คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : CHAPTER 14 - WITNESS - ( พยาน )
CHAPTER 14 - WITNESS - ( พยาน )
... ทันทีที่ผมก้าวลงจากรถเมลพร้อมกับ หมิว เสียงโทรศัพท์มือถือ ของ ผมดังขึ้น..ผมจ้องมอง หน้าจอโทรศัพท์มือถือ ที่ตอนนี้ มีชื่อ ฟลุค ปรากฏอยู่บนหน้าจอที่ส่องแสงสีขาวอยู่ ด้วยความแปลกใจ.. " ฮัลโหล .." ผมกดรับ
" ไอสาดนิค เมิงฆ่า เมย์..!! ไอเชี่ย เมิงอยู่ไหนกัน..!! ทำไมเมิงต้องทำอย่างนี้ หือออ..!! " เสียงตะคอกอย่างรุนแรง พุ่งผ่านหูโทรศัพท์เข้ามา ทำเอาผมสะดุ้ง มันเป็นเสียงของฟลุค ที่ดูเหมือนกำลังโกรธพลุ่งพล่าน..!
" เฮ้ย..เดี๋ยวก่อน ฟลุค ใจเย็น..อะไรวะ เกิดอะไรขึ้น.. " ผมหน้าเสีย เพราะยังจับต้นชนปลายไม่ถูก ในสิ่งที่ฟลุคพูด หมิวเริ่มหันมามองด้วยความสงสัย....
" ไอเลว !! เมิงอยู่ไหน.! กูจะฆ่าเมิง..! ฮือ.. ฮือออ.. ไอนิคคคคค ! " จากเสียงตะคอก เริ่มกลายเป็นเสียงที่ปนไปด้วยอาการสะอื้น..!!
" ไอฟลุค..ใจเย็น เฮ้ย ใครเป็นอะไร..!! บอกกูมาเด้..สาด.!! ไอฟลุค เมย์เป็นอะไร !! " ผมเริ่มสับสน ใจคอเริ่มไม่ดี เมื่อรู้ว่า ฟลุคกำลังร้องไห้ และอยู่ในอารมณ์ที่ไม่อาจจะเข้าใจได้..!!
" เมิงมันเชี่ยที่สุด..!! เมย์ตายแล้ว..!!!! ฮือออ ...ฮืออ ตายเพราะเมิง..เชี่ยเมิงยังทำมาเป็นไม่รู้อีกหรอไงกัน..!!! ฮือออ..สาด.. ถึงเมิงจะหนี เมิงก็หนีไม่พ้น..เพราะกูบอกตำรวจไปหมดแล้ว.. ว่าคนที่ฆ่าแฟนกู เป็น เมิง..ไอสาดนิคคค..!! " ฟลุค ดูเหมือนจะคลั่งไปแล้ว ทั้งร้องไห้ ทั้งคำราม...!!! แต่สิ่งที่ฟลุคพูดทำเอาผมถึงกับใจหายวาบทันที..!
" เฮ้ยย..เดี๋ยว..อะไรกัน เมย์ตายแล้วหรอ....ฟลุค เมิงพูดอะไรกัน..แล้วกูไปทำอะไรเมย์ตอนไหนกัน.. " ผมขนลุกซู่ รู้สึกใจแป้ว เมื่อมารับรู้ว่า เมย์เพื่อนร่วมห้อง ที่ผมเห็นเมื่อวานที่ยังเดินคู่กับฟลุค เสียชีวิตซะแล้ว...หมิวเอามือมาจับแขนเสื้อของผม พลางดึงกระชากให้ผมหันไป..!! " อะไรนะ ! นิค.. เมย์เป็นอะไร.!! นิคเกิดอะไรขึ้นกับเมย์..!!!! " หมิวดึงแขนเสื้อของผม สีหน้าถอดลงอย่างเห็นได้ชัด..!!!
" ไอเชี่ยนิคคค..!! เมิงอยู่ไหน..!! กูจะฆ่าเมิงง..ไอสาดดดด..!! " เสียงของฟลุคยังตะโกนถามผมเหมือนคนบ้า...!!
ผมเริ่มอารมณ์เสีย ที่ฟลุคบ้าคลั่งเกินกว่าที่ผมจะคุยด้วย ผมจึงเริ่มตะคอกกลับไป " เดี๋ยว..!! ไอฟลุค ฟังกูก่อน..!! ไอสาด..!! กูจะไปฆ่าเมย์ได้ยังไง !!! ในเมื่อกูอยู่กับหมิวตลอด..!!! เมิงบ้าไปแล้ว..!!! "
" อะไรนะ..เมิงไม่ต้องมาแก้ตัวเลย..!!! ไอนิค..กูเห็นเมิงชัดเจน..!! แล้วเมิงก็เป็นคนนัดกูมา ที่ สวนสาธารณะนั่น..!! จะบอกไม่ใช่เมิงอีกหรอไงวะ..!!! " ฟลุคมีท่าทีอ่อนลง เมื่อผมเอ่ยถึงหมิว..!! แต่ก็ยังไม่เชื่อ
ผมส่ายหน้า ด้วยความเซ็ง ถึงตอนนี้ อารมณ์ของผมก็เริ่มพุ่งขึ้นมาระดับหนึ่ง..!! ความสับสน ทั้งหลาย ทำให้ผมเริ่มหงุดหงิด..!!! ผมยืนโทรศัพท์ให้หมิว แล้วพยักหน้า... หมิวมองหน้าผม ก่อนที่จะรับมือถือของผมไป
" ฮัลโหล..ฟลุค..ฟลุค เกิดอะไรขึ้นกัน..!! " หมิวเริ่มต้นถามทันที ดูเหมือนว่า ฟลุคก็คงจะแปลกใจไม่น้อย ว่าผมจะอยู่กับหมิวจริงๆ สังเกตุจากหมิว ที่กำลังนิ่งฟัง อะไรบางอย่างที่ฟลุคกำลังพูดอยู่..!!
ผมละสายตาจากหมิว หันไปมอง ป้ายหมู่บ้าน สินธนา ที่อยู่ตรงข้ามกับฝั่งถนนที่ผมกับหมิวยืนอยู่..... เกิดอะไรขึ้นกันแน่..!! เกิดอะไรขึ้นกับเมย์..!! เมย์ตายแล้วจริงๆหรอเนี่ย..!! แล้วสิ่งที่ฟลุคบอกว่า ผมเป็นคนฆ่าเมย์..!!!?? ฟลุคเห็นอะไร..!!??
หัวของผมวิ่งคิดเกี่ยวกับเรื่องที่น่าใจหาย ที่เพิ่งมารับรู้จากฟลุคทันที..!!! สายตาของผม เหม่อลอย จับจ้อง ไปที่กลางถนน 4 เลน ที่ดูไม่ใหญ่มากนัก..!! ท่ามกลาง แสงไฟของไฟริมทาง การจราจรในถนนเส้นนี้ตอน 2 ทุ่มกว่า ถ้าเทียบกับตอนกลางวัน แล้ว คงดูเบาบาง กว่ากันมากนัก..!!
....ดอปเปอร์...!!! เงาตามตัวของผม..!!
ความคิดนี้ แล่นเข้ามา ทำเอาผมขนลุกซู่ เสียวสันหลัววาบทันที.!!
ก็พอดีกับ หมิวเรียกผม ทำเอาผมสะดุ้ง..!!
" เราต้องรีบไปกันแล้วล่ะ นิค.!! ฟลุคนัด เรา 2 คนไปที่โรงพัก นวมินทร์.. ตำรวจจะสอบปากคำเรา.. " หมิวกล่าว ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ มือยื่นโทรศัพท์มือถือให้ผม..
..ผมมองหน้าหมิว ด้วยจิตใจที่ห่อเหี่ยว....รู้ว่า มันจะต้องมีอะไรไม่ดีที่เกิดอะไรแน่ๆ..!! ผมรับมือถือกลับเข้ากระเป๋ากางเกง พร้อมกับ พยักหน้าให้กับหมิวช้าๆ ก่อนที่ เรา 2 คนจะโบกแท็กซี่สีเหลืองเขียวคันหนึ่ง แล้วรีบขึ้นไป..!!!!
..........................................................................................
เป็นเวลาเกือบ 2 ชม. ที่ผมกับหมิว นั่งให้ปากคำกับ ตำรวจจำนวน 3-4 คน ที่พยายามสอบปากคำ เรา 2 คน ..บรรยากาศ ในห้องตึงเครียดเอามากๆ...หมิวร้องไห้แล้วร้องไห้อีก..!!
ผมถึงกับอึ้ง และ มือไม้สั่น เมื่อตำรวจ บอกให้เราทราบว่า สภาพศพของ เมย์นั้น ถูกทารุณและฆ่าด้วยความโหดเหี้ยมเพียงไร...!! พยานในที่เกิดเหตุมีเพียง ฟลุคคนเดียว...
หลังจากจมอยู่กับ บรรยากาศที่ตึงเครียดมานาน สำนวนการให้ปากคำของเรา 2 คน เมื่อเปรียบเทียบกับ พยาน และ หลักฐานที่มี ก็ถือว่า
เบามาก และไม่สามารถเอาผิดกับ ผมและหมิวได้....ตำรวจจึงได้ปล่อยตัวผมและหมิวไป และจะมีการสอบปากคำเพิ่ม ในอีก 2 วันข้างหน้า..!!
ผมกับหมิวได้ออกมาเจอฟลุคอีกครั้ง โดยที่มีโซะ ยืนอยู่ข้างๆ ที่หน้าโรงพัก ... ฟลุคมีท่าทีสงบลงมาก ถ้าเทียบกับก่อนหน้านี้ ที่ตะโกนอย่างบ้าคลั่งใส่หูโทรศัพท์ของผม..!! หมิวร้องไห้ และโผเข้ากอดกับฟลุคทันที.. ผมเดินตามหมิวเข้าไป....
ฟลุค ค่อยๆดันตัวหมิวออกมา แล้วมองหน้าผม....
" กูเสียใจด้วยนะ เรื่องเมย์...กูรู้เรื่องมาจากตำรวจหมดแล้วล่ะ " ผมมองหน้าฟลุค เอ่ยด้วยเสียงที่สั่นเครือ ...ข้างในรู้สึกโหวงเหวงเมื่อนึกถึง เมย์ ที่มักจะยืนอยู่ข้างฟลุคเพื่อนของผมเสมอ....
" อืม.. กูก็ขอโทษเมิงด้วยแล้วกัน... " ฟลุคกล่าวด้วยเสียงอู้อี้ ดูก็รู้ว่าฟลุคพยายามสะกดน้ำตาเอาไว้อยางเต็มที่ โซะเดินเข้ามากอดผม
" กูโทรไปหาพ่อและแม่ของเมย์แล้ว... เรื่องทั้งหมด พวกเราจะปิดข่าว...เรื่องนีจะมีพวกเราเท่านั้นที่รู้... ไม่อยากให้ใครมาถามถึงเรื่องเมย์มากกว่านี้... " ฟลุคกล่าว และนิ่งเงียบไป
" กูขอโทษเมิงจริงๆ...ตอนนี้กูสับสนมากจริงๆ..ในเมื่อ กูลองโทรไปถามพ่อแม่ของหมิวดูแล้ว เค้าบอกว่า เมิงอยู่กับหมิว ตลอดวันจริงๆ..กูรู้สึกสับสนเหลือเกิน...และใครกันล่ะ ที่มันโทร นัดกูกับเมย์ ให้ไปที่สวนนั่น..!! และมัน..มัน..มันฆ่าเธอด้วย..!!! " ฟลุคก้มลงมองพื้น กำหมัดแน่น...เส้นเลือดเริ่มขึ้นบริเวณใบหน้าของฟลุค ..!
" กูเชื่อเมิงฟลุค..!! กูรู้ว่าเมิงไม่ได้หูฝาดที่ได้ยินเสียงของกูโทรนัดเมิง...กูรู้ว่าเมิงไม่ได้โกหกตำรวจที่บอกว่า เห็นกู ฆ่า เมย์ต่อหน้าต่อตาเมิง..!! กูเชื่อเมิงทุกอย่าง...!! ถึงเวลาที่เมิงต้องเชื่อกูบ้างแล้ว.. " ผมกล่าว แววตาจ้องมองที่ฟลุคเขม็ง หัวสมองวนนึกถึง เงาตามตัวบัดซบนั่นอีกครั้ง...!
ความคิดเห็น