ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Magic 5
เข็มกลัดบอกระดับของยูกินั้นตั้งแต่ยูกิเข้าเรียนมาใหม่ๆกับพี่ชายฝาแฝดอาเทมก็ต้องถูกเรียกพบครูใหญ่และได้รับการทดสอบบางอย่างจนสามารถเลื่อนขั้นได้มากกว่าเด็กนักเรียนคนอื่นๆ แล้วระดับจริงๆพวกเขาล่ะ!......
...เวลาก่อนแข่งขันการประลองเวทย์มนต์ใกล้จะเริ่มขึ้นในไม่ช้าการเตรียมตัวของเหล่านักเรียนชั้นปี3เริ่มมีความน่าตื่นเต้นมากยิ่งขึ้น การคัดเลือกผู้ลงแข่งจริงจะถูกจัดขึ้นภายในห้องของตนก่อน
เพราะปริมาณนักเรียนมีมากจนเกินไปจึงมีกฎว่าต้องให้มี3คนต่อ1ห้องเท่านั้น ภายในเวลา1วันอาจารย์ที่ปรึกษาประจำห้องเรียนต่างๆต้องจัดการแข่งคัดเลือขึ้นมาให้ได้ และแล้วก็มาถึงรายชื่อผู้ที่สามารถผ่านรอบ12คนสุท้าย
:รายชื่อนักเรียนห้องA
1.ฟุโด ยูเซย์ 2.แจ็ค แอทลาส 3.โคว โฮวแกน รายชื่อนักเรียนห้องB
1.เทนโจอิน อาซึกะ 2.ยูกิ จูได
3.โยฮัน แอนเดอร์สัน
รายชื่อนักเรียนห้องC
1.มันโจเมะ จุน 2.เอ็ด ฟินิกซ์ 3.มารุฟุจิ โช
ในวันที่XX ให้มารวมกันที่สนามประลองประจำโรงเรียน:
ข่าวประจำโรงเรียนแสดงลิทช์รายชื่อผู้ที่มีสิทธิ์ได้ชิงเข็มกลัดระดับซิลเวอร์ ที่ทางโรงเรียนเวทย์มนต์แห่งนี้ยังไม่เคยจัดขึ้นมาก่อน "เห~ชั้นจะได้สู้กับนายซะแล้วสิจูได" โยฮันพูดขึ้นแล้วเลื่อนอ่านข่าวที่เเจ้งเตือนในไอแพดอย่างสนอกสนใจ
"นั่นสิ น่าสนุกนะไม่ได้ตัวต่อตัวกับนายมานานแล้วด้วย แต่พึ่งจะได้พักหลังจากไปคัดเลือกมาก็เหนื่อยเหมือนกันแหะ"จูไดบ่นไปพลางนั่นมองปากกาที่กำลังเขียนเองบนกระดาษด้วยเวทย์ควบคุมของเขาอยู่
"นั่นสิ~กว่าจะผ่านมาได้เล่นเอาเหนื่อยเลย หืม~นั่นน่ะส่งไปให้ใครกันหรอเพื่อน~"โยฮันหันมาด้วยความสนใจข้อความในจดหมาย พร้อมรอยยิ้มที่แฝงไปด้วยอะไรบางอย่างที่ ไม่น่าไว้วางใจ
"ออนี่น่ะหรอ ส่งรุ่นพี่ที่รู้จักเป็นคนที่ชั้นนับถือมาก เลยเขียนไปทักทายเขาซะหน่อยน่ะ"เมื่อเขาพูดจบข้อความในจดหมายก็เขียนเสร็จพอดี จูไดจึงใช้เวทย์อีกประเภทนำจดหมายฉบับนี้ไปส่งให้ถึงมือของคนรับ
"งั้นหรอ~" โยฮันเองก็ยังคงจะแกล้งจูไดไม่หยุดทำให้จูไดหงุดหงิดขึ้นมานิดหน่อยจึงคิดแกล้งเพื่อนกลับ "ใช่สิ~ชั้นไม่ได้มีแบบนายนี่น่า ช่วงนี้ไม่เจอกันไม่ไปหาหน่อยหรอฮิๆ"เขาว่าแล้วขำเล็กๆใส่เพื่อนที่ตอนนี้กันลังเขินจนหน้ามีสีชมพูนิดๆ
"ไม่ต้องมาย้อนชั้นเลยนะจูได เพราะตอนนี้เขาไม่ว่างต่างหากล่ะ"โยฮันพูไปหน้านิ่งขึ้นสีจนชัดเจน "จ้าๆ ชั้นเชื่อนะว่าหมอนั่นไม่ได้ว่าง"จูไดตบไหล่เพื่อนตนแล้วยิ้มให้แต่นั่นก็ทำให้โยฮันยังรู้ได้ว่าเพื่นของตนคนนี้ยังไม่หยึดแกล้งเขาแค่นี้แน่ๆ
จดหมายที่ล่องลอยไปทั่วทางเดินในชั้นเรียนทำให้นักเรียนบริเวณนั้นหันมามองว่ามันจะลอยไปที่ไหนกัน แต่ก็ได้แต่เก็บความสงสัยนั่นไว้ จนกระทั่งมันไปหยุดอยู่ที่บุคคลหนึ่งที่คุ้นเคย ตอนนี้เขาคนนั้นได้ยืนอยู่บนดาดฟ้าของโรงเรียนที่ไม่มีใครขึ้นมา
"หืม~จูไดคุงส่งมาหรอเนี่ย หายากเหมือนกันเเหะ อ่ะ!!หายไปไหนมาน่ะอาเทม" ยูกิรับจดหมายมา ก่อนที่จะเปิดอ่านจดหมายฉบับนี้ เขาก็ทักพี่ชายของตนที่พึงจะเดินออกมาจากประตูดาดฟ้า
"ไปหาดาวเด่นปีนี้ยังไงล่ะ ชั้นเองหวังอยู่ว่าครั้งนี้ชั้นจะชนะพนันนายซักครั้งบ้าง" อาเทมพูดอย่างมั่นใจ ว่าคนที่เขาเล็งไว้ครั้งนี้จะชนะคนของยูกิแน่นอน "งั้นหรอชั้นก็หวังว่าอย่างงั้นอ่านะ"ยูกิพูดด้วยสีหน้ายิ้มแย้มเหมือนเคย(เขาไม่เคยชนะพนันยูกิเลย)แล้วเปิดจดหมายขึ้นมาอ่านข้อความด้านใน
"จากใครหรอคู่หู ปกติจดหมายแบบนี้ไม่ค่อยมีมาซะด้วน" อาเทมเหล่มองเนื้อหาในจดหมายเหมือนสนใจแล้งจึงถามยูกิ "ออ นี่น่ะจากจูไดไงเห็นว่าเจอคนน่าสนใจ แล้วก็ดีใจที่ได้เข้าร่วมการแข่งน่ะ"ยูกิพูดแล้วภูมิใจรุ่นน้องของตนที่เก่งขึ้นมากจากเมื่อก่อน
"เห~ ดีจังนะคู่หู"อาเทมยืนกอดอกพิงกำแพงรอน้องของตนที่กำลังอ่านจดหมายขึ้นด้วยความประณีตช้าๆไม่รีบร้อน ก่อนที่จะถูกอีกฝ่ายเปิดบทสนทนาที่ตรึงเครียดใส่เขา โดยไม่ทันตั้งตัว
"นี่อาเทม ครูใหญ่วานสิ่งนั้นมาแล้วนะ"ยูกิพูดขึ้นด้วยสีหน้าท่าทางที่ต่างจากเดิม เหมือนเป็นคนล่ะคนจากเมื่อกี้ไม่เหลือเค้าโครงของความอ่อนโยนก่อนหน้านี้แม้แต่น้อย "เฮ้อ...มาแล้วหรอคู่หู งานหนักอีกแล้วสินะ" อาเทมถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้ กับงานที่วานมาทุกครั้งของอาจารย์ใหญ่
ทางด้านนึงที่ชั้น2ของตึกอาคารนี้เป็นของนักเรียนปี2ที่คุมบริเวณนี้ทั้งหมด "เฮ้ออาจารย์ของรุ่นพี่ปี2นี่น่ากลัวจัง แต่ทำไมต้องมอบบททดสอบนั่นให้เราด้วยนะ"ยูยะเดินออกจากห้องพักครูชั้นปี2ก่อนจะไปหยุดอยู่ตรงบันไดลงไปชั้น1ซึ่งเป็นชั้นปีของตน
"ยูยะ...มาทำอะไรตรงนี้?" เสียงเรียบๆของใครคนหนึ่งที่ดูโตกว่าเรียกเจ้าตัวที่กำลังครุ่นคิดอยู่ตรงทางลงบันได "หืม~พี่ยูซาคุเองหรอ ดีครับ"ยูยะหันมาทักทายแค่แป๊ปเดียวแล่วก็หันกลับไปคิดต่อจากเดิม
"ทักทายอะไรของนายเนี่ย มีเรื่องกลุ้มใจหรอแล้วไปหายูมะรึยัง"ยูซาคุวางมือลงบนหัวของยูยะก่อนจะขยี้จนไม่เป็นทรง และถามคำถามต่อโดยไม่สนยูยะแม้แต่น้อย "โอ้ย!! ผมมันยุ่งหมดแล้วนะพี่ยูซาคุ ตั้งแต่เข้าโรงเรียนมาผมก็ยังไม่เห็นยูมะเลยด้วย น่าจะมาสายไปหาเอาสิครับ!"ยูยะกระแทกเสียงใส่อย่างโมโห ถึงเขาจะรู้จักกันมานานแล้วก็ตาม
ยูยะ ยูมะและยูซาคุ เคยมาเล่นด้วยกันบ่อยๆสมัยก่อนตอนเป็นเด็กเพราะบ้านพวกเขาอยู่ใกล้กัน จึงเป็นทั้งเพื่อนทั้งพี่ที่รู้จักกันมานานแล้ว "พวกพี่ๆของนายไปเรียนต่อต่างประเทศกันสินะ" ยูซาคุถามออกไปโดยที่ไม่ได้คาดหวังว่ายูยะจะตอบรึเปล่า
"ก็นะ...พวกเขาเรียนเก่งนี่" ยูยะทำหน้าน้อยใจๆเพราะเขาอยากเจอพี่มากแต่ก็ต้องทนไว้ มีแต่ยูซาคุที่เป็นพี่ให้ในตอนนี้(ตอนนี้อ่ะนะ//ไรท์รู้ว่าคนอ่านคิดอะไร~) "งั้นผมไปก่อนนะพี่ ถ้าเจอยูมะก็ฝากทักทายด้วยนะครับ"ยูยะใช้เวทย์ลอยตัวบังคับให้ตนลงไปชั้นล่างก่อนจะไปถึงหน้าห้องของตน โดนที่การกระทำนี้อยู่ในสายตายูซาคุทั้งหมด
ทางด้านของหนุ่มๆห้องA ที่พึ่งพักหายเหนื่อยจากการทดสอบคัดเลือกมาได้ อย่างยากลำบากเพราะเป็นห้องAจึงต้องทดสอบยากกว่าปกติ ผิดกัยอีก2ห้องที่ทดสอบตามความสามารถมากกว่า
"เฮ้อ! เหนื่อยเป็นบ้าเลย ทำไมการทดสอบถึงยากแบบนี้กันนะ"โควบ่นสบถออกมา แล้วยกน้ำขึ้นดื่มอย่างรวดเร็วเหมือนขาดน้ำมาเป็นปีๆ "ชั้นก็ว่างั้นแหละ หอบขึ้นเลย" แจ็คเสริมในขณะที่นั่งพักเป็นปลายใกล้ตาย "แค่นี้ยังปกตินะถ้าสู้คนต่อคนจริงคงเหนื่อยกว่านี้อีก" ยูเซย์แทบจะไม่มีปัญหาเลย เขาผ่านซะหลุ่ยตั้งแต่แรกอยู่แล้ว
"นายนี่เป็นคนแน่หรอยูเซย์ ไม่เหนื่อยบ้าง เลยรึไง"โควว่าแล้วฟุบหน้าลงบนโต๊ะ "สบายมากเลยล่ะโคว"ยูเซย์ตอบนั่นทำให้โควเงยหน้าขึ้นมามองแบบ เพราะนายมันเก่งไง "เฮ่อ! แค่นี้มาทำเป็นบ่นนะ"แจ็คเหน็บใส่โควเหมือนดูถูก
"หน่อยแน่!!! ว่ายังไงนะ! อย่างนายน่ะถ้าไม่ได้ยูเซย์ช่วยคงไม่ผ่านมาหรอกน่า"โควของขึ้นเตรียมปะทะรอบใหม่กับแจ็คได้ทุกเมื่อแต่ก็ถูกยูเซย์ห้ามไว้ด้วยเวทย์บาเรียก่อน "ก็เข้ามาสิ"ทางแจ็คเองก็อยากหาเรื่องเต็มที่
"พอซักที่เถอะทั้งคู่ จะทะเลาะกันเองทำไมกันล่ะ"ยูเซย์ดุใส่แจ็คกับโควทำให้เรียกสติทั้งคู่ให้กลับมา ซึ่งมันก็ได้ผล "ขอโทษยูเซย์x2" ทั้งคู่พูดขอโทษที่ไม่ได้ตั้งใจที่จะมาทะเลาะกันแบบนี้ แต่เพราะอารมณ์มันพาไป
"นั่นแหละ ใกล้การแข่งแล้วพวกเรามาเอาชัยชนะกันดีกว่า"ยูเซย์ยื่นมือออกไปด้านหน้าตนตามมาด้วยเเจ็คและโคว ทั้ง3วางมือทับกันแล้วยกขึ้นเป็นการสัญญาว่าจะชนะ การแข่งขันครั้งใหญ่นี้ด้วยกัน
"นั่นหรอคนที่อาเทมหมายตาเอาไว้น่าสนใจ อยู่นะ"ยูกิพูดขึ้นทั้งที่มองจากอีกด้านของตึกอาคาร โดยที่มีอาเทมยืนอยู่ข้างๆ "ใช่เป็นรุ่นน้องที่น่าสนใจดี"อาเทมเสริม "ใกล้เวลานั่นแล้วนะอาเทมถ้านายไม่ตัดสินใจเร็วๆล่ะก็อย่ามาเสียดายทีหลังล่ะ"ยูกิพูดทิ้งท้ายไว้ก่อนจะใช้วาปไปที่ห้องสภานักเรียน......
จบตอนที่5แล้วน้าาา ไรท์รีบมาเลยนะ เหนื่อยเหมือนกัน แต่เพราะมีคนอ่านรออยู่ไรท์เลยรีบมา กำลังใจเล็กๆดีต่อไรท์มากเลยต้องขอบคุณจริงๆขอรับตอนนี้เริ่มเข้มข้นขึ้นแล้วนะและอาจตะสั้นด้วย คงจะมีตอนที่น่าเบื่ออยู่บ้างต้องขออภัยด้วยนะขอรับ อ่านให้สนุกนะขอรับ^^
...เวลาก่อนแข่งขันการประลองเวทย์มนต์ใกล้จะเริ่มขึ้นในไม่ช้าการเตรียมตัวของเหล่านักเรียนชั้นปี3เริ่มมีความน่าตื่นเต้นมากยิ่งขึ้น การคัดเลือกผู้ลงแข่งจริงจะถูกจัดขึ้นภายในห้องของตนก่อน
เพราะปริมาณนักเรียนมีมากจนเกินไปจึงมีกฎว่าต้องให้มี3คนต่อ1ห้องเท่านั้น ภายในเวลา1วันอาจารย์ที่ปรึกษาประจำห้องเรียนต่างๆต้องจัดการแข่งคัดเลือขึ้นมาให้ได้ และแล้วก็มาถึงรายชื่อผู้ที่สามารถผ่านรอบ12คนสุท้าย
:รายชื่อนักเรียนห้องA
1.ฟุโด ยูเซย์ 2.แจ็ค แอทลาส 3.โคว โฮวแกน รายชื่อนักเรียนห้องB
1.เทนโจอิน อาซึกะ 2.ยูกิ จูได
3.โยฮัน แอนเดอร์สัน
รายชื่อนักเรียนห้องC
1.มันโจเมะ จุน 2.เอ็ด ฟินิกซ์ 3.มารุฟุจิ โช
ในวันที่XX ให้มารวมกันที่สนามประลองประจำโรงเรียน:
ข่าวประจำโรงเรียนแสดงลิทช์รายชื่อผู้ที่มีสิทธิ์ได้ชิงเข็มกลัดระดับซิลเวอร์ ที่ทางโรงเรียนเวทย์มนต์แห่งนี้ยังไม่เคยจัดขึ้นมาก่อน "เห~ชั้นจะได้สู้กับนายซะแล้วสิจูได" โยฮันพูดขึ้นแล้วเลื่อนอ่านข่าวที่เเจ้งเตือนในไอแพดอย่างสนอกสนใจ
"นั่นสิ น่าสนุกนะไม่ได้ตัวต่อตัวกับนายมานานแล้วด้วย แต่พึ่งจะได้พักหลังจากไปคัดเลือกมาก็เหนื่อยเหมือนกันแหะ"จูไดบ่นไปพลางนั่นมองปากกาที่กำลังเขียนเองบนกระดาษด้วยเวทย์ควบคุมของเขาอยู่
"นั่นสิ~กว่าจะผ่านมาได้เล่นเอาเหนื่อยเลย หืม~นั่นน่ะส่งไปให้ใครกันหรอเพื่อน~"โยฮันหันมาด้วยความสนใจข้อความในจดหมาย พร้อมรอยยิ้มที่แฝงไปด้วยอะไรบางอย่างที่ ไม่น่าไว้วางใจ
"ออนี่น่ะหรอ ส่งรุ่นพี่ที่รู้จักเป็นคนที่ชั้นนับถือมาก เลยเขียนไปทักทายเขาซะหน่อยน่ะ"เมื่อเขาพูดจบข้อความในจดหมายก็เขียนเสร็จพอดี จูไดจึงใช้เวทย์อีกประเภทนำจดหมายฉบับนี้ไปส่งให้ถึงมือของคนรับ
"งั้นหรอ~" โยฮันเองก็ยังคงจะแกล้งจูไดไม่หยุดทำให้จูไดหงุดหงิดขึ้นมานิดหน่อยจึงคิดแกล้งเพื่อนกลับ "ใช่สิ~ชั้นไม่ได้มีแบบนายนี่น่า ช่วงนี้ไม่เจอกันไม่ไปหาหน่อยหรอฮิๆ"เขาว่าแล้วขำเล็กๆใส่เพื่อนที่ตอนนี้กันลังเขินจนหน้ามีสีชมพูนิดๆ
"ไม่ต้องมาย้อนชั้นเลยนะจูได เพราะตอนนี้เขาไม่ว่างต่างหากล่ะ"โยฮันพูไปหน้านิ่งขึ้นสีจนชัดเจน "จ้าๆ ชั้นเชื่อนะว่าหมอนั่นไม่ได้ว่าง"จูไดตบไหล่เพื่อนตนแล้วยิ้มให้แต่นั่นก็ทำให้โยฮันยังรู้ได้ว่าเพื่นของตนคนนี้ยังไม่หยึดแกล้งเขาแค่นี้แน่ๆ
จดหมายที่ล่องลอยไปทั่วทางเดินในชั้นเรียนทำให้นักเรียนบริเวณนั้นหันมามองว่ามันจะลอยไปที่ไหนกัน แต่ก็ได้แต่เก็บความสงสัยนั่นไว้ จนกระทั่งมันไปหยุดอยู่ที่บุคคลหนึ่งที่คุ้นเคย ตอนนี้เขาคนนั้นได้ยืนอยู่บนดาดฟ้าของโรงเรียนที่ไม่มีใครขึ้นมา
"หืม~จูไดคุงส่งมาหรอเนี่ย หายากเหมือนกันเเหะ อ่ะ!!หายไปไหนมาน่ะอาเทม" ยูกิรับจดหมายมา ก่อนที่จะเปิดอ่านจดหมายฉบับนี้ เขาก็ทักพี่ชายของตนที่พึงจะเดินออกมาจากประตูดาดฟ้า
"ไปหาดาวเด่นปีนี้ยังไงล่ะ ชั้นเองหวังอยู่ว่าครั้งนี้ชั้นจะชนะพนันนายซักครั้งบ้าง" อาเทมพูดอย่างมั่นใจ ว่าคนที่เขาเล็งไว้ครั้งนี้จะชนะคนของยูกิแน่นอน "งั้นหรอชั้นก็หวังว่าอย่างงั้นอ่านะ"ยูกิพูดด้วยสีหน้ายิ้มแย้มเหมือนเคย(เขาไม่เคยชนะพนันยูกิเลย)แล้วเปิดจดหมายขึ้นมาอ่านข้อความด้านใน
"จากใครหรอคู่หู ปกติจดหมายแบบนี้ไม่ค่อยมีมาซะด้วน" อาเทมเหล่มองเนื้อหาในจดหมายเหมือนสนใจแล้งจึงถามยูกิ "ออ นี่น่ะจากจูไดไงเห็นว่าเจอคนน่าสนใจ แล้วก็ดีใจที่ได้เข้าร่วมการแข่งน่ะ"ยูกิพูดแล้วภูมิใจรุ่นน้องของตนที่เก่งขึ้นมากจากเมื่อก่อน
"เห~ ดีจังนะคู่หู"อาเทมยืนกอดอกพิงกำแพงรอน้องของตนที่กำลังอ่านจดหมายขึ้นด้วยความประณีตช้าๆไม่รีบร้อน ก่อนที่จะถูกอีกฝ่ายเปิดบทสนทนาที่ตรึงเครียดใส่เขา โดยไม่ทันตั้งตัว
"นี่อาเทม ครูใหญ่วานสิ่งนั้นมาแล้วนะ"ยูกิพูดขึ้นด้วยสีหน้าท่าทางที่ต่างจากเดิม เหมือนเป็นคนล่ะคนจากเมื่อกี้ไม่เหลือเค้าโครงของความอ่อนโยนก่อนหน้านี้แม้แต่น้อย "เฮ้อ...มาแล้วหรอคู่หู งานหนักอีกแล้วสินะ" อาเทมถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้ กับงานที่วานมาทุกครั้งของอาจารย์ใหญ่
ทางด้านนึงที่ชั้น2ของตึกอาคารนี้เป็นของนักเรียนปี2ที่คุมบริเวณนี้ทั้งหมด "เฮ้ออาจารย์ของรุ่นพี่ปี2นี่น่ากลัวจัง แต่ทำไมต้องมอบบททดสอบนั่นให้เราด้วยนะ"ยูยะเดินออกจากห้องพักครูชั้นปี2ก่อนจะไปหยุดอยู่ตรงบันไดลงไปชั้น1ซึ่งเป็นชั้นปีของตน
"ยูยะ...มาทำอะไรตรงนี้?" เสียงเรียบๆของใครคนหนึ่งที่ดูโตกว่าเรียกเจ้าตัวที่กำลังครุ่นคิดอยู่ตรงทางลงบันได "หืม~พี่ยูซาคุเองหรอ ดีครับ"ยูยะหันมาทักทายแค่แป๊ปเดียวแล่วก็หันกลับไปคิดต่อจากเดิม
"ทักทายอะไรของนายเนี่ย มีเรื่องกลุ้มใจหรอแล้วไปหายูมะรึยัง"ยูซาคุวางมือลงบนหัวของยูยะก่อนจะขยี้จนไม่เป็นทรง และถามคำถามต่อโดยไม่สนยูยะแม้แต่น้อย "โอ้ย!! ผมมันยุ่งหมดแล้วนะพี่ยูซาคุ ตั้งแต่เข้าโรงเรียนมาผมก็ยังไม่เห็นยูมะเลยด้วย น่าจะมาสายไปหาเอาสิครับ!"ยูยะกระแทกเสียงใส่อย่างโมโห ถึงเขาจะรู้จักกันมานานแล้วก็ตาม
ยูยะ ยูมะและยูซาคุ เคยมาเล่นด้วยกันบ่อยๆสมัยก่อนตอนเป็นเด็กเพราะบ้านพวกเขาอยู่ใกล้กัน จึงเป็นทั้งเพื่อนทั้งพี่ที่รู้จักกันมานานแล้ว "พวกพี่ๆของนายไปเรียนต่อต่างประเทศกันสินะ" ยูซาคุถามออกไปโดยที่ไม่ได้คาดหวังว่ายูยะจะตอบรึเปล่า
"ก็นะ...พวกเขาเรียนเก่งนี่" ยูยะทำหน้าน้อยใจๆเพราะเขาอยากเจอพี่มากแต่ก็ต้องทนไว้ มีแต่ยูซาคุที่เป็นพี่ให้ในตอนนี้(ตอนนี้อ่ะนะ//ไรท์รู้ว่าคนอ่านคิดอะไร~) "งั้นผมไปก่อนนะพี่ ถ้าเจอยูมะก็ฝากทักทายด้วยนะครับ"ยูยะใช้เวทย์ลอยตัวบังคับให้ตนลงไปชั้นล่างก่อนจะไปถึงหน้าห้องของตน โดนที่การกระทำนี้อยู่ในสายตายูซาคุทั้งหมด
ทางด้านของหนุ่มๆห้องA ที่พึ่งพักหายเหนื่อยจากการทดสอบคัดเลือกมาได้ อย่างยากลำบากเพราะเป็นห้องAจึงต้องทดสอบยากกว่าปกติ ผิดกัยอีก2ห้องที่ทดสอบตามความสามารถมากกว่า
"เฮ้อ! เหนื่อยเป็นบ้าเลย ทำไมการทดสอบถึงยากแบบนี้กันนะ"โควบ่นสบถออกมา แล้วยกน้ำขึ้นดื่มอย่างรวดเร็วเหมือนขาดน้ำมาเป็นปีๆ "ชั้นก็ว่างั้นแหละ หอบขึ้นเลย" แจ็คเสริมในขณะที่นั่งพักเป็นปลายใกล้ตาย "แค่นี้ยังปกตินะถ้าสู้คนต่อคนจริงคงเหนื่อยกว่านี้อีก" ยูเซย์แทบจะไม่มีปัญหาเลย เขาผ่านซะหลุ่ยตั้งแต่แรกอยู่แล้ว
"นายนี่เป็นคนแน่หรอยูเซย์ ไม่เหนื่อยบ้าง เลยรึไง"โควว่าแล้วฟุบหน้าลงบนโต๊ะ "สบายมากเลยล่ะโคว"ยูเซย์ตอบนั่นทำให้โควเงยหน้าขึ้นมามองแบบ เพราะนายมันเก่งไง "เฮ่อ! แค่นี้มาทำเป็นบ่นนะ"แจ็คเหน็บใส่โควเหมือนดูถูก
"หน่อยแน่!!! ว่ายังไงนะ! อย่างนายน่ะถ้าไม่ได้ยูเซย์ช่วยคงไม่ผ่านมาหรอกน่า"โควของขึ้นเตรียมปะทะรอบใหม่กับแจ็คได้ทุกเมื่อแต่ก็ถูกยูเซย์ห้ามไว้ด้วยเวทย์บาเรียก่อน "ก็เข้ามาสิ"ทางแจ็คเองก็อยากหาเรื่องเต็มที่
"พอซักที่เถอะทั้งคู่ จะทะเลาะกันเองทำไมกันล่ะ"ยูเซย์ดุใส่แจ็คกับโควทำให้เรียกสติทั้งคู่ให้กลับมา ซึ่งมันก็ได้ผล "ขอโทษยูเซย์x2" ทั้งคู่พูดขอโทษที่ไม่ได้ตั้งใจที่จะมาทะเลาะกันแบบนี้ แต่เพราะอารมณ์มันพาไป
"นั่นแหละ ใกล้การแข่งแล้วพวกเรามาเอาชัยชนะกันดีกว่า"ยูเซย์ยื่นมือออกไปด้านหน้าตนตามมาด้วยเเจ็คและโคว ทั้ง3วางมือทับกันแล้วยกขึ้นเป็นการสัญญาว่าจะชนะ การแข่งขันครั้งใหญ่นี้ด้วยกัน
"นั่นหรอคนที่อาเทมหมายตาเอาไว้น่าสนใจ อยู่นะ"ยูกิพูดขึ้นทั้งที่มองจากอีกด้านของตึกอาคาร โดยที่มีอาเทมยืนอยู่ข้างๆ "ใช่เป็นรุ่นน้องที่น่าสนใจดี"อาเทมเสริม "ใกล้เวลานั่นแล้วนะอาเทมถ้านายไม่ตัดสินใจเร็วๆล่ะก็อย่ามาเสียดายทีหลังล่ะ"ยูกิพูดทิ้งท้ายไว้ก่อนจะใช้วาปไปที่ห้องสภานักเรียน......
จบตอนที่5แล้วน้าาา ไรท์รีบมาเลยนะ เหนื่อยเหมือนกัน แต่เพราะมีคนอ่านรออยู่ไรท์เลยรีบมา กำลังใจเล็กๆดีต่อไรท์มากเลยต้องขอบคุณจริงๆขอรับตอนนี้เริ่มเข้มข้นขึ้นแล้วนะและอาจตะสั้นด้วย คงจะมีตอนที่น่าเบื่ออยู่บ้างต้องขออภัยด้วยนะขอรับ อ่านให้สนุกนะขอรับ^^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น