คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Magic 1
ตื๊ดตือ~~(เสียงเพลงประกอบ) โดมิโนะอาคาเดมี่โรงเรียนสอนเวทย์มนต์ที่มีชื่อเสียง เป็นหนึ่งโรงเรียนที่ชื่อดังจากทั่วโลก สังกัดอยู่ที่ประเทศญี่ปุ่นในแต่ละชั้นห้องเรียนจะแบ่งชั้นเรียนได้4ชั้นและมีระดับความเก่งในด้านต่างๆอีก4ชั้น
ระดับที่1:ระดับซิลเวอร์/ระดับที่2:โกลด์ระดับ/ที่3:แซฟไฟร์/ระดับที่4:ไดมอนด์ และระดับพิเศษที่ก่อนเข้าทั้ง4ระดับ "ระดับหัวกะทิ"โรงเรียนแห่งนี้จึงใฝ่หาคนที่จะเป็นสุดยอดในหมู่สุดยอดของจอมเวทย์ และสั่งสอนให้นักเรียนทุกคนใช้เวทย์มนต์ไปในทางที่ถูกต้อง
กิ๊งก่องๆ~~ เสียงออดโรงเรียนดังขึ้น วันนี้เป็นวันปฐมนิเทศของเหล่านักเรียนที่พึ่งย้ายเข้ามาและนักเรียนเก่า เพื่อมาฟังกฎเกณฑ์การอยู่ร่วมกัน โรงเรียนนี้เป็นโรงเรียนหอพัก ฉะนั้นทุกคนต้องย้ายเข้ามาเท่านั้นไม่มีสิทธิ์ไปกลับระหว่างบ้านกับโรงเรียนได้เพราะอย่างนั้นโรงเรียนนี้ถึงได้ขึ้นชื่อว่าเข้มงวดมาก
ผู้ที่ได้เข้ามาเรียนนั้นจะต้องเรียนพื้นฐานของเวทย์มนต์ตั้งแต่เด็กจนถึงผู้ใหญ่และเบื้องต้นสำหรับเหตุการณ์ต่างๆจนกว่าจะถึงปี3ที่สามารถเรียนไปตามสายเวทย์ที่ถนัดได้ซึ่งก็จะมีสายเวทย์มนต์ที่แตกต่างกันไป
ตึกๆๆๆๆ"แฮกๆๆ! หว้านาฬิกาปลุกน่าจะดังสิ ทำไมมันไม่ปลุกล่ะเนี่ยย!! แย่เเล้วๆๆๆถ้าสายวันปฐมนิเทศล่ะก็.... อึก!โดนอาจารย์ โครนอสบ่นจนหูชาแน่ๆๆเลยเรา" เสียงวิ่งของเด็กหนุ่มกำลังวิ่งไปตามทางเดินของโรงเรียนในระหว่างที่ตอนนี้กำลังมีพิธีปฐมนิเทศในหอประชุมใหญ่ของโรงเรียน
"อะแฮ่ม!!? เธอมาสายตั้งแต่วันเเรกเลยนะมิสเตอร์ยูกิ จูได" เสียงดัดๆแหลมๆของอาจารย์โครนอสดังมาจากประตูเข้าอาคารเรียนซึ่งเป็นเส้นทางที่จะไปยังหอประชุมใหญ่ "เออ...คือว่าพอดีว่านาฬิกาไม่ปลุกน่ะครับฮาๆๆ "รอยยิ้มประดับบนใบหน้าพร้อมกับหัวเราะน้อยๆอย่างไม่รู้ร้อนรู้หนาว(จะรอดมั้ยนะเรา)โดยไม่เกรงว่าจะโดนทำโทษอะไรต่อจากนี้
"ไม่ต้องมาอ้างเลยย๊ะ! เธอสายมาตั้งแต่ปี1แล้วนะ นี่เธอขึ้นปี3แล้วนะฮ่ะ ยังจะมาสายอีกเดี้ยนนี่รับไม่ได้ แล้วก็หัดควบคุมพลังเธอด้วยสิมันหนาวนะยะ!! อื๊ยหนาวเธอน่ะไปทำความสะอาดดาดฟ้าเลยไป๊!!" เมื่อโดนบ่นจนพอใจเขาแล้ว จูไดเดินคอตกที่โดนทำโทษไปทำความสะอาด
"เฮ้อโดนทำโทษจนได้สินะเรา"จูไดบ่นพึมพำก่อนจะเตรียมตัวเอาของไปเก็บที่ห้องก่อนไปทำความสะอาดดาดฟ้าที่ตั้งแต่ปิดเทอมก็ล็อกไว้เสมอจึงน่าจะสกปรกพอตัว (ใช้เวทย์มนต์แป๊ปเดียวสะอาดล่ะน่า)
"ทำไมชั้นต้องมาโดนอะไรแบบนี้ด้วยกันนะอยากไปหาโยฮันแล้วอ่ะ"(ก็ตื่นสายนี่//ไรท์เอง) เขาบ่นอุบอิบพลางเเสกน้ำแข็งออกมาเล่นๆระหว่างเดินไปเอาอุปกรณ์ทำความสะอาด จูไดเดินห้องไปถึงเก็บของก็จัดอุปกรณ์ก่อนจะรีบขึ้นไปบนดาดฟ้าเพื่อทำความสะอาด
U~zumukiwarau~ติ๊ด(เสียงโทรศัพท์ดัง)"ฮัลโหลจูไดดด!!? นายอยู่ไหนเนี่ย! ทำไมไม่มาเข้าพิธีปฐมนิเทศ"เสียงคุ้นเลยพูดตะคอกใส่ จูไดที่ยังไม่ทันจะปริปากเอ่ยทักทายเพื่อนรักของตนเลยซักคำ"เฮ้ฟังชั้นก่อนสิ โยฮันชั้นน่ะโดนอาจารย์โครนอสทำโทษมาทำความสะอาดดาดฟ้าต่างหากล่ะ" ว่าพลางเบ้ปากคิดว่าไม่น่ามาสายเลยเรา
"งั้นหรอ~ นึกว่านายยังอยู่บนเตียงแล้วมาสายซะอีก งั้นถ้าปฐมนิเทศจบเเล้วเดียวชั้นจะไปช่วยนายอีกแรงนะแค่นี้เเหละ"ตื๊ดๆๆๆ" ฟังชั้นให้จบก่อนสิโยฮันคิดจะโทรก็โทรคิดจะวางก็วางนายนี่มันปึดๆ’?" ถึงจะโมโหเพียงใดตัวเขาก็รู้ดีว่าเขาเอาชนะเพื่อนผมฟ้าคนนี้ไม่ได้แน่นอน เลยได้แต่บ่นอยู่คนเดียว "ไปทำงานดีกว่ามัวแต่เสียเวลาถ้ากลับช้าเดียวโดนแม่นิเทศอีก"
ระยะทางระหว่างห้องเก็บอุปกรณ์กับบันไดขึ้นดาดฟ้ามันไกลกันมาก จูไดจึงใช้เวทย์เคลื่อนย้ายเรียนที่ตอนปี1มาใช้เเทนการเดินหรือเวทย์ลอยตัว ถึงแม้จะไม่ถนัดนักแต่ก็พอใช้งานได้ไม่มีปัญหา
กึก!แอ๊ด~~ปึง!! ในตอนนั้นที่กำลังเปิดประตูดาดฟ้าออกไปก่อนที่จะปล่อยให้ประตูได้ปิดอัตโนมัติของมัน เขาก็ได้พบกับบุคคลหนึ่งที่กำลังยืนจับรั้วแล้วเหม่อมองไปยังท้องฟ้าที่กว้างไกล โดนที่จูไดไม่รู้ตัวเลยว่าเขายืนมองคนๆนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่ และยังคงจ้องไปที่ชายคนนั้นอย่างไม่วางตา
แววตาที่คมเย็นชาเหมือนเวทย์มนต์ของเขานัยน์ตาสีน้ำเงินเข้มเหมือนมหาสมุทรที่ลึกล้ำทรงผมที่คล้ายๆสิ่งมีชีวิตหนึ่งในทะเลเเซมสีทองอร่ามพริ้วสะไหวไปตามแรงลมบนดาดฟ้า
มองดูแล้วชวนต้องมนต์สะกดแห่งความงามเป็นอย่างยิ่ง ส่วนสูงที่พอดี ร่างกายที่เหมือนผู้ชายทั่วไปและสีผิวนั้นโทนน้ำผึ้งที่ดูดีมีเสนห์
เขาเป็นใครกันและมาทำอะไรตรงนี้ ไม่ไปปฐมนิเทศหรอ? คำถามที่ถ้าไม่เอ่ยออกไปก็จะไม่มีวันได้รู้คำตอบมันหรอก แล้วต่อจากนี้เขาควรจะทำอย่างไรดีกับบุคคลตรงหน้า
ตอนที่1จบแล้วน้าาาาขอรับ ถ้างงหรือไม่เข้าใจต้องขออภัยด้วยขอรับ แล้วก็สั้นมากเลย แต่จะค่อยๆยาวขึ้นนะขอรับ( 0^0
ความคิดเห็น