ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : Magic 8
ปี๊ดๆๆ~เสียงนกหวีดดังหมดเวลาพัก30นาที ตอนนี้กำลังจะเริ่มต้นการแข่งขันของคู่ที่2 การแข่งขันครั้งที่แล้วทำให้ผู้ชมทั่วทั้งสนามรู้สึกตื่นเต้นมาก จึงตั้งตารอว่าคู่ที่2จะเป็นอย่างไรและต่อสู้แบบไหน
"เฮ้อมาทันจนได้นึกว่าจะเริ่มไปแล้วนะเนี่ย เพราะวิ่งมานั่นแหละลืมวาปสนิทเลย"ยูกิวิ่งมาอย่างเหนื่อยหอบ ถึงที่นั่งบนอัศจรรย์พิเศษที่อยู่ใต้ที่ชมของครูใหญ่ เพราะเขาเป็นสภานักเรียนจึงได้นั่งที่ตรงนี้เป็นกรณี่พิเศษ
"เอาล่ะค่ะ...เรามาเริ่มการแข่งขันคู่ที่2กันเลยดีกว่า ขอเชิญผู้เข้าเเข่งขัน ยูกิจูไดคุง กับ เอ็ด ฟินิกซ์คุงด้วยค่ะ" หลังประกาศจบลง เสียงของเหล่านักเรียนที่ชมอยู่ทั้งสนามก็ส่งเสียเชียร์ดังสนั่นขึ้นอีกครั้ง
ทั้ง2คนก้าวเข้ามาในสนามที่มีบาเรียกางครอบอยู่ ความเงียบสงบเข้าปกคลุมทั่วสนามซึ่งแตกต่างจากด้านนอกเป็นอย่างมาก ทั้งคู่ยังคงยืนนิ่งมองดูกิริยาท่าทางอีกฝ่ายอย่างใจเย็น เพื่ออ่านการเคลื่อนไหว
"จูไดคุง เจอคนที่ยากจะสู้ด้วยแล้วสิรู้สึกว่าข้อมูลน่าจะ...เอ็ด ฟินิกซ์ ปี3ห้องC เวทย์ศรธนู อย่างนั้นหรอ เด็กมากความสามารถที่ไม่ค่อยทำตามกฎเท่าไหร่สินะ" ยูกิเช็คข้อมูลส่วนตัวเบื้องต้นของเอ็ด การจะทำแบบนี้ได้ต้องเป็นคนที่ได้รับการไว้วางใจจากครูใหญ่เท่านั้นเพราะเป็นข้อมูลที่ห้ามเผยแพร่ไปยังสาธารณะชนเด็ดขาด
"ไง...ตั้งแต่ตอนนั้นแล้วสินะ ผ่านมาเร็วจริง"เอ็ดเป็นคนเริ่มบทสนทนากับบรรยากาศที่ชวนอึดอัดนี้และทำตัวสบายๆราวกับว่าเขาไม่กลัวคนตรงหน้าแม้แต่น้อย "อ่า..แล้วก็ยังอุสาหาตัวชั้นเจออีกนะ กะจะลากคอชั้นไปหาเจ้านายแกให้ได้ล่ะสิ" จูไดเองก็ปล่อยตัวให้มีช่องโหว่ ราวกับกำลังท้าทายเอ็ดอยู่
"หึ..ฮ่าๆๆนายน่ะจริงจังเกินไปนะ ชั้นไม่ทำแบบนั้นหรอกน่า แต่ก็ได้รับคำสั่งว่าให้จัดการเก็บนายได้เลย ไม่เหลือของต่างหน้ายอ่งดี"ว่าจบลูกศรพิษก็พุ่งมาหลายทิศทางหมายจะแทงกลางอกของจูไดโดยไม่ทันตั้งตัว ซิ้ง!!!? น้ำแข็งงอกขึ้นมาจากพื้นแช่งแข็งลูกศรทั้งหมดและแตกออกเป็นเสี่ยงๆ
"เข้ามาสิ!!"จูไดไม่ปล่อยให้เอ็ดตั้งตัว ร่ายเวทย์น้ำแข็งลงพื้นสร้างเป็นฟิวส์น้ำแข็งไว้พร้อมสำหรับเล่นสเก็ต ทำให้การทรงตัวของเอ็ดนั่นเริ่มไม่คงที่และลำบาก เมื่อตนไร้หนทางจึงใช้ลูกศรดัดแปลงเป็นรองเท้า
สเก็ตเพื่อให้สามารถทรงตัวได้
"ทำได้แสบนิเจ้าก้อนน้ำแข็ง"เอ็ดเสกลูกศรออกมาหลายๆเส้นไปล้อมรอบตัวจูไดก่อนที่จะเข้ามาพันตัวจูไดจนไม่สามารถขยับได้ แต่ก็ขังจูไดไม่ได้นานเส้นลูกศรก็กลายเป็นน้ำแข็งและเเตกออก "มันไม่ง่ายแบบนั้นหรอนะจูได"เขาพลาด!! ถึงจะจัดการกับลูกศรได้แต่พิษกลับซึมเข้าไปในตัวจนตอนนี้ตัวเขาเริ่มชา
"หน่อย!"จูไดสถบออกมาเขาพลาดท่าให้กับเอ็ดเพราะความโกรธของเขาเองจึงไม่ทันตั้งตัว ตอนนี้ตัวเขาเริ่มอ่อนเเรงพิษเเทรกซึมเข้าไปเกือบทั่วร่างกายเเล้ว ฟุบ!!!จูไดล้มลงไปกับพื้นสร้างความตื่นตระหนกให้กับคนทั่วสนาม
"มาได้แค่นี้สินะ นายน่ะไม่ควรเข้ามายุ่งตั้งแต่เเรกแล้ว"เอ็ดสั่งเสียคำลาก่อนจะใช้ลูกศรไปพันตัวจูไดที่นอนอยู่ให้ลอยขึ้นมา "อ้าวๆจูไดคุงของเราจะเสียท่าให้กับเอ็ดแล้วหรอคะเนี่ย"อาจารย์ประกาศอย่างน่าตกใจทั่งสนามก็ยังคงเงียบสนิทก็การต่อสู้ที่เรียบง่ายจนไม่รู้ว่าเอ็ดเอาชนะได้ยังไง
น้ำแข็งที่ยังไม่ละลาย ได้เริ่มทวีคูณความหนาวเย็นมากขึ้นจนทะลุบาเรียออกไป สู่อัศจรรย์ บรรยากาศตอนนี้เย็นเฉียบไม่ต่างจากขั้วโลก
ไอเย็นแผ่ลงมาจากตัวจูไดกลายเป็นหมอกปกคลุมทั่วทั้งสนาม "จูไดคุง.."ยูกิที่นั่งดูอยู่ก็รู้สึกใจคอว่าไม่ดีเหมือนว่ากำลังจะเกิดอะไรที่ร้ายเเรงกับจูไดภายในหมอกนั้น
"อะไรกันน่ะ!!"เอ็ดมองไปรอบทิศทางที่ตอนนี้เต็มไปด้วยหมอกที่หนาขึ้นเรื่อยๆและอุณหภูมิที่ลดต่ำลงอย่างรวดเร็ว "นายทำได้แค่นี้เองหรอเอ็ด"เสียงอันเรียบนิ่งมาพร้อมกับจูไดที่เดินฝ่าหมอกออกมาประจันหน้าเอ็ดในแบบที่ เอ็ดยังงงงวยว่าเขาน่าจะตายเพราะพิษไปแล้ว
"ทำไมล่ะ!!นายน่ะน่าจะตายเพราะพิษชั้นแล้วนี่"เอ็ดสับสนกับคนตรงหน้าว่าเขาผ่านพิษร้ายร้ายที่สามารถฆ่าคนได้ภายใน10นาทีได้อย่างไร "พิษอ่อนๆ ที่เหมือนมดกัดนั่นน่ะหรอ"จูไดยังคงพูดด้วยเสียงเรียบนิ่ง พร้อมกับโชว์หลอดแก้วทดลองในห้องวิทยาศาสตร์ที่มีพิษของเอ็ดอยู่ในนั้น
"ยาถอนพิษ?"เอ็ดถามออกไปโดยที่ยังคงสับสนอยู่เหมือนเดิม "หึ..ยาถอนพิษหรอ? ชั้นคงไม่เปลืองแรงทำขนาดนั้นหรอก แค่ใช้เวทย์นิดๆหน่อยๆก็แก้ได้แล้ว"จูไดปล่อยหลอดแก้วให้หล่นลงพื้นจนมันแตกกระจาย
"มาต่อกันดีกว่านะเอ็ด"เสียงเรียบเชิญชวนได้อย่างน่าขนลุกซึ่งไม่เหมือนจูไดคนเดิมเอ็ดเองก็สังเกตได้ถึงความผิดปกติ เปราะ!! เสียงดีดนิ้วของจูไดดังขึ้นหมอกก็จางลงจนกลับมาเป็นเหมือนเดิม ทำเอาทั้งอาจาย์และทุกคนบนอัศจรรย์ตกตะลึง
เอ็ดที่เห็นท่าไม่ดีแล้วจึงรีบร่ายบาเรียมาป้องกันทุกทิศทาง ฟรึบ!!เพียงชั่วพรึบตาจูไดก็สร้างเคียวน้ำแข็งขึ้นมาเเววตาที่เผลอไปสบเข้ากับเอ็ดโดยบังเอิญทำให้เอ็ดถึงกับอึ้งไปพักนึง จากดวงตาสีอัลมอนด์กลายเป็นสีอำพันที่น่าดึงดูด เเละเวทย์ที่เเข็งแกร่งขึ้นทันที
ทำให้เขารู้ทันทีว่านี้คือตัวตนจริงๆขอยูกิ จูได เหมันต์แห่งฤูใบไม้ผลิตามฉายาที่ทางโรงเรียนเวทย์มนต์แห่งนี้ตั้งให้ แต่เขาก็ยังไม่เข้าใจว่าฤดูใบไม้ผลิคืออะไร เพล้ง!! เคียวถูกเหวี่ยงมากระทบกับบาเรียของเอ็ดจนแตก เหมือนกับว่าเป็นเพียงแค่กระจกธรรมดาเท่านั้น
"คนอย่างนาย...แค่น้ำแข็งก็เกินพอแล้ว"จูไดร่ายเวทย์กักขังเอ็ดเอาไว้ในกรงน้ำแข็งราวกับนักโทษที่ไม่ควรออกมาอีกเลย เมื่อ
จูไดหันหลังเดินกลับไป ทำให้เป็นโอกาสที่เอ็ดจะเสกลูกศรเข้าแทงใส่จูไดแต่ก่อนจะได้ทำจูไดก็ได้พูดขัดขึ้นก่อน
"ถ้านายคิดจะให้เวทย์นั่นแม้แต่นิดเดียวชั้นไม่รับประกันนะว่านายจะไม่บาดเจ็บจนถึงตาย ลองมองด้านบนหัวนายสิ" จูไดชี้นิ้วขึ้นฟ้าแล้วเดินไปยังที่จุดเดิมที่ก่อนจะเริ่มสู้กัน เอ็ดหันมองขึ้นไปเจอกับดาบหลายสิบเล่มที่ห้อยอยู่ด้านบน ถ้าเขาทำจะใช้ลูกศรไปเมื่อกี้ล่ะก็ ก็เท่ากับว่าเเลกชีวิตตัวเองกับการโจมตีที่ไม่รู้ว่าจะโดนนั่นมั้ย
"อ่ะ!!.อ้าวเราได้ผู้ชนะเเล้วล่ะค่าาา นั่นคือยูกิ จูไดคุง นั่นเอง"เพราะทุกคนยังอึ้งๆกับการต่อสู้จึงมีเสียงที่เชียร์ออกมาน้อยกว่าปกติ "การแข่งในวันนี้จบลงแล้วนะคะ พรุ่งนี้เราจะมาต่ออีก2คู่กันนะคะ" อาจารย์กล่าวจบก็เเยกย้ายกับกลับหอของโรงเรียน
ทางด้านห้องพักคู่แข่งจูไดได้เดินกลับเข้ามาหาเพื่อนของตน "จูไดไหวมั้ย"โยฮันเดินเข้าไปรับเพื่อนที่เเค่เดินมาให้ถึงโซฟาก็เกือบจะทำไม่ได้แล้ว "ขอบใจนะโยฮันฮ่ะๆ"จูไดอมยิ้มกับการเป็นห่วงเกินเหตุของเพื่อนตนและหลุดขำออกมานิดๆ
"เป็นการต่อสู้ที่สุดยอดมากเลยนะ จูได"ยูเซย์ยื่นน้ำให้จูไดที่พึ่งจะนั่งพักได้ไม่กี่นาที โยฮันเองก็กำลังใช้เวทย์ควบคุม ให้ผ้าชุบน้ำลอยมา "ขอบใจนะทั้งคู่ ชั้นโอเคขึ้นเยอะเลย" จูไดยิ้มกว้างหลังจากที่กลัดกลุ้มเรื่องอื่นอื่นจนเหมือนจะไม่ใช่ตัวเค้าเลย
"ขอพักอีกแป๊ปนึงนะโยฮัน....เเล้วชั้นจะบอกทุกอย่างกับนาย ไม่ว่าจะเรื่องไหน"จูไดมองเพื่อนตน พร้อมส่งสายตาจริงจังไปให้ จะไม่ให้เพื่อนรักคนนี้ต้องกังวลเรื่องของเขาไปมากกว่านี้แล้ว "อ่าชั้นจะรอนะ"โยฮันตอบรับคำแล้วขยี้ผมจูไดด้วยความหมั่นไส้
"แต่ว่านะตอนที่นายเสกหมอกออกมา นายดูแปลกๆ เป็นอะไรอ่ะ"โควเเทรกขึ้นถามในสิ่งที่ตนสงสัย เป็นการต่อสู้ที่ผิดไปจากตอน
เเรกมากแปลกมากจนน่าขนลุก "อืมเรื่องนั้นเพราะชั้นเอาจริงยังไงล่ะฮ่าๆๆๆ"จูไดพูดด้วยน้ำเสียงติดตลก ทำให้คนรอฟังด้วยความจริงจังถึงกับแป้ว...
ในระหว่างที่ทุกคนกำลังกลับที่พักยูกิก็ได้
วาปกลับมาที่ห้องสภาเหมือนเดิม เขาครุนคิดจนเดินมานั่งถึงโต๊ะของตนเอง ทำไมจูไดถึงใช้เวทย์หมอกได้ เวทย์หมอกน่ะไม่ได้เข้ากันน้ำแข็งเลยถึงจะมีเวทย์เสริมช่วยแต่ก็ไม่น่าจะสร้างหมอกที่หนาได้ขนาดนั้นนี่
"รุ่นพี่คิ้วขมวดแล้วนะครับ ติดใจการแข่งของรุ่นน้องตัวเองหรอครับ"ยูซาคุพูดไปกอนฮอดดอกไปนั่งแฮกระบบไปเรื่อยๆ "อย่าเอาของกินมากินหน้าโต๊ะคอมสิ"เรียวบ่นแล้วจัดเก็บเอกสารที่กองอยู่เต็มพื้น
"ก็นิดหน่อยน่ะยูซาคุ จริวสินายเคยได้ยินฉายาเหมันต์แห่งฤดูใบไม้ผลิมั้ย"ยูกิหันไปถามยูซายุด้วยความจริงจัง "ครับรุ่นพี่ปี3ที่ใช้เวทย์น้ำแข็งสินะครับ ทำไมหรอ"ยูซาคุตอบอย่างสงสัย
"แล้วใครเป็นคนตั้งชื่อนี้ล่ะ"ยูกิถามอีกครั้งด้วยสีหน้าตึงเครียด "ไม่รู้สิครับเท่าที่ได้ยินมาก็เป็นแบบนี้อยู่แล้ว"ยูซาคุตอบยูกิแล้วหันไปนั่งแฮกระบบต่อ
จะว่าไปเขาก็รู้จักจูไดไม่มากด้วย ถ้ามันเกี่ยว ข้องกับเวทย์ฤดูกาลที่ชาวบ้านเคยบอกเอาไว้ก่อนจริงๆล่ะก็ คำว่า เหมันต์แห่งฤดูใบไม้ผลิก็น่าเข้าข่ายน่าสงสัยอยู่เหมือนกัน พอจะมีอะไรที่สาวไปถึงองค์กรพวกนี้มั้ยนะ อาเทม!รีบส่งข้อมูลมาเร็วๆทีเถอะ
ก็ได้แค่ปราถนาจะไปเร่งให้ได้เลยมันก็ไม่สมเหตุสมผล เขาจึงได้แต่รอและค้นหาความจริงขององค์กรแห่งนี้ เพื่อให้ความวุ่นวายได้จบลงเสียที
ตอนที้8จบแล้วนะเนื้อเรื่องยิ่งเข้มข้นมากขึ้นอีกไม่กี่ตอนการเริ่มใกล้ชิดกันของยูเซย์กับจูไดก็จะเริ่มขึ้นแล้วตอนนี้อาจจะสั้นๆไรท์ต้องขออภัย แต่ตัวละครอื่นก็จะเข้ามาพัวพันกับพวกเขาด้วยเช่นกัน อ่าชักตื่นเต้นเเล้วนะขอรับ ครั้งนี้ก็อ่านให้สนุกนะขอรับ^^
"เฮ้อมาทันจนได้นึกว่าจะเริ่มไปแล้วนะเนี่ย เพราะวิ่งมานั่นแหละลืมวาปสนิทเลย"ยูกิวิ่งมาอย่างเหนื่อยหอบ ถึงที่นั่งบนอัศจรรย์พิเศษที่อยู่ใต้ที่ชมของครูใหญ่ เพราะเขาเป็นสภานักเรียนจึงได้นั่งที่ตรงนี้เป็นกรณี่พิเศษ
"เอาล่ะค่ะ...เรามาเริ่มการแข่งขันคู่ที่2กันเลยดีกว่า ขอเชิญผู้เข้าเเข่งขัน ยูกิจูไดคุง กับ เอ็ด ฟินิกซ์คุงด้วยค่ะ" หลังประกาศจบลง เสียงของเหล่านักเรียนที่ชมอยู่ทั้งสนามก็ส่งเสียเชียร์ดังสนั่นขึ้นอีกครั้ง
ทั้ง2คนก้าวเข้ามาในสนามที่มีบาเรียกางครอบอยู่ ความเงียบสงบเข้าปกคลุมทั่วสนามซึ่งแตกต่างจากด้านนอกเป็นอย่างมาก ทั้งคู่ยังคงยืนนิ่งมองดูกิริยาท่าทางอีกฝ่ายอย่างใจเย็น เพื่ออ่านการเคลื่อนไหว
"จูไดคุง เจอคนที่ยากจะสู้ด้วยแล้วสิรู้สึกว่าข้อมูลน่าจะ...เอ็ด ฟินิกซ์ ปี3ห้องC เวทย์ศรธนู อย่างนั้นหรอ เด็กมากความสามารถที่ไม่ค่อยทำตามกฎเท่าไหร่สินะ" ยูกิเช็คข้อมูลส่วนตัวเบื้องต้นของเอ็ด การจะทำแบบนี้ได้ต้องเป็นคนที่ได้รับการไว้วางใจจากครูใหญ่เท่านั้นเพราะเป็นข้อมูลที่ห้ามเผยแพร่ไปยังสาธารณะชนเด็ดขาด
"ไง...ตั้งแต่ตอนนั้นแล้วสินะ ผ่านมาเร็วจริง"เอ็ดเป็นคนเริ่มบทสนทนากับบรรยากาศที่ชวนอึดอัดนี้และทำตัวสบายๆราวกับว่าเขาไม่กลัวคนตรงหน้าแม้แต่น้อย "อ่า..แล้วก็ยังอุสาหาตัวชั้นเจออีกนะ กะจะลากคอชั้นไปหาเจ้านายแกให้ได้ล่ะสิ" จูไดเองก็ปล่อยตัวให้มีช่องโหว่ ราวกับกำลังท้าทายเอ็ดอยู่
"หึ..ฮ่าๆๆนายน่ะจริงจังเกินไปนะ ชั้นไม่ทำแบบนั้นหรอกน่า แต่ก็ได้รับคำสั่งว่าให้จัดการเก็บนายได้เลย ไม่เหลือของต่างหน้ายอ่งดี"ว่าจบลูกศรพิษก็พุ่งมาหลายทิศทางหมายจะแทงกลางอกของจูไดโดยไม่ทันตั้งตัว ซิ้ง!!!? น้ำแข็งงอกขึ้นมาจากพื้นแช่งแข็งลูกศรทั้งหมดและแตกออกเป็นเสี่ยงๆ
"เข้ามาสิ!!"จูไดไม่ปล่อยให้เอ็ดตั้งตัว ร่ายเวทย์น้ำแข็งลงพื้นสร้างเป็นฟิวส์น้ำแข็งไว้พร้อมสำหรับเล่นสเก็ต ทำให้การทรงตัวของเอ็ดนั่นเริ่มไม่คงที่และลำบาก เมื่อตนไร้หนทางจึงใช้ลูกศรดัดแปลงเป็นรองเท้า
สเก็ตเพื่อให้สามารถทรงตัวได้
"ทำได้แสบนิเจ้าก้อนน้ำแข็ง"เอ็ดเสกลูกศรออกมาหลายๆเส้นไปล้อมรอบตัวจูไดก่อนที่จะเข้ามาพันตัวจูไดจนไม่สามารถขยับได้ แต่ก็ขังจูไดไม่ได้นานเส้นลูกศรก็กลายเป็นน้ำแข็งและเเตกออก "มันไม่ง่ายแบบนั้นหรอนะจูได"เขาพลาด!! ถึงจะจัดการกับลูกศรได้แต่พิษกลับซึมเข้าไปในตัวจนตอนนี้ตัวเขาเริ่มชา
"หน่อย!"จูไดสถบออกมาเขาพลาดท่าให้กับเอ็ดเพราะความโกรธของเขาเองจึงไม่ทันตั้งตัว ตอนนี้ตัวเขาเริ่มอ่อนเเรงพิษเเทรกซึมเข้าไปเกือบทั่วร่างกายเเล้ว ฟุบ!!!จูไดล้มลงไปกับพื้นสร้างความตื่นตระหนกให้กับคนทั่วสนาม
"มาได้แค่นี้สินะ นายน่ะไม่ควรเข้ามายุ่งตั้งแต่เเรกแล้ว"เอ็ดสั่งเสียคำลาก่อนจะใช้ลูกศรไปพันตัวจูไดที่นอนอยู่ให้ลอยขึ้นมา "อ้าวๆจูไดคุงของเราจะเสียท่าให้กับเอ็ดแล้วหรอคะเนี่ย"อาจารย์ประกาศอย่างน่าตกใจทั่งสนามก็ยังคงเงียบสนิทก็การต่อสู้ที่เรียบง่ายจนไม่รู้ว่าเอ็ดเอาชนะได้ยังไง
น้ำแข็งที่ยังไม่ละลาย ได้เริ่มทวีคูณความหนาวเย็นมากขึ้นจนทะลุบาเรียออกไป สู่อัศจรรย์ บรรยากาศตอนนี้เย็นเฉียบไม่ต่างจากขั้วโลก
ไอเย็นแผ่ลงมาจากตัวจูไดกลายเป็นหมอกปกคลุมทั่วทั้งสนาม "จูไดคุง.."ยูกิที่นั่งดูอยู่ก็รู้สึกใจคอว่าไม่ดีเหมือนว่ากำลังจะเกิดอะไรที่ร้ายเเรงกับจูไดภายในหมอกนั้น
"อะไรกันน่ะ!!"เอ็ดมองไปรอบทิศทางที่ตอนนี้เต็มไปด้วยหมอกที่หนาขึ้นเรื่อยๆและอุณหภูมิที่ลดต่ำลงอย่างรวดเร็ว "นายทำได้แค่นี้เองหรอเอ็ด"เสียงอันเรียบนิ่งมาพร้อมกับจูไดที่เดินฝ่าหมอกออกมาประจันหน้าเอ็ดในแบบที่ เอ็ดยังงงงวยว่าเขาน่าจะตายเพราะพิษไปแล้ว
"ทำไมล่ะ!!นายน่ะน่าจะตายเพราะพิษชั้นแล้วนี่"เอ็ดสับสนกับคนตรงหน้าว่าเขาผ่านพิษร้ายร้ายที่สามารถฆ่าคนได้ภายใน10นาทีได้อย่างไร "พิษอ่อนๆ ที่เหมือนมดกัดนั่นน่ะหรอ"จูไดยังคงพูดด้วยเสียงเรียบนิ่ง พร้อมกับโชว์หลอดแก้วทดลองในห้องวิทยาศาสตร์ที่มีพิษของเอ็ดอยู่ในนั้น
"ยาถอนพิษ?"เอ็ดถามออกไปโดยที่ยังคงสับสนอยู่เหมือนเดิม "หึ..ยาถอนพิษหรอ? ชั้นคงไม่เปลืองแรงทำขนาดนั้นหรอก แค่ใช้เวทย์นิดๆหน่อยๆก็แก้ได้แล้ว"จูไดปล่อยหลอดแก้วให้หล่นลงพื้นจนมันแตกกระจาย
"มาต่อกันดีกว่านะเอ็ด"เสียงเรียบเชิญชวนได้อย่างน่าขนลุกซึ่งไม่เหมือนจูไดคนเดิมเอ็ดเองก็สังเกตได้ถึงความผิดปกติ เปราะ!! เสียงดีดนิ้วของจูไดดังขึ้นหมอกก็จางลงจนกลับมาเป็นเหมือนเดิม ทำเอาทั้งอาจาย์และทุกคนบนอัศจรรย์ตกตะลึง
เอ็ดที่เห็นท่าไม่ดีแล้วจึงรีบร่ายบาเรียมาป้องกันทุกทิศทาง ฟรึบ!!เพียงชั่วพรึบตาจูไดก็สร้างเคียวน้ำแข็งขึ้นมาเเววตาที่เผลอไปสบเข้ากับเอ็ดโดยบังเอิญทำให้เอ็ดถึงกับอึ้งไปพักนึง จากดวงตาสีอัลมอนด์กลายเป็นสีอำพันที่น่าดึงดูด เเละเวทย์ที่เเข็งแกร่งขึ้นทันที
ทำให้เขารู้ทันทีว่านี้คือตัวตนจริงๆขอยูกิ จูได เหมันต์แห่งฤูใบไม้ผลิตามฉายาที่ทางโรงเรียนเวทย์มนต์แห่งนี้ตั้งให้ แต่เขาก็ยังไม่เข้าใจว่าฤดูใบไม้ผลิคืออะไร เพล้ง!! เคียวถูกเหวี่ยงมากระทบกับบาเรียของเอ็ดจนแตก เหมือนกับว่าเป็นเพียงแค่กระจกธรรมดาเท่านั้น
"คนอย่างนาย...แค่น้ำแข็งก็เกินพอแล้ว"จูไดร่ายเวทย์กักขังเอ็ดเอาไว้ในกรงน้ำแข็งราวกับนักโทษที่ไม่ควรออกมาอีกเลย เมื่อ
จูไดหันหลังเดินกลับไป ทำให้เป็นโอกาสที่เอ็ดจะเสกลูกศรเข้าแทงใส่จูไดแต่ก่อนจะได้ทำจูไดก็ได้พูดขัดขึ้นก่อน
"ถ้านายคิดจะให้เวทย์นั่นแม้แต่นิดเดียวชั้นไม่รับประกันนะว่านายจะไม่บาดเจ็บจนถึงตาย ลองมองด้านบนหัวนายสิ" จูไดชี้นิ้วขึ้นฟ้าแล้วเดินไปยังที่จุดเดิมที่ก่อนจะเริ่มสู้กัน เอ็ดหันมองขึ้นไปเจอกับดาบหลายสิบเล่มที่ห้อยอยู่ด้านบน ถ้าเขาทำจะใช้ลูกศรไปเมื่อกี้ล่ะก็ ก็เท่ากับว่าเเลกชีวิตตัวเองกับการโจมตีที่ไม่รู้ว่าจะโดนนั่นมั้ย
"อ่ะ!!.อ้าวเราได้ผู้ชนะเเล้วล่ะค่าาา นั่นคือยูกิ จูไดคุง นั่นเอง"เพราะทุกคนยังอึ้งๆกับการต่อสู้จึงมีเสียงที่เชียร์ออกมาน้อยกว่าปกติ "การแข่งในวันนี้จบลงแล้วนะคะ พรุ่งนี้เราจะมาต่ออีก2คู่กันนะคะ" อาจารย์กล่าวจบก็เเยกย้ายกับกลับหอของโรงเรียน
ทางด้านห้องพักคู่แข่งจูไดได้เดินกลับเข้ามาหาเพื่อนของตน "จูไดไหวมั้ย"โยฮันเดินเข้าไปรับเพื่อนที่เเค่เดินมาให้ถึงโซฟาก็เกือบจะทำไม่ได้แล้ว "ขอบใจนะโยฮันฮ่ะๆ"จูไดอมยิ้มกับการเป็นห่วงเกินเหตุของเพื่อนตนและหลุดขำออกมานิดๆ
"เป็นการต่อสู้ที่สุดยอดมากเลยนะ จูได"ยูเซย์ยื่นน้ำให้จูไดที่พึ่งจะนั่งพักได้ไม่กี่นาที โยฮันเองก็กำลังใช้เวทย์ควบคุม ให้ผ้าชุบน้ำลอยมา "ขอบใจนะทั้งคู่ ชั้นโอเคขึ้นเยอะเลย" จูไดยิ้มกว้างหลังจากที่กลัดกลุ้มเรื่องอื่นอื่นจนเหมือนจะไม่ใช่ตัวเค้าเลย
"ขอพักอีกแป๊ปนึงนะโยฮัน....เเล้วชั้นจะบอกทุกอย่างกับนาย ไม่ว่าจะเรื่องไหน"จูไดมองเพื่อนตน พร้อมส่งสายตาจริงจังไปให้ จะไม่ให้เพื่อนรักคนนี้ต้องกังวลเรื่องของเขาไปมากกว่านี้แล้ว "อ่าชั้นจะรอนะ"โยฮันตอบรับคำแล้วขยี้ผมจูไดด้วยความหมั่นไส้
"แต่ว่านะตอนที่นายเสกหมอกออกมา นายดูแปลกๆ เป็นอะไรอ่ะ"โควเเทรกขึ้นถามในสิ่งที่ตนสงสัย เป็นการต่อสู้ที่ผิดไปจากตอน
เเรกมากแปลกมากจนน่าขนลุก "อืมเรื่องนั้นเพราะชั้นเอาจริงยังไงล่ะฮ่าๆๆๆ"จูไดพูดด้วยน้ำเสียงติดตลก ทำให้คนรอฟังด้วยความจริงจังถึงกับแป้ว...
ในระหว่างที่ทุกคนกำลังกลับที่พักยูกิก็ได้
วาปกลับมาที่ห้องสภาเหมือนเดิม เขาครุนคิดจนเดินมานั่งถึงโต๊ะของตนเอง ทำไมจูไดถึงใช้เวทย์หมอกได้ เวทย์หมอกน่ะไม่ได้เข้ากันน้ำแข็งเลยถึงจะมีเวทย์เสริมช่วยแต่ก็ไม่น่าจะสร้างหมอกที่หนาได้ขนาดนั้นนี่
"รุ่นพี่คิ้วขมวดแล้วนะครับ ติดใจการแข่งของรุ่นน้องตัวเองหรอครับ"ยูซาคุพูดไปกอนฮอดดอกไปนั่งแฮกระบบไปเรื่อยๆ "อย่าเอาของกินมากินหน้าโต๊ะคอมสิ"เรียวบ่นแล้วจัดเก็บเอกสารที่กองอยู่เต็มพื้น
"ก็นิดหน่อยน่ะยูซาคุ จริวสินายเคยได้ยินฉายาเหมันต์แห่งฤดูใบไม้ผลิมั้ย"ยูกิหันไปถามยูซายุด้วยความจริงจัง "ครับรุ่นพี่ปี3ที่ใช้เวทย์น้ำแข็งสินะครับ ทำไมหรอ"ยูซาคุตอบอย่างสงสัย
"แล้วใครเป็นคนตั้งชื่อนี้ล่ะ"ยูกิถามอีกครั้งด้วยสีหน้าตึงเครียด "ไม่รู้สิครับเท่าที่ได้ยินมาก็เป็นแบบนี้อยู่แล้ว"ยูซาคุตอบยูกิแล้วหันไปนั่งแฮกระบบต่อ
จะว่าไปเขาก็รู้จักจูไดไม่มากด้วย ถ้ามันเกี่ยว ข้องกับเวทย์ฤดูกาลที่ชาวบ้านเคยบอกเอาไว้ก่อนจริงๆล่ะก็ คำว่า เหมันต์แห่งฤดูใบไม้ผลิก็น่าเข้าข่ายน่าสงสัยอยู่เหมือนกัน พอจะมีอะไรที่สาวไปถึงองค์กรพวกนี้มั้ยนะ อาเทม!รีบส่งข้อมูลมาเร็วๆทีเถอะ
ก็ได้แค่ปราถนาจะไปเร่งให้ได้เลยมันก็ไม่สมเหตุสมผล เขาจึงได้แต่รอและค้นหาความจริงขององค์กรแห่งนี้ เพื่อให้ความวุ่นวายได้จบลงเสียที
ตอนที้8จบแล้วนะเนื้อเรื่องยิ่งเข้มข้นมากขึ้นอีกไม่กี่ตอนการเริ่มใกล้ชิดกันของยูเซย์กับจูไดก็จะเริ่มขึ้นแล้วตอนนี้อาจจะสั้นๆไรท์ต้องขออภัย แต่ตัวละครอื่นก็จะเข้ามาพัวพันกับพวกเขาด้วยเช่นกัน อ่าชักตื่นเต้นเเล้วนะขอรับ ครั้งนี้ก็อ่านให้สนุกนะขอรับ^^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น