ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    DoppelGanGer (เงาตามตัวมรณะ)

    ลำดับตอนที่ #6 : CHAPTER 6 - NEWS - ( ข่าวที่มาพร้อมกับความหายนะ )

    • อัปเดตล่าสุด 15 ส.ค. 55


          CHAPTER  6      -  NEWS  -      (  ข่าวที่มาพร้อมกับความหายนะ )




    ...วันนี้ ทั้งวัน ตลอด 9 คาบเรียน ผมไม่มีกะจิตกะใจ สมาธิในการเรียนเลย...  อี๊ดที่ปกติ นั่งอยู่ข้างๆผม จะช่วยเรียกเสียงฮาให้กับผม ตามปกติที่หมอนั่นเคยทำ....แต่วันนี้ ต่างกันโดยสิ้นเชิง..!!   ผมนั่งตัวเกร็งแทบจะทั้งวัน...พูดกับหมอนั่นนับคำได้... แม้ว่า อี๊ดยังคงไม่มีท่าทาง ผิดปกติอะไรออกมา..เหมือนเมื่อวานก็ตาม..  เมื่อหมดคาบสุดท้าย..เหมือน ฟลุค และ โซะ  ที่นั่งอยู่ข้างหลังผมกับอี๊ดจะดูออก.. 2 คนนั้น รีบเข้ามาทัก และดึงตัวผมออกไปคุยทันที..

    .. " เฮ้ย..ไอนิค เมิงทะเลาะกับไออี๊ดหรอไงวะ.. กูเห็นทั้งวัน เมิงไม่ยอมคุยกับไออี๊ดเลย.. "   ฟลุคเอ่ยถามผม พลางทำหน้าสงสัย    


    "  มีไรบอกพวกกูได้นะเว้ย..เดี๋ยวเคลียร์ให้.. "   โซะ  เพื่อนผมอีกคน ถามสอดขึ้นมา......ผมได้แต่นิ่งเอาไว้ ยังไม่กล้าที่จะเล่าเรื่องและเหตุผลของผมให้กับพวกนี้ได้ฟัง..!!    ก็พอดีกับ อี๊ดเดินเข้ามาพอดี 

    .. "  ไอนิคกลับบ้านดีกว่าไป...นี่ก็ 4 โมงครึ่งแล้ว ...เดี๋ยวเย็นกว่านี้ แม่จะด่าเอานะเมิง..  "   อี๊ดกล่าว และดูเหมือนจะรู้เอาซะด้วยว่า แม่ผมไม่ชอบให้ผมกลับบ้านดึก..  ผมเหล่ไปมองอี๊ด แบบกล้าๆกลัวๆ... อี๊ดยังคงยิ้มสดใสให้ผมแบบเดิม..   ผมอึดอัดและสับสนเต็มทน..   


    .." เมิงกลับไปก่อนเหอะ..เดี๋ยวกูกลับของกูเอง..!!  "   ผมกล่าวเสียงเรียบๆ แล้วหันหลังไปคว้าเป้ สะพายใส่หลังเดินจ้ำอ้าวออกไปจากห้องทันที..   มีเสียงฝีเท้า วิ่งตามหลังผมมา..!! 

    .. "  เฮ้ย..ไอนิค..ไอบ้าเอ๊ย..  รอก่อน.. "    เสียงเรียกชื่อผม ของฟลุคดังขึ้น พร้อมกับร่างของ ฟลุค กับ โซะ วิ่งมาดักหน้าผมเอาไว้..!! 


      " นี่เมิงทะเละกานเจงๆด้วยนี่หว่า..เฮ้ย ต้องเคลียร์กันให้รู้เรื่องดิ้วะ.. เมิงกับไออี๊ด ก็เพื่อนกันมานานนะว้อย..!!  "    โซะกล่าว แล้วหันไปอีกทางของทางเดินระเบียง..!!   ผมเหลือบไป ก็ต้องเห็นอี๊ดยืนอยู่ไกลๆ  แต่หมอนั่นยังคงมองมาทางผมอยู่..   ผมหันกลับมา พร้อมกับความอึดอัดจนแทบคลั่ง..!! 


    ..  "  ไอฟลุค..ไอโซะ.. ถ้ากูบอกว่า ไอที่ยืนอยู่ตรงนั้น มันไม่ใช่ไออี๊ดที่พวกเมิงเคยรู้จัก พวกเมิงจะเชื่อกูมั้ย..!!  "    ในที่สุดความอึดอัดนั้น ก็ระเบิดออกมา.. เมื่อสิ้นเสียงของผม  โซะกับ ฟลุค จึงถึงกับนิ่ง..    ทั้ง 2 นิ่งเงียบอยู่ซักพัก ก่อนที่จะหัวเราะออกมา.. 


     "  ฮ่ะฮ่ะ..เมิงจะพูดเล่นอะไรอีกเนี่ย..พวกกู งง นะเว้ย..เอาดีๆดิ๊วะ..ไอนิค  "     ฟลุคกล่าว พลางหัวเราะแบบเฝื่อนๆ...  ผมหลับตาลง สูดลมหายใจเข้าลึกๆ..ถึงจะพวกมันอาจจะไม่เชื่อผม..แต่ถ้าขืนผมเก็บไว้คนเดียวอย่างนี้ ไม่นานผมอาจจะต้องเป็นบ้าเพราะความเครียด จนตายแน่..!!!  


     "  พวกเมิงฟังกูนะ..คือว่า..ไออี๊ดตัวจริงน่ะ..ถูก..    "   


       "  ไอนิค ยืนคุยไรอยู่น่ะ.. บอกกูมั่งดิ้เฮ้ย..  "    เสียงของอี๊ดดังขัดขึ้นมา..พร้อมกับร่างของอี๊ด โผล่เข้ามากลางวง ระหว่างผม และ ฟลุค กับ โซะ..  ผมชะงักกึก..!!  สายตาของอี๊ด จ้องมาที่ผมเขม็ง แต่ปากยังคงยิ้มอยู่..!!!  


    .. ผมสบตากับหมอนั่น เพียงชั่ววินาที...ก่อนจะถูกแรงกดดันอันมหาศาลที่ไม่สามารถมองเห็นได้ โถมใส่..!!!  ผมนิ่งเงียบไป...   


    .. "  ป่าวนี่..ก็พอดีว่า ไอนิค มันพูดอะไรแปลกๆมาไม่รู้ว่ะ..กำลังจะฟังมันพูด เมิงก็เข้ามาพอดี... "     โซะ  หันไปบอกกับอี๊ด....  ผมก้มหน้าลง พยายามหลบสายตาของอันแข็งกร้าวของอี๊ด..!!!    แว่บนึงผมเหล่ไปมอง ฟลุค....ฟลุคกำลังจ้องมองผมอย่างสงสัย.. 

    .. " อืม มีเรื่องอะไรก็เล่าให้เพื่อนฟังมั่งดิ้ ไอนิค แหม..เมิงนี่ชอบเก็บเป็นความลับเหลือเกินนะ.. ฮ่ะ ฮ่ะ  "    อี๊ดกล่าวแล้วหัวเราะ มืออันเย็นเฉียบ เอื้อมมาแตะที่หลังของผมเบาๆ....ผมขนลุกเกรียว..    


    ผมค่อยๆก้าวถอยออกมาทีละก้าว ก่อนที่จะหันหลังกลับ และชิ่งเดินหนีออกไปทันที..! ท่ามกลางเสียงเรียกของ ฟลุค กับ โซะ....ขาของผมทั้ง 2 ข้าง พาร่างของผมวิ่งออกไปจากระเบียงทางเดินห้อง  โดยที่ไม่ได้หันกลับไปตามเสียงเรียกแต่อย่างใดเลย..!!!  


    ..คืนนั้น ผมแทบคลั่ง พยายามคิดหาคำตอบ เกี่ยวกับคำถามมากมายที่ประดังเข้ามาภายในหัวสมอง แต่ก็ไม่สามารถจะหาคำตอบได้เพียงคนเดียว..!!  เมื่อคิดถึงเรื่องที่ หมิว กล่าวและเล่าให้ผมฟัง..ผมก็ อดที่จะขนลุก และ หันไปมองรอบๆตัวอย่างระแวงไม่ได้เลย..   มีตัวผมอีกคนนึงจริงๆน่ะหรอ..!!  ..บ้าน่า...แค่คิดก็จะคลั่งตายแล้ว...แล้วอี๊ดที่โรงเรียนล่ะ นั่นเป็น อี๊ด ที่ผมรู้จักกันมาตั้งแต่เด็ก หรือว่า จะเป็น อี๊ดอีกคนนึง..!!!  ยิ่งคิดก็ยิ่งสับสน..  หัวสมองปวดตึ้บๆ อยู่ข้างใน..   พลัน สติของ ผมก็ดับวูบลง...!!! 


    ..ตื่นเช้ามา ผมต้องพบว่า ตัวเองมานอนอยู่บนโต๊ะ หน้าจอคอม...ผมรีบ อาบน้ำแต่งตัว และไปโรงเรียนทันที..!! เป็นข่าวดีหรือข่าวร้ายสำหรับผมกันแน่ไม่รู้...เมื่อผมมาถึงยังห้องเรียนในตอนสาย .... ข่าวนี้เป็นที่พูดกันทั่วห้องเลยทีเดียว.. เป็นข่าวของ อี๊ด เพื่อนผมนั่นเอง.. ฟลุค กับ โซะ  เดินมาถามผมทันทีที่พบ ..!!  2 คนนั้นต่างถามเหมือนๆกันว่า  ทำไม อี๊ด ถึงย้ายบ้านโดยที่ไม่ได้บอกล่วงหน้ากับพวกมันเลย..!!  ผมแทบอึ้งเหมือนกัน เมื่อรู้ว่า อี๊ด ได้ย้ายบ้านไปแล้ว เมื่อวานตอนเย็น..!!  ผมบอกกับ ฟลุคและโซะ ตามเป็นจริงว่า ตัวของผมก็ยังไม่รู้เหมือนกัน..!!

    .. แรกๆ  2 คนนี้ แทบจะไม่เชื่อผม ...เพราะว่า มันแทบจะเป็นไปไม่ได้เลย ว่า ผมซึ่งเป็นเพื่อนสนิทของอี๊ดตั้งแต่เด็ก จะไม่รู้ว่า เพื่อนสนิทของตัวเองย้ายบ้านไป..!!!  ตัวของผมก็ได้แต่ยืนยันแล้วยืนยันอีก...จน 2 คนนี้เชื่อ..!!  ผมไร้ความคิดเห็นโดนสิ้นเชิง..!!  แต่ในใจ ยังคงรู้สึกใจหายวูบๆ ที่เพื่อนของผมย้ายกันไปโดยที่ๆไม่ได้ล่ำรากัน..  


    แต่เมื่อคิดอีกที...มันเป็นไปไม่ได้ ที่หมอนั่นจะทำอย่างงั้น..!!  มันจะต้องมีอะไรบางอย่างเกิดขึ้นอย่างแน่นอน..!!  ผมเก็บความสงสัยเอาไว้ พร้อมกับตัดสินใจว่า หลังเลิกเรียน ตัวของผมจะต้องไปสืบหาความจริงยังที่บ้านของอี๊ดให้ได้อีกครั้ง..! 

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×