คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Destiny Love 2 :: เดินทาง
My Destiny Love : นี่ใช่ไหม ? คือพรหมลิขิต
Chapter 2 : เดินทาง
โตเกียว
17.05 น.
“แกไปทำอะไรของแกเนี่ย -_-^ เคโกะ !! ชักช้าจริง ๆ เลย” ฉันบ่นอย่างเซ็ง ๆ ก่อนจะมองยัยเคโกะที่นั่งหอบ แฮ่ก ๆ
“ก็พอฉันโทรไปบอกเพื่อน ๆ มันก็บอกให้ฉันไปหาใหญ่เลยน่ะสิ !! แต่ว่าฉันเห็นว่าแกเป็นเพื่อนสนิทนะเนี่ย !! ฉันก็เลยรีบมาหาแกก่อนจากวัดเลย !” นี่มีคนจะใช้แผนเดียวกันกับฉันหลายคนเลยเหรอเนี่ย -_-+ ไม่ได้การ !! ฉันต้องรีบจัดการ
“ที่ฉันเรียกมาก็ไม่ได้มีอะไรนะแก >O<!! แต่เมื่อกี้มีคนเดินผ่านฉันไปอ่ะ ฉันได้ยินเขาบอกว่าได้รับข้อความเหมือนกันอ่ะ แกลองไปขอดูดิ ไปเข้าห้องน้ำอยู่มั้ง !”
“จริงเหรอ ? ตายแล้ว !! งั้นเดี๋ยวมานะ !” ยัยเคโกะพูดก่อนจะรีบวิ่งไป !! โฮะ ๆ ได้การล่ะ ! ฉันวิ่งไปที่กระเป๋ายัยเคโกะก่อนทำการล้วงเข้าไปทันที !! ให้ตายเถอะ >.<~ นี่แกเอาไปไว้ไหนว่ะเนี่ย ? ฉันค่อย ๆ เปิดดูทีล่ะช่องจนครบแต่ก็ยังไม่เจอ >O<!! ฉันชักหงุดหงิดแล้วนะ !!
“ทำอะไรอ่ะ มิกะ !!”
“ก็หาโทรศัพท์อยู่น่ะสิ !! ถามได้ เอ๊ะ !! ....”
“ยะ ยะ ยัยเคโกะ !!!! >_<!!!”
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
ปักกิ่ง
16.12 น.
“แฮ่ก ๆ ๆ ๆ ๆ >_<!!!” ฉันยืบหอบก่อนจะออกแรงวิ่งต่อ >.<~ ให้ตายเถอะ !! อาเจ่คงจะหาไม่เจอแล้วนะ -_-+ ฉันพยายามวิ่งต่อไปจนถึงถนนใหญ่และฉันก็เรียกแท็กซี่ทันที
“ไปอพาร์ทเม้นต์ XXX ด่วนเลยค่ะ” ฉันปิดประตูรถลงอย่างรวดเร็วก่อนจะนั่งหอบแฮ่ก ๆ ในรถในขณะที่คนขับแท็กซี่ก็มองฉันด้วยสายตางง ๆ ฉันหยิบแฟ้มสีชมพูของฉันขึ้นมาก่อนจะเปิดไล่ดูเอกสารว่าครบหรือเปล่าและฉันก็ถอนหายใจอย่างโล่งอกเพราะว่าครบ
“ถึงแล้วครับ” ฉันเงยหน้าก่อนจะจ่ายเงินให้แท็กซี่คันนั้นและรีบวิ่งขึ้นไปเก็บของบนห้องทันที ฉันไขกุญแจห้องอย่างรวดเร็วก่อนจะรีบวิ่งเข้าไปเก็บเสื้อผ้าให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเร็ว ขนของทุกอย่างที่อยู่ในห้องทุกอย่าง !! ในเวลาอันรวดเร็ว
ฉันมองดูเช็คของอีกครั้งก่อนจะปิดประตูลงและล็อกอย่างเรียบร้อย ก่อนจะรีบวิ่งลงไปที่ชั้นล่างเพื่อเช็คเอ้าส์ !!!
“นี่ค่ะกุญแจห้อง ^ ^ ไปก่อนนะค่ะ” ฉันกล่าวก่อนจะรีบวิ่งไปเรียกแท็กซี่และก้าวขึ้นรถอย่างรวดเร็ว
“ไปสนามบินค่ะ !!”
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
กรุงเทพฯ
15.31 น.
“เดี๋ยวน้องเตรียมเก็บของได้แล้วนะครับ เพราะว่าวันมะรืนนี้เราจะบินไปเกาหลีกัน ^ ^ เพราะเดี๋ยวเราจะไปทำความรู้จักกับ Super junior และเพื่อน ๆ อีกหลายประเทศอีก”
“ค่ะ แต่พี่ค่ะเราจะคุยกันรู้เรื่องเหรอค่ะ ? เราพูดคนละภาษากันนะค่ะ ?”
“ภาษาอังกฤษไงครับ ^ ^”
“เขาฟังไม่รู้เรื่องไม่ใช่เหรอค่ะ ?”
“เอ่อ อันนี้พี่ก็ไม่รู้นะครับ เพราะว่าพี่ไม่ใช่เขาเอาเป็นว่าน้องน่าจะกลับบ้านหรือไม่ก็ไปห้างไปซื้อสิ่งของที่น้องคิดว่าจำเป็นดีกว่านะครับ แล้วอย่าลืมล่ะ ! เจอกันที่สนามบินวันมะรืนนี้ตอน 10 โมงนะ !!”
“ค่ะ ^ ^ หนูจะมาก่อนเวลาสัก 3 ชั่วโมง >.<~”
“ยินดีด้วยนะครับ” ฉันยิ้มรับให้พี่เขาก่อนจะเดินออกจากห้อง >_<!! ฉันจะได้เจอ SJ แล้ว !! ฉันจะได้ไปยุโรปแล้ว >o<~ กรี๊ดดดดดดด !! ฉันไม่ได้ฝันใช่ไหม ? ซานต้าครอสให้ของขวัญฉันแล้ว !! ของขวัญคริสต์มาสเดย์ !! ฮิฮิ
ฉันเดินออกจากตึกด้วยความดีใจ ฮิฮิ ไปเกาหลี ไปยุโรป เจอ SJ !! วู๊ ๆ ๆ ๆ >^< มีความสุขจังเลย !! เดี๋ยววันนี้ต้องรีบกลับไปจัดของแล้วก็ไปซื้อของ ฮู่เร่ ๆ ๆ !! ฉันจะได้ไปโม้กับพวกแฟนคลับด้วยว่าฉันได้ไป !! ฮ่า ๆ ๆ ^o^~ และวันมะรืนนี้ก็ออกจากบ้านพร้อมกับกระเป๋าใบโตและของขวัญที่จะมอบให้ SJ !! ฉันจะไปโม้ให้พี่ซาร์และพ่อ กับ แม่ฟัง ?
O.O!!!!
ตายแล้ว !! ฉันลืมสนิทเลย !! ว่าพ่อกับแม่ต้องไม่ให้ไปแน่ ๆ เลยอ่ะ >.<!! ทำไงดีเนี่ย ? อ๊ากกกกกก !! ฉันลืมคิดไปเลย !! แต่ถ้าพ่อกับแม่ไม่ให้ไป ฉันไม่ยอมจริง ๆ นะ !! เพราะฉันฝันมานานแล้ว >-<!! ทำไงดีเนี่ย ?!!! เออ ใช่ !! ปรึกษาพี่ซาร์ >.<~ ใช่แล้ว ๆ !!
“ฮัลโหล พี่ซาร์ >O<~ ฟาร์มีเรื่องจะปรึกษา ด่วนม๊าก ๆ ๆ >_<!!!!”
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
กรุงโซล
17.03 น.
“แกว่าเรา 2 คนจะได้ไปไหมอ่ะ ?? ><!! ถ้าไม่ได้ไปฉันเครียดนะเนี่ย !!”
“ไม่รู้สิ -_-+ แต่ตอนนี้เขาได้ประเทศไทยแล้วนะ !! อิจฉายัยนั่นจริง ๆ เลย”
“ใช่ !!! ถ้าฉันได้ไปนะ จะไปดูน้ำหน้ามันสักหน่อย -_-^ ชิส์”
“แล้วถ้าสมมติว่าเราไม่ได้ไปล่ะ ? แกจะทำไง ?”
“จะยากอะไร ? ฉันก็บินตามไปเองสิย่ะ !”
“มีเงินเหรอ ? ไหนจะค่าตั๋ว ค่ากิน ค่าอยู่”
“อาศัยพ่อกับแม่สิ !! แค่บอกว่าไปฮานีมูนที่ยุโรปกัน โม้ ๆ ไปก็ได้ไปแล้วย่ะ -_-^ พ่อกับแม่ฉันซื่อจะตายไป - -+”
“ดีจัง ถ้าเป็นฉันก็คงได้แต่นั่งรออยู่ที่เกาหลีเนี่ยแหละ ><!!”
“เอาน่า ๆ อย่างน้อยเราก็ได้สิทธิมากกว่าแฟนเพลงประเทศอื่นนะ ! ซูจูไปเปิดคอนเสริตที่ไหนเราก็สามารถตามไปดูได้หมดเลย !! มีทติ้งเราก็ได้ไปมาแล้ว >_<!! เจอก็เกือบทุกวันเลยมั้ง ? แค่เดือนเดียวไม่ตายหรอก !! เขาก็ต้องอัพเดตข่าวในเว็บแฟนคลับบ้างแหละ !!”
“อ่านะ ><!! แต่ฉันอยากไปอ่ะ”
“ทำไงได้อ่ะ ไปบุกฆาตกรรมคนที่โชคดีเลยไหมล่ะ ?”
“เฮ้อออออ ~”
ฉันนั่งดูดน้ำโกโก้ปั่นที่อยู่ในแก้วก่อนจะถอนหายใจอย่างเซ็ง ๆ หวังว่าฉันจะได้ไปยุโรปกับ SJ นะ !! ให้ตายเถอะ ! นี่ก็ใกล้วันประกาศผลแล้วด้วย >_<!!
“เฮ้ยแกเย็นแล้วกลับบ้านก่อนนะ ^ ^”
ยัย แฮยอง พูดก่อนจะรีบวิ่งออกไปฉันนั่งมองตามยัยแฮยองก่อนจะทอดสายตาเรื่อยเปื่อย !! สาธุ๊ ~ ไหน ๆ ก็จะคริสต์มาสแล้วยังไงก็ขอให้หนูได้ไปกับ SJ หน่อยนะค่ะ !! พระเจ้าผู้เป็นที่รัก >.<!!!
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
ปักกิ่ง
16.56 น.
“ผู้โดยสารเที่ยวบินที่ TG21475 ที่จะไปอังกฤษกรุณาขึ้นเครื่องได้แล้วค่ะ Please , ……..” ฉันเงยหน้าขึ้นก่อนจะมองดูเมืองจีนเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะก้าวขาไปที่ช่องเก็บตัว
“ขอดูเอกสารด้วยค่ะ ^ ^”
ฉันเดินขึ้นเครื่องก่อนจะมองหาหมายเลขนั่งของฉัน อ๊ะ !! อยู่นี่ !! ฉันเดินไปก่อนจะเอาของใส่ช่องข้างบนและเดินเข้าไปนั่งตรงเบาะของฉัน
“ขอโทษนะค่ะ ^ ^ ขอทางหน่อยค่ะ” ฉันบอกให้กับหญิงสาวที่นั่งอยู่ข้างนอกก่อนที่เธอจะเขยิบให้ฉันนิดหนึ่งและฉันก็เดินเข้าไป
“ขอบคุณค่ะ ^ ^”
ฉันนั่งลงก่อนจะมองดูเมืองจีน เมืองบ้านเกิดของฉันเป็นครั้งสุดท้ายพลางนึกถึงทุกคนที่ฉันรู้จัก อาเจ่ พี่สาวที่แสนดีของฉัน !! ถึงแม้ว่าเขาจะกล้าโกหกฉัน !! อาเฮีย พี่ชายสุดที่รักของฉัน ม๊า แม่ที่น่ารำคาญที่สุด !! ป๊า พ่อที่เกียจลูกสาวอย่างฉัน อาม่า ยายที่ชอบจุ้นจ้านและใส่ร้ายฉัน !! ทุกคนต่างทำกับฉันไว้มากแต่ฉันไม่เคยรู้สึกโกรธเขาสักนิด
ฉันมองภาพทิวทัศน์เบื้องล่างในขณะที่เครื่องบินกำลังมุ่งขึ้นสู่ฟ้า ฉันจะต้องไปใช้ชีวิตใหม่ในต่างแดน หวังว่าฉันคงจะมีความสุขนะ !! และสุดท้ายนี้ฉันอยากจะกล่าวคำว่า
“ขอโทษนะค่ะ ป๊า ม๊า อาม่า อาเจ่ อาเฮีย”
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
โตเกียว
17.15 น.
“ก็มีคนเขามามองดูกระเป๋าแกฉันก็เลยมาดูให้ไงเพราะเขาดูไม่ค่อยมั่นใจเลย !! ฉันอุตส่าห์ช่วยนะ >.<~ แล้วทำไมแกถึงมาด่าฉันแบบนี้ล่ะ T.T”
“ขอโทษที ><!! ฉันคงจะกังวลจนเบลอไปแล้วแหละ”
“แล้วก็มาลงที่ฉันเนี่ยนะ T^T”
“เปล่า ๆ ฉันก็กลัวไปหมดและเพราะฉันเชื่อว่าจะต้องมีมาเล็งเอาโทรศัพท์ฉันไปแน่ ๆ [ใช่ !! อย่างน้อยก็กูคนหนึ่งแหละ -_-^] เพราะเมื่อกี้ฉันไปหา อิสุเอะ มาเธอก็พยายามจะขโมยโทรศัพท์ฉัน [นังนี่ !! ฉันจะไปฆ่าแก ><!!] ขอบคุณนะ ^ ^”
“อืม แกเก็บไว้ให้ดีล่ะกันนะ ^o^” เพราะว่าเดี๋ยวจะมีคนมาขโมยตัดหน้าฉัน !!
“เนี่ย !! ฉันเก็บไว้ที่ตัวเองตลอดแหละ ><~ ไม่ให้ห่างจากตัวเลย !!”
“อ่านะ !! อ๊ะ !! เย็นแล้วฉันกลับบ้านก่อนนะ >-<!!”
“บ๊าย ~ บาย” ฉันหยิบกระเป๋าก่อนจะรีบวิ่งออกมาทันที กรี๊ดดดดดดดดดดดด >[]<!! ยัยเคโกะมันจะเอาออกจากตัวไปไม่ได้เลยเหรอไงเนี่ย !! แล้วฉันจะขโมยยังไงนะ -_-+ เดี๋ยวมันก็จะต้องไปรับรางวัลแล้ว !! ฉันจะต้องขโมยมาก่อนให้ได้ !!
“ทำไงดีว่ะ !” ฉันบ่นเซ็ง ๆ ก่อนจะเตะก้อนหิน !! ทำยังไงดีนะ !! คิด ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ อ๊ะ !!!!! คิดออกแล้ว >_<!! ฉันคิดออกแล้ว ^ ^ โฮะ ๆ ฉันรับรองว่ารอบนี้จะต้องได้แน่ ๆ ชัวร์ !!! ยัยมิกะขอฟันธง ฮิฮิ
ฉันเรียกแท็กซี่ที่ก่อนจะบอกให้ไปที่ฮาราจุกุทันที !! ฮิฮิ ฉันต้องรีบไปซื้อข้าวของเครื่องใช้แล้วแหละ >.<!! เพื่อเอาไว้ไปเที่ยวกับ SJ ฮูเร่ ๆ ๆ >_<~ ยัยเคโกะเอ๋ยแกเสร็จฉันแน่ ๆ เย่ ๆ ๆ ๆ ๆ ^i^
“ไปยุโรป ฮูเร่ ๆ ๆ ๆ ๆ ^O^”
-------------------------------------------------------------------------
ความคิดเห็น