คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : CHAPTER 3 - UNLIKELY - ( ความจริงที่ไม่น่าจะเป็นไปได้ )
CHAPTER 3 - UNLIKELY - ( ความจริงที่ไม่น่าจะเป็นไปได้ )
.....คืนนั้น ทั้งคืน ผมใช้เวลาส่วนใหญ่ นั่ง ค้นหาข้อมูล เกี่ยวกับ เงาตามตัว หรือที่เรียกกันว่า ดอปเปอร์เกงเกอร์...!! แต่รายละเอียดที่ได้มาส่วนใหญ่ จะกล่าวถึงแต่ เรื่องที่เล่ามาจากโบราณทั้งนั้น...!! ไม่ว่าจะเป็นนิยาย...ตัวละครในเกม...ตัวละครปริศนา...ปีศาจในเกม..และอีกต่างๆนาๆ... ที่ผมไม่สามารถอ่านได้ เพราะส่วนมากจะเป็นภาษาอังกฤษทั้งนั้น...! ผมถอนหายใจ และหลับตาลง หลังจากที่ตัวเองนั่งอยู่หน้าคอมเป็นเวลานาน และก็ไม่ได้อะไรมาเป็นชิ้นเป็นอันเลย...!! ผมเอื้อมมือ ไปปิด เซ็ทชัทดาวน์คอม..เสร็จแล้ว จึงถอดปลั๊กออก....และล้มตัวลงนอนบนที่นอน...
หวังว่า...เรื่องที่เกิดขึ้นกับ อี๊ดเพื่อนผม คงเป็นแค่การเข้าใจผิด หรือเป็นแค่ การตาฝาดไปเองเท่านั้น...!! ผมคิด แล้วค่อยๆหลับตาลง...ในที่สุด ผมก็หลับไปเพราะความเพลียนั่นเอง...
...รุ่งเช้า บนห้องเรียน ผมดีใจไม่น้อย เมื่อพบกับ อี๊ด กำลังนั่งอยู่ที่โต๊ะของตัวเอง..!! ผมเดินเข้าไปทักจากข้างหลังทันที
" เฮ้ย..หายไม่สบายยัง..แต่ว่า มาโรงเรียนได้อย่างนี้ ก็แสดงว่า หายแล้วใช่มั้ย..ฮ่ะ ฮ่ะ.. " ผมหัวเราะออกมาด้วยความสบายใจ......แต่...เงียบ....ไม่ปฏิกริยาตอบใดๆมาจากร่างนั้น.......ผมหุบยิ้ม แล้วก้มลงมอง ที่ใบหน้าของอี๊ด...
ฉับพลัน..!!! อี๊ดก็หันขวับมาหาผม..!!! มีบางสิ่งบางอย่าง ทำให้ ขนของผมพองและตั้งชัน..!! เมื่อ แววตาของอี๊ดที่เคยใส และส่อแววสนุกสนานร่าเริง...!! กลับกลายเป็น แววตาที่แข็งกร้าว และไร้แวว...!! ใบหน้าที่ขาวซีดราวกับศพ ยิ่งทำให้แววตาของอี๊ดดูน่ากลัว...!! สายตาของอี๊ดจับจ้องมาที่ผมเขม็ง... ผมผงะถอยออกมา ขนลุกซู่ทั่วตัว....!!
" ฮะ..เฮ้ย.. ไออี๊ด..เมิงดูท่าทางแปลกๆนะ..ยะ..ยังไม่หายหรอไง..." เสียงของผมสั่นโดยที่ตัวของผมไม่ทราบสาเหตุ...!! ..สายตาที่เย็นชาของอี๊ด ยังคงจับจ้องอยู่ที่ผม.....ใบหน้าขมึงทึง..!
" เฮ้ย..ไอนิค..อาจารย์จะเข้ามาแล้ว กลับไปนั่งที่ดิ้.. " เสียงของ ฟลุค เพื่อนผมที่นั่งข้างๆ เรียกและเอื้อมมือมาดึงตัวของผม กลับไปนั่งที่...!! ผมค่อยๆถอยห่างออกจากอี๊ด และกลับไปนั่งที่....อะไรบางอย่างที่น่าหวาดกลัว....กำลังทำให้ผมหวั่นไหว...!!!!
....ตลอดทั้งวัน อี๊ดที่เคยสดใสร่าเริง เคยเล่นกับเพื่อน และ เคยหยอกล้อกับสาวๆ....วันนี้ กลับไม่เป็นอย่างนั้น..!! อี๊ดเอาแต่นั่ง อยู่กับโต๊ะ...ไม่ยอมพูดจากับใครทั้งสิ้น เอาแต่นั่งตัวแข็งทื่อ ราวกับหุ่นยนต์....ดูท่าทางเหม่อลอย....ใครไปจู้จี้เข้าหน่อย ก็ต้องโดนแววตาที่น่ากลัว จ้อง...!! ผลสุดท้ายทนไม่ไหว ก็ต้องเดินออกมากันเอง...!! ผมนั่งสังเกตุพฤติกรรมของอี๊ดอยู่ห่างๆ ทั้งวัน....!!!
.. เย็นวันนั้น เลิกเรียน....ในขณะที่ อี๊ดกำลังเดินกลับบ้าน และเลี้ยวเข้าซอยเดิมนั้น...!! ผมก็ได้สะกดรอย และคอยเดินตาม สังเกตุอี๊ดอยู่ห่างๆ....!!! อี๊ดยังคงไม่รู้ตัว..ว่าถูกผมตามอยู่....เพื่อนของผม ยังคงเดินก้มหน้า และจ้ำเดินอย่างรวดเร็ว....! และเมื่อถึงบ้านของอี๊ด....อี๊ดหยุดเดินแล้ว... หันขวับมองซ้ายมองขวา เหมือนคนกำลังระแวงอะไรบางอย่าง...
.. โชคดีของผม... ที่จังหวะนั้น ผมกระโดด ผลุบ เข้าข้างทางซึ่งมีรถปิคอัพคนนึงจอดอยู่ได้ทัน...! ไม่งั้นคงโดนจับได้อย่างแน่นอน....!! เมื่อไม่พบสิ่งผิดปกติ....อี๊ดจึงไขกุญแจ และเดินตัวแข็งทื่อเข้าบ้านไป...!!! ผมค่อยๆโผล่ออกมา จากที่หลังรถปิคอัพ...!! จัดการ ค่อยๆย่องออกมา แล้วชะโงก... มองดูอี๊ด เพื่อให้แน่ใจว่า อี๊ดเข้าบ้านไปแล้ว....ผมจึงรีบผลุบเข้าไปในตัวบ้านของอี๊ดเช่นกัน...
.. แต่ ประตูทางเข้าของอี๊ดถูกล็อค...ผมจึงได้แค่รอโอกาสอยู่ที่บริเวณสนามหญ้านอกตัวบ้านเท่านั้น..!!! ....ผมซุ่มหลบ อยู่ตรงม้านั่งข้างตัวบ้านของอี๊ดเพื่อรอโอกาส ที่จะเข้าไปสำรวจสิ่งผิดปกติอยู่นานพอสมควร...!!! ในที่สุด เสียงไขประตูก็ดังขึ้น พร้อมกับร่างของอี๊ดในชุดลำลอง ซึ่งผมจำอย่างแม่นยำว่า เป็นชุดเดียวกับเมื่อวาน... อี๊ดโผล่พ้นประตูบ้านออกมา แล้วเหลียวซ้ายและขวาเช่นเดิม ก่อนที่จะเดินออกเปิดประตูนอก ออกไป...
.. มันเป็นโอกาสอันดีเยี่ยม...เมื่อเห็นว่า อี๊ดออกไปจากบ้านแล้ว....ผมจึงเริ่ม หาทางเข้าไปในตัวบ้านของอี๊ดทันที...!!! โชคดีหรือเลินเล่อ ก็ไม่รู้...เนื่องจาก อี๊ด ไม่ได้ล็อคประตูบ้าน....การเข้าไปในตัวบ้านของอี๊ด จึงง่ายกว่าที่ผมคิด...!!! ผมค่อยๆแง้มและเปิดประตูออกอย่างแผ่วเบา..
..ทันทีที่ประตูถูกเปิดออก...ร่างกายและจิตใจของผม ก็ปะทะเข้ากับ บรรยากาศที่มืดทึบ และอึมครึม อีกครั้ง..!!! แสงอาทิตย์ยามเย็น ส่องผ่านเข้ามาทางประตูที่ผมเปิด เผยให้เห็น ห้องรับแขกอันยับเยิน...!!!!
เศษซองพลาสติก...เศษกระดาษ....และรอยน้ำอะไรบางอย่าง หกเรี่ยราด เป็นรอยอยู่ตามพื้นพรมของบ้านอี๊ด...!!! กลิ่นเหม็นอับ โชยตลบอบอวลอยู่ข้างใน...!!! ผมส่ายหน้า และแทบไม่เชื่อสายตาว่า ห้องรับแขกสวยหรูที่ผมเคยมาบ่อยๆจะเปลี่ยนไปได้ถึงขนาดนี้...!! ผมค่อยๆ แง้ม ปิดประตูเข้ามา....แสงจากภายนอก เริ่มถูกความมืดมิดภายในบ้านของอี๊ดบดบัง...ในที่สุด เมื่อประตูถูกปิดอย่างมิดชิด ร่างของผมก็ตกอยู่ในความมืดมิดและเงียบงันอีกครั้ง...!
ความคิดเห็น