ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ฉันจะเเต่งงานกับคุณ
ฉันได้โทรไปลางานพี่บอยเเละอยู่ดูแลยายเเละลาส พี่บอยก็อนุญาต
"ลาสเป็นไงบ้าง"
"ครับพี่ ผมขอนอนพักอีกสักเเปปนะครับเดียวลงไป"สงสัยจะป่วยหนักจริง
"ไม่เป็นไรจ้ะ ลาสนอนเถอะเดียวพี่พายายไปหาหมอก่อนนะ"
"ครับพี่"ฉันเลยพายายไปหาหมอเเทนลาส ยายต้องไปพบหมอทุกอาทิตย์เพื่อจะตรวจเช็คอาการต่างๆ เพราะยายเป็นโรคประจำตัวอยู่หลายๆโรคและที่สำคัญยายยังเป็นมะเร็งอีก แต่มะเร็งที่ยายเป็นไม่ได้รายเเรงมากอาจจะเริ่มเป็นทำให้อาาการของยายยังไม่เเสดงออกมามาก
"สวัสดีค่ะยายภา มาหาหรือค่ะ"ฉันถามยายภาที่นั่งข้างๆฉัน
"ใช่จ้ะ วันนี้เอ็งไม่ไปทำงานหรอ"
"ใช่ค่ะ พอดีลาสไม่ค่อยสบายด้วยเลยยต้องอยู่ดูเเลยายกับลาสค่ะ"
"อ้าว....ไอ่ลาสไม่ได้ไปเที่ยวหรอ เห็นไอ่ต่อไป"ยายภาทำท่าทางงงฉันก็งงเหมือนกันเที่ยวอะไรลาสไม่เคยบอก
"เที่ยวอะไรหรอค่ะยาย"
"ก็โรงเรียนพาไปเที่ยวไง เห็นไอ่ต่อบอกโรงเรียนพาไปเที่ยวทะเลนนอนที่โรงเเรมตั้ง3วัน"
"จริงหรอค่ะ ลาสไม่เห็นบอกไลเลยค่ะ"
"สงสัยมันคงไม่กล้าบอกมั้ง"
"ทำไมลาสถึงไม่กล้าบอกนะ"
"ก็ทางโรงเรียนเขาาเก็บเงินด้วยไง2,000บาท มันคงไม่อยากให้เอ็งต้องมาจ่ายเงินให้มันมั้ง เอ็งก็รู้ว่าไอ่ลามันเป็นเด็กดีมากตลอด"
"ค่ะยาย"
"ยายไปก่อนนะ"
"ค่ะ"ยายภาเป็นคนเดียวในหมู่บ้านฉันที่เข้าใจบ้านฉันส่วนคนอื่นจะชอบว่าฉันเเละนินทาว่าฉันขายตัวบ้างอะไรบ้างเเต่ฉันไม่สนใจหรอกฉันทำอะไรฉันรู้ดี
"อ้าวยายเป็นไงบ้าง"
"หมอเรียกให้เอ็งเข้าไป"
"นั้นยายรออยู่ตรงนี้ก่อนนะเดียวไลมา"ยายพยักหน้า หลังจากนั้นฉันก็เข้าไปพอหมอ
"สวัสดีค่ะคุณหมอ...."ทำไมไม่ใช้หมอเรวัตรคนเดิมที่เคยตรวจยาย คนนี้เป็นหมอรุ่นราวคราวเดียวกับฉัน
"สวัสดีครับ"
"เออออ...เเล้วคุณหมอเรวัตรไปไหนหรือค่ะ"
"อ่อคุณหมอเรวัตรได้ไปประจำอีกโรงพยาบาลนึงครับ เเต่ไม่ต้องห่วงนะครับหมอเรวัตรอธิบายให้ผมฟังเกี่ยวกับยายหมดเเล้ว เเล้วก็เรื่องต่างๆที่คุณไลลาขอด้วยครับ"
"อ่อ....ค่ะ"ฉันค่อยสบายใจหน่อย
"แล้วว...."
"คือผมอยากจะบอกว่ามะเร็งของคุณยายเริ่มรามเเล้วครับ ต้องเริ่มฉายเเสงเเล้วก็ทำคีโมครับ"
"จริงหรอค่ะ โธ่ยายย"
"ค่ะ ทำเลยค่ะหมอ แล้วค่าใช่จ่ายเท่าไหร่ค่ะ"
"เออมันประมาณ4เเสนครับ"ห้ะ4เเสน ฉันจะหาเงินจากไหนเนี่ยยย
".............."ฉันอึ้งกับคำพูดของหมดอยยู่
"คุณไลลาครับ คุณไลลา"
"ห้ะ... ค่ะๆ"
"โอเคค่ะ"ฉันเซ็นใบรับรองว่าจะให้ยายเข้ารับการรักษาหลังจากฉันพายายกลับมาจากโรงพยาบาลฉันก็รีบขึ้นไปดูลาสบนห้องทันที
"ลาส ทำไมไม่บอกพี่ว่าทางโรงเรียนจะพาไปทัศนศึกษา"
"......."ลาสเงียบไม่พูดอะไร
"ลาสไม่อยากไปเที่ยวกับเพื่อนหรอ"
"ครับลาสไม่อยากไป"
"หรือเป็นเพราะเงิน"
"ลาสฟังพี่นะ พี่อยากให้ลาสไป ลาสจะเห็นอะไรใหม่ๆและเที่ยวกับเพื่อนๆ ลาสจะได้มีเรื่องเล่าให้พี่กับยายฟังด้วยไง"
"พี่ไลครับ ถ้าลาสไปเเล้วพี่ต้องทำงานหนัก ต้องหางานเพิ่มลาสไม่ไปดีกว่าครับ ระหว่างที่ลาสไปเที่ยวเเล้วพี่ต้องทำงานหนักลาสขอไม่ไปครับ"ฉันได้ยินถึงกับน้ำตาไหลออกมา เขาเป็นเด็กดีมาตลอดจริง
"โธ่ ลาสสส ฮืออออๆ"ฉันเข้าไปกอดลาส
"พี่สัญญาว่าสักวันนึงพี่จะพาลาสกับยายไปเที่ยวทะเลให้ได้นะ"
"ครับพี่"
ตัดภาพมาที่คิม
ผมมาหาไลลาที่ผับทุกวันเเต่ไม่เจอเธอเลย หรือเธอต้องการจะหลบหน้าผม หึอย่าหวังเลย
"พี่บอย เมื่อไหร่ไลลาจะมา นี่อย่าบอกนะว่าเธอจะหนีผผมอ่ะ"
"ป่าวสักหน่อย ไลลาลาหยุดหน่ะ ยายกับน้องไม่สบายไม่มีใครดูแล"
"แต่เห็นบอกจะมาทำงานวันนี้"ดีล่ะ ผมจะได้เจอเธอสักที
"นั้นไงมาเเล้ว ไลลามานี้เร็ว"เธอเดินเข้าผมในห้องที่ผมอยู่
"คุณ...."
"พี่ไปก่อนนะ"พี่บอกเดินออกไปทันที
"นี้เธอตั้งใจจะหลบหน้าฉันใช่ไหม"ผมเดินเข้าไปหาเธอ
"ไม่ใช่ค่ะ คือ...."
"เเล้วที่เรื่องที่คุยกันวันนั้นตกลงจะเอายังไง"ผมเริ่มเดินเข้าาไปใกล้เธอเเต่รอบนี้เธอไม่เดินหนีผมแต่เธอกลับยืนนิ่งๆ
"ฉันจะเเต่งงานกับคุณ"
"ลาสเป็นไงบ้าง"
"ครับพี่ ผมขอนอนพักอีกสักเเปปนะครับเดียวลงไป"สงสัยจะป่วยหนักจริง
"ไม่เป็นไรจ้ะ ลาสนอนเถอะเดียวพี่พายายไปหาหมอก่อนนะ"
"ครับพี่"ฉันเลยพายายไปหาหมอเเทนลาส ยายต้องไปพบหมอทุกอาทิตย์เพื่อจะตรวจเช็คอาการต่างๆ เพราะยายเป็นโรคประจำตัวอยู่หลายๆโรคและที่สำคัญยายยังเป็นมะเร็งอีก แต่มะเร็งที่ยายเป็นไม่ได้รายเเรงมากอาจจะเริ่มเป็นทำให้อาาการของยายยังไม่เเสดงออกมามาก
"สวัสดีค่ะยายภา มาหาหรือค่ะ"ฉันถามยายภาที่นั่งข้างๆฉัน
"ใช่จ้ะ วันนี้เอ็งไม่ไปทำงานหรอ"
"ใช่ค่ะ พอดีลาสไม่ค่อยสบายด้วยเลยยต้องอยู่ดูเเลยายกับลาสค่ะ"
"อ้าว....ไอ่ลาสไม่ได้ไปเที่ยวหรอ เห็นไอ่ต่อไป"ยายภาทำท่าทางงงฉันก็งงเหมือนกันเที่ยวอะไรลาสไม่เคยบอก
"เที่ยวอะไรหรอค่ะยาย"
"ก็โรงเรียนพาไปเที่ยวไง เห็นไอ่ต่อบอกโรงเรียนพาไปเที่ยวทะเลนนอนที่โรงเเรมตั้ง3วัน"
"จริงหรอค่ะ ลาสไม่เห็นบอกไลเลยค่ะ"
"สงสัยมันคงไม่กล้าบอกมั้ง"
"ทำไมลาสถึงไม่กล้าบอกนะ"
"ก็ทางโรงเรียนเขาาเก็บเงินด้วยไง2,000บาท มันคงไม่อยากให้เอ็งต้องมาจ่ายเงินให้มันมั้ง เอ็งก็รู้ว่าไอ่ลามันเป็นเด็กดีมากตลอด"
"ค่ะยาย"
"ยายไปก่อนนะ"
"ค่ะ"ยายภาเป็นคนเดียวในหมู่บ้านฉันที่เข้าใจบ้านฉันส่วนคนอื่นจะชอบว่าฉันเเละนินทาว่าฉันขายตัวบ้างอะไรบ้างเเต่ฉันไม่สนใจหรอกฉันทำอะไรฉันรู้ดี
"อ้าวยายเป็นไงบ้าง"
"หมอเรียกให้เอ็งเข้าไป"
"นั้นยายรออยู่ตรงนี้ก่อนนะเดียวไลมา"ยายพยักหน้า หลังจากนั้นฉันก็เข้าไปพอหมอ
"สวัสดีค่ะคุณหมอ...."ทำไมไม่ใช้หมอเรวัตรคนเดิมที่เคยตรวจยาย คนนี้เป็นหมอรุ่นราวคราวเดียวกับฉัน
"สวัสดีครับ"
"เออออ...เเล้วคุณหมอเรวัตรไปไหนหรือค่ะ"
"อ่อคุณหมอเรวัตรได้ไปประจำอีกโรงพยาบาลนึงครับ เเต่ไม่ต้องห่วงนะครับหมอเรวัตรอธิบายให้ผมฟังเกี่ยวกับยายหมดเเล้ว เเล้วก็เรื่องต่างๆที่คุณไลลาขอด้วยครับ"
"อ่อ....ค่ะ"ฉันค่อยสบายใจหน่อย
"แล้วว...."
"คือผมอยากจะบอกว่ามะเร็งของคุณยายเริ่มรามเเล้วครับ ต้องเริ่มฉายเเสงเเล้วก็ทำคีโมครับ"
"จริงหรอค่ะ โธ่ยายย"
"ค่ะ ทำเลยค่ะหมอ แล้วค่าใช่จ่ายเท่าไหร่ค่ะ"
"เออมันประมาณ4เเสนครับ"ห้ะ4เเสน ฉันจะหาเงินจากไหนเนี่ยยย
".............."ฉันอึ้งกับคำพูดของหมดอยยู่
"คุณไลลาครับ คุณไลลา"
"ห้ะ... ค่ะๆ"
"โอเคค่ะ"ฉันเซ็นใบรับรองว่าจะให้ยายเข้ารับการรักษาหลังจากฉันพายายกลับมาจากโรงพยาบาลฉันก็รีบขึ้นไปดูลาสบนห้องทันที
"ลาส ทำไมไม่บอกพี่ว่าทางโรงเรียนจะพาไปทัศนศึกษา"
"......."ลาสเงียบไม่พูดอะไร
"ลาสไม่อยากไปเที่ยวกับเพื่อนหรอ"
"ครับลาสไม่อยากไป"
"หรือเป็นเพราะเงิน"
"ลาสฟังพี่นะ พี่อยากให้ลาสไป ลาสจะเห็นอะไรใหม่ๆและเที่ยวกับเพื่อนๆ ลาสจะได้มีเรื่องเล่าให้พี่กับยายฟังด้วยไง"
"พี่ไลครับ ถ้าลาสไปเเล้วพี่ต้องทำงานหนัก ต้องหางานเพิ่มลาสไม่ไปดีกว่าครับ ระหว่างที่ลาสไปเที่ยวเเล้วพี่ต้องทำงานหนักลาสขอไม่ไปครับ"ฉันได้ยินถึงกับน้ำตาไหลออกมา เขาเป็นเด็กดีมาตลอดจริง
"โธ่ ลาสสส ฮืออออๆ"ฉันเข้าไปกอดลาส
"พี่สัญญาว่าสักวันนึงพี่จะพาลาสกับยายไปเที่ยวทะเลให้ได้นะ"
"ครับพี่"
ตัดภาพมาที่คิม
ผมมาหาไลลาที่ผับทุกวันเเต่ไม่เจอเธอเลย หรือเธอต้องการจะหลบหน้าผม หึอย่าหวังเลย
"พี่บอย เมื่อไหร่ไลลาจะมา นี่อย่าบอกนะว่าเธอจะหนีผผมอ่ะ"
"ป่าวสักหน่อย ไลลาลาหยุดหน่ะ ยายกับน้องไม่สบายไม่มีใครดูแล"
"แต่เห็นบอกจะมาทำงานวันนี้"ดีล่ะ ผมจะได้เจอเธอสักที
"นั้นไงมาเเล้ว ไลลามานี้เร็ว"เธอเดินเข้าผมในห้องที่ผมอยู่
"คุณ...."
"พี่ไปก่อนนะ"พี่บอกเดินออกไปทันที
"นี้เธอตั้งใจจะหลบหน้าฉันใช่ไหม"ผมเดินเข้าไปหาเธอ
"ไม่ใช่ค่ะ คือ...."
"เเล้วที่เรื่องที่คุยกันวันนั้นตกลงจะเอายังไง"ผมเริ่มเดินเข้าาไปใกล้เธอเเต่รอบนี้เธอไม่เดินหนีผมแต่เธอกลับยืนนิ่งๆ
"ฉันจะเเต่งงานกับคุณ"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น