จอมโจรร้ายหลงฤทธิ์รัก

“ฉันรู้นะ ว่าเธอไม่ได้รังเกียจฉันหรอก แต่ความจริงแล้วเธอกำลังกลบเกลื่อนอยู่ต่างหาก” คนค้านพูดขึ้นมาเมื่อคิดออกว่าควรจะทำยังไงดี 

หญิงสาวอ้าปากเหวอเมื่อได้ยินประโยคแสนมั่นใจของเขา อะไรจะมั่นใจขนาดนั้น “อะไรทำให้คุณคิดว่าฉันกลบเกลื่อนไม่ทราบยะ” เสียงหวานรีบถาม  

“ก็เวลาที่ฉันจูบเธอ เธอไม่เห็นต่อต้านแบบจริงๆ จังๆ เลย”  

“อย่ามามั่วกันสิ ฉันเหรอไม่เคย ออกแรงผลักจนหมดแรงแล้วต่างหาก แล้วคุณน่ะตัวใหญ่กว่าฉันตั้งเยอะ” อันที่จริงเธอเองก็รู้ดีว่าเป็นแบบไหน แต่เรื่องอะไรต้องยอมรับ ในเมื่อมันก็แค่การจูบระหว่างคนที่ปราศจากความรักต่อกัน เธอไม่สามารถเอาเรื่องนี้มานับรวมกันได้ 

“นั่นก็ส่วนหนึ่ง แต่มันก็ไม่ใช่ทั้งหมด” 

“นี่ จะรู้ดีกว่าฉันได้ยังไง” ดารินทร์เริ่มเดือดเมื่อคนตรงหน้าไม่ยอมเชื่อเธอ 

“งั้นฉันจะพิสูจน์ให้ดู”  

“ยังไงไม่ทราบ” ใบหน้าหวานเชิดหน้าท้าทาย แต่เธอคงไม่รู้หรอกว่าอย่างอื่นในร่างกายของเธอก็เชิดตามไปด้วย และมันเด่นกว่าหน้าเธอเสียอีก  

“จูบฉันอีกครั้งไง” เขาตอบ สายตาลอบมองหน้าอกที่เด่นออกมา ทำให้รู้สัดส่วนหญิงสาวโดยไม่ตั้งใจทำเอาลำคอแห้งผาก โชคดีที่เสียงของแว้ดๆ ของเธอเรียกความสนใจได้พอสมควร แต่เขาไม่ปล่อยให้เธอได้พูดมากอีกต่อไป เมื่อหญิงสาวกำลังอ้าปากเถียงเขาก็เข้าพิสูจน์ทันที 

“อะไรนะ....” เสียงหวานขาดหายไปโดยที่เธอยังพูดไม่ทันจบ ก็ถูกมือหนาสองข้างประคองใบหน้าแล้วมอบจุมพิตร้อนรุ่มให้ 

*****************************

สวัสดีคุณผู้อ่านนะคะ

กลับมาอีกครั้งหลังจากหายไปรีไรต์นานเลยค่ะ 

ตอนแรกคิดว่าจะรีไรต์แค่เล็กน้อยระหว่างที่เขียนตอนใหม่ไปด้วย 

แต่กลายเป็นว่าเหมือนแต่งใหม่ซะมากกว่า เพราะมีหลายจุดที่เพิ่มหรือลดไป บางตอนก็เขียนใหม่ทั้งหมด 

ตอนเก่าที่อ่านดูแล้วรู้สึกไม่สมเหตุสมผลยังไงไม่ทราบ 

คุณผู้อ่านที่อ่านมาตั้งแต่ก่อนรีไรต์แล้วยังติดตามกันอยู่ คอมเมนต์ได้เลยนะคะว่าเป็นยังไงบ้าง

และขอบคุณที่ยังอยู่กันจนถึงตอนนี้ ไรต์จะทำให้เต็มที่ หวังว่าผู้อ่านจะสนุกกันกับนิยายเรื่องนี้นะคะ 

ขอบคุณมากๆ ค่ะ