ลาโลกไปผจญภัยแฟนตาซีสุดวุ่น

ลำดับตอนที่ #2 : 0 : โลกเกมตะลุยด่าน

ท้องฟ้าสีม่วงใสผิดแปลกจากโลกธรรมดาอย่างสุดขั้น ท้องฟ้าสดใสมีมังกรบินผ่านมาเป็นเรื่องธรรมดาของที่นี่ สถานที่แห่งนี้ไม่ใช่โลกที่พวกเรารู้จักและไม่ใช่สิ่งที่ใครๆจะคิดว่ามันมีอยู่จริง แต่สิ่งที่น่าแปลกมากที่สุดในโลกนี้คือ เด็กนักเรียนจำนวนสี่คนที่ดันหลุดเข้ามาที่นี่ต่างหาก

 V เห็นรึยัง!!! เชื่อไหมล่ะ โลกแฟนตาซีไง!!! // หลังจาก D ตื่นมาจากภาพสีดำที่พุ่งใส่ก็กลับกลายมาอยู่ในสถานที่แฟนตาซีนี้ เขากระวนกระวายแตะตัวเพื่อนสาวแวนเขย่าอย่างดีอกดีใจที่ได้เห็นกับเรื่องมหัศจรรย์ตรงหน้า

\\ owo! V V V //

V ตื่นขึ้นมาด้วยความสะลืมสะลือมองรอบๆตัวเอง หยิบแว่นตาที่หล่นข้างกายขึ้นมาในโลกแปลกประหลาดนี้ ทันใดนั้นด้วยความตกใจ เธอมองรอบๆอย่างตื่นตระหนกพร้อมเสียงจุกจิกของ D แต่ข้างๆเธอเองก็พบว่ามีเพื่อนตัวเองนอนสลบอยู่คนหนึ่ง V ชายผู้แข็งแรงโดนปลุกแต่ว่าหลับลึกสุดฤทธิ์ยิ่งกว่ายาสลบ

"น้องสาวเหรอ~ ไว้อีกห้านาทีจะตื่นให้ ~Zzz // คิดว่าปล่อยให้นอนแบบนี้นี่แหล่ะดีแล้วล่ะ หญิงสาวแว่นตัดสินใจจะมองใบหน้าหลับฝันดีนั้นแล้วปล่อยให้เป็นหน้าที่ของ D จัดการแทน ก่อนจะหาเพื่อนสาวอีกคนที่ายตัวไปที่ไหนสักที่

owo  เขาดูสนุกมาก วิ่งเต้นไปรอบๆตัวหญิงสาวแว่นชวนน่าหงุดหงิดและก้มตัวลงไปมองชายร่างโตกำลังนอนหลับฝันดีคนนั้น

"เห้ย W นายก็ตื่นได้แล้วหน่า รู้ไหมว่าต่างโลกมีร้านอาหารอร่อยๆมากกว่าโลกเดิมซะอีก"

ว่าไงนะ!!! ร้านอาหารต่างโลก??!!! //U ตื่นด้วยความหิว น้ำย่อยไหลเวียนแบบกระทันหัน และตื่นขึ้นมาอย่างรวดเร็ว เขาถูกต้มโดยเพื่อนรักของเขา ตอนนี้ทั้งสามก็รวมตัวกันเรียบร้อยแล้ว Vสาวแว่นกำลังหาเพื่อนสาวอีกคนด้วยความเป็นคนตื่นตระหนกมากทำให้หาไม่เจอ แต่ Dชี้ไปที่ข้างหลัง มี Bกำลังนอนกลิ้งอยู่กับสิ่งมีชีวิตประหลาดตัวหนึ่ง มันเหมือนก้อนสำลีขนาดใหญ่เท่าตุ๊กตาเด็กเล็ก

"เด็กดีๆ เธอชื่ออะไรเหรอ~ // เสียงสองของ B ก้าวร้าวกลายเป็นน่ารักขึ้นมา คุยกับสิ่งมีชีวิตประหลาด

"บุ บุ บุ~"

“บุบุเหรอคะ ^^ // เหมือนว่าเจ้าสิ่งมีชีวิตนี้จะชื่อ บุบุ ”WTF?

B ดูนิสัยเปลี่ยนไปเหมือนคนละคน เธอกลายเป็นคนน่ารัักไปแล้ว!!! และกอดจนเอาหน้าจุ่มลงไปที่เจ้าสำลีจนนอนลงไปกลับพื้น Vเห็นท่าทีไม่ค่อยดีจึงเข้าไปลากตัวของเธอออกจากสิ่งมีชีวิตประหลาดนั้น

(แล้วทำไมไม่มีใครตกใจหน่อยเหรอ) // Vขมวดคิ้วลังเลกับความผิดปกติของเพื่อนๆ ขณะที่สาวแว่นกำลังกุมขมับกับเพื่อน อยู่ๆก็มีเสียงปริศนาดังขึ้น พวกเราจ้องหาสิ่งๆนั้นแต่ไม่พบใคร เสียงค่อนข้างมีอายุของชายคนหนึ่งเปล่งออกมา

///

"เอาล่ะๆ พวกเจ้าตื่นแล้วใช่ไหม? // พวกเราตื่นมาในโลกใบนี้จนไม่ได้สงสัยเลยว่า ใครส่งพวกเรามากันแน่

"ยังไงก็เถอะ.. พวกเจ้ารบกวนข้าน่ะรู้ไหม.. ดังนั้นข้าเลยดึงพวกเจ้ามาที่นี่ยังไงล่ะ…// พวกนักเรียนกำลังอึ้งในโลกแฟนตาซีไม่พอ ยังต้องอึ้งกับเสียงปริศนาที่แปลกหู ทว่าเสียงนั้นกับเหมือนไม่ได้อยู่แค่คนเดียว เสียงของผู้หญิงลอยแทรกเข้ามาอย่างกับโทรศัพท์แชทกลุ่มกันเลย

“โธ่ คุณตา!! ถอยออกมาเลยนะ หนูจะพูดแทนเองค่ะ// เสียงผู้หญิงใสๆวัยรุ่นแทรกเสียงชายแก่

“แต่ว่าหลานเป็นเด็กอยู่นะ ไม่น่าดี //ชายคนนี้ดูจะสู้เสียงสาวคนนี้ไม่ได้้เลย

“หนูจะทำเองค่ะ!!!// มีเสียงปะทะกันระหว่าคุณตากับคุณหลานสาว พวกเราทั้งสี่ยิ้มแห้งๆกับสถานการณ์ประหลาดนี้ พอหลังจากนั้นเสียงคุณหลานสาวจึงเข้ามาพูดแทน

"แอะฮึ่ม พวกแกน่ะ ต้องมาเล่นเกมที่พวกเราสร้างมา เพื่อออกจากที่นี่ ฮ่าฮ่าฮ่า!!!//  เสียงสาวคนนี้น่าอยากให้้เราเป็นหนูทดลองสำหรับสิ่งที่เธอสร้างมาไม่ผิดแน่ (การทดลอง?)

ตะลุยด่าน

การผจญภัยแบบหนึ่งที่มีอุปสรรคมาขว้างเพื่อไปยังเป้าหมายจุดสุดท้ายของเกมแห่งนี้ ตะลุยด่านที่มีแต่อุปสรรคและความยากลำบากมากมายที่เตรียมไว้ให้เผชิญ เหมือนกับเข้าค่ายลูกเสือเนตรนารี ซึ่งมีกำหนดว่าเกมนี้มีด่านทั้งหมด 50 ด่านเพื่อออกจากโลกแฟนตาซีหรือโลกวิญญาณ หากผ่านไปได้ก็จะสามารถออกไปจากโลกนี้สู่โลกเดิมได้

 “โลกแฟนตาซีจริงๆด้วย! owo เราจะเที่ยวให้สนุกเลย”// D รู้สึกตื่นเต้นและส่องสายตาที่เป็นประกายนั้นให้เขาเห็น เธอคนนั้นพูดเสียงหวานขึ้นแล้วหยอกเย้ยความใสซื่อของชายผู้ก่อเหตุ

“เดี๋ยวสิ ข้าให้มาเล่นเกมนะ… -w-  // เสียงหญิงสาวดูเหนื่อยใจแทน คุณตาของนาง

นางกำลังจะบอกลากับนักเรียนสี่คนนี้และอวยพรให้มีชีวิตรอดไปจากความลำบากให้ได้หากต้องการออกจากโลกนี้ ถ้าไม่สามารถสามัคคีกันก็อย่าหวังจะสามารถมีความสุขกับการออกจากที่นี่คนเดียว

"เดี๋ยวๆ ขอแลกเบอร์แปปๆ…!!// น้ำเสียงพระเอกละครหลังข่าวกล่าวขึ้นชักชวนเสียงของหญิงสาวผู้นั้นแลกที่ติดต่อโดยไม่ลังเล แม้แต่ผู้ที่ไม่เคยเห็นหน้าเขายังสามารถเป็นมิตรไร้ความเกรงกลัว ความเงียบปกคลุมสักระยะตามด้วยเสียงตกใจของเสียงคุณตา 

“ว่ากระไรนะ!!! ข้าไม่ยกหลานให้แกหรอก!! เจ้าเสือผู้หญิง”

“คุณตาอย่าเพิ่งครับ แค่อยากนัดเธอมาดูตัวจริงน่ะ แม้ผมจะไม่มีเงินทองอะไรมาก แต่หัวใจพร้อมให้คุณเสมอนะครับ ^^//  Wเป็นผู้ชายเข้าสังคมโดยเฉพาะผู้หญิง แต่ก็ไม่มีแฟนเป็นตัวเป็นตนเลยล่ะ เขาได้สร้างบรรยากาศความวุ่นวายทำให้คุณตามีปากเสียงมากขึ้น

ไม่คิดว่าแกจะเป็นคนแบบนั้นนะ W // V เธอขมวดคิ้ว เหยียบเท้าเพื่อนชายที่เสียมารยาทกับคนไม่รู้จัก แม้นี่จะเป็นสิ่งที่ผู้ชายหม้อสาวชอบทแต่มันช่างทำให้สาวแว่นหงุดหงิดและสั่งสอนเขา

“อ๊าาก!!!! นิ้วทีน~~~~~~~ววววว//แต่ก็ช่างเถอะ หลังจากที่เสียงปริศนาหายไป พวกเราต่างมองไปรอบๆสถานที่ แต่มีเพียงทางเดินเป็นเส้นตรงให้พวกเราเดินไปเท่านั้น พวกเราจึงออกเดินทาง โดย B พาเจ้าก้อนสำลีนั้นมาด้วย พวกเราเห็นว่าดูไม่เป็นอันตรายจึงอนุญาต

และแล้วการผจญภัยในโลกประหลาดก็เริ่มขึ้นอย่างงงๆ. . .