ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    DoppelGanGer (เงาตามตัวมรณะ)

    ลำดับตอนที่ #5 : CHAPTER 5 - ALERT - ( การตื่นตัว )

    • อัปเดตล่าสุด 15 ส.ค. 55


       CHAPTER   5    -   ALERT  -    (  การตื่นตัว  )   

    ...เมื่อถึงบ้าน ผมรีบเข้าห้องน้ำ อาบน้ำ ...และรีบพุ่งขึ้นบนห้องทันที..โดยที่ไม่ได้บอกเรื่องนี้กับใคร ในครอบครัวเลย...มีรอยฟกช้ำเล็กน้อย ที่ข้อศอก และบริเวณลำคอ ที่เกิดจากการปะทะกันระหว่างผมกับอี๊ด ยังคงปรากฏให้เห็นอยู่....ภาพเหตุการณ์อันน่าระทึกใจ ที่บ้านของอี๊ด ก็ยังคงแล่นผ่านมายังหัวของผม ไม่หยุดหย่อนเหมือนกัน..!   ผมเปิดคอม และ เริ่มหาข้อมูล เกี่ยวกับ สิ่งมีชีวิตที่เรียกว่า Doppelganger หรือ เงาตามตัว ทันที..!  

    ...แต่แล้ว ก็ต้องคว้าน้ำเหลวอีกรอบ..เมื่อ สิ่งที่ได้มา ก็มาจากเว็บ ต่างประเทศทั้งนั้น...ในประเทศไทย แทบจะไม่มี ข้อมูลอันไหนตรงอย่างที่ตัวผมต้องการเลยจริงๆ...


    ... แต่มีอยู่ข้อมูลหนึ่ง เท่าที่ผมแปลและอ่านได้นั้น.... มาจาก แหล่งข้อมูล จากประเทศเยอรมัน... จากคำว่า   " Doppelganger  "   นั้น  แท้จริงแล้ว... ต้นฉบับของคำนี้ คือคำว่า   "  Double walker  "    มีต้นกำเนิดมาจากประเทศเยอรมัน..!!   ไม่น่าเชื่อว่า  ข้อความดังกล่าว... จะถูกเชื่อมโยงและเกี่ยวข้องเข้ากับ ชื่อบางชื่อ ที่ทำให้ผม ชะงัก และจ้องมอง อยู่เป็นเวลานาน..  ชื่อนั้น คือ  "  ฮิตเลอร์..!!!!! "    อดีตผู้นำนาซีจอมเผด็จการของโลกนั่นเอง..!!!  ผมพยายามนั่งแปล และอ่าน คำศัพท์ต่างๆ ที่มีอยู่บนหน้าจอ ด้วยความพยายามอย่างมาก...!!   ก่อนที่จะยอมแพ้กับ สายตา ที่พร่ามัว เนื่องจากนั่งหน้าคอมอยู่เป็นเวลานาน...! 


    ..ผมตัดสินใจ เก็บหลักฐานข้อมูล เซฟเข้าเครื่อง.. และปิดคอม...พร้อมกับทิ้งตัวลงนอน..!!!   คืนนี้ เป็นอีกคืน....ที่ผมต้องเข้านอน ด้วยจิตใจที่กระสับกระส่าย  และหัวสมองที่ยังวนเวียนต้องการจะหาคำตอบเกี่ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้น...   โดยที่ยังไม่รู้ว่า พรุ่งนี้ เมื่อตื่นมาแล้ว  ตัวของผมยังต้องเจออะไรที่รอคอยอยู่ที่โรงเรียนบ้าง..?!

    ..เช้าวันรุ่งขึ้น ผมเตรียมตัวและเตรียมใจ มาตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว...วันนี้... ไม่ว่า ผมจะต้องเจอกับเหตุการณ์อะไรที่โรงเรียน ผมก็จะไม่หวั่นเกรงอะไรทั้งสิ้น..!!  แต่จริงๆแล้ว  ส่วนตัวของผม ในใจลึกๆ ยังคงหวาดหวั่นพรั่นพรึงอยู่ไม่น้อยเลย...


    ..และแล้ว ผมก็ เจอกับอี๊ด ที่ห้องเรียน... หมอนั่น กำลังพูดคุยอยู่กะ ฟลุค และ เมย์ แฟนของฟลุค เพื่อนร่วมห้องเดียวกัน..อยู่อย่างสนุกสนาน...เป็นภาพที่ทำให้ผมประหลาดใจอยู่มากทีเดียว..   ผมยังคงวางตัวนิ่งๆ และเดินเข้าไปนั่งที่เก้าอี้ตัวเดิม...สายตายังคงเหลือบมอง ร่างของ อี๊ด ที่เกือบจะคร่าชีวิตผมอยู่หวาดๆ..!   หมอนั่น ยังคงเฮฮา พูดคุย หยอกล้อ กับเพื่อนๆ เหมือนดังปกติ....


     " เฮ้ย..ไอนิค..มาตั้งกะเมื่อไหร่วะ.. มาซุ่มนั่งเงียบเลยนะเมิง... มานี่ เด้..มา รวมหัวกันสนทนากับพวกกูหน่อยเด้..ฮ่ะ ฮ่ะ.. "    เสียงของ ฟลุค ดังขึ้น..ผมหันไปตามเสียง ก็พบว่า ฟลุคกำลังหันมากวักมือเรียกผม ให้เข้าไปร่วมวงด้วย....


     " ไม่อ่ะ..วันนี้กูรู้สึกไม่ค่อยสบาย.. พวกเมิงคุยกันไปเถอะ.. "   ผมโกหกเสียงเรียบ..   สายตาเหลือบไปมองที่อี๊ดเล็กน้อย....!  วินาทีที่ผมเสียวสันหลังแว่บขึ้นมา..!!!  เมื่อ สายตาของอี๊ดก็เบน มองมาทางผมเช่นกัน.. ผมขนลุกเกรียว..!  



    แต่เมื่อผมจ้องมองดีๆแล้ว สายตาของอี๊ดนั้น   หากแต่ไร้แวว อาฆาต หรือ แข็งกร้าว แต่อย่างใด.. อี๊ดยิ้มให้ผมเล็กน้อย เมื่อรู้ว่าผมก็กำลังมองตัวเขาอยู่เช่นกัน..!! 


    .. " ไอนิค มานั่งด้วยกันซิ..  กูกะลังเล่าเรื่องฮาๆ กันอยู่เลย.. "   อี๊ดกล่าวขึ้นมา พร้อมกับ ยิ้มให้ผมอย่างสดใส...รอยยิ้มนี้ ทำเอาผมลังเลโดยทันที..!!  เพราะมันเป็นรอยยิ้มของอี๊ดที่เคยให้ผมบ่อยๆนั่นเอง ..!!  ผมยังคงนั่งอึ้ง และทำตัวไม่ถูก ...หัวสมองกำลังปั่นป่วน และสับสน..!!! 

      "  นิค..นิค .. "   เสียงเรียกที่ผมคุ้นหู  ดังขึ้นมาอีกทาง..ทำเอาผมสะดุ้งเล็กน้อย...ผมละสายตาจากอี๊ด  แล้วหันกลับมามองทางต้นเสียง... ก็ต้องพบ  กับ นักเรียนหญิง น่าตาดีคนหนึ่ง ยืนอยู่ข้างๆผม.... แน่นอน ไม่ใช่ใครที่ไหน   เธอคือ หมิว หญิงสาวที่ผมแอบชอบนั่นเอง..!! 

      " มีอะไรหรอ..หมิว  "  ผมถามกลับไป พลางจ้องมองใบหน้าอันน่ารักของหมิว...จะว่าไปแล้ว นี่ก็ 3 วันมาแล้ว ที่ผมไม่ได้สนใจเธอเลย นับจากเกิดเหตุการณ์วันนั้น..!!    หมิวยังคงยิ้มให้ผม อย่างสดใส เหมือนเดิม...

    .. "  เมื่อคืน ..นิคโทรมาหา หมิว ใช่มั้ย.. ว่าแต่ มีอะไรทำไมไม่ยอมพูดล่ะ..ตั้งใจจะแกล้งกันหรอ หืม.. "    หมิวกล่าวพลางยิ้ม แล้วเอามือมาตีผมเบาๆที่หัวไหล่...ผมเอี้ยวตัวหลบด้วยความเคยชิน... 


    "  อะไรอ่ะ..แกล้งอะไร..ไม่ใช่นิคแล้วมั้ง หมิว..เมื่อคืน นิค.. เอ่อ..นิคเล่นคอมทั้งคืนเลย  แล้วก็ไม่ได้โทรไปไหนด้วยนะ.. "   ผมกล่าวตามตรง แล้วยิ้มเฝื่อนๆด้วยความ งง ...   หมิว ชะงักไปเล็กน้อย ก่อนที่จะมองหน้าผม พร้อมกับชักสีหน้า... 


     "  นี่..นิค หาว่า หมิวโกหกหรอ.. ก็เมื่อคืน นิคอ่ะแหละ โทรมาตั้งหลายครั้ง แล้วก็ไม่ยอมพูด..กว่า หมิวจะได้นอน รู้มั้ยว่ากี่ทุ่ม... ทำอะไรก็ยอมรับหน่อยซิ หมิวไม่โกรธหรอกน้า...นิคก็..  เบอร์นิค ก็โชว์อยู่ที่เครื่องของหมิว จะดูมั้ยล่ะ ว่าโทรมากี่ครั้งเมื่อคืนอ่ะ...  "   สีหน้าที่เปื้อนยิ้มของหมิว เริ่มหายไป...บ่งบอกว่า หมิวคงไม่ได้โกหกแน่..!!    


    ...ผมจ้องมองใบหน้าหมิวด้วยความอึ้ง หัวสมองคิดทบทวนอีกครั้ง ในเหตุการณ์เมื่อคืน..!!  ..เผื่อว่าผม จะลืม ว่าผมโทรไปหาหมิวจริงๆ...!!!   แต่เมื่อคิดดีๆแล้ว ไม่มีทางเป็นไปได้เลย..สติของผมอยู่กับตัว และวุ่นวายอยู่กับเหตุการณ์บ้าๆนั่นเกือบทั้งคืน.. แล้วตัวของผมจะมีเวลาโทรไปหาหมิวที่ไหนกัน.. 



    ..แต่แล้ว..ความคิดหนึ่งที่แล่นเข้ามายังสมอง ทำเอาผมเสียววูบไปถึงไขสันหลัง.. .. แล้วถ้าเกิดมีตัวของผมอีกคนโทรไปหาหมิวล่ะ..!    ขนผมลุกเกรียวอีกครั้ง..!!! ...  ผมค่อยๆเหลือบไปมองทางอี๊ดอย่างช้าๆ...พร้อมกับความคิดที่อยู่ในหัวสมอง...และพยายามคิดว่ามันไม่น่าเป็นไปได้...!!!



    ..  วินาที ที่เหมือนจะทำให้ผมเกือบหยุดหายใจ..!!!!  เหมือนอี๊ดรู้ว่าผมกำลังคิดอะไรอยู่...!!!  อี๊ดเหลือบมามองผมอีกครั้ง...!!  รอยยิ้มของอี๊ดเกิดขึ้นที่มุมปาก...อี๊ดเผยยิ้มให้ผมอีกรอบ..!!  แต่หนนี้ รอยยิ้มของอี๊ด ต่างไปจากเดิม ...มันเป็นรอยยิ้มที่เหี้ยมเกรียม และดูเหมือนกำลังเย้ยหยันผมอยู่..!!!  ยิ้มนั้น ทำเอาร่างกายของผมสั่นสะท้านไปด้วยความหวาดกลัว. 

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×