คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : Chapter 12 : ราวี 100%~
: This is Rankle :
[fic. Super junior]
Chapter 12 : ราวี 100%
ก๊อก ~ ก๊อก
“แก >.< กลับมาแล้ว !! โอ๊ย ! ฉันนี่ใจเต้นจนจะขาดอยู่แล้ว -_-;; แกนี่นะ !!” เฮยองบ่นและมองเพื่อนสาว เธอมองดูซ้าย-ขวา ก่อนจะปิดประตูและเดินมาหาซันอาที่นั่งอยู่ที่หน้าโน้ตบุ๊กซึ่งกำลังดูข้อมูลอยู่
“จะเอาไงอ่ะ ? พี่จางเซรู้แล้วนะว่าเราอยู่ไหน ? เขาจะตามมาหาเราตอนไหนก็ได้นะ”
“ไม่รู้สิ ตอนนี้ฉันตื้อไปหมด คิดอะไรไม่ออกเลย นี่ก็กว่าจะสะลัดหลุดมาได้ก็เกือบแย่นะ”
“เอาเถอะ ๆ ฉันเข้าใจแกนะ - -^ แต่ตอนนี้แกไปนอนเถอะไป เดี๋ยวค่อยออกมาคุยกันอีกที”
“อืม ๆ” เฮยองมองตามเพื่อนสาวที่เดินเข้าห้องนอน เธอถอนหายใจเบา ๆ ก่อนจะกดไปที่ MSN เพื่อออนเอ็มทันที ตอนนี้เธอเปลี่ยนเมลล์ใหม่แล้ว เธอได้แอดไปหา Super junior เพื่อที่จะคุยกับพวกเขาแล้วแต่ก็ยังใม่มีใครเล่น
“เล่นกันหน่อยสิค่ะ -_-^ เดี๋ยวหนูจะแวะไปไหว้ท่านทุกวันที่โบสถ์เลย >.<!! ให้พวกเขาออนหน่อยน๊า ToT~” เฮยองกล่าวก่อนจะนั่งภาวนาอยู่ที่หน้าโน้ตบุ๊กและเหมือนคำขอของเธอจะเป็นจริง
= = Anti. Fan ผมขอร้อง = = Says. : ใครครับ ? แฟนคลับใช่ไหม ? เอ่อ ผมไม่ว่างคุยตอนนี้นะครับ
** พระเจ้าค่า >O<!! ขอบคุณจริง ๆ (X)(Z) *help Says. : คุณไม่ต้องรู้ -_-^ รู้แค่ว่า นายระวังตัวกันให้ดี อย่าออกจากบ้านพร่ำเพื่อเพราะพวก Anti. Fan. เขาเฝ้านายอยู่ตลอด !!
= = Anti. Fan ผมขอร้อง = = Says. : ซันอา !! ซันอาใช่ไหม ?!
** พระเจ้าค่า >O<!! ขอบคุณจริง ๆ (X)(Z) *help Says. : เหอะน่า -_-;; ฉันไม่มีเวลามาพูดมาก อ้อ !! และที่สำคัญต่อไปนี้ฉันขอสั่งห้ามเด็ดขาด !! ห้ามนายพบกับซันอา !! เป็นเพราะพวกนายแท้ ๆ ที่ทำให้เธอเป็นแบบนี้ !! และทำให้เพื่อนฉันต้องคลั่งตาย !!
= = Anti. Fan ผมขอร้อง = = Says. : นี่ !! เธอมายุ่งอะไรด้วยไม่ทราบ !! ไม่ว่ายังไงเราก็ไม่เลิกยุ่งกับซันอาหรอก ถึงเราจะทำให้เธอลำบาก แต่เราก็ปกป้องเธอได้
** พระเจ้าค่า >O<!! ขอบคุณจริง ๆ (X)(Z) *help Says. : เฮอะ ช่วยได้ ?! งั้นก็เสนอหน้ามาช่วยหน่อยสิ นายรู้ไหม !! ว่าเพื่อนฉันต้องเหนื่อยแค่ไหน ?! ต้องเสี่ยงชีวิตของตัวเองแค่ไหน !? เพราะพวกนาย !!!
= = Anti. Fan ผมขอร้อง = = Says. : แต่เราไม่ได้ขอร้องให้ซันอาเข้า Anti. Fan นี่น่า
** พระเจ้าค่า >O<!! ขอบคุณจริง ๆ (X)(Z) *help Says. : งั้นก็อย่าหวังว่าต่อไปนี้นายจะได้เจอซันอา !! ฉันตกลงปลงใจว่าจะช่วยนายกับซันอาก็จริง ? แต่ฉันจะไม่ยอมให้เพื่อนฉันได้เสี่ยงอันตรายกับโลกภายนอกเพราะพวกนายอีกแล้ว นายรู้ไหม ? ซันอาเหนื่อยจะตายกว่าจะได้พบพวกนายครั้งหนึ่ง !! ต่อไปนี้ เราจะติดต่อกันทางโทรศัพท์และเมลล์เท่านั้น !!
= = Anti. Fan ผมขอร้อง = = Says. : เธอคิดว่าจะห้ามซันอาได้เหรอ ?!
** พระเจ้าค่า >O<!! ขอบคุณจริง ๆ (X)(Z) *help Says. : แล้วนายคิดว่าได้ไหมล่ะ ? ฉันไม่อยากพูดกับพวกนายมากหรอกนะ -_-^ อันที่จริงฉันอยากจะอยู่ Anti. Fan ต่อไปด้วยซ้ำ !! แต่เพราะซันอาขอร้อง ฉันไม่อยากให้ซันอาต้องเสี่ยงต่อไปแล้ว !!
= = Anti. Fan ผมขอร้อง = = Says. : นี่เธอ ? ยังไง ๆ ฉันก็ต้องการจะเจอซันอา
** พระเจ้าค่า >O<!! ขอบคุณจริง ๆ (X)(Z) *help Says. : ขอโทษที !! แต่ฉันไม่มีทางยอมหรอกนะ ^^ และอย่าลืมล่ะ !? ระวังตัวไว้ให้ดี ! เพราะ Anti. Fan ซุ้มทำร้ายนายอยู่แน่ ๆ สวัสดี ^^
หญิงสาวกดปิดหน้าจอและออกจากโปรแกรม MSN ทันที !! ภารกิจของเธอเสร็จแล้วเหลือแต่ว่าเขาจะเชื่อเธอหรือเปล่า ? แค่นั้นเอง -_-* เธอปิดโน้ตบุ๊กก่อนจะเดินเข้าห้องนอนอย่างหน่าย ๆ
‘พรุ่งนี้ฉันต้องไปโบสถ์นี่น่า TOT!!’ เธอคิดก่อนจะล้มตัวนอนและหลับไป....
------------------------------------------------->>>>>
“นี่ซันอาข้าวเช้าอยู่บนโต๊ะนะ แกกินได้แล้ว และก็ฉันขอสั่งห้าม !! แกห้ามออกไปไหนเด็ดขาด ? เข้าใจ๋ !! เอาล่ะ ฉันไปก่อนนะ มีธุระนิดหน่อย”
“เดี๋ยว !!”
“อะไรอีกย่ะ -_-+”
“เธอจะไปไหน ?! นี่เฮยอง ฉันอยากจะไปหาพวกเขาจังเลย อยากจะรู้ว่าพวกเขาเป็นไงบ้าง ? เมื่อวานฉันลืมไปสนิทเลย” แฮยองมองหน้าเพื่อนสาวอย่างเหนื่อยอ่อนก่อนจะส่ายหัวเบา ๆ
“เอาเป็นว่าฉันจะแวะไปดูพวกเขาให้แล้วกัน เอาไหม ?! แกน่ะตัวดีเลย พี่จางเซจ้องอยู่ !! เพราะฉะนั้นแกน่ะอยู่แต่ในบ้านแล้วกัน !! เดี๋ยวฉันจะกลับมารายงานข่าวนะจ๊ะ ^^ ห่วงตัวเองบ้างหน่อยเถอะ -_-ll ฉันชักจะฉุนแกแล้วนะ อยากจะล่ามโซ่จริง ๆ”
“เอ่อ เฮยอง แต่ว่าฉัน...”
“หุบปาก !! อย่าให้ฉันอารมณ์เสียไปกว่านี้ ได้ไหม ?! ไปก่อนนะ” เฮยองกล่าวและวิ่งไปหยิบกระเป๋าก่อนจะรีบออกจากห้องทันที หญิงสาวค่อย ๆ ปิดประตูก่อนจะมองดูครุ่นคิดบางอย่าง เธอเปิดกระเป๋าหยิบแม่กุญแจออกมาและจัดการล็อคประตูทันที
“ฉันไม่เชื่อว่าแกจะทำตามฉันซันอา !! ฉันขอโทษนะ แต่ฉันเป็นห่วงแกจริง ๆ” เฮยองพึมพำและหยิบแว่นดำมาสวมที่หน้าก่อนจะเดินตรงไปที่ลิฟต์ทันที
เธอล้วงหยิบกุญแจรถสปอร์ตสีดำในกระเป๋าของตัวเองกดปลดล็อคก่อนจะเดินขึ้นรถและขับออกไปอย่างรวดเร็ว เธอเหลือบมองกระจกหลังแน่นอนว่ามีคนตามเธอมา !! เธอครุ่นคิดก่อนจะเริ่มเหยียบคันเร่งและเลี้ยวเข้าซอยเล็ก ๆ ที่เป็นทางลัดใกล้ ๆ
“อยากจะรู้ว่าจะตายได้สักกี่น้ำ !!” เธอพึมพำออกมาและเข้าเกียร์ก่อนจะเร่งคันเร่งไปอีก
------------------------------------------------->>>>>
“เสร็จสักที >.<!! แวะไปหาลีทึกหน่อยดีกว่า” หญิงสาวก่อนจะเดินไปที่ประตูและดึงออกมา แต่ทว่า !!
“ทำไมเปิดไม่ออกล่ะ?! หรือว่าเฮยอง O_O!!” หญิงสาวหน้าตาตื่นก่อนจะค่อย ๆ ทรุดตัวลงที่ประตูน้ำตาไหลอาบแก้ม
“ทำไม ทำไม ทำไมถึงเป็นแบบนี้ !!” หญิงสาวทุบกำแพงอย่างอ่อนใจก่อนจะนั่งร้องไห้อย่างเอาเป็นเอาตาย เธอรู้สึกเสียใจที่เธอช่วยอะไรพวกเขาไม่ได้ !! เธอรู้สึกเศร้าใจอย่างบอกไม่ถูก !! หญิงสาวซบลงที่เข่าของตัวเองก่อนจะกอดเข่าร้องไห้ต่อไป ราวกับว่าสายฝนที่ไม่มีวันหยุด
>>>>>>>
เอี๊ยดดด !!
รถสปอร์ตสีดำจอดลงก่อนที่หญิงสาวจะดับเครื่องและก้าวเท้าออกมาจากรถ เธอมองไปรอบ ๆ ตัวอย่างหวาดระแวง
“รอดสักที -_-^” หญิงสาวบ่นออกมาก่อนจะหยิบกระเป๋าและเดินเข้าโบสถ์ไป ก็เมื่อวานเธอขอพรไว้นี่น่า ไม่ทำตามเดี๋ยวเสียสัตย์กันพอดี >.<!! เธอเดินเข้าไปก่อนจะไปที่เก้าอี้ตัวหน้าสุดและนั่งลงเพื่อไหว้ขอพรพระผู้เป็นเจ้า
>>>
“นี่ลีทึกเพิ่งจะหายเองนะ - -^ เดี๋ยวเป็นอะไรไปอีกตายพอดี”
“เอาน่า ๆ มาขอพรพระกันหน่อย โชคจะได้ดี ๆ พวก Anti. ถูกจับกันไปให้หมด >.<”
“ใช่ ๆ ฉันไม่อยากโชคร้ายตลอดไปหรอกนะ” พวกเขาคุยกันและเดินเข้าโบสถ์ไปอย่างเงียบ ๆ ในขณะที่สายตาของคกูฮยอนก็เหลือบไปเห็นหญิงสาวที่นั่งอยู่ม้านั่งหน้าสุด เข้าเหลือบเห็นเธอกำลังขอพรอย่างเอาเป็นเอาตาย ดูดวงตาเธอเศร้าเหลือเกิน
“นี่แกมองอะไร ?!”
“เปล่า ๆ” เขาตอบเรียวอุคที่หันมาถาม ในขณะที่คิบอมก็เหลือบไปเห็นเช่นกัน ความทรงจำของเขาเริ่มทำงานทันที เขามั่นใจว่าเขารู้จักเธอคนนั้น !! คนที่ขอพรอยู่ !!
“นี่ฉันว่าฉันคุ้น ๆ ยัยนั่นนะ >.<!! คนที่กำลังขอพรอยู่ เห็นไหม ?!” คิบอมเอ่ยก่อนจะมองหน้าเพื่อน ๆ และเดินเข้าไปใกล้ ๆ เธอคนนั้น แต่จู่ ๆ ก็มีกลุ่มผู้หญิงเดินมาและลากดึงเธอออกไปทันที
“อ้าว ? = =+” ซีวอนเอ่ยด้วยสีหน้างุนงงก่อนที่ดงแฮจะเอ่ยขัด
“นะ นะ นั่น !! เฮยอง เพื่อนของซันอา !!” เขาตะโกนขึ้นก่อนจะมองตามเธอที่ถูกกลุ่มผู้หญิงคนนั้นลากไป สมองของทุกคนสั่งการออกมาก่อนจะรีบวิ่งตามเธอไป
“อะไรว่ะเนี่ย !!”
>>>>
“โอ๊ย >O<!! ปล่อยนะ !! นี่ !! พวกเธอเป็นพวกพี่จางเซใช่ไหม ?! ฉันออกมาแล้วนะ มีธุระอะไรไม่ทราบ !!” เฮยองเอ่ยปากขึ้นก่อนจะมองคนรอบ ๆ ตัวอย่างหวาด ๆ
“เพราะเหตุนี้แหละ !! แกไม่ได้ตายดีแน่ !!”
“ว่าไงนะ !!”
“หึ -_-^ ฉันล่ะสมเพชเธอจริง ๆ บุญแค่ไหนแล้ว ?! ที่พี่จางเซเขาไม่เอาเรื่องแก ตามพวกฉันมานี่ ฉันมีอะไรดี ๆ ให้แกดูด้วยนะ ^^ ของขวัญชิ้นพิเศษเลยล่ะ”
“ฉันไม่ต้องการ !! ฉันออกมาแล้วก็เลิกตามราวีสักทีสิ”
“แน่นอนถ้าพวกแกไม่หักหลังพวกฉัน !! แกร๊ก~ และถ้าแกอยากตายดี ๆ ก็ไปขอขมาและเลิกทุกอย่างซะ !! กลับมาเป็น Anti. เหมือนเดิม” หญิงสาวก้มมองดูโลหะสีดำที่จ่อมาที่เอวของเธอ
“ถึงแล้ว!! นี่ไงล่ะ ดูซะนะ ^^ คนพวกนี้ที่มันบังอาจทรยศพวกเรา ดูให้เต็มตาซะ จุดจบคือ ความตาย ถ้าแกยังไม่ทำตามที่ฉันบอกล่ะก็ หึหึ แกกับนังซันอา ชาตินี้คงได้มาอยู่ที่นี่แหละ!!”
“.......”
“หึ เถียงไม่ออกล่ะสิ -_- ฉันมาเตือนแกแค่นี้แหละ !! กลับไปเป็น Anti. เหมือนเดิมซะ ไปขอขมาพี่จางเซซะ !! แล้วชีวิตดี ๆ ของแกก็จะกลับมาเหมือนเดิม ส่วนอีกทางเลือกหนึ่งก็คือ ตาย !! กลับไปบอกซันอา นังตัวดีด้วยล่ะ” พวกนั้นกล่าวก่อนจะเอาปืนออกจากเอวและเดินจากไป หญิงสาวครุ่นคิดอยู่สักพัก
‘ตายงั้นเหรอ ?!’
“เดี๋ยว !!” หญิงสาวตะโกนขึ้นก่อนจะหันไปที่คนพวกนั้น
“อะไร ? มีอะไรเหรอ ? หรืออยากจะให้พวกฉันฝังแกตอนนี้ !!”
“พาฉันไปหาพี่จางเซที !! ฉันจะกลับไปเป็น Anti Fan.”
====================================================>>>
ตอนต่อไป...
"หนูมาขอขมาพี่จางเซในทุก ๆ เรื่องที่ทำไปค่ะ หนูรู้ว่ามันอาจจะทำให้เสียหายและเสี่ยงกับสิ่งต่าง ๆ ที่พวกเรา Anti. ต้องเจอ เพราะฉะนั้นหนูรับผิดทุกอย่าง !!"
"ซันอา !! ซันอา !! นี่เธอเป็นอะไรไป !! ทำไมถึงเป็นแบบนี้ !?"
"ไม่ต้องห่วงค่ะ หนูนี่แหละจะเป็นคนจัดการยัยนั่นให้พี่จางเซเอง ^*^"
"เพื่อนเธอทรยศ พวกเราเห็นกับตา !! เธอเชื่อพวกเรา !! ชีวิตเธอไม่ปลอดภัยแล้ว !! มาอยู่กับพวกเราเถอะ !! นะ ซันอา ?!"
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
>>ตามมาติด ๆ ค่ะ ^^ << ,, ปั่นนิยายหัวระเบิด = ='' เดวไปต่อ meaning >.<!! ไม่รู้ว่าเซฟเรื่องไว้ที่ไหน ?! หายไปแล้ว TOT!! อุตส่าห์แต่งตุนไว้ ~~
เศร้าค่ะ T[]T!!!!!!!!!!!!!!
ขอแสดงความนับถือ
All_Love*U ^^
ความคิดเห็น