คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : อารัมภบท
ทุนเื่อไหมรับว่าวามโร้ายอผมมันไม่มีที่สิ้นสุ แ่็ไม่ใ่ว่าะไม่มีะทีเียวหรอรับวามโีอผมมันมีั้แ่อนผมอายุ 8 วบ แล้วมัน็หมไป เมื่ออุบัิเหุในรั้นั้น
วันนั้นเป็นวันเิอผม พ่อับแม่ับรถมารับผมที่โรเรียน ทัู้่ร้อเพล happy birthday ให้ผมั้แ่ผมเปิประูรถแล้วเ้ามานั่ที่เบาะหลั สายาอผมเหลือบไปเห็นเ้้อนให่หน้าาน่าินพร้อมับุ๊าหมีัวบึ้มเท่าับนาัวอผม ผมยิ้มว้า้วยวามีใมันะเป็นแบบนี้ทุปีทุวันเิอผมพ่อับแม่ไม่เยลืม พวเาทัู้่้อมีอวัให้ผมพร้อมับพาเราทั้รอบรัวไปลอมื้อเย็นที่ร้านอาหารที่ไหนสัแห่้วยัน มันเหมือนวามโีอผมมันไ้หยุลั้แ่อนนั้น สายฝนโปรยปรายลมาอย่าหนัแทบะมอไม่เห็นถนนหนทา มีเพียไฟหน้ารถที่สาส่อมอเห็นไ้แ่ระยะไม่ไลมา ู่ๆวไฟสีาวสว่าวาบ 2 วให่็สาส่อเ้ามาภายในรถอพวเรา ระยะระั้นิทำให้รถเสียารทรัว พ่ออผมหัพวมาลัยหลบรถบรรทุ รถผมพุ่นับหลัิโล้าถนนอย่าันรถอพวเราพุ่ลลอน้ำ้าทา ผมวาพร่ามัวสิเลือนลาภาพสุท้ายที่ผมเห็นและำไ้่อนที่ผมะหลับไป ือภาพำในหัวอผมนถึทุวันนี้ ือพ่อแม่หมสิเลืออาบหน้าอทัู้่รถ่อยๆมน้ำลเรื่อยๆน้ำทะลัเ้ามาในัวรถนรึ่ันแ่ผมับรู้สึว่าเหมือนมีใรมาะาัวผมออารถน้ำเสียเรียอเายัิอยู่ในหัวอผม
ความคิดเห็น