ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    DoppelGanGer (เงาตามตัวมรณะ)

    ลำดับตอนที่ #7 : CHAPTER 7 - CORPSE - ( ซากศพ )

    • อัปเดตล่าสุด 15 ส.ค. 55


            CHAPTER  7       -   CORPSE  -   (  ซากศพ  )




    ..4 โมง เย็น ได้เวลาเลิกเรียน..ผมปลีกตัวออกมาจากกลุ่มของ ฟลุค แล้วมุ่งหน้าเข้าซอยเล็กๆข้างโรงเรียน  เพื่อไปยังบ้านอี๊ดทันที..!!   เมื่อมาถึง ผมเดินวนไปวนมา ตรงหน้าบ้านของอี๊ด เพื่อสังเกตุดูลาดเลาข้างนอก..  บ้านของอี๊ด ยังคงมืดและเงียบ...เฟอร์นิเจอร์ต่างๆ ภายในบ้านของอี๊ด ได้ถูกขนย้ายไปหมดแล้ว.. ที่เหลือข้างในบ้าน ก็มีเพียงแต่ห้องโล่งๆเท่านั้นเอง..


    ..  ผมยืนสังเกตุอยู่นาน จนแน่ใจแล้วว่า ไม่มีใครอยู่แน่..จึงค่อยๆ ลอบปีนข้ามรั้วประตูบ้านของอี๊ดเข้าไปภายใน..   ผมค่อยๆผลัก ประตูข้างในบ้านเข้าไปอย่างช้าๆ...ประตูไม่ได้ถูกล็อคเอาไว้ จะล็อคก็แต่ประตูข้างนอกเท่านั้น..  กลิ่นเหม็นอับโชยมาเข้าจมูกผมอย่างจัง เมื่อเดินเข้าไปในบ้าน..  ภายในห้องโล่งๆ ที่ไร้เฟอร์นิเจอร์ ดูมืดมัว..!!


    .. แม้ตอนนี้จะไม่เย็นมากนัก แต่แสงจากดวงอาทิตย์ก็เริ่มส่องเข้ามาไม่ถึงภายในตัวบ้าน..  ห้องโล่งๆ ยังอยู่ในสภาพที่ดี..  มีร่องรอย การขนย้าย สิ่งของออกไปจริง สังเกตุได้จาก รอยลากอะไรบางอย่างที่หนัก น่าจะเป็นตู้ อยู่บนพื้นปาเก้ เป็นทางยาว..  ฝุ่นหนาเตอะมีอยู่เป็นบางแห่ง นั่นบ่งบอกถึงว่า จุดนั้นเคยมีสิ่งของวางอยู่ทับที่ตรงนั้น.. 


    ผมค่อยๆเดิน ตรงเข้ามาเรื่อยๆ  จนถึงบริเวณ ห้องครัวของบ้านอี๊ด.. ก็เผอิญ ได้ยินเสียงอะไรก็อกแก๊ก เกิดขึ้น แถวๆหลังบ้านของอี๊ด..  ผมเงี่ยหูฟังอยู่ครู่หนึ่ง  จึงตัดสินใจค่อยๆย่องไปดู.... เสียงนั้นยังคงแว่วดังอยู่.....     


    ...ผมค่อยๆดันประตูเลื่อนที่ปิดห้องครัวออก เพื่อเดินไปหลังบ้าน....ประตู กระจก ถูกเลื่อนออก โดยมีเสียงเอี๊ยดๆ ของลูกล้อดังกระทบกับรางเหล็ก เป็นระยะๆ..ฟังแล้วชวนขนลุก...!!  ผมค่อยๆชะโงกหน้า ออกไปดูยังหลังบ้านของอี๊ดอย่างช้าๆ..ในใจยอมรับว่าเริ่มกลัวอะไรบางสิ่งบางอย่างที่ไม่ชอบมาพากลเสียแล้ว..  เสียงที่ดังเมื่อกี๊เงียบลงไป..แต่สิ่งที่ปรากฏอยู่ข้างหน้า ทำเอาผมแทบช็อค..!!!!   



    เส้นผมใครก็ไม่รู้ มากมาย  กระจัดกระจายร่วงอยู่ตามพื้นหลังบ้านเต็มไปหมด..  ผมขนลุกซู่ในทันที..   ผมยืนจ้องมอง อยู่ตรงประตู โดยที่ไม่ได้เดินเข้าไป อยู่ซักพัก...ก่อนที่ จะเดินก้าวเข้าไปเพื่อดูให้แน่ชัดว่า มันคือเส้นผมของคนจริงๆ...

    ... ผมก้มลง มอง เส้นผมมากมายพวกนี้ อย่างพิจารณา.  มันเป็นเส้นผมของคนจริงๆ แล้วดูท่าทางจะเป็นเส้นผมของผู้หญิงซะด้วย..  เหงื่อกาฬเริ่มแตกพลั่กโดยไม่ทราบสาเหตุ..  ใจของผมเริ่มเต้นรัวอีกครั้ง..!!   เส้นผมของใครกัน..  ในขณะที่ผมกำลัง นิ่งคิดหาคำตอบอยู่นั้น...โทรศัพท์มือถือ ในกระเป๋ากางเกงก็ดังขึ้น..  ผมสะดุ้งโหยง และรีบคว้ามันไว้ แล้วกดรับทันที..!!! 

    .. " เอ่อ..หวาดดีครับ.. "   เสียงของผมสั่นหน่อยๆ  เพราะยังตกใจไม่หาย..!!! 


       " จ้า..นิคหรอ ลูก..นี่ น้าแอ๋วเองน้า..นิค ตอนนี้ น้ากับครอบครัว ย้ายมาอยู่ที่ สุขุมวิท 71 แล้วนะ..ไม่ทราบว่า อี๊ดได้บอกนิคหรือยังจ๊ะ.. "   เสียงของน้าแอ๋ว แม่ของอี๊ด กล่าวเสียงใส .... ผมรู้สึกอุ่นใจขึ้นมาบ้าง แต่ลึกๆ ยังรู้สึกกลัวๆ เหมือนอยากจะออกไปจากบรรยากาศรอบๆตัวบ้านนี้มากกว่า..!!!  

     " เอ่อ..ยังครับ ผมยังไม่ได้เจออี๊ดเขาเลยครับ..ว่าแต่ อี๊ด ยังใช้เบอร์มือถือเดิมใช่มั้ยครับ.. "     ผมถามกลับไป เผื่อว่าจะติดต่อเพื่อนของผม....  


     " อ๋อ..อี๊ดเค้าเปลี่ยนเบอร์แล้วจ้า..ยังไง โทรมาตามนี้นะ ถ้าอยากจะติดต่อเค้าน่ะนิค  086503XXXX  ..นี่นะ เบอร์ใหม่อี๊ดเค้าน่ะลูก..  งั้นไม่มีอะไรแล้วนะ ยังไงถ้าจะมาหาอี๊ดเค้า ก็โทรถามอี๊ดเค้าก่อนนะ งั้นน้าไปก่อนนะ ไว้ว่างๆจะโทรมาใหม่จ้า.. "    สิ้นเสียงของ น้าแอ๋ว  สายก็ตัดไป...  ผมจดเบอร์ใหม่ของอี๊ดแทบไม่ทันเลยทีเดียว..!!!

    .. ความเงียบเข้าปกคลุมทั่วบริเวณอีกครั้ง..!!  เส้นผมของผู้หญิงบนพื้น ยังคงเกลื่อนกลาดอยู่  ผมเบือนหน้าไปทางอื่น เพราะไม่อยากมอง.. มารู้ตัวอีกที รอบๆข้างก็มืดลงซะแล้ว..  แสงอาทิตย์ยามเย็น ลับตาไปเรียบร้อย..  ไฟถนนข้างทาง เริ่มเปิด และส่องข้ามกำแพงหลังบ้านอี๊ดเข้ามา..!!    ผมไม่คิดที่จะอยู่ที่บ้านนี้อีกต่อไป...  ผมลุกขึ้น ก้าวเร่งฝีเท้า เพื่อจะออกไปให้พ้นจาก จุดที่มีเส้นผมปริศนาโดเร็ว.. แต่แล้ว เท้าของผมก็ดันไปสะดุด เตะอะไรเข้าดังโครมเบ้อเร่อ..!!


    .. ตัวของผมเซไปข้างหน้า เล็กน้อย..  พลางเหลียวกลับมาดูสิ่งที่ผมเดินเตะไปเมื่อกี๊..  ฝาท่อน้ำเสียหลังบ้าน ถูกเปิดออก..กลิ่นเหม็นน่าสะอิดสะเอียนลอยเข้ามาโดนจมูกผมอย่างจัง..  ผมถึงกับเบือนหน้า..  ผมถอยหลัง เดินกลับไป เพื่อที่จะปิดฝาท่อให้เป็นแบบเก่า..  แล้วผมก็ต้องตาเบิกโพลง และขนลุกทั่วตัวอีกครั้ง..  เมื่อ  สิ่งที่ผมเห็นภายในท่อน้ำเสีย ภายในหลังบ้านของอี๊ดนั้น... เป็นอะไรบางอย่างที่เป็น ก้อนๆลอยอยู่ในนั้น..  ผมชะโงกหน้า เข้าไปดูให้ชัดเจน.. 

       ทันใดนั้น !!   แสงไฟริมทาง ที่ส่องข้ามกำแพงหลังบ้านของอี๊ดมา ส่องสว่างให้เห็น ร่างๆหนึ่ง ลอยอยู่ในน้ำเน่าภายในท่อ..!!! 


    ...ร่างๆนั้น สวมชุดที่ไม่สามารถบอกได้ว่าเป็นสีอะไรได้..!!!  เนื้อตัวผิวของร่างนั้น ไม่สามารถบ่งบอกได้ว่าเป็นใครได้เหมือนกัน..เพราะทั้งยุ่ยและเปื่อยไปหมด..!   ร่างนั้นเน่าเฟะ และดูท่าทางจะพับงอเหมือนกับว่าไม่มีกระดูกอยู่เลย  ดูน่ากลัวยิ่งนัก..!!!

    ..  เศษเนื้อ ที่เปื่อยยุ่ย และ เส้นผมมากมายลอยวนไปมา อยู่แถวๆศพที่หักงองุ้ม..!!!   มีประกายอะไรบางอย่าง เกิดขึ้นเป็นสิ่งเดียวที่เห็นได้ชัดเจนในความมืดของน้ำในท่อ..!!!


    .. มันคือ ต่างหู..!!!    ร่างนั้นเป็นของ น้า แอ๋ว..!!   ผมขนลุกซู่ทั่วตัวอย่างฉับพลัน..!!  วินาทีนั้น หัวสมองของผม เหมือนจะนึกย้อนกลับไป ยังเหตุการณ์เมื่อกี๊ ที่ยังคุยกับ น้าแอ๋วอยู่ทางโทรศัพท์..!!!!   ความหวาดกลัวที่ได้เห็นสิ่งที่ไม่คาดฝันพลันถาโถมเข้ามาอย่างรวดเร็ว..!! มือไม้สั่นงันงกโดยฉับพลัน..!!  กลิ่นเหม็นเน่าซากศพ ที่ดูเหมือนจะถูกทิ้งหมกไว้ที่ท่อนี้  ทวีความเน่าเหม็นยิ่งขึ้น..!

      ความหวาดกลัวอันรุนแรง ส่งผลให้ตัวของผมไม่อาจจะทนเห็นภาพอันนั้นอีกต่อไป..!!    " อ๊ากกกกกกกก.!! "    ผมร้องลั่น พร้อมกับ วิ่งออกจากจุดนั้น  โผล่มายังหน้าบ้าน และรีบปีนกำแพงออกไปจากบ้านหลังนั้นด้วยความกลัวสุดขีดทันที..!!! 

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×