Take me home
(สุขสันต์วันกลับบ้าน)
[Johnjae]
*เรื่องสั้นจบในตอน เป็นโปรเจคที่อยู่ๆก็คิดอยากทำคะ
AllXjaehyun ความยาว12บรรทัด
แท็กฟิค #เรื่องสยอง12บรรทัด
________________________________________________
4 ปีแล้วที่เค้าผมทิ้งผมไป เราทั้งคู่ถูกคุมถุงชน ก็เหมือนคนมีอันจะกินทั่วไปที่ลืมตาเกิดมาก็มีคู่หมั้นคู่หมายเป็นคนตัวเอง
อย่างไรเสียมันก็เป็นเรื่องที่เลี่ยงไม่ได้ เราทั้งคู่ต้องทำมันเพื่อรักษาสถานะผู้ถือหุ้นของบริษัท
มันเจ็บปวดจนเกินบรรยาย... เรานอนด้วยกันทุกคืน กินข้าวด้วยกันทุกวัน และผมทำหน้าที่ภรรยาอย่างไม่ขาดตกบ่งพร่อง
ทั้งการแต่งกาย ทรงผม กิริยา น้ำหอม สีที่ชอบ ผมทำทุกอย่างที่เค้าต้องการ แต่มันก็ไม่เคยพอ...
"ถ้าไม่รัก... ตายแทนก็ไม่รัก คำนั้นน่าจะจริง"
หลังจากแต่งงานได้แค่ 6 เดือนเค้าก็ทิ้งผมไป ผมหว้าเว้ เจ็บปวด แต่ยังคงรอคอยเค้าอยู่ที่บ้านหลังเดิม เรือนหอของ
เรา ทุกๆวันผมตื่นขึ้นมาทำความสะอาด ฝึกทำขนมที่เค้าชอบ อ่านหนังสือเล่มเดิม กินอาหารแบบเดิม
ทำอะไรซ้ำๆ วนลูปอยู่แบบนี้รอคอยว่าสักวันเค้าจะกลับมา
"การรักใครสักคน... ความตายก็ไม่อาจหยุดรักได้คำนี้น่าจะจริง"
และแล้ววันนี้ก็สิ้นสุดการรอคอย ผมวิ่งสุดกำลังไปที่หน้าประตู ซอยองโฮ คนที่ผมรักได้กลับมาแล้ว ผมยิ้มหวานพร้อม
ของเหลวสีแดงที่ค่อยๆไหลซึมออกมาจากข้างขมับ ก่อนเอ่ยกับเค้าว่า
"ยินดีต้อนรับกลับบ้านครับ"
_________________________________________________________________________
Next Ep (ตัวอย่างตอนต่อไป)
มัม ไอถึงบ้านหลังนั้นตามที่มัมบอกแล้วนะ แค่มาเช็คใช่มะฮ่ะ?
.
.
บ้านเก่าขนาดนี้มีคนอยู่จริงหรอเนี้ยวะ? เฮโหลล มีใครอยู่ไหม? จอห์น จอห์นนี่ จอห์นี่่~
.
มีพ่อ มีแม่ แล้วก็ต้องมีลูกซิ......
"Welcome to my family"
======================================
*ไรท์ท็อค
พอจะเดากันออกไหมเกิดอะไรขึ้น? เหอะๆ
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ล่าสุดนี้มัค หรือ จ้อน เมื่อกี้ไปบ่นๆในเม้นท์เรื่องก่อนว่าอยากวอนให้ไรเตอร์แต่งมัคแจนดาร์คๆยาวๆ feat. จอห์นนี่ ด้วยยิ่งดีค่า รอร้อรออออออ สู้ๆค่า รอทุกเรื่องจากใจจริง