ซินเดอร์เรลลารีโทลด์: เหล่าเทพ บัลลังก์ และแท่นบูชา

คำนิยามของชีวิตเด็กสาวคนหนึ่งที่จะเป็นซินเดอเรลลาได้จะต้องเป็นเช่นไรบ้าง ชีวิตที่กำพร้าพ่อแม่ ได้เจอกับแม่เลี้ยงและพี่น้องต่างพ่อแม่ที่ใจร้าย โดนใช้งานเยี่ยงทาส โดนยึดทรัพย์สมบัติทุกอย่างจนเหลือแต่เสื้อผ้ารองเท้าเก่า ๆ ให้ใส่ กับการใช้ชีวิตอยู่ในห้องใต้หลังคาโทรม ๆ แล้ววันหนึ่งเมื่อคำเชิญไปงานเลี้ยงเต้นรำหาคู่จากทางพระราชวังมาถึงก็มีนางฟ้าแม่ทูลหัวมาเสกชุดสวย ๆ กับรองเท้าแก้วให้ใส่ พบรักแรกพบกับเจ้าชายในฝันที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน เต้นรำทั้งคืนก่อนที่จะวิ่งกระหึดกระหอบกลับบ้านเพราะนาฬิกาตีว่าเป็นเวลาเที่ยงคืน ระหว่างวิ่งก็ต้องทิ้งรองเท้าไว้ข้างหนึ่ง เพื่อให้เจ้าชายมาตามหา เมื่อได้เจอกันก็จูบกันอย่างมีความสุข และ the end happily ever after หากเป็นเช่นนั้นข้า “เจเนซิส อาร์ยา ริเวอร์รา” จะเป็นคนทำลายชะตาเหล่านี้ลงทุกข้อเอง ข้าเจนเนซิส จะไม่มีวันยอมใช้ชีวิตที่มีแต่ยอมจำนนต่อโชคชะตาเพื่อรอเวทมนต์มาเปลี่ยนแปลงมันหรอก เพราะจะมีเพียงข้าเท่านั้นที่จะกำหนดโชคชะตาทั้งหมดของข้าได้ ข้าจะใช้ดาบของข้าในการตัดผ่านอุปสรรคทุกอย่างไปเอง ข้าไม่ต้องการเวทมนต์หรือเจ้าชาย แต่ข้าเพียงแค่ต้องการคนที่ข้าฝากข้าหลังของข้าไว้กับเขาได้

ในเรื่องซินเดอเรลลามีเจ้าชายที่เพอร์เฟคไปหมด เจ้าชายที่ทำตัวงี่เง่าจนลืมถามชื่อของผู้หญิงที่ตนเองชอบหรือไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองชอบใครอยู่ และยังจะบ้าเอารองเท้าข้างหนึ่งที่นางทำตกไว้ไปตามหาผู้หญิงที่ชอบเองอีก แถมยังดูทำอะไรไม่ค่อยเป็นอีกต่างหาก ข้า “ลีโอ เอเลียส แอลเวเรส” จะไม่ยอมรับบทบาทของตัวละครเช่นนี้เด็ดขาด เพราะชีวิตในวังของข้ามันไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบอย่างไรเล่า ถึงจะเกิดในราชวงศ์แต่ตัวข้านั้นต้องหันหลังให้กับชีวิตที่หรูหราทั้งหมดในวังหลวงและเผชิญหน้ากับชีวิตในฐานะดาบของราชวงศ์ นักฆ่าเลือดเย็นที่จะคอยฆ่าทุกชีวิตที่ไม่ทำตามคำสั่งของราชวงศ์โดยไม่สนใจถึงความโหดเหี้ยมนั้น เหตุผลที่ข้าได้รับมาตลอดคือต้องมีสักคนที่ทำสิ่งนี้และก็ไม่มีใครเหมาะไปกว่าคนที่ได้รับพลังพิเศษที่สามารถยืมพลังจากเหล่าเทพได้อีกแล้ว ส่วนผู้หญิงที่ข้ารักและพร้อมจะมองชีวิตของข้าให้ได้นั้นข้ารู้จักนางมากกว่าใครทั้งสิ้น ตลอดเวลาหลายเดือนที่ข้าฝากชีวิตของข้าไว้กับนางบนสนามรบอันป่าเถื่อนทุกครั้งที่เราหันหลังชนกัน ชีวิตข้าครึ่งหนึ่งอยู่ในกำมือของนางแล้ว 

_________________________________________________________________________________

ขอยังไม่ใส่รูปตัวละครนะคะ ไว้ไรท์หาที่ตรง ๆ ได้แล้วเมื่อไหร่จะเอามาลงให้ทีหลังนะคะ แต่ว่าการอ่านโดยที่ไม่มีรูปตัวละครเนี่ยเป็นการทำให้รีดทุกคนนั้นสามารถใช้จินตนาการได้อย่างไม่มีขอบเขตมากขึ้นค่ะ

นิยายเรื่องนี้ไรท์เขียนไว้นานแล้ว แต่เขียนตอนช่วงที่หัดเขียน ตอนนี้รู้สึกคิดถึงขึ้นมาเลยเอามารีไรท์ใหม่ค่ะ การอัพตอนใหม่จะไม่เหมือนเรื่องอื่นนะคะ เรื่องนี้อัพแบบไม่ค่อยแน่นอนนะ ไม่เหมือนเรื่องหลัก “ลูกสาวท่านมาร์ควิซ? ข้าอยากเป็นนักดาบมากกว่า” นะคะ