึนกีเป็นคนนำทางอึนเฮไปหาพ่อกับแม่ที่ห้องนอนใหญ่(ห้องนอนที่นอนกันเป็นครอบครัวได้)
"ป๊ะป๋า มะม๊า อยู่กันมั้ยครับ"อึนเฮที่มาถึงก็เอ่ยเรียกที่หน้าประตูห้อง
"อยู่ครับลูก"เป็นเสียงของคุณพ่อที่ตอบแทนก่อนที่คุณแม่จะได้พูด
"พวกผมขอเข้าไปนะครับ"อึนกีที่ได้ยินว่าพวกท่านอยู่จึงขอเข้าไปด้านใน
"เข้ามาได้เลยครับ"เมื่อผู้เป็นพ่ออนุญาติให้เข้ามาได้เด็กแฝดทั้งสองจึงเข้ามาข้างในโดยที่แฝดพี่วิ่งไปก่อนส่วนแฝดน้องก็เดินตามไป
อึนเฮที่เข้ามาก่อนคนแรกก็วิ่งไปหาคุณแม่ที่นั่งอยู่ที่โซฟา ส่วนอึนกีเดินไปหาคุณพ่อที่นั่งข้างๆคุณแม่แทน
"มาหาพวกเรามีอะไรกันหรอจ๊ะ ลูกรัก"ผู้เป็นแม่เอ่ยถามกับอึนเฮว่ามาทำอะไรกันที่ห้องนอนใหญ่แล้วมองอึนเฮสลับกับอึนกี
"คือผม..."ก่อนที่อึนเฮจะตอบคำถามผู้แม่แฝดน้องก็พูดขึ้นมา
"ผมถามเองครับ พี่อึนเฮ"อึนกีพูดกับแฝดพี่ว่าจะถามเอง
"อืม..ก็ได้"อึนเฮที่โดนแฝดน้องพูดแทรกก็หงุดหงิดแต่พอได้ยินที่แฝดน้องพูดว่าจะถามเองก็ตกลงทันที
"ทำไมผมกับพี่ถึงหน้าตาไม่ค่อยจะเหมือนกันเลยครับ ทั้งที่เป็นแฝดกัน"อึนกีถามคุณพ่อกับคุณแม่ด้วยความความสงสัยของเด็กน้อย
"เป็นคำถามที่น่ารักจังเลยลูก...แม่จะบอกแบบให้เข้าใจง่ายๆเลยนะคะ"ผู้เป็นแม่พูดออกมาด้วยความเอ็นดูแฝดน้องที่ถามคำถามอย่างใสซื่อจึงหันไปสบตากับสามีก็เห็นว่าสามีมองมาที่ตนแล้วยิ้มขำก็รู้ว่าเอ็นดูลูกแฝดเหมือนกันกับตนจึงยิ้มตามไปด้วย
"อึนเฮหน้าตาได้แม่มา ส่วนอึนกีหน้าตาได้พ่อมาจึงทำให้หน้าตาของพวกลูกไม่ค่อยจะหมือนกันเท่าไหร่ยังไงล่ะจ๊ะ"ผู้เป็นแม่ตอบคำถามของอึนกีด้วยน้ำเสียงที่เอ็นดูลูกๆที่รอฟังคำตอบอย่างน่ารัก
เมื่อฝาแฝดทั้งสองรู้คำตอบก็เข้าใจขึ้นมาบ้างแล้ว อึนกีจึงขอตัวไปพักผ่อนกับแฝดพี่ที่ตอนนี้ใกล้ได้เวลาเข้านอนแล้วฝาแฝดทั้งสองจึงเข้าไปกอดคุณพ่อกับคุณแม่ก่อนที่จะเดินออกจากห้องนอนใหญ่เพื่อไปนอน
ฝ่ายคุณพ่อและคุณแม่นั้นเมื่อเห็นว่าลูกน้อยทั้งสองไปแล้ว ก็กลับมาทำเรื่องเอกสารการเข้าเรียนของฝาแฝดทั้งสองต่อจนเสร็จแล้วจึงไปนอนกอดกันแล้วหลับไป
ตอนเสริมท้ายบท
ผมที่ลืมตื่นขึ้นมาก็ต้องตกใจที่ห้องนอนที่ตนอยู่นั้นไม่ใช่ห้องของตนเอง ห้องนอนเก่าของผมมันทั้งแคบและเหม็นอับแต่ก็ยังสะอาดอยู่เพราะผมทำความสะอาดทุกๆ3วันต่อสัปดาห์ แต่กับห้องนอนใหม่ห้องนี้มันดูกว้างมากๆและยังมีกลิ่นหอมอ่อนๆอีกด้วยแล้วก็ดูสะอาดกว่าห้องที่ผมเคยนอนอีก
ผมที่เห็นว่าไม่ใช่ห้องนอนของตนเองก็พยายามจะหนีออกไปแต่ก็ต้องผิดหวังเมื่อมีมือใครมาจับแขนผมเอาไว้จึงหันไปดูก็พบว่าเป็นเด็กผู้ชายอายุอานามน่าจะประมาณ5ขวบได้ที่จับแขนผมด้วยท่าทางงัวเงียแล้วมองมาทางผม
"ตื่นแล้วหรอ อึนกี"เด็กคนนั้นดูเหมือนว่าจะพูดกับผมนะแต่ชื่อที่อีกคนเรียกดูเหมือนจะไม่ใช่ชื่อของผมเลย
"เพิ่งตื่นเมื่อสักครู่นี้เองครับ"ผมที่ตอบกลับไปก็ต้องตกใจที่เสียงของตนนั้นเป็นเสียงเด็กเล็กไม่ใช่เสียงปกติของผมจนเหม่อลอย
"ตื่นรึยังคะ คุณชายน้อยทั้งสอง"เสียงของแม่บ้านสาวเอ่ยเรียกหลังจากที่เคาะประตู
"ตื่นแล้วครับ"เป็นเสียงของฝาแฝดคนพี่ที่ตอบกลับมาแค่คนเดียวเพราะฝาแฝดคนน้องดูจะช็อกกับเรื่องที่เกิดขึ้นกับตนเองจนเหม่อลอย
แม่บ้านสาวที่ได้ยินก็เข้ามาพร้อมกับแม่บ้านสาวอีกคนแล้วกำลังเตรีมตัวจะอาบน้ำให้กับคุณชายน้อยทั้งสองของพวกตนตามปกติที่พวกตนเคยทำตั้งแต่คุณชายน้อยอายุได้3ขวบพวกตนก็เริ่มอาบน้ำแปรงฟันให้คุณชายน้อยทั้งสองแล้วล่ะ
แม่บ้านสาวทั้งสองคนที่อาบน้ำให้คุณชายน้อยทั้งสองเสร็จก็กำลังจะแปรงฟันให้ แล้วตอนนี้อึนกีก็เพิ่งได้สติกลับมา
"ผมแปรงฟันเองครับ" ผมที่เหม่อลอยอยู่นานก็กลับมาเป็นปกติพูดกับคนที่ดูเหมือนจะเป็นสาวใช้อย่างลนลาน
"นายน้อยจะทำเองหรอคะ"แม่บ้านสาวที่กำลังจะแปรงฟันให้อึนกีเมื่อได้ยินนายน้อยบอกว่าจะทำเองก็แปลกใจเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้ตกใจอะไรมากเพราะคิดว่านายน้อยคนนี้ดูเหมือนจะเริ่มทำอะไรเองเป็นแล้วก็รู้สึกภูมิอย่างบอกไม่ถูก
ส่วนทางด้านอึนเฮก็ไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้นเหมือนกับอึนกี
เมื่อทุกอย่างเรียบร้อยแล้วก็แม่บ้านสาวก็พาคุณชายน้อยทั้งสองออกมาแต่งตัวเพื่อไปรับประทานอาหารข้างล่างกับนายท่านและนายหญิงที่รออยู่
ผมที่กำลังแต่งตัวอยู่โดยมีคนช่วยก็นึกย้อนไปตอนที่ผมลืมตาตื่นขึ้นมาแล้วอยู่ในที่ที่ไม่คุ้นตาก็ตกใจจนช็อกไปนานทีเดียว กว่าสติจะกลับมาความทรงจำในร่างนี้ก็เข้ามาอยู่ในหัวจนหมด
ผมถึงไดัรู้ว่าตนเองมาอยู่ในร่างของเด็กชายคนนึงที่มีชีวิตที่สบายแถมยังมีพี่ชายฝาแฝดอีกด้วย ครั้งแรกที่ผมได้รู้ก็ดีใจและเศร้าเล็กน้อยที่จะไม่มีโอกาสได้กลัยไปโลกเดิมของผมอีก ทำไมถึงบอกว่ากลับไปไม่ได้งั้นหรอ ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามาอยู่อีกโลกนึงอย่าง.งงๆได้ยังไง
ผลงานอื่นๆ ของ Amonwan17 ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ Amonwan17
ความคิดเห็น