คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #18 : CHAPTER 18 - TO FACE AGAIN - ( เผชิญหน้าอีกครั้ง )
CHAPTER 18 - TO FACE AGAIN - ( เผชิญหน้าอีกครั้ง )
...ผมมาช้า ไปจริงๆ..!! ภาพที่เห็นตรงหน้าเอาผม แทบช็อค..!! ร่างของฟลุค และโซะ เพื่อนของผม นอนกองจมกองเลือดอยู่ภายในตัวบ้าน โดยที่มีแสงเทียนมากมาย ส่องให้เห็นสภาพอันไม่น่าดูนี้ ให้ผมเห็น..!
ร่างของมัน... เงาของผม ยืนถือมีดเปื้อนเลือดเล่มหนึ่ง จ้องมองมาทางผมเขม็ง..
" หมิว หนีไป..!!! " ผมหันไปทางหมิวที่ยืนอยู่ข้างๆกายของผม หมิวยังคงมีสีหน้าที่ตกใจและช็อคอยู่กับภาพตรงหน้าไม่ต่างจากผมเท่าไหร่..!!!!!
" หมิว..หมิว !! หมิวต้องไปจากที่นี่..!!! ไปทำตามอย่างที่นิคบอก..หมิว เข้าใจมั้ย..!!!!! " ผมตะโกน เอามือ 2 ข้างเขย่าร่างของหมิวอย่างรุนแรง หวังเรียกสติของหมิวกลับมา ก่อนที่จะสายเกินไป..!
ได้ผล หมิวค่อยๆเบนสายตามาทางผมอย่างช้า มือไม้ของเธอกำลังสั่นระริกๆ " นิค..!! เกิดอะไรขึ้น..โซะ..โซะกับฟลุค..ทำไมกัน...แล้ว นิคที่ยืนอยู่ตรงนั้นเป็น คะ..ใคร.. " คำถามมากมายถูกยิงออกมาด้วยความสับสนของหมิว หมิวลนลานเกินที่จะมีสติได้ !!
" เราไม่มีเวลาแล้ว..!! มันรู้ตัว..!! อีกไม่นาน เรา 2 คนจะต้องถูกมันทำให้หายไป.. วิธีแก้มีอยู่วิธีเดียว.. หมิวต้องทำตามอย่างที่นิคบอกไป..!!! หมิวต้องไปจากที่นี่..!!! เรา จะต้องทำตามวิธี ที่ ในข้อมูลนั่นบอก..! " ผมไม่ตอบคำถามของหมิว แต่กลับเป็นตะคอกเร่งหมิวแทน
หมิวจ้องมองดวงตาของผม อย่างตกตะลึง..!! ตัวของเธอกำลังสั่น..!! ผมจ้องมองเธอเช่นกัน มือของผมจับมือเธอเอาไว้แน่น..!!!
" หมิว..หมะ..หมิวกลัว..!! " เสียงสั่นๆ ออกมาเป็นคำพูดสั้นๆของหมิว
ผมหลับตาลง เข้าสอมกอดเธอทันที..!!! หมิวสะดุ้งด้วยความตกใจเล็กน้อย แต่ก็ไม่มีทีท่าว่าจะผลักผมออก..!!! ใบหน้าผมแนบเข้ากับซอกคอของเธอ กลิ่นกายของ หญิงสาวรุ่นเดียวกับผม..หอมอ่อนๆ..!!! ตัวที่กำลังสั่นนิดๆของหมิวแนบเข้ากับกายของผม..!!!
" หมิวต้องทำได้..!! หมิวเป็นคนเดียวที่จะช่วยนิคได้..!! นิค ขอโทษที่ทำให้หมิวมาเกี่ยวข้องกับเรื่องบ้าๆนี่..!! แต่ตอนนี้ หมิวต้องทำ เพื่อเรา 2 คน...นิคเชื่อว่าหมิวทำได้..!! " ผมกระซิบเข้าที่ข้างหูของหมิวอย่างแผ่วเบาแต่หนักแน่น 2 มือกระชับโอบเข้าที่แผ่นหลังแน่นยิ่งขึ้น...
ผมผละตัวออกจากหมิว เธอหยุดสั่นแล้ว....หยดน้ำใสๆ กำลังรินไหลออกมาแทน..!!
" นิค..หมิวจะทำตามที่นิคบอก " หมิวพูดทั้งน้ำตา ปากของเธอสั่นระริก ....... ผมจ้องมองเธอด้วยความรักอีกครั้ง และพยักหน้าอย่างช้าๆ .... นี่อาจจะเป็นครั้งสุดท้ายแล้วก็ได้ ที่ผมอาจจะได้เจอหมิวอีก..!!
หมิวหันขวับ เอามือปาดน้ำตาออก วิ่งหันหลังกลับไปทั้งๆที่ยังร้องไห้อยู่..!! แล้วร่างของเธอก็กลืนหายไปกับความมืดยามค่ำคืนที่เงียบสงัด..!!
ผมหันกลับเข้าไป ยังตัวบ้านอีกครั้ง..!! ร่างของโชกเลือดมัน ต้องกับแสงเทียน ยืนนิ่งอยู่เงียบๆ..!! ผมก้าวเท้า เข้ายังตัวบ้าน เดินตรงเข้าไป อุ้มร่างอันอ่อนปวกเปียกของ ฟลุค นำไปวางทางด้านริมห้องอย่างแผ่วเบา..!! และเดินผ่านตัวของมัน ตรงไปยังร่างชุ่มเลือดของโซะ ... อุ้มเพื่อนของผม นำไปวางไว้ยังมุมห้องเช่นกัน..!!
เสื้อของผม เปรอะเลือดของโซะ แต่ก็ไม่คิดที่จะขยะแขยงแต่อย่างใด.. ในใจของผมกำลังเร่าร้อน ไฟความโกรธอันมากมาย ที่สุมอย่างข้างในกำลังจะประทุ..!!!!
ผมหันกลับไปเผชิญหน้ากับ ฝาแฝดอันไม่ประสงค์ อีกครั้ง !
" รู้หมดแล้วหรอไง.. แกรู้ ..หึ หึ ... ชั้นก็รู้ ชั้นเลยเตรียมการไว้พร้อมแล้วล่ะ..!! ปาร์ตี้ใต้แสงเทียนอันเร่าร้อนระหว่าง แกกับชั้นกำลังจะเกิดขึ้น.!! ฮ่า ฮ่า ฮ่า !! " มันหัวเราะลั่น ท่าทางของมันยียวนยิ่งนัก..!!
" ไม่วันนี้ ก็วันหน้าชั้นก็ต้องเจอแก..!! ตอนนี้ ชั้นจะไม่ยอมหนี ให้แกวิ่งไล่อีกต่อไป..!! เรื่องทั้งหมด จะต้องจบลงภายในคืนนี้..!! แกจะต้องหายไป ..!! ไม่ใช่ชั้น..!!! " ผมตะคอกกลับไป ในใจเดือดดาลขึ้นเรื่อยๆ..!
" ฮ่า ฮ่า ..น่าขันยิ่งนัก มนุษย์โง่ๆอย่างแก จะทำอะไรได้..!! เฝ้ารอคอย ..ไม่นานก็ช้า...โลกนี้ก็ต้องถูกเปลี่ยนเป็นดอปเปอร์ทั้งหมด..พวกที่เหลืออยู่เพียงไม่กี่คนที่รู้เรื่องนี้ ยังไงก็ต้องตายอยู่ดี..! เพราะมนุษย์มีอายุไขที่สั้นยิ่งนัก.. ต้องขอบคุณ อดอล์ฟ พ่อของพวกแกนะ ที่เป็นคนหาวิธีปลุกพวกชั้นขึ้นมา ฮ่า ฮ่า ฮ่า...!! พวกชั้นตอบแทนให้กับพ่อของแกกลับไปอย่างสาสมแล้ว..!! จนถึงตอนนี้ มนุษย์โลกผู้รู้มาก จะมาหาคนรับบาป.... เฝ้าโทษแต่ อดอล์ฟ มันก็สายไปซะแล้ว รู้ไว้ด้วย ฮ่า ฮ่า ฮ่า.. " ดอปเปอร์ของผม หัวเราะรื่น สิ่งที่มันกล่าว สอดคล้องกับข้อมูล ที่ผมได้มาจาก อดอล์ฟ เกรยัน ฮิตเลอร์มาก ...!!
มันอาจจะน่ากลัวและเหลือเชื่อ..แต่ถึงตอนนี้ มันกลับทำให้ผมมั่นใจในการที่จะเผชิญหน้ากับมันยิ่งขึ้น..!!!
" แกอาจจะคิดถูก ที่ไม่ได้บอกกับใครในเรื่องนี้อีก ไม่งั้น..คนที่จะเดือดร้อนเพราะแก ก็อาจจะเพิ่มขึ้นด้วย..!! ฮ่ะ ฮ่ะ แต่ช่างเถอะ ไม่นานพวกนั้น ก็จะต้องกลายเป็นพวกเดียวกับชั้นอยู่แล้ว..ฮ่า ฮ่า ฮ่า " เสียงหัวเราะอันเย็นยะเยือกดังขึ้นอีกครั้ง
ฉับพลัน.!! สีหน้าที่กำลังหัวเราะรื่นเมื่อกี๊ กลับกลายเป็นขมึงทึง..!! แววตาอันอำมหิตปรากฏขึ้นอย่างรวดเร็วบนใบหน้านั้น..!!! ร่างของมันพุ่งเข้าใส่ผมทันที..!!!
ร่างของผมโดนกระแทกล้มลงไปกับพื้นดังโครม..!! ร่างของมันนั่งคร่อมอยู่บนตัวของผม มือถือมีดเงื้อขึ้นบนหัว..!!!!! สีหน้าสยะยิ้มอย่างเหี้ยมเกรียม..!!!!
ผมเอามือปัดป้องสุดความสามารถ ..!! ในใจกำลังตื่นตระหนก และรับกับความตื่นเต้นและหวาดกลัวที่โถมเข้ามาใส่ไม่ทัน..!!!
" จะเลือกอะไรดีล่ะ !! ระหว่างยอมเป็นชั้นดีๆ.. หรือว่า จะต้องให้เสียเลือดเนื้อกัน..!!! หึ หึ .. " เสียงของมันกระซิบอยู่บนตัวของผมอย่างแผ่วเบา...!! 2 มือของผมขืนมือของมันสุดกำลัง..!!!
" ชั้นไม่มีทางยอมแกแน่นอน..!! แกมันไอพวกของปลอม..!! ยังไง ก็ไม่มีทางเหมือนต้นฉบับที่พระเจ้าสร้างพวกชั้นขึ้นมาหรอกเว้ย..!!! " ผมตะคอกกลับไป สูดลมหายใจเข้าเต็มลัก ก่อนที่จะออกแรงถีบร่างของมันกระเด็นออกไป..!!!
ร่างของมันปลิวหวอ... กลิ้งหลุนๆ ไปชนกับเทียนที่ล้อมเป็นวงกลมกลางห้องดับลงครึ่งหนึ่ง ..!! แสงภายในห้องโถงว่างๆ เริ่มอ่อนลง.. ความมืดเข้าครอบคลุมเป็นบางส่วน..!!
ผมยันกายลุกขึ้น พลางหอบหายใจ..!! " ชั้นไม่สนหรอกนะ ว่าพวกแกจะวิเศษมาจากไหน..!! สุดท้าย แกมันก็แค่ ไอปีศาจที่ไม่มีตัวตนเป็นของตัวเองก็เท่านั้น..!! " ผมตะโกนลั่น ในใจกำลังครุกรุ่นด้วยไฟบ้าอันมากมายที่กำลังจะระเบิดออกมา..!!!
มันค่อยๆลุกขึ้นอย่างเชื่องช้า เสื้อผ้าที่เหมือนกับผมเปี๊ยบที่กำลังสวมใส่อยู่ของมัน เริ่มติดไฟจากเทียนที่มันล้มทับไปเมื่อกี๊..!!! ไฟที่ไหม้ตรง แขนเสื้อด้านซ้ายกำลังลามไปที่คอ และอีกด้านของเสื้ออย่างรวดเร็ว..!! ผมเริ่มได้กลิ่นเหม็นไหม้ของผิวของมัน ที่กำลังโดนไฟเผาย่างสดๆอยู่..!!
มันลุกขึ้นมายืน สีหน้าไม่บ่งบอกว่า เจ็บปวดแต่อย่างใดเลย...ถึงตอนนี้ แขนซ้ายของมันไหม้เกรียม ผิวหนังกำพร้างอหงิกและดำปี๋ บ้างหลุดล่วงออกมาเป็นเถ้าถ่าน..เผยให้เห็นผิวด้านในที่ขาววอก และกำลังจะโดนเผาให้สุกต่อจากผิวด้านนอก..!!!
มันเหลียวมามองไฟที่กำลังจะลุกไหม้ทั่วตัวก่อนที่จะ เอามือขวาลูบผ่านไปที่กลุ่มไฟย่อมๆที่กำลังลุกอยู่ที่ตัวของมัน..!! เมื่อมือของมันลูบผ่านไป ไฟที่กำลังลุกเผาไหม้ผิวของมันอยู่นั้น ก็ดับลงไป...หลงเหลือแต่ ผิวไหม้บริเวณที่ถูกไฟเท่านั้น..!!
" แกกำลังทำให้ส่วนหนึ่งของพิธีกรรมล้มเหลวนะ " มันยิ้มก่อนที่จะหันไปมอง กลุ่มเทียนที่เหลือเพียงครึ่งหนึ่ง ที่ยังส่องแสงและตั้งเป็นครึ่งวงกลมอยู่...!!
..ก่อนที่จะยกมือชี้ไป พลันเหมือนโดนเวทมนต์ซึ่งมองไม่เห็น เทียนที่เพิ่งถูกทับและดับลงไป กลับมาตั้งเป็นวงกลมและติดไฟอีกครั้ง..!!!
มันกลับหันมาจ้องมองผม และเริ่มยิ้มที่มุมปาก...
ผมยืนจ้องมองมันอย่างตกตะลึงกับภาพที่เห็น.. ในใจเริ่มหวาดหวั่น กลับการโจมตีครั้งที่ 2 ของมัน..!!
ท่ามกลางแสงเทียน เงาของผมที่เกิดจากแสงเทียน โอนเอนทอดไปทางด้านหลัง....ต่างจาก อีกร่างของผม ซึ่งยืนอยู่ใกล้แสงเทียนกว่าผม แต่กลับไม่มีแม้แต่เงาเลย...!!!
ความคิดเห็น