ไม่รู้ตัว_กันตั้ม69

ลำดับตอนที่ #6 : เตือน!!

Gun Part

          ผมคุยกับฐิสาตอนนี้เธอขอผมคืนดี เเต่ผมไม่คิดอะไรกับเธอเเล้วบอกเธอไปเธอก็ไม่ฟัง 

ฐิสา|กันกลับมาคบกับเราเถอะน่ะ น่ะ กัน

กัน|ไม่ฐิสาเราไม่ได้รักเธอเเล้ว

ฐิสา|ไม่!!! กันรักฐิสาอยู่ เราจะทำให้กันรู้

กัน|จะทำอะ..

          พอผมพูดไม่ทันจบเธอก็เข้ามาจูบผม ผมยัง งงว่าทำไม่เธอถึงกล้าทำแบบนี้ทั้งๆที่เมื่อก่อนเธอไม่เป็นแบบนี้

ตั้ม|พะ..พี่กัน

           ผมได้ยินเสียงไอตั้ม ฐิสาได้ยินเสียงเธอจึงหยุด แล้วผละออก ผมจึงพยายามอธิบายกับไอตั้ม

กัน|ตั้ม พี่..

ตั้ม|ผมได้ยินทุกอย่างเเล้วพี่ 

           ไอตั้มพูดแบบนี้เเสดงว่ามันก็เห็นฐิสาเข้ามาจูบผมด้วย ผมไม่คิดเลยว่าทำไม่ฐิสาถึงเป็นแบบนี้ไปได้

กัน|ฐิสาเราไม่คิดเลยว่าเธอจะเป็นเเบบนี้ 

ฐิสา|ไม่น่ะกัน อ๋อที่กันไม่กลับมาคืนดีกับเราเพราะเด็กนี่ใช่ป่ะ

กัน|ฐิสา ตั้มมันไม่เกี่ยวอย่าเอาตั้มมาโยงเรื่องนี้ด้วยอีกอย่าเราไม่ได้รักเธอเเล้ว เลิกยุ่งกับเราได้เเล้ว!!

             ผมร่างยาวเเล้วรีบจูงมือตั้มออกมาทันที่ที่ผมพูดจบ แต่ฐิสาก็ยังตะโกนตามหลังมา

ฐิสา|ตอไปนี้กันจะไม่มีความสุขอีกแน่

              ผมไม่สนใจที่เธอพูดเท่าไหร่เเต่ก็แอบคิดว่าถ้าเธอทำให้ผมเดือดร้อนไม่เป็นไรแต่ถ้าทำให้คนรอบข้างผมเดือดร้อผมไม่ปล่อยเธอเอาไว้เเน่

ตั้มกับผมเดินมาโดยไม่พูดอะไรจนมาเจอพวกเพื่อนๆ

ฮั่น|ไอกันเป็นอย่างไรบ้างว่ะ

กั้ง|เออ เป็นอย่างไรบ้างว่ะ

              ผมเล่าทุกอย่างให้พวกมันฟัง ตอนเเรกพวกมันก็พอรู้ว่าฐิสาเป็นอย่างไร เเต่พอถึงวันนี้ทำให้พวกมันสงใสว่าผมคบกับฐิสาไปได้ไง

แกง|พี่ฐิสาเขาไม่ใสอย่างที่พวกผมคิดจริงๆด้วย

ซีดี|จริงด้วยไม่คิดเลยว่าจะทำแบบนี้

ตั้ม|ผมก็ไม่คิดเหมือนกัน

               ผมคุยกันต่อนิดหน่อยก่อนจะแยกย้ายกันกลับบ้าน ผมไปส่งไอตั้มที่บ้านตามปกติ

ตั้ม|ขับรถกลับดีๆนะพี่เดี้ยวตาย

กัน|นี่มึงไม่ได้เเช่งกุใช้ป่ะไอตั้ม

               มันไม่ตอบเเต่ทำหน้ากวนตีนเเล้ววิ่งเข้าบ้านไปเลยครับ แม่งกกวนตียจริงไอตั้มเนี้ย ผมขับรถออกมาจากบ้านตั้มแล้วกลับบ้านตัวเองเพราะเหนื่อยมาทั้งวัน

Tum Part 

          ผมกวนตีนพี่กันเเล้ววิ่งเข้าบ้านมาเลยผมอาบน้ำแล้วลงมาหาอะไรกิน แต่ลืมไปว่าวันนี้ป้าน้อยลากลับบ้านที่ต่างจังหวัดผมเลยต้องออกมาซื้อข้างนอก

ตั้ม|เอาอันนี้ครับ อันนี้ดวยครับ

ป้า|อะนี่จ่ะหนู

           ผมจ่ายเงินป้าไปแล้วกำลังจะเดินเข้าบ้าน แต่อยู่ๆก็มีใครไม่รู้มาหยุดตรงหน้าผม

ตั้ม|พี่มีอะไรกับผมหรือเป่ลาครับ

 ? |มี..พลัก!!! พลัก!!

         อยู่ไอคนนั้นมันต่อยผม ผมไปทำไรให้มันว่ะผมไปเดินบนบ่ามันเหรอะ

ตั้ม|มึงตอยกุทำไมว่ะ..พลัก!! มึงไปใกลๆเลยน่ะไอเชี้ย!!!

        ผมต่อยสวนมันกลับไป1หมัดเเล้วไล่มันไป มันวิ่งหนี แล้วผมก็ยัง งงอยู่ว่าผมไปทำไรให้มัน ผมกลับบ้านมาทำแผล จู่ๆผมก็เห็นพี่แก้มเดินลงมาจากห้อง

แก้ม|อ้าวตั้มแกไปโดนอะไรมา

ตั้ม|เจ้ผมไปซื้อของข้างหน้าปากซอย ตอนเดินกลับมันมีใครไม่รู้เดินมาต่อยผม

แก้ม|ไอนั่นมันเป็นใครบอกพี่มา!!!

       ตอนนี้เจ้ดูจะโกรธไอบ้านั่นมากกวาผมอีกเพราะเจ้ไม่ชอบให้ใครทำร้ายคนในครอบครัวใครทำครอบครัวเราเจ้เอาตายได้

ตั้ม|เจ้ใจเย็นผมก็ไได้ต่อยมันคืนไป2หมัดเเล้วพี่

แก้ม|แล้วเเกไปทำอะไรให้ใครมาหรือเปล่า

ตั้ม|ก็ปะ...(ข้อความ)

           ผมพูดไม่ทันจบก็มีเสียงข้อความดังขึ้นทันทีผมเปิดดู

  

 #ฉันแค่เตือนเเกให้แกห้ามยุ่งกับกันอีก  จำไว้!! ไม่งั้นเเกได้เจอเยอะกว่านี่อีก

         ผมกับเจ้อ่านก็ตกใจว่าใครส่งมา แต่ผมรู้แล้วว่าใครส่งมาเพราเรื่องพี่กันมีคนเดียว

แก้ม|ตั้มใครส่งมาอ่ะพี่ว่ามันเกินไปแล้ว

ตั้ม|ผมรู้เเล้วเจ้  พี่จำพี่ฐิสาแฟนพี่กันได้ป่ะ

แก้ม|จำได้ยัยนั้นอ่ะเป็นสายรหัสฉัน  แกอย่าบอกน่ะว่า

ตั้ม|ใช่พี่ฐิสานั่นเเหละ

แก้ม|ฉันก็พอรู้กิติศัพท์นางมาบ้างเเต่ไม่คิดว่าจะมาเจอเอง

          ผมงงเลยว่าพี่กันหลงคบพี่เขาไปได้ไง นิสัยเเย่แบบนี้ เรื่องนี้ผมกะจะเล่าให้พี่กันฟังแต่ผมว่าไม่ทันเเล้วเจ้โทรไปเรียบร้อยแล้วครับ

ตั้ม|เจ้โทรบอกพี่กันอ๋อ

แก้ม|ใช่ดิอย่างงี้มันต้องเจอ แกไปนอนไปมีเรียนไม่ใช่อ๋อ

ตั้ม|ครับเจ้ก็นอนได้เเล้ว ฝันดีคราบเจ้

           ผมกับเจ้เเยกกันไปนอนผมขึ้นห้องมากำลังจะนอน วันนี้ผมรู้สึกเหนื่อยมาก แล้วเจอกันในวัยพรุ่งนี้ครับ

__________________________________________________________________________________________

มาเเล้วค่าาาาาาาาาา ตอนนีมาแบบล่าช้านิดๆ 

เราต้องมาดูกันว่าฐิสาจะทำอะไรต่อไป ตอนนี้แอบหมั่นใส่นางเบาๆ

บอกเลยตอนต่อๆไปฐิสานางเเรงกว่านี้อีก

เดี้ยวจะมาอัพน้าาาาาาาา ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านน่ะคะ

วันนี้ไปก่อนบ๊ายบายยยยยยย

รักคนอ่าน  จุฟๆ /////