Magic of love 💕(Yu-gi-oh! Judai x Yusei)

ลำดับตอนที่ #13 : Magic 12

กึกๆๆๆ...เสียงฝีเท้าเดินเข้ามาในตึกเเห่งหนึ่งชุดสูตสีเทาสง่าเรียบง่าย เหมือนกับสีผมในตอนนี้ดวงตาสีน้ำเงินเข้มดุดัน ก่อนที่จะหยุดอยู่หน้าประตูบานหนึ่ง

ก๊อกๆๆ....เขาเคาะประตูขออนุญาตคนด้านในซึ่งทางด้านในก็อนุญาตให้เข้ามา "เป็นอย่างไรบ้างเอ็ด ฟินิกซ์คุง"เสียงของบุคคลที่น่าจะเป็นบอสใหญ่ตอนนี้นั่งหลังหลังให้กับเอ็ดแล้วเอ่ยถามลูกน้องฝีมือดีคนนี้

"ผมยังไม่เจอตัวอาภรณ์ของซูพรีมเลยครับ" เอ็ดกล่าวรายงานสถานการณ์ เขาได้แฝงตัวเข้าไปสืบหาบุคคลที่มีเวทย์พิเศษสามารถเรียกมังกรดำในศาสตร์มืดออกมาได้แต่ก็ยังไม่เจอใครที่เข้าข่ายเเม้แต่น้อย

"อืม...ที่ไม่เจอก็ไม่น่าแปลกใจ....เพราะศาสตร์มนต์ดำจะซ่อนตัวได้อย่างมิดชิดจนพวกเราคาดไม่ถึง"บอสคนนั้นเองก็เห็นด้วย เขาไม่คิดจะตำหนิเอ็ดเพราะเป็นลูกน้องคนเก่ง และหมากดีๆของเขา

"ครับ...ผมจะลองไปสืบต่อนะครับ" เอ็ดขอตัวลาหัวหน้าแล้วออกไปจากห้อง "หึ!เป็นตัวหมากที่ใช้การไม่ค่อยโดนใจเท่าไหร่นะแต่ก็ถือว่ามีประโยชน์" หัวหน้าคนนั้นเผยธาตุแท้ออกมา ที่จริงที่เขากุมเอ็ดไว้ได้เพราะมีสิ่งสำคัญของเอ็ดที่ถูกชายผู้นี้กุมอยู่

"สั่งให้มาริคไปทำงานนี้ซะ!! งานจะได้เสร็จๆซักที" ถ้าเอาเวทย์มนต์ดำกับเหล่าเด็กพวกนี้ที่จับมา เอามาสังเวยในพิธีพร้อมๆกันล่ะก็
ซูพรีมคิงจะต้องปรากฏตัวออกมาแน่

"โฮก~"มังกรน้อยค่อยๆหลบออกมาจากที่ซ่อนแล้วรีบบินกลับไปหาเจ้านายของตัวอย่างระมัดระวัง "ชิ!! ไอพวกชั่วมันจะต้องตายในไม่ช้า อย่าให้ชั้นได้เอาคืนเถอะ!!"เอ็ดกำเสื้อสูตแน่นจนเป็นรอยยับ เขาคับแค้นใจมาก ที่ต้องมาตกอยู่ในสถานการณ์นี้

ปึกๆๆ กระดาษที่หนาเท่าหนังสือหลายร้อยหน้าได้รวบรวมหลักฐานทั้งหมดเกี่ยวกับคดีเมื่อ2ปีก่อนไว้ ถูกมัดเข้าด้วยกันแล้วใสแฟ้มเก็บไว้ "เอาล่ะเสร็จเรียบร้อยแล้วเหลือแต่ว่าใครเป็นหัวหน้าแก๊งค์นี้เท่านั้น"ยูกิเก็บเอกสารใส่ซองก่อนจะนำไปไว้ที่เก็บลับสุดยอดของห้อง

"คือว่า...ที่ผมเล่าไปช่วยได้เยอะมั้ยครับ"ยูยะถามยูกิด้วยความกังวลเเค่ให้มาเล่าจะช่วยอะไรได้จริงๆน่ะหรอ "อื้ม~ช่วยได้เยอะเลยทางเราใกล้จะเสร็จแล้วส่งข้อมูลนี้ไปที่กระทรวงด้านความปลอดภัยแล้วเรื่องทุกอย่างก็จะจบลงเองนะ"

ยูกิหันมาตอบรุ่นน้องที่(น่ารัก!?)ขี้กังวลเดราะเขากดดันน้องคนนี้มากไปรึเปล่านะ "หรอครับดีจังถ้าเรื่องที่ผมเล่าจะช่วยจับแก๊งค์พวกนั้นได้ก็ยินดีครับ"ยูยะยิ้มด้วยความโล่งใจความอึดอัดที่ต้องเผชิญได้ลดลงบ้างแล้ว

"จริงสิอีก2วันพวกปี1ต้องเรียกสัตว์อัญเชิญแล้วนี่ ตื่นเต้นมั้ย"ยูกิพยายามเปลี่ยนเรื่องเพื่อไม่ให้เด็กคนนี้เศร้า(เป็นใจดีเหมือนเคยเลยนะยูจัง//ไรท์) "ครับ...อยากรู้เหมือนกันว่าจะเป็นตัวยังไง"เขาว่าเเล้วทำตาเป็นประกายมันน่าตื่นเต้นนะ

"หรองั้นก็ดีแล้วล่ะ...เดียวผมไปส่งนะเธอจะได้ไม่ต้องวิ่งไปมา"ยูกิออกตัวเสนอเพราะไม่อยากให้รุ่นน้องที่อุสาวิ่งมาพวกเรื่องพวกเขาต้องลำบากวิ่งกลับไปอีก

"เอ๋!ได้ หรอครับ"ยูยะไม่มั่นใจเขาไม่อยากรบกวนร่นพี่ที่เหนื่อยมาตั้งแต่เช้าแบบนี้ "ก็
ยูซาคุหลับบนโต๊ะไปแล้วเรียวคุงเองก็นอนอยู่ในห้อง โยฮันกับจูไดคุงก็นอนด้วยกันบนโซฟาแล้ว" ยูกิว่าตอนนี้ไ่ม่มีที่ให้นอนอีกแล้วเลยมีแต่ต้องกลับห้องตัวเองเท่านั้น

"ขอบคุณครับ รุ่นพี่"ยูยะก้มหัวขอบคุณไม่คิดว่ารุ่นพี่จะช่วยเขาแบบนี้ "เอาล่ะนะ!! วาป"ยูกิใช้ เวทย์มนต์วาปจากห้องสภานักเรียนไปยังหอ1

"อ้าว! มาถึงแล้วยะยูยะคุง"ยูกิพาเขามาส่งถึงหน้าประตูหอ1 ช่างเป็นเรื่องที่น่าคิดถึงเหลือเกิน เมื่อก่อนหอนี้ก็เคยเป็นที่พักของเขามาก่อนเหมือนกัน "ขอบคุณครับพี่ ยูกิ"ยูยะก้มหัวขอบคุณอีกครั้งแล้วจึงเดินเข้าหอไป

"อืม~ห้องน้ำ..."ฟุบกิ้งๆๆในระหว่างที่จูไดงัวเงียตื่นขึ้นมากลางดึกตอนนี้ทุกคนหลับและปิดไฟหมดแล้ว ตอนที่ลุกดวงดาวที่ส่องแสงก็หล่นออกมาจากกระเป๋าเสื้อของจูได

"อ่า!!ทำหล่นซะได้จะแตกมั้ยนะ" จูไดเก็บมันถึงมาเเสงก็ยังคงส่องสว่างเหมือนเดิม 'นี่...เจ้า ดวงดาวนายน่ะเป็นของยูเซย์จริงๆหรอ รู้มั้ยนายน่ะอุ่นมากเลย' จูไดได้แต่นึกในใจแล้วเก็บมันลงกนะเป๋าก่อนจะเดินไปเข้าห้องน้ำ

"ดูเหมือนว่าถึงชั้นจะไม่บอกนาย แต่นายก็คงจะรู้อยู่บ้างแล้วสินะจูได"โยฮันลืมตาขึ้นมามองเพื่อนของตนตั้งแต่เมื่อครู่ เขารู้ว่าเพื่อนคนนี้ต้องรู้ถึงความรู้สึกตัวเองซะบ้าง เห็นแล้วเหมือนสาวน้อยไม่เข้าใจตัวเองเลย

เช้าวันต่อมาที่สดใส เเดดยามเช้าส่องผ่านผ้าม่านของทุกหอ วันนี้เป็นวันหยุดของนักเรียนทุกคนจึงมีกิจกรรมภายในหอกันตามประสาสานสัมพันธ์คนในหอด้วยกัน

"นี่พวกชั้นต้องตื่นเช้าเพื่อมานั่งทำกิจกรรมแบบนี้น่ะหรอ"โควบ่นออกมาเหลือคนแก่ ตอนนี้ทั้ง3คนนั่งอยู่ในสนามหญ้าหน้าหอ3ของพวกตน

"คงจะมีกิจกรรมนันทนาการนั่นแหละทำเป็นบ่นไปได้นะโคว"แจ็คส่นกลับด้วยความรู้สึกพึงพอใจเมื่อคืนเขาโดนโควไล่ตะเพิดออกมาจากห้องจนต้องไปนอนที่โซฟา ด้านล่าง

"ห๊ะ!!ว่าไงนะ แจ็ค!"โควเริ่มเดือดขึ้นใครจะว่าเขาก็ได้แต่ไม่ใช่กับแจ็ค "ทั้ง2คนใจเย็นๆก่อนนะ"ยูเซย์ที่เห็นว่าท่าจะไม่ดีแล้วจึงห้ามปรามทั้งคู่ไม่ให้ทะเลาะกัน

"นี่ พวกเธอถ้าจะมาทะเลาะกันล่ะก็ผ่านชั้นไปให้ได้ก่อนนะ!" ผู้ดูแลหอนามโซระเดินเข้ามาหาพวกยูเซย์ที่ตอนนี้ทั้ง2คนเริ่มจะทะเลาะกันจนทุกคนในหอหันมามองกันเป็นสายตาเดียว

"คุณโซระใจเย็นๆก่อนนะครับเดียวผมจัดการให้"ยูเซย์ร่ายเวทย์เฉพาะตัวออกมาเป็นไอขาวๆลอยอยู่รอบๆตัวก่อนจะพุ่งไปหาแจ็คกับโคว 'night room' ยูเซย์กล่าวออกมาเบาๆ ทั้งคู่ที่สูดเอาไอขาวเข้าไปก็เริ่มมีอาการเหมือนคนง่วงนอนจนสงบในที่สุด

"แหมมต้องให้ยูเซย์จังช่วยตลอดเลย 2คนนี้ตั้งแต่ตอนเข้ามาใหม่ๆก็ทะเลาะกันตลอดเลยทำตัวเป็นปัญหาซะ จริงๆ"โซระถึงกับกุมขมับ ปวดหัวกับแจ็คและโควที่สร้างปัญหามาตลอด

"ก็ต้องขอบคุณที่คุณโซระย้ายมาคุมพวกเราด้วยนั่นแหละครับ"ยูเซย์ยิ้มให้เพราะได้คุณโซระช่วยไว้ จึงมีเรื่องที่ไม่ต้องเครียดมาก "ก็นิดหน่อยแหละจ้ะยูเซย์จัง"โซระลูบหัวยูเซย์เบาๆด้วยความเอ็นดูก่อนจะลาก2คนนี้กลับเข้าไปในหอและยกเลิกกิจกรรม

"นี่ เช้าแล้วนะ!!ตื่นกันได้แล้ว" เรียวปลุก3คนที่เอาแต่นอนไม่รู้เรื่องจนจะ10โมงเข้าไปแล้ว "อืม..เรียวมันหนวกหูนะเรียกดีๆสิ"โยฮันตื่นขึ้นมาด้วยความหงุดหงิดและงัวเงีย ที่จู่ๆเรียวก็ตะโกนขึ้นมา

"คร้าบผมตื่นแล้ว!! ขออีก5นาที"จูไดสะดุ้งตื่นขึ้นมาก่อนล่มตัวลงไปนอนเช่นเดิม "รุ่นพี่วันนี้วันหยุดนะครับจะรีบไปไหน"ยูซาคุเงยหน้าขึ้นมาจากโต๊ะแล้วก้มลงนอนต่อพร้อมพูดด้วยคำที่อู้อี้แต่ก็เข้าใจ!?

"อาหารเช้าเสร็จแล้วพวกนายจะกินกันมั้ย!"แค่คำนี้สิ้นสุดจากปากเรียวทั้ง3ก็ตื่นขึ้นมาพรวดพลาด ด้วยความรวดเร็วแล้วจัดการธุนะส่วนตัวภายใน10นาที ทั้ง3จึงกลับมานั่งที่รับแขกเล็กของห้องสภา

"วันนี้เรียวทำอะไรหรอ"โยฮันทำตาเป็นประกายกับข้าวฝีมือเรียวน่ะอร่อยเอามากๆถึงขั้นที่ทำให้จูไดอมยิ้มไป3วันติดๆได้เลยเป็นอาหารที่น่าลิ้มลองมาก

"อืมก็ออมเล็ตธรรมดานี่แหละ"เรียวหยิบข้าวของทั้งสามมาวางไว้ที่โต๊ะ ก่อนจะไปเคลียทำความสะอาดในครัวของห้องสภาที่อยู่ห่างจากที่ทำงานตรงนี้พอควร

"จะทานแล้วนะครับ x3" ทั้งสามพูดขึ้นแล้วตักข้าวเข้าปากอย่างเอร็ดอร่อย ถึงจะเป็นออมเล็ตแต่ก็อร่อยมากไม่เหมือนไข่ธรรมดาเลย ดอกไม้บานรอบๆตัวทั้งสามที่อดชื่นชมกับข้าวครั้งนี้ไม่ได้

"ขอบคุณสำหรับอาหารครับ"จูไดวางจานลงแล้วดื่มน้ำตามเข้าไป ให้ความรู้สึกอิ่มอกอิ่มใจเอามากๆ นี่มันสวรรค์ชัดๆอิจฉาโยฮันที่ได้เรียวไปครองจริงๆ เพราะเขายังไม่มีใครนี่นะ(อีกไม่นาน หรอกนะ/ไรท์ยิ้มกรุ้มกริ่ม)

"นี่จูไดดาวอันนั้นนายเก็บเอาไว้กับตัวตลอดเลยหรอ"โยฮันจู่ๆก็ถามขึ้นหาที่ไปที่มาไม่ได้ว่าจะถามทำไม "อืม..ใช่ชั้นเก็บเอาไว้ตลอดแหละมันทำให้ชั้นรู้สึกผ่อนคลายน่ะ"จูยื่นดาวให้โยฮันพร้อมรอยยิ้ม

"งั้น~เสร็จจากตรงนี้เรากลับหอกันแล้วไปถามว่ายูเซย์คือเจ้าของดวงดาว เอามั้ย" โยฮันยื่นขอเสนอให้เพื่อนของเขา ดขารู้ว่าควรทำอะไรกับบรรยาบกาศสาวน้อยของเพื่อนเขาซักที เห็นแล้วมันกวนใจ

"เอ๋..อ่า..อื้มเอาอย่างงั้นก็ได้ ชั้นเองก็สงสัย อยู่เหมือนกัน" จูไดพยักหน้าตอบรับแล้วเก็บจานไปให้เรียวในครัว เขาคิดว่ามันน่าจะเป็นของยูเซย์แน่เพราะวันนั้นยูเซย์ก็อยู่ด้วย แล้วอีกอย่างเวทย์มนต์ของในตัวชั้นก็บ่งบอกว่านี่เป็นของเขา แต่ทำไมถึงใจเต้นแบบนี้กันนะเป็นอะไรรึเปล่านะเรา


ตอนที่12จบแล้วขอรับ ตอนนี้ก็ยัฝคงสั้นเช่นเคย(เพราะไรท์มีเวลาน้อยด้วนแหละ//นั่งมุมห้อง) แต่ว่าก็ยังคงความหวานให้บ้างสำหรับคนอ่านนะขอรับ อีกไม่นานศึกใหญ่ก็จะมาต้องเตรียมตัวให้ดีนะขอรับ~ อ่านให้สนุกน้า