คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #20 : CHAPTER 20 - NEVER - ( การต่อสู้ที่ไม่อาจจะเห็นชัยชนะ )
CHAPTER 20 - NEVER - ( การต่อสู้ที่ไม่อาจจะเห็นชัยชนะ )
แต่คราวนี้ผมไม่เป็นเป้านิ่งอีกต่อไป..ผมกลิ้งหลบไปทางขวามืออย่างรวดเร็ว..!! ร่างของมันพุ่งคว้าอากาศ และกลิ้งลงไปที่พื้น ..!! ผมยันตัวลุกขึ้นได้..ก็คว้าไม้ท่อนหนึ่งที่พิงอยู่กับเสาของห้อง โถมตัว กระหน่ำตีลงไปทันที..!!!!
ปึ้ก.!! ไม้หน้าสามขนาดพอมือ แตกกระจาย หักเป็น 3 ท่อน เมื่อสัมผัสกับหัวของมันเข้าจังๆ..!!!! ร่างของมันทรุดลงไปนอนกองกับพื้น..!!! เลือดอาบเจิ่งนอง ไปหมด..!
ผมเหวี่ยงเศษไม้ที่เหลือออกไป...แล้วมองไปรอบๆ เพื่อหาตัวช่วยที่จะซัดมันอีกครั้ง..!!! ก่อนที่หันไปเห็น มีดเล่มนั้น ที่มันทำตก ตอนล้มลงไป ตกอยู่ ที่พื้น..!!!
ผมกระโดดข้ามร่างของมันไป พุ่งเข้าคว้า มีดเล่มนั้นได้..ก็ถีบตัวกลับมา ขึ้นคร่อมร่างที่โชกเลือดที่นอนกองอยู่ที่พื้น..!!! ใบหน้าที่โชกเลือดของมันเอี้ยวหันมาหาผมเล็กน้อย..!! มันทำสีหน้าตกใจ เมื่อเห็นว่า ในมือของผมมีมีดถืออยู่..!!! แต่ก่อนที่มันจะขัดขืน ผมก็จ้วงแทงลงไปที่ลำคอของมันอย่างแรง..!!!!
ซวบ..!!! มีดเล่นสั้น จมลึกปักลงไปที่ลำคอของมัน..!! เลือดเป็นลิ่มๆทะลักพรวดออกมาเป็นสาย..!!! ตาของมันเบิกโพลง..!! ลิ้นของมันจุกปาก ดิ้นพรากๆเหมือนหมูโดนทุบ..!!!!
ผมชักมีดออกมา แล้วออกแรงปักไปที่อกด้านซ้ายของมัน กะเอาให้ทะลุหัวใจไอปีศาจตัวนี้..!!!
ซวบ..!! มีดสั้นเล่มเดิม ปักจมลงไปจนมิดด้าม..!!!!!! ตาของมันเหลือกลานด้วยความเจ็บปวด..!!! มันกระอักเลือดออกมา เป็นลิ่มใหญ่ๆ ก่อนที่จะนอนแน่นิ่งไป...!!!
ผมหอบหายใจจนตัวโยน..!! แล้วจึงค่อยๆลุกขึ้นยืน และก้าวถอยออกมา.. พลางมองไปยังร่างของผมอีกคน ซึ่งนอนจมกองเลือด โดยที่มีมีดสั้นปักคาอกด้ายซ้ายอยู่ อย่างไม่วางตา..
ผมเหลียวมองนาฬิกาที่ข้อมือ อย่างร้อนรน..!! หน้าปัด ถูกย้อมไปด้วยของเหลวข้นๆสีแดง ผมเอามืออีกข้างเช็ดออกทันที..!!
เพิ่ง จะ 3 ทุ่มหรือนี่..!! เหลืออีกกี่ชั่วโมงกัน...อีก 3 ชั่วโมงถึงจะเที่ยงคืน..!! ผมนึกมองนาฬิกาด้วยใจอันร้อนรนดั่งไฟ ใจอยากจะให้เวลาที่มีเดินเร็วกว่านี้ยิ่งนัก..
" หึ..หึ..หึ จะรีบไปไหนหรือ นิค ..แกกับชั้นยังตกลงกันไม่ได้เลยนะ...ต้องคุยกันก่อนซิ " เสียงของมันดังขึ้นอย่างเยือกเย็น...ผมสะดุ้งเล็กน้อย หันขวับไป ก็เห็นว่า ร่างของมันกำลังลุกขึ้นอย่างช้าๆในความมืด.....
ผมขนลุกซู่ กับภาพที่เห็น..!!! ตรงหน้า ร่างของมันซึ่ง เต็มไปด้วยแผล และชุ่มโชกไปด้วยเลือดมากมาย...ค่อยๆลุกขึ้นยืน อย่างช้าๆ....ใบหน้าของมันเงยมามองผม และแสยะยิ้มให้... มีดของผมที่เพิ่งปักลงไปเมื่อกี๊ก็ยังเสียบคาที่อกอยู่.... เลือดมากมายไหลย้อยจากร่างที่ชุ่มโชก หยดติ๋งๆอยู่ที่พื้น..!!
ใจผมหายวูบ..!! มือและขาเริ่มสั่น..!! ก่อนหน้านี้ ผมเตรียมใจไว้อยู่แล้วที่จะต้องมาต่อกรกับสิ่งที่ไม่น่าจะใช่มนุษย์....แต่ไม่เคยคิดว่า มันจะน่ากลัวถึงเพียงนี้..!!! ถึงตอนนี้ผมเริ่มโดนความหวาดกลัวอันมากมายครอบงำจิตใจซะแล้ว..!!
" ชั้นมีเวลาสนุกกับแกอีก 3 ชั่วโมง...ไม่สิ ต้องบอกว่า แกมีเวลาที่จะเหลืออยู่บนโลกนี้ ได้อีก 3 ชั่วโมงตะหาก... หึ หึ หึ.. " มันหัวเราะเย้ย พลางยิ้มที่มุมปาก... ใบหน้าที่ถูกชะโลมไปด้วยเลือดของมันดูน่าขนลุกขนพอง....
ผมไม่อาจจะยืนประจันหน้ากับเจ้าปีศาจที่ไม่รู้จักความเจ็บปวดอย่างงี้อีกต่อไป..!! ผมกลับหลังหัน พุ่งพรวดพราดไปทางด้านหลังของบ้านหลังนี้..!! แสงเทียนทำให้ผมเห็นว่า มีบันไดทอดขึ้นไปยังชั้นบน ของบริเวณบ้าน..
ผมวิ่งขึ้นบันไดไปทันที..!! โดยไม่หันมาสนใจข้างหลังว่า มันจะตามผมมาหรือไม่.. ผมพุ่งผ่านบันไดขึ้นมาพบบริเวณของชั้น 2 ซึ่งแบ่งเป็นห้องมากมายหลายห้องด้วยกัน..!!! แต่ด้วยความมืด ทำให้การมองเห็นเป็นไปด้วยความยากลำบาก..!!
มีบันไดทอดขึ้นไปยังอีกชั้น..ซึ่งน่าจะเป็นชั้น 3 ของบ้านร้างหลังนี้.. ผมเหลียวมองขึ้นไปในความมืด ชั่งใจว่าจะขึ้นไปซ่อนตัวบนชั้น 3 หรือว่าจะซ่อนอยู่ชั้นนี้ดี..!!!
ใจเริ่มเต้นรัวและแรง พอๆกับเสียงลมหายใจของผม..!! ก็พอดี กับมีเสียงฝีเท้าเกิดขึ้น ตามมาข้างหลัง..!! มันกำลังตามผมมา..!
ไม่มีเวลาที่จะตัดสินใจอีกต่อไป..!! ผมพุ่งพรวดผ่านชั้น 2 ขึ้นไปยังชั้น 3 อย่างรวดเร็ว..!!! แต่ด้วยควมมืดอันเป็นอุปสรรคในการมองเห็นทำให้ ผมสะดุดขั้นบันได ขั้นแล้วขั้นเล่า..!!! ผมพยายามตะเกียกตะกาย และพยายามไม่ส่งเสียงร้องออกมาทุกครั้งที่ล้มลง..!!! ในที่สุดผมก็พุ่งพรวดขึ้นมา ชั้น 3 ได้อย่างทุลักทุเล..!!
บนชั้น 3 มืดสนิทและเงียบเชียบ..!! ผมหมอบตัวต่ำลง และพยายามปรับสายตากับความมืดอยู่ชั่ววิ..!! ไม่กี่อึดใจ ผมก็สามารถ มองบริเวณรอบๆชั้น 3 ได้อย่าลางๆ...!! มีห้องขนาดเล็กๆ อยู่ประมาน 3 ห้อง....และมีทางเดินทอดยาวไปทางด้านหน้า..!!
ผมเริ่มออกเดินย่องไปอย่างเงียบๆ...หูคอยฟังเสียงด้านล่างที่เกิดขึ้น..!! 1 ใน 3 ห้องที่ผมเห็นเป็นห้องน้ำแคบๆ...เศษชักโครกที่พังและแตก ทำเอาผมสะดุ้งเล็กน้อย เมื่อเผลอเข้าไปเหยียบมันโดยที่ไม่ทันมอง..!!
ด้านล่างยังคงไร้เสียงใดๆ....ทุกอย่างเงียบสนิทและมืดมิด..!! ผมย่องออกจากห้องน้ำ เดินไปข้างหน้า ค่อยๆผลักประตูอีกห้องเข้าไปอย่างแผ่วเบา...!!
เสียงประตูลั่นเล็กน้อย ทำเอาผมขนลุก..!! ผมเคลื่อนตัวผ่านช่องประตูเข้าไปอย่างแผ่วเบา....ภายในห้อง มีเฟอร์นิเจอร์ผุๆที่เหลืออยู่ นั่นคือ เตียงเก่าๆ กะตู้เสื้อผ้าอีก 2 ใบ ตั้งอยู่...!!
ยังไม่ทันได้มองอะไรได้ชัดนัก..!! เสียงฝีเท้าคู่หนึ่งก็ดังขึ้น..!! บ่งบอกว่า มันกำลังขึ้นบันไดมายังชั้นนี้..!!!! และที่สำคัญ มันกำลังมุ่งมาทางผม..!!!!
ผมหายใจถี่ยิบด้วยความตื่นเต้น ก่อนที่จะหมอบตัวต่ำ คลานไปในความมืดของห้องนั้น ....เปิดประตูตู้เสื้อผ้า ก่อนที่จะมุดเข้าไป....
ภายในตู้มีกลิ่นเหม็นอับชื้น...เคราะห์ดี ที่มันไม่คับแคบมากนัก และมีช่องระบายทางด้านหน้าของประตูตู้ ทำให้ผมได้พอมีอากาศหายใจ... แสงจันทร์ยามค่ำคืน ส่องลอดหน้าต่างซึ่งปราศจากบานเกล็ดและกระจก เข้ามาภายในห้อง....แสงนั้น ลอดเข้ามาพอที่จะทำให้เห็น บางส่วนของห้องนี้ได้..!!
ผมนิ่งเงียบอยู่ภายในตู้..!! ใจเต้นรัวและแรงแทบจะระเบิดออกมาจากอก..!! เสียงที่อยู่ในหูของผมตอนนี้กลับเป็นเสียงหัวใจที่เต้นแรงของตัวของผมเอง..!!!
เหงื่อกาฬผุดออกมาทั่วตัว..และไหลมาเป็นทางยาวบริเวณใบหน้า..!! ถึงตอนนี้ แค่ยกมือขึ้นปาดยังไม่กล้าที่จะทำ..!!! ได้แต่นิ่งเงียบ ภาวนาให้มันไม่เห็นผมเท่านั้น..!!
และแล้ว ก็มีร่างหนึ่งปรากฏขึ้นมาที่ปลายห้อง..!!! เงาดำๆของร่างนั้น เดินเข้ามาอย่างแผ่วเบา..!! เสียงฝีเท้าลากโดน เศษกระดาษที่เกลื่อนกลาดอยู่บนห้องนี้ ดัง... แกรก...แกรก.....แกรกกกก....
ผมแทบจะหยุดหายใจ..!!! ถึงแม้ว่าจะพยายามหายใจให้เบาที่สุด แต่ตอนนี้ไม่อาจจะควบคุมเสียงลมหายใจที่ดังออกมาด้วยความตื่นเต้นได้เลย..!!! ใจเต้นระทึกและกำลังจะระเบิดออกมาจากอก..!!! เหงื่อเม็ดเป้งไหลย้อยลงมายัง เหนือดวงตาทั้ง 2 ของผม.. มันหยดเข้าตา ทำเอาผมต้องหลับตาด้วยความแสบ..!!! พลางยกมือสั่นที่กำลัง ปาดขยี้ด้วยความรำคาญ...
แต่เมื่อผมลืมตาขึ้น...ร่างๆนั้นหายไปแล้ว.... หายไปไหน... หายไปไหนกัน...!! ผมหรี่ตามองผ่านช่องระบายอากาศทางประตูตู้ออกไปอย่างตื่นตระหนก.!!
ทันใดนั้น ประตูตู้ก็เปิดผ่างออก ผมเซถลาออกมาจากตู้ ปะทะกับร่างที่ยืนขวางอยู่ ทำให้ผมล้มลง..!!! ผมเงยหน้ามองด้วยความตกใจ..!!!
และแล้วก็ได้เห็น..!! ใบหน้าของมันยืนแสยะยิ้มอยู่ ...ในมือถือมีดเล่มใหม่ ที่ส่องแสงสะท้อนกับแสงจันทร์เป็นเงาวิ้งอยู่..!!!
ฉับพลัน..!! มือทั้ง 2 ของมัน ก็พุ่งเข้าคว้าที่คอของผมเต็มลัก..!!!!!
ความคิดเห็น