My Fierce Teacher ดุมากนัก รักซะเลย

ลำดับตอนที่ #5 : ทานข้าว

"สวัสดีค่ะ อาจารย์"
"........"
"อาจารย์ได้ยินไหมค่ะ"
"ได้ยิน"
"......เอออ"
"อ่อผมโทรผิดหนะ ตู๊ดๆ"ใช่ค่ะเขาพูดจบเเล้วตัดสายฉันทิ้งทันที
"อะไรของเขาเนี่ยยย"
"ไปอาบน้ำดีกว่า"ฉันไปอาบน้ำเเละเข้านอนทันที
9โมง เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้น ฉันเลยรีบอาบน้ำเเต่งตัวไปมหาลัย
"หนิได้ข่าวว่าไปกินข้าวกับพี่บอนซ์มาเหรอออ"ยัยแป้งเเซวฉัน
"อืมม แต่พวกแกรู้ได้ไงอ่ะ"
"ก็พี่บอนซ์ลงสตอรี่ในไอจีไง ถึงจะปิดหน้าเเต่ฉันก็จำเพื่อนฉันได้นะ"
"อ่อ...."
"เเล้วเป็นไงบ้างโอเคไหม"
"ก็ดีนะ"พอพูดถึงพี่บอนซ์เเล้วตั้งเเต่เมื่อวานเขาก็ไม่ได้ทักฉันมาเลย หรือฉันทำตัวไม่ถูกใจเขา เเต่ช่างเถอะฉันไม่สนอยู่เเล้ว
"อาจารย์มาเเล้วๆ"วันนี้ก็เหมือนเดิมมีเรียนของอาจารย์คชา
"แกทำไมอาจารย์เอาเเต่มองเเกหล่ะ"
"จริงด้วยย"
"เออ....ไม่มีอะไรหรอกมั้ง"
ติ้ง....ติ้ง....ติ้งง เสียงไลน์ฉันดังขึ้นรั่วๆ ฉันเลยเปิดมือถือขึ้นมาดูปรากฎเป็นพี่บอนซ์ นึกว่าจะหายไปซ่ะเเล้ว
'ทำไรอยู่เหรอ'
'โทษที เมื่อวานพี่มีธุรด่วนหนะเลยไม่ได้ทักหาเราเลย'
'เรียนอยู่ค่ะ'
'ไม่เป็นไรค่ะ????'
'ครับ เเล้วเรียนเสร็จกี่โมง'
'ประมาณบ่าย3ค่ะ'
'โห้ เหนื่อยเเย่ ยังไงก็สู้ๆนะคะ'
'พี่บอนซ์เหมือนกันนะคะสู้ๆค่ะ'เอาจรริงตั้งเเต่มีผู้ชายมาจีบพี่บอนซ์เป็นคนเเรกที่ทำให้ฉันยิ้มได้ขนาดนี้
'ครับบบ☺️'
''ปังง......หยุดเล่นโทรศัพท์เเล้วตั้งใจเรียนซ่ะ"ใช่ค่ะอีอาจารย์คชาเอง เเละเเน่นอนเขาหมายถึงฉัน หึ จะโหดไปถึงไหนค่ะคุณอาจารย์
"ชิ...."
เลิกเรียน
"แกไปดูหนังป่ะ พวกเราไม่ได้ไปดูหนังนานเเล้วนะ"
"อืมใช่ไปป่ะ อินเตอร์"
"เออ...พอดีฉันมีนัดอ่ะ"
"กับใคร พี่บอนซ์เหรออ"ฉันส่ายหน้าเเบบเซ็งๆ
"หรือมีใครมาจีบเเกเพิ่มอีก"
"ไม่ใช่ ฉันต้องทำงานกับอาจารย์คชาหนะ"
"อ้าวว จริงเหรอ"
"อืมมม"
"ให้พวกฉันไปช่วยไหม"
"ไม่เป็นไรฉันกลัวเเกจะโดนด่าอ่ะ"
"อืมม....นั้นพวกฉันไปก่อนนะ"
"อืมๆ"หลังจากร่ำลากับเดอะแก๊งฉันก็เดินมาห้องอาจารย์เเบบเซ็งๆ
"ก๊อกๆ"
"เข้ามา"
"มาเเล้วเหรอ"
"ค่ะ"
"กินไรมาเหรอยัง"
"ยังค่ะ"
"นั้นไปกินข้าวกัน"
"ห้ะ????"ฉันตกใจเอามากเขาเป็นอะไรของเขาอีกเนี่ย
"ตกใจทำไหมฉันเเค่ช่วนเธอไปกินข้าวฉันก็หิวเหมือนกันหนิ"
"เอออ.....ไม่ดีกว่าค่ะอาจารย์เดียวคนอื่นมองจะไม่ดีนะคะ"
"คนอื่นมองก็เรื่องของคนอื่นสิจะเเค่ทำไม"อาจารย์พูดจบคว้ากระเป๋าเเล้วเดินออกจากห้องทันที
"............."
"จะยืนอีกนานไหม"
"ค่ะๆ"ฉันก็เดินตามอย่างงงไป เห้ออจะเกิดอะไรก็ต้องเกิดเนอะ
ห้างเเห่งหนึ่ง
"เธอกินอะไรสั่งเลย"
"ค่ะ"
"เสียดายเนอะยัยอินเตอร์ไม่มา"ห้ะนั้นเสียงของนิ้งหนิ ถ้ามีคนรู้ว่าฉันมาทานข้าวกับอาจารย์2ต่อ2ต้องไม่ดีเเน่
ฟึ่บ ฉันเลยเเอบใต้โต๊ะเเทน
"เป็นอะไรของเธอ"
"ชู่ๆ"ฉันส่งสัญญาณว่ามีเพื่อนฉันกำลังเดินมา
"อ่ออ ????"แต่เดียวนะยิ้มเเบบนั้นหมายคความว่าไง อาจารย์คงไม่ทำอะไรไม่ดีหรอกเนอะ
"อ้าวอาจารย์มาทานข้าวเหรอค่ะ"
"อือ พวกเธอก็เหมือนกันเหรอ"
"ค่ะ"
"เเล้วอาจารย์มาคนเดียวเหรอค่ะ"
"เออ..."อย่านะ อย่านะ
"แต่มีแก้ว2หนิแก"
"อ่อ หรืออาจารย์มากับเเฟนค่ะ"
"ช่ายๆ หล่อๆแบบอาจารย์คงมากับเเฟน"
"5555 เเล้วเพื่อนอีกคนพวกเราไปไหนหล่ะปกตอเห็น3คนหนิ"
"อ่อ อินเตอร์บอกว่ามีงานต้องทำกับอาจารย์หนิค่ะ"
"เออใช่หนิ"
"เออ...เเต่เขายังไม่ไปหาผมที่ห้องเลยนะครับ ผมเลยออกมาทานข้าวรอ"แหม่......อะไรของอาจารย์เนี่ยยยย  ชิ ถ้าไม่เห็นเป็นอาจารย์ฉันตีไปนานเเล้วนะ
"ลองโทรหาเธอดูสิผมก็อยากรู้เหมือนกันว่าทำไมไม่ไปหาผมตามนัด????"อีตาบ้าา!!!!! ฉันนี้รรีบคว้าโทรศัพท์มาปิดเสียงทันที
"เอออ....อินเตอร์ไม่รับอ่ะค่ะ"
"อ่อ....ไม่เป็นไรเดียวผมค่อยโทรเอง"
"ค่ะๆ นั้นพวกเราไม่กวนเเล้วนะคะ"
"อืมมมม"
"ไปยังค่ะ"ฉันสะกิดถามอาจารย์
"เอออ....ยังๆ"เเต่เสียงเหมือนจะไปเเล้วนะ
"อาจารย์!!!!!"
"5555ไปแล้วๆ"จริงๆเลยผู้ชายคนนี้!!!!! เรื่องเก่ายังไม่เคลียร์นี่จะสร้างเรื่องใหม่ให้ฉันเเล้วเหรออ เห้อออ